S.M.I(2).L.E. (Space Migration Inteligence Increase Life Extension)

[epimytheas]

Έχεις δίκιο rocco74, παρασυρθήκαμε σε φιλοσοφικές και συναισθηματικές περιπλανήσεις και ξεχάσαμε να αναφερθούμε σε τεχνολογικά θέματα, που είναι τα πρωτεύοντα στοιχεία για την Αποίκιση του ανθρώπου στο διάστημα.
Κατ` αρχήν να πούμε πως αυτή είναι-και πρέπει να είναι- μια συνολική προσπάθεια από όλα τα κράτη του κόσμου που μπορούν να στηρίξουν είτε οικονομικά, είτε τεχνολογικά, είτε γνωσιολογικά, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο τον συγκεκριμένο σκοπό. Μιλάμε για μια εργασία σε όλα τα επίπεδα, κάτι που πρός το παρόν φαντάζει ανέφικτο. Αν και, ήδη σοβιετικά και αμερικάνικά προγράμματα βρίσκονται σε συνεργασία, οπότε μπορούμε να ελπίζουμε πως άν κάποτε αποφασιστεί να κάνουμε αυτό το βήμα "πρός τα έξω", θα υπάρχει μια βάση επικοινωνίας μεταξύ των 2 πιό προχωρημένων κρατών στην διαστημική τεχνολογία. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ευρωπαϊκή Ένωση που κι αυτή κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα στον διαστημικό τομέα.
Να δούμε λοιπόν άν αποφάσιζαν αύριο ας πούμε να ξεκινήσουν αυτή την προσπάθεια, τι θα μπορούσαν να καταφέρουν.
Λογικά, το πρώτο βήμα είναι μια σταθερή βάση σε τροχιά γύρω από την γή, που θα μπορούσε να μεταφέρει ανθρώπους και υλικά στο μέρος που είναι ο πρώτος μας στόχος. Την Σελήνη. Περιττό να σας αναφέρω πως αυτό είναι μια πραγματικότητα ήδη. Όλοι ή σχεδόν όλοι θα γνωρίζετε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά και ο οποίος σύντομα αναμένεται να είναι σε πλήρη λειτουργία (αν και, ο σκοπός του παραμένει ομιχλώδης, οι φήμες για εκμετάλλευση του για Διαστημικό Τουρισμό αμαυρώνουν αυτό το τεχνολογικό επίτευγμα). Παρόλα αυτά ο Διαστημικός Σταθμός υπάρχει. Θα μπορούσαν λοιπόν να μεταφέρουν χάρη σε αυτόν, ανθρώπους και υλικά στον έρημο δορυφόρο μας και να ξεκινήσει σιγά σιγά η εγκατάσταση μηχανημάτων, με απώτερο σκοπό μια βάση εκτόξευσης στην Σελήνη.
Από εκεί, χάρη στην ελάχιστη βαρύτητα και την απουσία ατμόσφαιρας στον πλανήτη, θα μπορούσαμε να εκτοξεύουμε με πολύ λιγότερο κόστος διαστημικά σκάφη με προορισμούς το υπόλοιπο ηλιακό σύστημα. Το ταξίδι στον Άρη θα ήταν σαφώς πιό σύντομο και πιό οικονομικό. Κατόπιν, θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τα υλικά που υπάρχουν στον πλανήτη (είναι πλούσιος σε σίδηρο, νικέλιο) ώστε να μην χρειάζεται να κουβαλάμε από την γη αυτά τα φορτία και η επεξεργασία τους θα γίνονταν στις εγκαταστάσεις που θα είχαμε ήδη εκεί γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Σιγά σιγά, κι ενώ οι εγκαταστάσεις στην Σελήνη θα εξελίσσονταν περισσότερο, θα είχαμε την δυνατότητα να προμηθευόμαστε υλικά και από άλλους πλανήτες που βρίσκονται κοντά, είτε από αστεροειδείς, είτε από δορυφόρους. Μια κανονική επιχείρηση εξόρυξης μεταλλευμάτων θα μπορούσε να αναπτυχθεί μέσα στο ηλιακό μας σύστημα.
Όσο για πηγές ενέργειας; Ο ήλιος να είναι καλά. Με τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, μπορούμε πλέον να υπερηφανευόμαστε για τον κινητήρα πλάσματος ( το πλάσμα θεωρείται ως το τέταρτο στοιχείο της ύλης και είναι ηλεκτρικά φορτισμένο αέριο που αποτελείται από άτομα που δεν έχουν ηλεκτρόνια Μπορούμε να το βρούμε μόνο σε συνθηκες υψηλής πίεσης και θερμότητας, όπως τα άστρα ας πούμε) . Μια επαναστατική μηχανή που χρησιμοποιεί την θερμότητα του ηλίου για ενέργεια, την οποία και μετατρέπει σε αέρια χάρη σε 3 μαγνητικές κυψέλες που ιονίζουν και ενισχύουν τα αέρια του πλάσματος. Η διαφυγή των αερίων αυτών από την πίσω πλευρά του σκάφους γίνεται με ταχύτητα μεγαλύτερη των 10χλμ /sec εκτοξεύοντας το με διπλάσια ορμή από την ισχύουσα έως τώρα.
Και για να κάνουμε ολοκληρωμένη συζήτηση, θα ήθελα τα πρώτα σχόλια σας επάνω σε αυτά τα στοιχεία που παρατέθηκαν έως τώρα. Υπομονετικά και με έμπνευση και πίστη θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα σχέδιο αποίκησης του διαστήματος μέσα από αυτές τις ηλεκτρονικές σελίδες και στο τέλος θα δούμε τι έχουμε καταφέρει. Θα χρειαστώ όμως φυσικά και την δική σας βοήθεια σε αυτό.
Περιμένω λοιπόν να κάνουμε μαζί το πρώτο βήμα πρός τα Άστρα.
Ένας νεός θαυμαστός κόσμος μας περιμένει εκεί έξω...

