#1
|
|||
|
|||
Αστρική προβολή η κάτι άλλο;
Πρώτα απ΄ολα... καλως σας βρήκα και ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία!
Μιας και αυτό είναι το πρώτο μου μήνυνα στο forum, επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για μένα (όχι περιαυτολογία σε καμμία περίπτωση), κάτι που θεωρώ απαραίτητο και χρήσιμο προκειμένου να ερμηνευθεί με κάποιο τρόπο η εμπειρία που θα περιγράψω. Το λοιπόν πέρα από τα θετικά και τα αρνητικά της προσωπικότητας μου, αυτό που με χαρακτήριζε από μικρό, ήταν και είναι μια διαρκής αναζήτηση της εσωτερικότητας μου, προκειμένου να "ερμηνέυσω" όχι μόνο εμένα, αλλά και το κόσμο γύρω μου. Mε το μεταφυσικό οι σχέσεις μου ποτέ δεν ήταν στενές, με την έννοια του ότι ναι μεν δέχομαι και αποδέχομαι πολλά πράγματα (με σκεπτικισμό βέβαια) αλλά ποτέ δεν είχα μπει στη διαδικασία να γυμνάσω τις αισθήσεις μου προς αυτή την κατεύθυνση και να ασχοληθώ περισσότερο με το θέμα. Για να είμαι ειλικρινής ήμουν και λίγο εγωϊστής, αφού περίμενα πάντα να έρθει το μεταφυσικό να με βρει και όχι να το προσεγγίσω εγώ... ...μέχρι που μια μέρα, για την ακρίβεια βράδυ, με βρήκε! Η εμπειρία που θα περιγράψω, συνέβει πριν από μερικά χρόνια, ήταν τόσο έντονη που παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου με κάθε λεπτομέρεια ακόμη και σήμερα και είναι η μοναδική που είχα ποτέ μου. Ήμουν λοιπόν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου και κοιμόμουν αρκετή ώρα βαθιά, μέχρι που σε κάποια στιγμή σαν σε ένα απίστευτα ρεαλιστικό όνειρό, ξύπνησα. Ήμουν σίγουρος ότι ξύπνησα και είχα πλήρη συνείδηση του περιβάλλοντος γύρω μου, αν και ήμουν λίγο θολωμένος, σαν να ξυπνάς το πρωί ένα πράγμα. Ωστόσο είχα μια πολύ περίεργη αίσθηση όλου του σώματος μου, σαν να "αισθανόμουν" ακόμη και τα τελευταία κύτταρα που το αποτελλούν, δεν μπορώ να το περιγράψω πιο αποτελεσματικά. Ένοιωθα μια ζεστασία και ένα μούδιασμα - "μυρμήγκιασμα" παντού, σαν να παράγεται και να εκλύεται ενέργεια από μέσα μου. Η αίσθηση δεν ήταν σε καμμία περίπτωση δυσάρεστη, αισθανόμουν δε πολύ μεγάλη ψυχική εφορία και αγαλίαση, μια πρωτοφανή αίσθηση γαλήνης και "ολότητας" σαν να είμαι συνδεδεμένος με τα πάντα και να έχω συνείδηση των πάντων, από το ταβάνι πάνω μου, μέχρι τον πιο απομακρυσμένο γαλαξία. Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα έτσι να απολλαμβάνω αυτό που συνέβαινε, δεν ένοιωθα σε καμμία περίπτωση φόβο, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι σε κάποια στιγμή ένοιωσα την παρουσιά κάποιας μορφής, κάποιου ανθρώπου στο δωμάτιο και γύρισα το κεφάλι μου δεξιά για να τον δω, αφού για κάποιο λόγο ήξερα ότι είναι σίγουρα δεξιά μου. Η ανθρώπινη αυτή μορφή ξεπρόβαλε από την πόρτα του δωματίου, δεν διακρινόταν το πρόσωπο ή το σώμα, φόραγε έναν ολόσωμο υφασμάτινο μανδύα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα χαρακτήριζα αυτή την καλυμμένη μορφή ως απειλητική - τρομακτική, στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ένοιωθα και ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση να με βλάψει και αισθανόμουν πολύ μεγάλη οικειότητα με αυτόν τον άνθρωπο (ή την οντότητα). Η μορφή άρχισε να πλησιάζει προς το μέρος μου αργά, με έναν αέρινο τρόπο, σαν να αιωρείται και τότε όλο το δωμάτιο άρχισε να γέμιζει με κάτι λάμψεις σαν σπίθες και φλόγες η οποίες δυνάμωναν όλο και περισσότερο. Έφτασε αρκετά κοντά μου, θα έλεγα σε απόσταση 2-3 μέτρων και παρέμεινε εκεί να με κοιτάζει, ενώ όλα αυτά τα φώτα και οι λάμψεις άρχισαν πλέον να στοβιλίζονται γύρω από τη μορφή αυτή, εκπέμποντας όλα τα χρώματα του φάσματος, σχηματίζοντας μια πανέμορφη - και αδύνατον να περιγραφεί με λόγια- δίνη. Εξακολουθούσα να μην αισθάνομαι κανέναν απολύτως φόβο και καμμία ανησυχία, ίσα - ίσα είχα μια ανεξήγητη σιγουριά, υπεράνω κάθε αλήθειας, ότι αυτή κατάσταση ήταν πολύ θετική και σίγουρα για το καλό μου. Πάλι δεν μπορώ να πω με σιγουρία για πόση ώρα ... κοιταζόμασταν με αυτή την μορφή μέσα σε αυτό το υπέροχο σκηνικό, δεν ξέρω καν αν οριζόταν ο χρόνος εκείνη τη στιγμή. Απλά σε κάποια φάση, η όλη εμπειρία τέλειωσε σχεδόν όπως άρχισε, δηλαδή η μορφή αυτή απομακρύνθηκε με τον ίδιο τρόπο που με προσέγγισε και οι λάμψεις και οι σπίθες εξασθένησαν ταυτόχρονα. Αυτό όμως που είναι πολύ εντυπωσιακό, είναι ότι με το που τελειώσε η εμπειρία, ένοιωσα να πέφτω στο κρεβάτι μου από ύψος μισού περίπου μέτρου και τότε συνειδεητοποιήσα ότι καθ' ολη τη διάρκεια αυτού του γεγονότος ήμουν αιωρούμενος, σαν να με τράβαγε κάτι απο το κέντρο βάρους του σώματος μου προς τα πάνω με τα χέρια και τα πόδια μου να είναι "κρεμασμένα" να έχουν δηλαδή επαφή με το στρώμα. Όπως και να έχει εκείνη τη στιγμή άρχισα να αποκτώ ξανά συνείδηση με την πραγματικότητα όπως αυτη ορίζεται συνήθως. Για να το θέσω μάλλον καλύτερα, ήταν σαν να έγινε ξαφνικά ένας υποβιβασμός από μια "άλλη", ανώτερη πραγματικότητα στην καθημερινή πραγματικότητα. Ωστόσο ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι αυτό που συνέβει δεν ήταν όνειρο και άρχισα να επεξεργάζομαι και να αναλύω τα γεγονότα. Όσο και αν φανεί αστείο, τσιμπήθηκα, δάγκωσα τα χείλη μου και ένιωσα ότι έπρεπε, δηλαδή πόνο. Κοίταξα το ρολόι, το θυμάμαι ακόμα, ήταν 3:47. Δεν θέλησα να σηκωθώ ούτε να κάνω κάποια άλλη ενέργεια, καθότι δεν ήμουν καθόλου ταραγμένος, απλά ενθουσιασμένος. Ενοιωθα ακόμη ένα γλυκό μούδιασμα, σε καμμία περίπτωση τόσο έντονο όσο κατα τη διάρκεια της εμπειρίας μου, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να ξανακοιμηθώ μετά από λίγο. Την επόμενη μέρα προσπάθησα να ερμηνέυσω τα γεγονότα να βρω κάποια εξήγηση, κάποια αιτία. Δεν είχα πιεί, δεν ήμουν πολύ κουρασμένος, δεν έιχε συμβεί κάτι αξιοπερίεργο τις προηγούμενες ημέρες που να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο υποσεινήδητο μου. Άλλωστε το ξαναγράφω, αυτό που βίωσα ΔΕΝ ήταν όνειρο. Σημειώνω επίσης ότι δεν έχω κάνει ποτέ χρήση ψυχοτρόπων ουσίων. Η μορφή μου θύμιζε βέβαια κάτι... το πιο