Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Εσωτερική Αναζήτηση – Φιλοσοφία – Επιστήμες

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #11  
Παλιά 21-10-17, 17:21
Το avatar του χρήστη Λευκός Λύκος
Λευκός Λύκος Ο χρήστης Λευκός Λύκος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 23-11-2014
Περιοχή: Έσω εαυτού
Μηνύματα: 446
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Johnkokk Εμφάνιση μηνυμάτων
Δεν εννοώ κάτι συγκεκριμένο με τη λέξη ρίσκο, περισσότερο τα υπέρ και τα κατά της κάθε αλλαγής,αναλόγως την περίπτωση
Όταν είσαι σε "απραξία" δεν υπάρχουν κατά. Τα κατά τα δημιουργείς εσύ σκεφτόμενος την αλλαγή. Γι' αυτό σου είπα μην σκέφτεσαι και υπεραναλύεις κάτι που έχεις να κάνεις, απλά ξεκίνα να το κάνεις. Θυμίζει την έκφραση "τρώγοντας έρχεται η όρεξη" ! Επίσης, σου έδωσα παραδείγματα μικρών αλλαγών, (τα οποία μπορεί να είναι και ατυχή, να μη σου ταιριάζουν δηλαδή, σ' αυτή την περίπτωση διάλεξε δικά σου που να σε ευχαριστούν ή να σε ιντριγκάρουν) για να μην είναι μεγάλη η απόσταση από την κατάσταση που είσαι τώρα. Κάνοντας μικρά βήματα δεν απογοητεύεσαι, ούτε αγχώνεσαι.
-Θέλω να αλλάξω τη ζωή μου εδώ και τώρα λέμε!
-Οκ, δεν ξέρω κάποιον που να απέκτησε επιτυχημένη ζωή εν μία νυκτί!
Θέλει προσπάθεια, πράξη. Και δεν δουλεύει ούτε το να "μαλώνεις" τον εαυτό σου, οκ δεν έκανες κάτι την ώρα που έπρεπε, πάμε παρακάτω κάνε κάτι τώρα, αυτή τη στιγμή που περνάει και σκέφτεσαι τι δεν έκανες. Ούτε δουλεύει το χάιδεμα, δεν μπόρεσα να το κάνω γιατί... , ωραιοποιείς έτσι την κατάσταση για να νιώσεις καλύτερα, αλλά καταλήγει να γίνεται συνήθεια κι αυτό. Προσπάθησε να μειώσεις τις δικαιολογίες, όχι να τις κόψεις μαχαίρι, δεν γίνεται , για να το θέσω καλύτερα τις δικαιολογίες που ξέρεις ότι είναι ψεύτικες.

Σκέψου έναν άνθρωπο σ' ένα σταυροδρόμι. Είναι στάσιμος στη μέση και προσπαθεί ν' αποφασίσει ποια κατεύθυνση να διαλέξει. Υπάρχει βήμα μπροστά-δεξιά-αριστερά-πίσω. Το πίσω δεν πιάνεται για κατά είναι μία επιλογή-πράξη σαν τις άλλες. Το κατά υπάρχει μόνο στην περίπτωση που δεν διαλέξει ποτέ καμία κατεύθυνση. Κι αυτό δύσκολο, κάποια στιγμή θα διψάσει, θα πεινάσει, δεν τον παίρνει να κάτσει και πολύ εκεί!
__________________
Just give me a sign and I' ll show you my plan. Tell me why you look so sad, time slips by, like grains of sand. Just put your future, in my hands.
" Moonchild - Rory Gallagher"
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 21-10-17, 17:34
Το avatar του χρήστη ilias1990
ilias1990 Ο χρήστης ilias1990 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 10-10-2016
Μηνύματα: 662
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Johnkokk Εμφάνιση μηνυμάτων
Φίλε Ηλία, σε ευχαριστώ για τις συμβουλές. Ωστόσο το να θεωρώ πως είμαι ακόμα στην αρχή είναι σχετικά δίκοπο μαχαίρι. Σίγουρα έχω χρόνια μπροστά μου ,αλλά αυτό κατά κάποιο τρόπο με καθυσηχάζει με αρνητικό τρόπο. Βέβαια και με το άγχος και την βιασύνη να τα καταφέρω όλα μαζί πάλι δεν θα βγάλει κάπου.
Δεν στο είπα για να εφησυχαστείς αλλά για να μην αγχώνεσαι. Ξέρεις πόσοι (αρκετά μεγαλύτεροι σου) διαβάζοντάς σε θα λένε: '' Ε ρε και να'χα τα χρόνια του, όλον τον κόσμο θα έτρωγα ''