[Jonathan Bright]

Πάντως, για όσους ενδιαφέρονται για την 'τεχνολογική' πλευρά του ζητήματος, νομίζω πως πήραν τ' αυτιά μου πως αύριο, Κυριακή, η Ελευθεροτυπία κυκλοφορεί μαζί DVD με τα σχέδια της NASA για αποικισμό του διαστήματος...

[Μιχάλης]

Το να φτάσει κανείς στα άστρα είναι ευσεβής πόθος από αρχαιοτάτων χρόνων και μόλις τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει σχετικά εφικτό, πολύ σχετικά όμως. Ίσως κάποτε φύγουμε από αυτό τον πλανήτη, ίσως κατασκευάσουμε αλλού αποικίες.Αυτό σίγουρα θα αλλάξει κοινωνικές δομές, τρόπους σκέψης και αντιλήψεις, θα έχει τόσες πολλές επιπτώσεις που δεν μπορούμε να φανταστούμε.Δεν πιστεύω όμως ότι πρέπει τόσο πολύ να πιπιλίζουμε τόσο πολύ αυτό το πράγμα με τη "μετάλλαξη" του ανθρωπίνου είδους λόγω της μετακόμισης στο διάστημα. Σίγουρα θα αλλάξουν πολλά, σίγουρα θα αλλάξει ο τρόπος σκέψης και πολλά άλλα, όμως δεν θεωρώ ότι αυτό θα λύσει και όλα μας τα προβλήματα πια.Κοντά σε όλα τα θετικά αποτελέσματα, σίγουρα θα υπάρξουν και πάρα πολλά αρνητικά. Η πραγματική πρόκληση, αν γίνει ποτέ αυτό, θα είναι ξεκινώντας μια εξωγήινη ζωή να μην υποπέσουμε στα ίδια λάθη που πέσαμε και στη Γαία.Αν και αυτό φοβάμαι πως είναι τελικά συμπαντικός νόμος.Κάπου είχα διαβάσει πως ένας τρελός πωλούσε έναντι αδράς αμοιβής σε ορισμένους ηλίθιους, πιστοποιητικά κατοχής οικοπέδων στη σελήνη και άλλα πολλά τέτοια κουφά.Για αυτό νομίζω πως κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι φεύγοντας στο διάστημα θα αφήσει πίσω του όλα αυτά που τον κρατούν σφικτά δεμένο με τη γη, όπως έλεγε και ένας συγγραφέας που το όνομά του μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.Θα βγούμε έξω και θα πάρουμε μαζί μας τους πολέμους μας, την αδικία μας, τα ταπεινά μας ένστικτα και θα μολύνουμε και ότι παρθένο υπάρχει(αν υπάρχει) εκεί έξω. Μάλλον είναι νωρίς για εμάς να φύγουμε, είμαστε ακόμα πολύ μικροί.

[Ηλιας]

Όλοι ή σχεδόν όλοι θα γνωρίζετε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά και ο οποίος σύντομα αναμένεται να είναι σε πλήρη λειτουργία

Ο Διαστημικός Σταθμός δεν πρόκειται ποτε να τεθεί σε πλήρη λειτουργία. ''Πλήρης'' σήμερα ονομάζεται μια σημαντικά απλοποιημένη μορφή του ΔΔΣ η οποία ένας Θεός ξέρει πότε θα ολοκληρωθεί και αυτή με τα τόσα προβλήματα που έχουν τα Διαστημικά Λεωφορεία. Η αρχική μορφή του ΔΔΣ είχε πολλά περισσότερα τμήματα, των οποίων η κατασκευή τέθηκε στο περιθώριο ή ακυρώθηκε για οικονομικούς, τεχνικούς, πολιτικούς λόγους... Στην αρχή ο ΔΔΣ προοριζόταν να λειτουργεί με 6 άτομα τουλάχιστον. Τώρα θα μπορεί να λειτουργεί με μόλις 3 άτομα, ακόμα και οταν ολοκληρωθεί.