κοντινό σε παράσταση που έχω δει για αυτή την οντότητα ήταν ο Ιησούς. Ωστόσο η ορθόδοξη πίστη και η θρησκεία με την έννοια του δόγματος, εχουν αμφότερες απορριφθεί από πλευράς μου εδώ και χρόνια. Εν ολίγοις δεν πιστεύω. Δεν είμαι άθεος, απλά έχω μια δική μου εσωτερική πίστη που δεν έχει καμμία σχέση με τα πρότυπα καμμίας θρησκείας του κόσμου. Πιστεύω σε μια δύναμη της οποίας είμαστε μέρος της και η οποία διέπει όλο το σύμπαν. Τα πάντα και όλοι είμαστε μέρη ενός τεράστιου ενιαίου συνόλου που αναδιαμορφώνεται αέναα. Αν έχω ένα Θεό αυτός είναι η φύση που μας περιβάλλει και το σύμπαν ολόκληρο και αν έχω μια λατρευτική - δοξαστική πρακτική, αυτή δεν ακολουθεί συγεκριμένες λειτουργίες και δεν διέπεται απο καταπιεστικούς κανόνες. Ουτε καν εξηγείται, απλά νοιώθεται. Αυτή λοιπόν είναι η κατάθεση της προσωπικής μου εμπειρίας, την οποία έχω μοιραστεί με ελάχιστους ανθρώπους. Τώρα τη μοιράζομαι και σε αυτή την κοινότητα, βοηθούμενος από την ανωνυμία που προφέρει το διαδίκτυο, προκειμένου να δωθούν "ερμηνείες" απ΄οσους φίλους επιθυμούν βέβαια κάτι τέτοιο, αλλα και από όσους έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο. Κατα καιρούς ασχολήθηκα με το θέμα και οι πλησίεστερες περιγραφές σε αυτό που βίωσα ήταν αυτές που αφορούν στην αστρική προβολή. Ωστόσο κάποια σημεία δεν "κουμπώνουν", ειδικά σε ότο αφορά στην παρουσιά της οντότητας. Κάθε άποψη λοιπόν δεκτή και φυσικά επιθυμητή. |
#2
|
|||
|
|||
Συγκροτημένος λόγος και περιγραφή της εμπειρίας.
Θα ήθελα να ρωτήσω τα εξής: 1.Την περίοδο που βίωσες την εμπειρία αυτή, μήπως είχε συμβεί κάτι άλλο που είχε επηρεάσει το συναισθηματικό σου κόσμο ή τη ζωή σου γενικότερα; (μπορεί να ήταν κάτι φαινομενικά άσχετο, π.χ. επαγγελματικές δυσκολίες, γνωριμία με κάποιο άτομο, αλλαγή στον τρόπο ζωής, ψυχική φόρτιση, πνευματική διέγερση... Γενικά θα ήταν χρήσιμο να μας πεις πώς ήταν η ζωή σου την περίοδο εκείνη. 2. Τη συγκεκριμένη περίοδο, ποιες ήταν οι θρησκευτικές σου αντιλήψεις; Μήπως ήσουν σε περίοδο αναζήτησης;
__________________
ΙΑΝΕΙΡΑ ........................... Κάποιος πρέπει να έχει το χάος μέσα του για να γίνει φλεγόμενο αστέρι. |
#3
|
|||
|
|||
Παράθεση:
1. Όχι δεν είχε συμβεί κάτι περίεργο εκείνη την περίοδο ούτε συνέτρεχαν λόγοι οι οποίοι θα μπορούσαν να με επηρρεάσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Για την ακρίβεια μάλιστα, ήταν μια μάλλον "εύκολη" περίοδος σε όλους τους τομείς, επικρατούσε μια τάξη σε όλες τις εκφάνσεις και τις δραστηριότητες της ζωής μου. 2. Οι θρησκευτικές μου αντιλήψεις διαμορφώθηκαν με το χρόνο και πολύ πιθανόν τότε να ήμουν σε διαδικασία αναζήτησης, αλλά αυτή η διαδικασία με συνοδεύει αδιάκοπα από τότε που άρχισα να αποκτώ μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση της ύπαρξης μου. Δεν υπήρξαν δηλαδή περίοδοι όπου σταματούσα αυτή τη διαδικασία και άλλες όπου τη ενέτεινα, σταθερά σε όλη μου τη ζωή αποτελλούσε και αποτελλεί αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Για να προσθέσω και κάποια αλλά στοιχεία, η εμπειρία μου δεν είχε επαναληψημότητα, ήταν μια και μοναδική μέχρι σήμερα. Δεν προκλήθηκε συνειδητά από πλευράς μου, με την έννοια του ότι ούτε προετοιμασία είχα κάνει, ούτε και το επιδίωξα με οποιονδήποτε τρόπο. Απλά συνέβει σε εντελώς ανύποπτο χρόνο. |
