Άβατον Live!

[Trithemius]

Η σχετική ανακοίνωση του περιοδικού:

Η πρώτη ζωντανή συνάντηση του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ είναι γεγονός!
Ελάτε να «συναντήσουμε» τον Θεό, με αφορμή το νέο μας τεύχος αλλά και το νέο βιβλίο των εκδόσεών μας Αρχέτυπο Πώς ο Θεός Αλλάζει τον Εγκέφαλό μας, μαζί με τον Στέφανο Ελμάζη, την Άρια Γερούκη, τον Ντέμη Κυριάκου, τον Χάσαν Μπαντάουι και άλλους συνεργάτες, φίλους και φίλες του ΑΒΑΤΟΝ.
Θα ανταλλάξουμε απόψεις, θα πούμε ιστορίες, θα δούμε ενδιαφέροντα πράγματα, σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα, με ένα ποτήρι κρασί και… εκπλήξεις!
Σας περιμένουμε!

Για οποιαδήποτε πληροφορία: τηλ. 2310 226166 (ώρες γραφείου).
* η συνάντηση θα γίνει την Τρίτη, 10 Νοεμβρίου 2009, 8.30 το βράδυ στο Café ΙΔΕΕΣ, Βύρωνος 6 , (πλατεία Ναυαρίνου), Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 233.217

http://www.metaekdotiki.gr/
http://www.facebook.com/event.php?ei...4439573&ref=mf#

Θεωρώ ότι αφορά σε ένα πολύ σημαντικό υπαρξιακό ερώτημα και μία τέτοια εκδήλωση θα είναι πλειοτροπικά ωφέλιμη για όλους. Προσωπικά έχω ήδη κανονίσει να παραβρεθώ στην εκδήλωση.

[Trithemius]

Συνοπτικά οι εντυπώσεις μου από τη συνάντηση:

Προσωπικά, ένας από τους λόγους που παρεβρέθηκα, ήταν και το να γνωρίσω αρκετούς από τους συντελεστές και συνεργάτες του περιοδικού Άβατον, στο οποίο ήμουν συνδρομητής ακόμα από την εποχή που ονομαζόταν "Ανιχνεύσεις" (περί το 1990+). Ενδιαφέρουσες προσωπικότητες όλοι τους και κυρίως άτομα καταρτισμένα, ήρεμα, δεκτικά, κοινωνικά και με προθυμία να κάνουν τους προσκεκλημένους να νοιώσουν άνετα.

Ως ιντερμέδια στο όλο γεγονός, ένας γαλήνιος αυτοσχεδιασμός σε κρητική λύρα αλλά και ένα μελοποιημένο ποίημα του Σεφέρη από μία κατευναστική γυναικεία φωνή...

Το "ζουμί" όμως της όλης συνάντησης αφορούσε στο πολυαγαπημένο μου θέμα, την έννοια του Θεού! (και ίσως αυτή τη φορά ευχαριστήθηκα όσο ποτέ άλλοτε το Hennessy που ζούσε στο τραπέζι μου...)

Οι απόψεις που ακούστηκαν ήταν ποικίλλες, χωρίς όμως κάποιος να προσπαθήσει να πείσει τους γύρω του για τις απόψεις του. Από έναν επαναπροσδιορισμό του χριστιανικού δρόμου και μία θρησκευτική προσέγγιση άνευ θεού, έως μία αυστηρά ενδογενή προσέγγιση του θεού, το γενικό συμπέρασμα που αποκόμισα ήταν ότι κάθε άποψη γίνεται σεβαστή όταν οι αποδέκτες της έχουν ενηλικιωθεί πνευματικά και το βασικότερο όλων πως ο καλύτερος δρόμος προς τον θεό (που δεν είναι πάντοτε και ο πιο εύκολος ή σύντομος) είναι ο δρόμος που μας γεμίζει, ο δρόμος που μας καθιστά ολοκληρωμένους κι ευτυχισμένους σε σχέση με αυτή την έννοια, ακόμα ίσως ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι εν πλήρη απουσία αυτής της έννοιας!

Με μία φράση, η απάντηση που δόθηκε στη συνάντηση σχετικά με το τι είναι θεός, ήταν μία καθολικά αποδεκτή οπτική: ο θεός είναι... καθαρά προσωπική υπόθεση!