Μόνη ελπίδα να αποκτήσει πλήρωμα 6 ατόμων είναι η πτήση του ρωσικού Κλίππερ (που θα αντικαταστήσει το Σογιούζ) ή του νέου διαστημοπλοιου που ετοιμάζει η ΝΑΣΑ (Crew Exploration Vehicle - CEV), το οποίο θα αντικαταστήσει το διαστημικό λεωφορείο. Κανένα όμως από αυτά δε θα είναι έτοιμο να μεταφέρει πλήρωμα πριν το 2012...(και αυτό είναι αισιόδοξη πρόβλεψη).

Θα μπορούσαν λοιπόν να μεταφέρουν χάρη σε αυτόν, ανθρώπους και υλικά στον έρημο δορυφόρο μας και να ξεκινήσει σιγά σιγά η εγκατάσταση μηχανημάτων, με απώτερο σκοπό μια βάση εκτόξευσης στην Σελήνη

Δε χρειάζεται να περάσεις από το ΔΔΣ για να μεταφέρεις υλικά στη Σελήνη. Θα ήταν σπατάλη καυσίμων. Η απευθείας μετάβαση είναι πιο εύκολη και πιο οικονομική. Ακόμα και αν χρειάζεται να συναρμολογηθεί κάποιο διαστημόπλοιο σε τροχιά πρωτού σταλεί στη Σελήνη, αυτό δε χρειάζεται να γίνει στο ΔΔΣ. Ίσως απλά ο ΔΔΣ να χρησιμεύει σε τέτοιες περιπτώσεις για καταστάσεις εκτάκτης ανάγκης.

Από εκεί, χάρη στην ελάχιστη βαρύτητα και την απουσία ατμόσφαιρας στον πλανήτη, θα μπορούσαμε να εκτοξεύουμε με πολύ λιγότερο κόστος διαστημικά σκάφη με προορισμούς το υπόλοιπο ηλιακό σύστημα. Το ταξίδι στον Άρη θα ήταν σαφώς πιό σύντομο και πιό οικονομικό.

Πιο σύντομο δε θα ήταν καθώς κατα προσέγγιση η Σελήνη και η Γη απέχουν την ίδια απόσταση από τον Άρη. Το πιο οικονομικό παίζεται..

Βραχύπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα θα είναι πολύ πιο ακριβο, γιατί κατασκευή, η συντήρηση και η λειτουργία όχι απλά μιας βάσης διαμονης, αλλά και μιας βάσης συναρμολόγησης και εκτόξευσης διαστημοπλοίων σε άλλο πλανητικό σώμα δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Το κόστος θα είναι τεράστιο (φανταστείτε πόσες αποστολές θα χρειαστούν να πάνε στη Σελήνη και τι υλικο να μεταφέρουν) και ο χρόνος κατασκευής της βάσης θα πάρει δεκαετίες. Και μέσα σε αυτές τις δεκαετίες υπάρχει πάντα η πιθανότητα αυτό το εγχείρημα να ακυρωθεί. Ξέρετε πόσο πολύ αλλάζουν οι ισορροπίες στη Γη μέσα σε λίγα χρόνια ωστε τέτοια πολυδαπανα προγραμματα να χάσουν την υποστήριξη του κοινού και να ακυρωθούν; Μπορούμε να παμε πιο γρήγορα στον Άρη, χωρίς να περιμένουμε τόσο. Υπάρχουν πολύ πιο απλές και εξυπνες μεθοδοι.

Μακροπρόθεσμα, όταν η βάσεις στη Σελήνη γίνουν καθημερινοτητα και η χρηση τους, το ταξίδι προς αυτές γίνει τόσο ρουτίνα όσο και η πτήση με το αεροπλάνο, όταν τα ταξίδια στη Σελήνη (χάρη και στις βάσεις) αρχίζουν πλέον να φέρνουν έσοδα εκτος από έξοδα, τότε ναι, ισως οι βάσεις να κάνουν τα ταξίδια πιο οικονομικά. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει παρά αρκετές δεκαετίες από τώρα. Και τότε ίσως να έχουμε βρει ακόμα πιο έξυπνους και οικονομικούς τρόπους να ταξιδεύουμε στο ηλιακό σύστημα.

Συνεπώς, εγώ δε θα ήμουν υπέρ μιας βάσης στη Σελήνη (για εκτοξεύσεις).

Από εκεί, χάρη στην ελάχιστη βαρύτητα και την απουσία ατμόσφαιρας στον πλανήτη,

Τα σημεία Λαγκρανζ έχουν ακόμα πιο λίγη βαρύτητα, δεν έχουν ατμόσφαιρα και επίσης η πρόσβαση σε αυτά είναι πιο εύκολη απ' οτι στη Σελήνη (καθως δε χρειάζεσαι τεχνολογία για να προσγειωθείς...)