#4
|
|||
|
|||
Καλησπέρα
Από αυτά που περιγράφεις για την αίσθηση του σώματος, αισθήσεις, πτώση όταν ξυπνάς μάλλον για αστρική προβολή μιλάμε. Σχετικά τώρα με τη μορφή που συνάντησες, δυστυχώς είναι δύσκολο να βγουν συμπεράσματα. Εκτός από την έκπληξη/απορία, πιστευεις αποκόμισες κάτι από την εμπειρία αυτή;
__________________
"I maintain that Truth is a pathless land, and you cannot approach it by any path whatsoever, by any religion, by any sect. That is my point of view, and I adhere to that absolutely and unconditionally." |
#5
|
|||
|
|||
Παράθεση:
|
#6
|
|||
|
|||
Όνειρο ή κάτι άλλο;
Πριν περίπου 2 νύχτες, είδα στον ύπνο μου (τουλάχιστον στον ύπνο μου νομίζω ότι ήταν) πως ξύπνησα την νύχτα. Προσπάθησα να ανάψω το φως του δωματίου και δεν άναβε, το ίδιο και για τα υπόλοιπα δωμάτια του σπιτιού. Βρήκα ένα κερί και έκανα να το ανάψω με αναπτήρα αλλά το φιτίλι δεν άναβε, παρόλο που είχε επαφή με την φλόγα. Έψαξα σε ονειροκρίτη κάποια ερμηνεία αλλά δεν βρήκα κάτι. Μετά, όμως, από πολύ ψάξιμο σε ιστοσελίδες σαν αυτή, βρήκα ότι μπορεί να μην ήταν όνειρο αλλά αστρική προβολή. Αυτό που θέλω να ξέρω είναι τι πιστεύετε ότι μπορεί να είναι και σε περίπτωση που είναι όνειρο, κάποια πιθανή ερμηνεία. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Flou : 28-04-12 στις 01:19 |
#7
|
|||
|
|||
Να σου πω κατι!?
Λατρευω τη περιγραφη σου. Οπως λατρευω και τον τροπο που τα ερμηνευσες και αυτα που αποκομησες. Στην αρχη που σε διαβασα, σε ζηλεψα. Λεω "Κοιτα ρε γμτο, εγω για να κανω ενα ταξιδι, διαλογιζομαι και φανταζομαι, ενω εκεινος που ειναι και σκεπτικιστης συν των αλλων, το εζησε στο ξεκουδουνο". Ομως μετα που σε διαβασα, ενιωσα πως το εκανα και εγω. Ενιωσα βρε παιδι μου αυτο που ενιωσες. Μηπως να αρχισεις να γραφεις κανενα βιβλιο? :ρ Περα απο τη λατρεια λοιπον που σου εχω εξαιτειας της περιγραφης, δεν μπορω να ξερω τι ηταν αυτο που βιωσες ή αυτο που συναντησες, παρα μονο να σου πω οτι αφου καταφερες να βιωσεις αυτη την συνδεση με τα παντα, μη τη χασεις. Κρατησε τη. Προφανως, επρεπε να το βιωσεις αυτο. Σου ειναι χρησιμο στη ζωη σου. Οποτε ... δεν ξερω αν το νοητικο σου θελει να μαθει πληροφοριες τι πως και ποιος και γιατι, (πιθανων να εχει) αλλά μεχρι να παρεις τις απαντησεις, αρχισε να ζεις με αυτη την εξτρα γνωση-αισθηση που σου δοθηκε. Με εκτιμηση |
#8
|
|||
|
|||
Παράθεση:
__________________
"I maintain that Truth is a pathless land, and you cannot approach it by any path whatsoever, by any religion, by any sect. That is my point of view, and I adhere to that absolutely and unconditionally." |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|