Τέλος πάντων, προτείνω να πας καμιά βόλτα Κατερινόσκαλα, Ολυμπιακή ακτή που είσαι και κοντά , ή αν θες κάτι σε πιο εξοχή, χτύπα κάνα Πλαταμώνα, Λιτόχωρο , ξέρεις εσύ
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 22-10-17, 02:06
Το avatar του χρήστη Robespierre
Robespierre Ο χρήστης Robespierre δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 24-11-2014
Μηνύματα: 1.138
Προεπιλογή

Johnkokk τι σπουδάζεις αν επιτρέπεις;
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 22-10-17, 11:01
Johnkokk Ο χρήστης Johnkokk δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-04-2016
Μηνύματα: 930
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Robespierre Εμφάνιση μηνυμάτων
Johnkokk τι σπουδάζεις αν επιτρέπεις;
Κάποτε θα γίνω φυσικός
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 22-10-17, 11:06
Johnkokk Ο χρήστης Johnkokk δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-04-2016
Μηνύματα: 930
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από ilias1990 Εμφάνιση μηνυμάτων
Δεν στο είπα για να εφησυχαστείς αλλά για να μην αγχώνεσαι. Ξέρεις πόσοι (αρκετά μεγαλύτεροι σου) διαβάζοντάς σε θα λένε: '' Ε ρε και να'χα τα χρόνια του, όλον τον κόσμο θα έτρωγα ''

Τέλος πάντων, προτείνω να πας καμιά βόλτα Κατερινόσκαλα, Ολυμπιακή ακτή που είσαι και κοντά , ή αν θες κάτι σε πιο εξοχή, χτύπα κάνα Πλαταμώνα, Λιτόχωρο , ξέρεις εσύ
Χαχαχαα βλέπω τα ξέρεις τα μέρη. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν είμαι τόσο της βόλτας(καθαρά ως βόλτα) αλλά η <<επίσκεψη>> για τσιπουράκια σε καμιά ταβέρνα με φίλους πάντα βοηθάει
Απάντηση με παράθεση
  #16  
Παλιά 22-10-17, 19:11
cHrIsToS8 Ο χρήστης cHrIsToS8 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-08-2013
Μηνύματα: 367
Προεπιλογή

θα μπορούσα να πω ότι η ζωή είναι μια κυλιόμενη σκάλα. Οσο στάσιμος και αν μένεις αυτή συνεχίζει να κινείται. Και ο προορισμός αυτής της σκάλας είναι ασφαλώς ένας, το τελείωμα της... εκεί ναι υπάρχει η πλήρης στασιμότητα. Τωρα αν υπάρχει ένα ''θέμα'' αλλά εσύ νομίζεις ότι είναι άλλο το ''θέμα'' τ'οτε είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να βρεις λύση. Μια κάποια λύση θα βρεις, λύση στο ''΄θέμα'' δεν θα βρεις. Δεν είναι στασιμότητα αυτό που περιγράφεις.... ''αρχή παιδεύσεως ή τών ονομάτων επίσκεψις'' και αρχή λύσης του κάθε θέματος η αναγνώριση του.
Άλλα και αν ακόμα είναι στασιμότητα τότε το ερώτημα είναι, και που έχεις σταματήσει; Που βρίσκεσαι;
__________________
... ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας...
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 09-10-18, 15:55
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Johnkokk Εμφάνιση μηνυμάτων
Καλημέρα

Εδώ και πολύ καιρό βρίσκομαι σε μια κατάσταση-συμπεριφορά που με προβληματίζει. Ίσως και άλλοι να βρίσκονται ή να έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση οπότε θα με ενδιέφερε να ακούσω και άλλες απόψεις-συμβουλές-εμπειρίες.