το πλάσμα θεωρείται ως το τέταρτο στοιχείο της ύλης και είναι ηλεκτρικά φορτισμένο αέριο που αποτελείται από άτομα που δεν έχουν ηλεκτρόνια

Τα στοιχεία του πλάσματος είναι φορτισμένα, και όχι απαραίτητα το αέριο. Αν έχεις ίσο αριθμό ηλεκτρονίων και πρωτονίων στο πλάσμα, τότε αυτό είναι ουδέτερο.

Επίσης το πλασμα αποτελείται απο φορτισμένα σωμάτια, είτε αυτά είναι ηλεκτρόνια, είτε ιόντα. Τα "ατομα που δεν έχουν ηλεκτρόνια" είναι λάθος: Θες να πεις "ιονισμένα άτομα/ ιόντα'' (άτομα που έχουν χάσει ηλεκτρόνια - όχι όλα - ενα αρκεί πολλές φορές)

Μια επαναστατική μηχανή που χρησιμοποιεί την θερμότητα του ηλίου για ενέργεια,

Ο Ήλιος δεν είναι αρκετά καλή πηγή ενέργειας, εκτός οι ηλιακοί συλλέκτες σού έχουν το μέγεθος του Ολυμπιακού Σταδίου... Υπάρχουν αλλές πιο αποδοτικές (αλλά και τεχνολογικά πιο δυσκκολες) τεχνικές για παροχή ενέργειας (πχ. πυρηνική σχάση).

Η διαφυγή των αερίων αυτών από την πίσω πλευρά του σκάφους γίνεται με ταχύτητα μεγαλύτερη των 10χλμ /sec εκτοξεύοντας το με διπλάσια ορμή από την ισχύουσα έως τώρα.

Οχι, δεν τον εκτοξέυουν με διπλάσια ορμή. Βασικά το εκτοξέυουν με πολύ μικρότερη ορμή γιατί τα φορτισμένα σωματίδια που φεύγουν από τον κινητήρα έχουν πάρα πολύ μικρή μάζα. Τα υγρά καύσιμα εκτοξεύονται με τεράστια δύναμη επίσης, αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερη μάζα, γι' αυτό και δίνουν μεγαλύτερη ώθηση.

Το μεγαλο πλεονέκτημα των κινητήρων πλάσματος είναι η απόδοση τους. Πχ. 1 τονος καυσίμου, αν χρησιμοποιηθεί σε κινητήρα πλασματος μπορεί να δώσει επιπλέον ταχύτητα 10 χλμ/δευτ οταν καταναλωθεί πλήρως. Αντιθέτως η ίδια μάζα καυσίμου σε πυραυλοκινητήρα, όταν καταναλωθεί όλη μπορεί να δώσει επιπλέον ταχυτητα 6 χλμ/δευτ.

Συνεπως με τα ίδια καύσιμα, η τελικη ταχύτητα που επιτυγχάνουν οι κινητήρες πλάσματος είναι πολύ μεγαλύτερη απ' οτι οι πύραυλοι. Φυσικά, για να επιτυχουν αυτή την τελική ταχύτητα, οι κινητήρες πλασματος πρεπει να είναι σε λειτουργία επι μήνες (δίνουν ταχύτητα με πολυ αργο ρυθμό). Αντιθετως, οι πύραυλοι τη δίνουν σε μερικα λεπτά. Γι' αυτό και οι κινητήρες πλασματος δε μπορουν να χρησιμοποιηθούν για εκτόξευση, αλλά μόνο για προώθηση δορυφόρων που ήδη βρίσκονται στο διάστημα.

[Παύλος]

