Ο Μεγάλος Διαχωρισμός στον χώρο του Παράξενου

[Arga_Star-clad]

Καθώς η ζέστη κορυφώνεται και επειδή αισθάνομαι πως.. το καλοκαίρι θέλει τον εξωγήινό του , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας τις παρακάτω σκέψεις. Θα ήθελα την γνώμη σας, και νομίζω πως θα μποορύσε να ακολουθήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση πάνω σε όλα αυτά...

Για να μην παρεξηγηθώ, ας εξηγήσω ότι αναφέρομαι σε έναν θεωρητικό διαχωρισμό που νομίζω εύκολα συναντά κανείς - κι εγώ έπεσα πάνω του σχεδόν αμέσως κατά την εξέταση ενός μόλις θέματος - όταν ασχοληθεί με το πεδίο των παράξενων φαινομένων και τις εμφανίσεις τους.

Σε προηγούμενο τεύχος του περιοδικού ''Φαινόμενα'' δημοσίευσα δύο άρθρα για το θέμα των εξωγήινων απαγωγών, αναφερόμενος στην περίπτωση του John Mack. To ενδιαφέρον του Mack για τις εξωγήινες απαγωγές ξεκίνησε μέσω της γνωριμίας του με τον Budd Hopkins. Ο Mack πείστηκε ότι πρόκειται για ένα θέμα που παρουσιάζει πραγματικό ενδιαφέρον και άρχισε να ασχολείται με αυτό και να το μελετά. Παρόλο που παρέμειναν καλοί φίλοι και συνάδελφοι για όλα τα χρόνια της ασχολίας τους με αυτό το φαινόμενο, ο Mack κατά την διαμόρφωση της δικής του θεώρησης απόκλινε κάπως από εκείνη του Hopkins. Ο τελευταίος έβλεπε τις εξωγήινες απαγωγές στενά συνδεδεμένες με το φαινόμενο των UFO - είναι χαρακτηριστικό ότι το αναφέρει πάντα ως ''UFO abductions'' - και τα UFO ως διαστημικά σκάφη που ελέγχονται από εξωγήινα όντα κατά τις επιχειρήσεις τους στην γη. Μια απλή, υλική, ''χειροπιαστή'' ερμηνεία. Ο Mack, χωρίς να απορρίπτει και αυτό το ενδεχόμενο, θίγει και εκείνες τις πλευρές του φαινομένου που του δίνουν μια πιο πνευματιστική, μυστικιστική όψη. Λέει πως σε πολλές περιπτώσεις οι εξωγήινες απαγωγές θυμίζουν τις εξω-σωματικές εμπειρίες ή τις μυστικιστικές εμπειρίες, χωρίς να περιλαμβάνεται πάντα, κατ' ανάγκη, απαγωγή με την κυριολεκτική, σωματική έννοια του όρου.

Σε ένα κείμενό του ο Hopkins αναφέρει χαρακτηριστικά πως ήταν αυτός - ο καλλιτέχνης - που επέμενε να ασχολείται με τα απτά, πρακτικά ζητήματα του φαινομένου (τα σημάδια ή ενδεχομένως τα εμφυτεύματα που μπορούσαν να βρεθούν πάνω στους απαχθέντες), ενώ ο Mack - ο επιστήμονας - έστρεφε το βλέμμα του σε μια πιο θεωρητική, συνδεδεμένη μάλλον με μυστικιστικές και ανατολίτικες οπτικές, ή ψυχολογική του ατόμου, προσέγγιση.


Αλλά δεν είναι μονάχα αυτή η περίπτωση, που την αναφέρω περισσότερο ως ένα πιο κατανοητό παράδειγμα αυτού που θέλω να πω. Γενικά, μέσα στην κοινότητα των μελετητών των UFOs θα μπορούσαμε να βρούμε αυτές τις δύο κάπως διαφορετικές γραμμές προσέγγισης. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, που έπεσα πάνω του πιο πρόσφατα, είναι ο Ζακ Βαλλέ.

Θα έλεγα πως ο Βαλλέ είναι διάσημος για τις περίφημες ''συγκρίσεις'' που έκανε μεταξύ του φαινομένου των UFOs και άλλων φαινομένων. Στο βιβλίο του ''Passport to Magonia'', συνέκρινε τις εμφανίσεις UFO με τις λαογραφικές παραδόσεις που περιλαμβάνουν εμφανίσεις μικρών όντων (νεράιδων και ξωτικών), ενώ στο ''The Invisible College'' συγκρίνει τις θεάσεις και τις επιδράσεις των UFOs με τις αντίστοιχες των μεταφυσικών φαινομένων γενικά (όπως οι εξω-σωματικές εμπειρίες ή ακόμη και οι εμφανίσεις της Παρθένου Μαρίας σε ορισμένα μέρη!). Όπως γράφτηκε για το ‘‘Αόρατο Κολέγιο’’ : «Αυτό που ενδιαφέρει τελικά περισσότερο τον Βαλλέ εδώ, στο τέταρτο βιβλίο του για τα UFOs, είναι να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ των στοιχείων που έχουμε από τα UFOs και των στοιχείων που έχουν συσσωρευτεί για τα ψυχικά φαινόμενα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο αιώνων, αρχίζοντας με τον Fred Myers και την Ακαδημία Ψυχικών Ερευνών προς το τέλος του 19ου αιώνα».

Στην πραγματικότητα, ο Βαλλέ είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της αμφιταλάντευσης, γιατί κινείται μεταξύ και των δύο θέσεων, κατά την έρευνά του για το φαινόμενο, με τα βιβλία του να εστιάζουν πότε στην μία οπτική και πότε στην άλλη, και – τελικά – στην εξέταση και των δύο μαζί (έχει δεχθεί αρκετές φορές επιθέσεις από τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς των UFOs και ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως ''τον πιο αιρετικό ανάμεσα στους αιρετικούς'').


Τελικά, πρόκειται για ένα μυθικό/μυθολογικό φαινόμενο, προερχόμενο από τα βάθη της συλλογικής ψυχής, περισσότερο ενδιαφέρον για την συμβολική του σημασία και για ό,τι έχει να μας διδάξει για τους εαυτούς μας και την σχέση μας με τον Κόσμο ή για ένα φυσικό φαινόμενο, που μοιράζεται την ίδια υλική πραγματικότητα με την δική μας, ανεξάρτητα αν μπορεί να την χειριστεί (αυτή την πραγματικότητα) με τρόπους που δεν καταλαβαίνουμε (μέχρι στιγμής), για μια απλή.. extra-terrestrial agenda on earth…

(σκέφτομαι τώρα πως έχουμε και τα βιβλία του Φον Νταίνικεν, και το πρόσφατα εκδοθέν στα Ελληνικά ''Η Μεγάλη Απάτη'', ο οποίος ακολουθεί ''κατά γράμμα'' την κυριολεκτική ερμηνεία των εξωγήινων ταξιδιωτών)


Έσάς ποιά θεωρία σας ικανοποιεί ή σας ‘‘πηγαίνει’’ περισσότερο ;