Όπως δηλώνει και ο τίτλος η μη κανονική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι είναι η πλήρης στασιμότητα.Και θα εξηγήσω τι εννοώ. Εδώ και τέσσερα χρόνια(από τότε που ξεκίνησα τις σπουδές μου) έχω σταματήσει να έχω στόχους,δεν έχω όρεξη για τίποτα,είμαι σε μια συνεχή κατάσταση οκνηρίας.

Δεν έχω όρεξη και κουράγιο για διάβασμα, όποιες σχέσεις είχα από τότε μέχρι σήμερα ήταν εντελώς <<κενές>> και αρκετά σύντομες γιατί μετά από λίγο βαριόμουν, έχω παντελή έλλειψη προγράμματος,γενικά είμαι σε περίεργη φάση.

Ενώ λοιπόν λίγο πολύ αντιλαμβάνομαι την κατάστασή μου,δεν μπορώ να κάνω κάτι για να την αλλάξω. Ίσως να είμαι απλά ρεμάλι,αλλά δεν είμουν πάντα έτσι. Πριν τις σπουδές είμουν μελετηρός,υπεύθυνος,συναισθηματικός και ειλικρινής. Τώρα είμαι σε φάση που ακόμη και ένα πεντάχρονο είναι πιο υπεύθυνο από μένα,ενώ τα ψέματα και τις δικαιολογίες τις έχω για παιχνιδάκι(όχι,πραγματικά παίζει να είμαι από τους καλύτερους ψεύτες παγκοσμίως χαχαχαχα),

Φτάνω λοιπόν στον επίλογο.Τι μπορεί να φταίει για αυτή την κατάσταση που βρισκομαι,έχετε βιώσει τα ίδια και αν ναι πώς το ξεπεράσατε ?

Υ.Σ δυστυχώς δεν υπάρχει τμήμα ψυχοθεραπείας στο φόρουμ οπότε άνοιξα τη συζήτηση στην εσωτερική αναζήτηση χαχαχαχ
Το ξεπέρασες το θέμα με την απελπισμένη ταμπελια?
Θα σου πρότεινα να κανείς εξέταση αίματος και να δεις επίπεδα σιδήρου
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 09-10-18, 18:24
Johnkokk Ο χρήστης Johnkokk δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-04-2016
Μηνύματα: 930
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Litsa Εμφάνιση μηνυμάτων
Το ξεπέρασες το θέμα με την απελπισμένη ταμπελια?
Θα σου πρότεινα να κανείς εξέταση αίματος και να δεις επίπεδα σιδήρου
Χαχαχα κάποια πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα, αλλά ευτυχώς αν και αργόσχολος είμαι και ευρηματικός, βρίσκω συνεχώς λόγους να ξεγελώ τον εαυτό μου να δουλέψει. Αρχικά λόγω των πρωτοετών κορασίδων άρχισα να ξαναπατάω σχολή. Επίσης άρχισα να χρησιμοποιώ το διαβασμα ως δικαιολογία για να μην βγω όταν βαριέμαι(δηλαδή σίγουρα μια ή και δυό φορές μεσα στη βδομάδα) οπότε αναγκαστικά διαβάζω ικανοποιητικά εκείνες τις μέρες για να πείθει η δικαιολογία μου. Τώρα μου μένει να βρω και κάτι που να με κάνει να διαβάζω συστηματικά και θα'μαι gg ( έχω σκεφτεί να βρω κοπέλα στο ίδιο έτος με μένα ώστε να διαβάζω μαζί της,αλλά δυστυχώς όσες βλέπονται είναι πιασμένες )
Πάντως δεν πιστεύω ότι έχω θέμα σιδήρου,αλλά γενικά πρέπει να είναι πολύ άμεσο το πρόβλημα για να πάω σε γιατρό, όποτε πάω σε ιατρείο ή σε νοσοκομείο μετατρέπομαι σε υποχόνδριο...