Λοιπόν διάβασα όλα αυτά που λέτε, και είναι ενδιαφέρον συζήτηση.
Δεν είναι ανάγκη να πάρεις Lsd για να σκεφτείς πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι στο διάστημα, και ο Gene Rodenbery, όταν έφτιαξε το Star Trek το 1966 δεν έπαιρνε Lsd, για να σκεφτεί πως η ανθρωπότητα μπορεί να προοδέψει και να γίνει καλύτερη στο μέλλον, όταν δεί πως δεν είναι μόνη και τη μπορεί να της προσφέρει, το απέραντο σύμπαν, είτε αυτά είναι καλά, είτε κακά και πολύ επικίνδυνα, γιατί πιστέψτε με δεν ξέρουμε τι κρύβεται ακόμα εκεί έξω. Ο άνθρωπος εκ γεννετής είναι εξερευνητής, και το διάστημα θα έρθει η στιγμή που θα εξερευνήθεί, με απλά και αργά βήματα. Η διαστημική τεχνολογία εξελίσσεται σιγά σιγά, αν οι πολιτικοί δεν τραβήξουν όλους τους πόρους από την ανάπτυξη της τεχνολογίας, για την αγορά όπλων, και την συνέχιση των πολέμων που οι ίδιοι δημιούρησαν.
Αλλά θα έρθει η ώρα πιστεύω που η ανθρωπότητα θα αφυπνιστεί και θα καταλάβει πως το μέλλον έιναι εκεί έξω, και σιγά σιγά αυτό γίνεται, αν δεν αυτοκαταστραφούμε με τα γεγονότα που συμβάινουν στον πλανήτη μας.
Για μένα το πρώτο που θα πρέπει να γίνει είναι μία διαστημική βάση, σε τροχιά γύρω από την Γή, όχι ο ΔΔΣ, κάτι μεγαλύτερο, το οποίο θα αναλαμβάνει την συναρμολόγηση των διαστημοπλοίων, και την έρευνα καινούργιων τεχνολογιών. Να ακολουθήσει μία βάση στην σελήνη, και σιγά σιγά η κατασκευή μιας αποκίας που θα φιλοξενήσει τους πρώτους πολίτες στην νέα αποικία.
Αλλά πρέπει να γίνουν πολλά με τις τεχνολογίες για να γίνουν όλα εφικτά, όπως και κάποιο άλλο τρόπο εκτόξευσης διαστημοπλοίων από την Γή, εκτός από την πυραυλική τεχνολογία, που καταστρέφει την ατμόσφαιρα, όπως και νέου τύπου παραγωγής ενέργειας, εκτός της πυρηνικής που έχει τις γνωστές αρνητικές συνέπειες, κάτι πχ παρμένο απο την επιστημονική φαντασία φυσικά (Star Trek πια άλλη κουβαλάω), κινητήρες ύλης-αντιύλης, που νομίζω στην θεωρία είναι εφικτοί, με την κβαντομηχανική φυσικά.

[Ηλιας]

εκτός της πυρηνικής που έχει τις γνωστές αρνητικές συνέπειες, κάτι πχ παρμένο απο την επιστημονική φαντασία φυσικά (Star Trek πια άλλη κουβαλάω), κινητήρες ύλης-αντιύλης,

Όσο επικίνδυνη είναι η πυρηνική ενέργεια, τόσο (και περισσότερο) είναι και οι κινητήρες ύλης-αντιύλης. Επιπρόσθετα, η τεχνολογία για τους κινητήρες ύλης-αντιυλης απέχει δεκαετίες από την εποχή μας. Αυτοι οι κινητήρες υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, σε εξισώσεις και σε θεωρητικά σχηματα διαστημοπλοίων. Η πρακτική τεχνολογία για τους κινητήρες ύλης-αντιύλης δεν είναι καν σε νηπιακο στάδιο. Συνεπώς, αν περιμένουμε τέτοιου είδους λύση, θα πρεπει να κάνουμε τεράστια υπομονή.

Αντιθέτως, η πυρηνική σχάση είναι ήδη υπαρκτή τεχνολογία και έχει δοκιμαστεί σε μερικά στρατιωτικά διαστημικά προγράμματα, όχι όμως μετά το 60-70 όπου σχετική νομοθεσία περιόρισε σημαντικά τις σχετικές δραστηριότητες. Σήμερα η έρευνα έχει πάλι ξεκινήσει.

Το ότι η χρήση πυρηνικής ενέργειας έχει κινδύνους είναι γνωστό. Αλλά δεν είναι αυτός λόγος για να απαγορευτεί η χρήση της. Πολλές φορές όταν ακούμε "πυρηνική ενέργεια" έχουμε στο μυαλό μας μόνο τη Χιροσίμα και το Τσέρνομπιλ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά η πυρηνική ενέργεια. Όπως κάθε τεχνολογικό/ επιστημονικό επίτευγμα, μπορεί και αυτό να χρησιμοποιηθεί ευεργετικά.

Αν μας φοβίζει η περίπτωση ατυχήματος, τότε απλά στις παραμέτρους της έρευνας για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στο διάστημα πρεπει να μπουν κια οι μέθοδοι για να περιοριστούν οι σχετικοί κίνδυνοι. Παντού δε γίνεται αυτό;

Το να απαγορέψουμε τη χρήση πυρηνικής ενέργειας επειδή ένα ατύχημα μπορει να δημιουργήσει προβλήματα, είναι σα να απαγορεύουμε τη χρήση αεροπλάνων, γιατί ένα ατύχημα μπορεί να προκαλέσει εκατοντάδες θανάτους, ή γιατί τα αεροπλάνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τρομοκρατία. Τα πάντα μπορούν να "χρησιμοποιηθούν ποικιλοτρόπως". Στο χέρι μας είναι το πως θα χρησιμοποιηθούν.

Άρα δεν πρεπει να μας απασχολει η αναπτυξη αυτής καθ' αυτής της πυρηνικής τεχνολογίας για διαστημικές εφαρμογές. Πρεπει να μας απασχολεί η ταυτόχρονη διευθέτηση σχετικού νομοθετικού πλαισίου που να εξασφαλίζει την όσο το δυνατον πιο ασφαλή και ειρηνική χρήση της.

[Ηλιας]

Σε αυτό το καταπληκτικό site μπορείτε να δείτε όλα τα σχέδια για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη που έχουν γίνει κατα καιρούς από διάφορες διαστημικές υπηρεσίες (κυρίως της ΝΑΣΑ και της Ρωσικής Υπηρεσίας)

http://www.astronautix.com/craftfam/martions.htm

Γενικώς το site έχει πληθώρα σπάνιου υλικού. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά, αν και οι πολλές λεπτομέριες το κάνουν κουραστικό μερικές φορές.

[epimytheas]

Χαίρομαι για τις διορθώσεις που έκανες Ηλία, η ημιμάθεια μου είναι προφανής (αλλά για αυτό και έκανα έμμεση έκκληση σε όσους γνώριζαν περισσότερα). Παρόλα αυτά θα ήταν ευχής έργον αν σχολίαζες και το ζήτημα της Σελήνης σαν ορμητήριο για την εξερεύνηση του Ηλιακού μας Συστήματος, αλλά και σαν εργοστάσιο εξόρυξης μεταλλευμάτων. Τα οικονομικά οφέλη που μακροπρόθεσμα θα απολαμβάναμε, είναι ένας λόγος για να προχωρήσει ένα τέτοιο σχέδιο; Και ας το πάρουμε κι αλλιώς. Η απόσταση από εδώ ως την Σελήνη είναι σαφώς μικρότερη από όλα τα υπόλοιπα πλανητικά σώματα και ελάχιστες εκπλήξεις μπορεί να μας επιφυλάξει πλέον ο δορυφόρος μας. Θεωρείς πως το πρώτο βήμα για την Εξερεύνηση του Διαστήματος πρέπει να είναι η εποίκηση της Σελήνης; Κι αν όχι, γιατί;
Αυτά και σε ευχαριστώ.
Την καλησπέρα μου

[Ηλιας]

Θεωρώ πως το πρώτο βήμα είναι να γίνουν περισσότερο οικονομικές και ασφαλείς και συχνές οι διαστημικές πτήσεις. Και όχι στην τροχιά της Γης, αλλα στο ηλιακό σύστημα. Να γίνουν λίγο ρουτίνα, σαν τις πτήσεις με το αεροπλάνο. Να γίνουν τρόπος ζωής, και όχι κάθε αποστολή να είναι κοσμοϊστορικό γεγονός. Ίσως έτσι χάσει η διαστημική πτήση λίγο τη μαγεία της, αλλά ο,τιδήποτε εξελίσσεται πάντα χάνει τη μαγεία του. Όπως και οι πτήσεις με το αεροπλάνο.

Πρώτα πρεπει να μάθουμε να ταξιδεύουμε στο διάστημα και μετα μαθαίνουμε πως θα το εποικήσουμε. Τα ταξίδια στην τροχιά της Γης και στη Σελήνη με διαστημόπλοια μινιατούρες δεν είναι καν η αρχή.

Όταν όλα αυτά γίνουν, τότε και η Σελήνη θα είναι πιο εύκοο να αξιοποιηθεί, και ο Άρης και οι αστεροειδέις, και οποιοδήποτε πλανητικό σώμα (έχει νόημα να αξιοποιηθεί).

'Πώς να εγκαταστήσετε μια βάση στο φεγγάρι!'


Αν τα χρήματα δεν ήταν το πρόβλημα, τι θα χρειαζόταν για να δημιουργηθεί μια βάση στο φεγγάρι κατάλληλη να κατοικηθεί από ανθρώπους; Η NASA ερευνά αυτό ακριβώς το ζήτημα.

Τι θα συνέβαινε άραγε αν οικοδομούσαν σε κάποια από τις εκατομμύρια εκτάσεις που έχουν ήδη πουληθεί από τους εργολάβους;

Είναι σχετικά «εύκολο» να επισκεφθεί κανείς τη Σελήνη, αφού απέχει μόνο 5 ημέρες διαστημικού ταξιδιού από τη Γη. Αυτό που είναι όμως εξαιρετικά πολύπλοκο είναι η κατασκευή μιας Σεληνιακής βάσης όπου ένας αριθμός ανθρώπων θα μπορεί να ζει να αναπνέει και να εργάζεται.


Αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει η NASA, μετά από σχετικές πιέσεις του George Bush. Χρησιμοποιώντας το Hubble σαν ιχνηλάτη σκοπεύει να βρει τις κατάλληλες περιοχές για την επόμενη επίσκεψή μας στο Φεγγάρι, ίσως έως το έτος 2018.