Υ.Σ1 Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον
Υ.Σ2 Συνήθως δεν είμαι τόσο κυνικός και filthy αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσω ακραία μέσα για να νικήσω τον κακό εαυτό μου
Υ.Σ3 Οποιαδήποτε ιδέα για να ξεγελάσω τον εαυτό μου είναι καλοδεχούμενη(φυσικά μην ακούσω ιδέες στυλ <<πρέπει να έχεις πρόγραμμα>>, δεν μπορώ να τηρήσω πρόγραμμα για πάνω από 1-2 μέρες και γενικά είναι κλισέ )
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 09-10-18, 21:40
Το avatar του χρήστη Robespierre
Robespierre Ο χρήστης Robespierre δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 24-11-2014
Μηνύματα: 1.138
Προεπιλογή

Προσπάθησε να βρεις κόσμο και να κάνεις παρέα μαζί του που θα έχει τα χαρακτηριστικά που θέλεις να είχες εσύ. Πχ δραστήριοι, αεικίνητοι, μελετηροί, εργατικοί. Παρακολούθησε πως σκέφτονται, πως λειτουργούν, τι κάνουν και τι δεν κάνουν και προσπάθησε να πάρεις ιδέες. Αν η παρέα σου σαπίζει σε καμιά καφετέρια ή σε κάποιο μπαρ, λυπάμαι που θα στο πω, δεν έχεις καμιά ελπίδα να πάρεις μπρος. Στην ηλικία σου σαν φοιτητής είχα περάσει μια τέτοια φάση αλλά λόγω έλλειψης ρευστού, αναγκάστηκα και δούλεψα εντατικά. Ε, σε αυτή την περίοδο, τα πήγα καλύτερα από ποτέ στη σχολή, το πρόγραμμα μου ήταν συνέχεια γεμάτο, έκανα ένα σωρό πράγματα. Αλλά και όταν πήγαινα βόλτες, το φχαριστιόμουν σαν να ταξίδευα σε εξωτικά μέρη.
__________________
"Η βασική αρετή του πολίτη είναι η δυσπιστία", Ροβεσπιέρος
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 09-10-18, 22:30
Το avatar του χρήστη Λευκός Λύκος
Λευκός Λύκος Ο χρήστης Λευκός Λύκος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 23-11-2014
Περιοχή: Έσω εαυτού
Μηνύματα: 446
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Johnkokk Εμφάνιση μηνυμάτων
Υ.Σ3 Οποιαδήποτε ιδέα για να ξεγελάσω τον εαυτό μου είναι καλοδεχούμενη(φυσικά μην ακούσω ιδέες στυλ <<πρέπει να έχεις πρόγραμμα>>, δεν μπορώ να τηρήσω πρόγραμμα για πάνω από 1-2 μέρες και γενικά είναι κλισέ )
Το να ''ξεγελάσεις'' τον εαυτό σου είναι καθαρά προσωπική σου υπόθεση. Διαφορετικά, πως θα βρεις αυτό που δουλεύει για σένα, αυτό που σε παρακινεί;
Δεν είναι να λες ψέμματα στον εαυτό σου, μάλλον να στρέφεις την προσοχή του αλλού όταν χρειάζεται. Το τελευταίο είναι κάτι που το κάνουμε συνεχώς, χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Απλά παρατήρησε τον εαυτό σου, χωρίς να του μιλάς (όλοι το κάνουμε).
Κάτι θα βρεις.
Βάλε ένα στόχο. Οποιονδήποτε. Κάτι που ήθελες από πάντα.

Ακολουθεί απόσπασμα από βιβλίο:

Κάθε πρωί, πολύ πρωτού χαράξει, έφευγε με το παλιό του ποδήλατο που έτριζε και πήγαινε στην πόλη, σ' ένα μεγάλο κτίριο. Περίμενε εκεί στην αυλή μαζί με τους άλλους συναδέλφους του για να του δώσουν μια σκούπα κι ένα καροτσάκι και να του ορίσουν τον δρόμο που έπρεπε να σκουπίσει.

Ο Μπέμπος αγαπούσε αυτή την ώρα, πριν από το ξημέρωμα, όταν η πόλη ακόμα κοιμόταν. Κι έκανε τη δουλειά του με κέφι και αυτοσυγκέντρωση. Το ήξερε πως η δουλειά αυτή ήταν απαραίτητη.