Ο αέρας, το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, είναι οι λέξεις κλειδιά όσον αφορά τις προϋποθέσεις για οποιαδήποτε ανθρώπινη κατοικία. Επειδή θα ήταν απρόσιτα ακριβό να στείλει κανείς τέτοιες προμήθειες εκεί, θα πρέπει να παραχθούν πάνω στην ίδια τη Σελήνη. Άλλωστε οι πρώτες ύλες υπάρχουν σε αφθονία, ενώ όπου δεν συμβαίνει αυτό είναι εύκολο να τις αποσπάσει κανείς από το υπέδαφος.

Αυτό που ψάχνει η NASA είναι σημεία πλούσια σε ιλμενίτη (ilmenite) ένα ορυκτό από το οποίο εξάγουμε οξυγόνο, υδρογόνο και ήλιο. Τα εύφλεκτα αυτά αέρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όπως επίσης και για την παραγωγή νερού και ατμοσφαιρικού αέρα. Οι επιστήμονες της NASA γνωρίζουν ότι πρέπει να ψάξουν για ιλμενίτη μετά από μελέτες σε δείγματα του ορυκτού αυτού που βρέθηκαν στο έδαφος της Σελήνης και μεταφέρθηκαν στη Γη από τις αποστολές “Apollo”.


«Θα ήταν επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν Σεληνιακοί βράχοι σαν υλικά οικοδόμησης- είναι τόσο δαπανηρό να σηκώσεις έστω και ένα επιπλέον κιλό ατσαλιού στο διάστημα, που θα οδηγούσε σε έξοδα εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων», όπως μας λέει ο καθηγητής Colin Pillinger, ο πλανητικός ερευνητής που είναι ευρύτερα γνωστός ως ο επικεφαλής της άτυχης αποστολής “Beagle 2” στον Άρη.

«Δεν θα ήταν και πολύ δύσκολο να φτιάξουμε τούβλα και οικοδομική λάσπη από Σεληνιακούς βράχους και ο ιλμενίτης θα μπορούσε να μας παρέχει αρκετό τιτάνιο (ένα ελαφρύ αλλά δυνατό μέταλλο) καθώς επίσης και σίδηρο.

Η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης
«Καθώς σε μια βάση στο Φεγγάρι χωρίς αμφιβολία θα γίνουν έρευνες, ο εξοπλισμός της θα έπρεπε να είναι προστατευμένος από τις παρεμβολές που θα προέκυπταν από την ηλεκτρονική φλυαρία της Γης. Αυτό προϋποθέτει μια εγκατάσταση στην αθέατη πλευρά του Φεγγαριού», υπογραμμίζει ο καθηγητής Pillinger.

«Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την επικοινωνία των κατοίκων της βάσης με αυτούς πίσω στη Γη, αδύνατη. Η λύση σ’ αυτό το πρόβλημα θα ήταν ο σχηματισμός μιας μπαταρίας από δορυφόρους που θα αναμεταδίδει τα μηνύματα».

Ένα άλλο θέμα είναι οι ακραίες θερμοκρασίες, (που κυμαίνονται από 100C έως τουλάχιστον -73C) οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο ηλιακής έκλαμψης, και της πρόκλησης ζημιών από την τραχιά φεγγαρόσκονη.


Ενώ η χορήγηση άδειας σχεδιασμού δεν είναι πρόβλημα (δεν υπάρχει νόμος στο διάστημα) μια διεκδίκηση ιδιοκτησίας έχει ήδη γίνει από τον Αμερικανό εργολάβο Dennis Hope, ο οποίος εντόπισε το 1980 ένα παραθυράκι στη συνθήκη του 1967 των Ηνωμένων Εθνών για το “Εξώτερο Διάστημα”.

Παρά το γεγονός ότι καμία χώρα ή κυβέρνηση δεν μπορεί να προβάλλει απαίτηση ιδιοκτησίας σε εξωγήινη περιοχή, δεν γίνεται καμία αναφορά στην ατομική ή συλλογική ιδιοκτησία. Από τότε έχουν στηθεί μηχανορραφίες που αφορούν τη δυνατότητα πώλησης Σεληνιακών εκτάσεων .

Αυτό είχε σαν συνέπεια στους 18 μήνες που πέρασαν από την αναγγελία του Προέδρου Bush, να έχει λάβει πολυάριθμες επιστολές από ιδιοκτήτες ακινήτων στο Φεγγάρι, οι οποίες συνήθως έχουν το εξής περιεχόμενο:

“Σας εκφράζω την ανησυχία μου για την πιθανή εγκατάσταση του μελλοντικού διαστημικού σταθμού στον δικό μου κλήρο γης. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι θα μπορούσα να επιτρέψω στην Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να πράξει κάτι τέτοιο μόνο με την προϋπόθεση ότι θα πληρωθώ για την περιοχή αυτή. Εάν συμβεί αυτό θα είμαι έτοιμος να προβώ σε διαπραγματεύσεις με τους ανώτερους υπαλλήλους της Κυβέρνησης.”

Οι δικηγόροι των Ηνωμένων Εθνών λένε ότι ο τίτλος ιδιοκτησίας του Hope στη Σελήνη είναι χωρίς αντίκρισμα, και καμία κυβέρνηση δεν τον έχει αναγνωρίσει ακόμη. Προφανώς το ίδιο ισχύει και για τα 3,5 εκατομμύρια ανθρώπων στους οποίους έχει πουλήσει σεληνιακές εκτάσεις καθώς και για αυτούς που έχουν αγοράσει από αντίπαλες εταιρείες.


Ο Hope προβλέπει τη δημιουργία ολόκληρων αποικιών από Σεληνιακές βάσεις μέσα στα επόμενα 12 χρόνια, και είναι ο βασικός επενδυτής της μελέτης «TransOrbital» η οποία έχει σαν στόχο την εκτόξευση της πρώτης ιδιωτικής εμπορικής πτήσης στο Φεγγάρι, μέχρι το τέλος του χρόνου. Το διαστημικό σκάφος θα μεταφέρει ένα cd το οποίο θα αναφέρει λεπτομέρειες σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας της «Lunar Embassy», καθώς η εταιρεία αυτή πιστεύει ότι η διαδικασία διεκδίκησης θα αντέξει τουλάχιστον απέναντι στον νόμο ιδιοκτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σ’ αυτό το σημείο αναφέρει ότι έχει έρθει σε διαπραγματεύσεις με την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. ”Προτείνουμε στις ΗΠΑ και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η οποία προτίθεται να οργανώσει ναυλωμένες πτήσεις με προορισμό το Φεγγάρι, να τους νοικιάσουμε ένα μεγάλο πακέτο εκτάσεων χωρίς καμία δαπάνη, για μια χρονική περίοδο 400 χρόνων αρχικά. Αυτό θα τους παρέχει το νομικό πλαίσιο για να προχωρήσουν στην ανοικοδόμηση χωρίς να παραβιάσουν τη Συνθήκη του Εξώτερου Διαστήματος.

Οι ανταγωνιστές του επίσης ελπίζουν να κάνουν την ιδιοκτησία στη Σελήνη πραγματικότητα. Η “Lunar Registry” αναφέρει ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις χρησιμοποιούνται στη μελέτη «Kennedy II», ένα ιδιωτικό εγχείρημα με σκοπό την εγκατάσταση μιας μόνιμης αυτοσυντηρούμενης κοινότητας στο Φεγγάρι μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Με την ευθύνη του αγοραστή
Όμως οι διάφοροι αντιπρόσωποι δεν έχουν καμία ψευδαίσθηση όσον αφορά τη θελκτικότητα της σεληνιακής ιδιοκτησίας.

Και όπως σε κάθε αγορά διαβάστε το έντυπο με την προκαταβολή. To αντίστοιχο site “Moon Estate” ξεκαθαρίζει ότι οι ιδιοκτήτες σεληνιακών εκτάσεων δεν μπορούν να απαγγείλουν κατηγορία στην NASA για την προσγείωση διαστημικών σκαφών στα οικόπεδά τους. “ Η Συνθήκη του Εξώτερου Διαστήματος δηλώνει ότι το Φεγγάρι αποτελεί κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας, για εξερευνητικούς σκοπούς. Έτσι η NASA μπορεί να κάνει ότι θέλει, οπουδήποτε θέλει, με την δικαιολογία της εξερεύνησης. Αν όμως κάποιος θελήσει να χτίσει ένα σπίτι ή να κάνει εργασίες για να αντλήσει νερό ή μέταλλα από την ιδιοκτησία σας, αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα”.


Πριν όμως σκεφτείτε ότι η Σελήνη αποτελεί ένα θερμό σημείο όσον αφορά την ιδιοκτησία, διαβάζουμε παρακάτω: «Η εταιρεία “Lunar Embassy και Moon Estates.com” δεν έχει ποτέ πουλήσει και δεν πρόκειται ποτέ να πουλήσει, ένα παλαιότερο ή ένα μελλοντικό σημείο προσγείωσης της NASA, σε κανένα ουράνιο σώμα .

Η NASA όχι μόνο ανιχνεύει για πιθανά σημεία προσεδάφισης, αλλά εάν πραγματικά σκοπεύει να οικοδομήσει στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, όπως προτείνει ο καθηγητής Pillinger, κανείς δεν αγοράζει εκεί.

“Κανένας δεν προτιμάει την σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού η οποία δεν είναι ορατή από τη γη. Πουλάμε εκτάσεις μόνο στη φωτεινή πλευρά” μας λέει ένας πράκτορας κτηματομεσιτικού γραφείου της Σελήνης .

Πηγή: BBC News

Βρήκα το παραπάνω άρθρο χθές μεταφρασμένο στο Pathfinder και σκέφτηκα ότι μπορεί να σας ενδιαφέρει...


Τα λέμε...