Κι όταν σκούπιζε τους δρόμους το έκανε πολύ αργά, αλλά δίχως να σταματήσει καθόλου. Σε κάθε του βήμα έπαιρνε μιαν ανάσα και σε κάθε ανάσα τραβούσε μια σκουπισιά. Βήμα-ανάσα-σκουπισιά. Βήμα-ανάσα-σκουπισιά. Στο μεταξύ, καμιά φορά, κοντοστεκόταν για λίγο και κοίταζε συλλογισμένος μπροστά του. Κι έπειτα συνέχιζε: βήμα-ανάσα-σκουπισιά...

Και καθώς προχωρούσε έτσι, μπροστά του ο βρώμικος δρόμος και πίσω του ο καθαρός, συχνά του έρχονταν σοφές σκέψεις. Ήταν όμως σκέψεις δίχως λόγια, σκέψεις που ήταν το ίδιο δύσκολο να τις εκφράσεις όπως να περιγράψεις κάποιο άρωμα το οποίο μόλις που το θυμάσαι ή ένα χρώμα που τ' ονειρεύτηκες. Μετά τη δουλειά, όταν πήγαινε στη Μόμο, της εξηγούσε τις μεγάλες του σκέψεις. Και, μια κι εκείνη ήξερε ν' ακούει με το δικό της ξεχωριστό τρόπο, η γλώσσα του λυνόταν κι έβρισκε τις σωστές λέξεις.

«Ξέρεις, Μόμο», της έλεγε τότε, «τα πράγματα είναι έτσι: έχεις καμιά φορά μπροστά σου έναν πολύ μεγάλο δρόμο. Σκέφτεσαι τι μακρύς που είναι, σκέφτεσαι πως ποτέ σου δε θα τα καταφέρεις». Κοίταζε μπροστά για λίγο αμίλητος κι ύστερα συνέχιζε: «Και τότε σε πιάνει το βιαστικό σου. Και βιάζεσαι όλο και πιο πολύ. Και κάθε φορά που σηκώνεις τα μάτια σου βλέπεις πως αυτό που βρίσκεται μπροστά σου δεν έχει καθόλου λιγοστέψει. Και βάζεις όλη σου τη δύναμη, σε πιάνει η απελπισία, στο τέλος λαχανιάζεις και δεν μπορείς άλλο. Κι ο δρόμος συνεχίζει ν' απλώνεται μπροστά σου. Δεν πρέπει να το κάνεις έτσι». Έμενε για λίγο συλλογισμένος κι έπειτα συνέχιζε: «Δεν κάνει να σκέφτεσαι ολόκληρο τον δρόμο, κατάλαβες; Πρέπει να σκέφτεσαι μονάχα το επόμενο βήμα, την επόμενη ανάσα, την επόμενη σκουπισιά». Κοντοστάθηκε πάλι προτού προσθέσει: «Τότε είναι που το χαίρεσαι. Κι είναι κάτι το σπουδαίο αυτό, γιατί τότε κάνεις καλά τη δουλειά σου. Κι έτσι πρέπει να γίνεται». Κι ύστερα από μεγάλη διακοπή συνέχιζε: «Και ξαφνικά βλέπεις πως βήμα βήμα έχεις σκουπίσει ολόκληρο το δρόμο. Ούτε που το κατάλαβες πως έγινε αυτό και δεν έχεις καν λαχανιάσει». Κουνούσε το κεφάλι του τελειώνοντας: «Αυτό είναι που έχει σημασία».

'' Η Μόμο ή η παράξενη ιστορία για τους κλέφτες του χρόνου κι ένα παιδί που έφερε πίσω στους ανθρώπους τον κλεμμένο χρόνο τους - Μίχαελ Έντε ''

Αν έγραψε κάτι μέσα σου στο προτείνω.
__________________
Just give me a sign and I' ll show you my plan. Tell me why you look so sad, time slips by, like grains of sand. Just put your future, in my hands.
" Moonchild - Rory Gallagher"
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 13:19.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.