Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Η πόλη της FantasyGate > Το ανεξήγητο στο χώρο των τεχνών

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #351  
Παλιά 17-12-07, 15:44
Το avatar του χρήστη Julliet
Julliet Ο χρήστης Julliet δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 02-11-2005
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 305
Lightbulb Stratovarius - Forever

I stand alone in the darkness
The winter of my life came so fast
Memories go back to childhood
Today I still recall
Oh how happy I was then
There was no sorrow
There was no pain
Walking through the green fields
Sunshine in my eyes
I'm still there everywhere
I'm the dust in the wind
I'm the star in the Northern sky
I'll never stay anywhere
I'm the wind in the trees
Would you wait for me forever.
__________________
~*Gp*~

«Γιατί άραγε ενώ δεν με καταλαβαίνει κανένας με συμπαθούν όλοι?»
Albert Einstein


"Όσοι ψάχνουν για χρυσό, σκάβουν πολύ και βρίσκουν λίγο" Ηράκλειτος

Το όνειρο μου χάρισε τη ζωή, τωρα δεν μου μένει παρά να χαρίσω στη ζωή το όνειρο.

"Δεν πρόκειται ποτέ να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις από τα μάτια σου την ακτή"
Απάντηση με παράθεση
  #352  
Παλιά 17-12-07, 20:01
Το avatar του χρήστη ELPINIKI
ELPINIKI Ο χρήστης ELPINIKI δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 24-09-2007
Μηνύματα: 776
Προεπιλογή

Αποσπερίτης
Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Η μέρα φεύγει, ποιος τη κλέβει, ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν και όσοι παιδέψαν τα λερωμένα πέταξαν

Κι εσύ αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβά.........ζεις

Οι πολιτείες πάντα χορεύουν σε ρυθμό κυρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν της νύχτας το μετέωρο

Κι εσύ αποσπερίτη μου
Τα βήματά μας άθελά μας είναι δώρα ακριβά
για αυτούς που μένουν και περιμένουν το σούρουπο μιαν αγκαλιά

Κι εσύ αποσπερίτη μου
Μες στο σκοτάδι θα ‘ρθουν πάλι μακρινές μαρμαρυγές
θα ψιθυρίσουν να θυμίσουν τρεις απανωτές φορές

Κι εσύ αποσπερίτη μου...

Υ.Γ. (hello Ophilia! )
Απάντηση με παράθεση
  #353  
Παλιά 17-12-07, 21:59
Το avatar του χρήστη leo morpheus
leo morpheus Ο χρήστης leo morpheus δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-03-2006
Περιοχή: Πειραιάς
Μηνύματα: 726
Προεπιλογή

Active Member-Λαβωμενο ξωτικο



Δάκρυα που κυλήσανε για σένα γίνανε τραγούδια
λόγια που είχα ακούσει θυμωμένα ,ναι τα ακούω και εδώ.
νύχτες που απ' τα ξίδια, στήναμε χορό με τα αγγελούδια
έψαχνα στα σύννεφα τα μάτια σου κάπου να βρω.

Έπαιρνα από πίσω το αίμα που 'τρεχε απ' τις πληγές σου
μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
σου άπλωνα το χέρι να έρθεις λαβωμένο ξωτικό.


Και εγώ θυμάμαι παντού να σε ψάχνω ξωτικό
να δω αλήθεια αν είσαι όπως μου λέγανε κακό
να αντικρίσω τα μάτια σου, το μαγικό σου βλέμμα
που είχα ακούσει όποιος σε δει θα ποτίσει λεει ψέμα.
Και θα πνίγει τα όνειρά του στη χαρά σου
θα πουλάει απ' τη ζωή φτάνει να σέρνεται κοντά σου
κι αν ναι θα τον φοβίζει η μοναξιά
και ο χρόνος θα περνάει αργά και συνέχεια θα πονάει.


Μα ποτέ δε μ' ένοιαξαν τα λόγια ξωτικό
κρατούσα μέσα μου για χρόνια ένα θαμμένο μυστικό
και μπορεί όταν θα σε δω αν ταιριάξει να σου πω
για ποιο λόγο εγώ ψάχνω τόσα χρόνια να σε βρω.
Και ακολουθώ το αίμα που τρέχει απ' τις πληγές σου
χωρίς ποτέ να ζητιανεύω λίγο απ' τις χαρές σου
χωρίς να θέλω να χαρώ κάτι κλεμμένο
ίσως μπορεί εγώ να ξέρω γιατί τρέχεις λαβωμένο.
Και σκεπάζω τις σταγόνες απ' το αίμα σου καλά
αν σε βρούνε πληγωμένο για' μένα θα' ναι αργά
ποτέ δε θα μπορέσω εγώ τα μάτια σου να δω
και θα χαθώ χωρίς να ξέρω αν αγαπώ

Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες ρε τις χαρές σου
σ' έχει προδώσει το αίμα που κυλάει ξωτικό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο χρόνια μυστικό
και εγώ σ' ακούω παντού, μη φοβάσαι είμαι εδώ.


Το μυστικό μας λοιπόν το κρατάω καλά κρυμμένο
συνέχισε να τρέχεις να γυρνάς κυνηγημένο
και εγώ θα 'μαι εκεί πίσω από σένα μια βαριά αναπνοή
να μας σκεπάζει σαν ομίχλη και μπορεί
όποιος ψάχνει να σε βρει και δεν ξέρει γιατί
τα σημάδια που αφήνεις δεν θα δει, θα χαθεί
μα εγώ σε ακούω καλά, φοβισμένο μου μοιάζεις
για πρώτη φορά ξωτικό δε με τρομάζεις.


Και είμαι εδώ το χέρι μου σου απλώνω
παίρνω κουράγιο και μπορώ και μετανιώνω
για όλα εκείνα που είχα πει στα βαριά δήθεν τραγούδια
που δεν μοιράστηκα κρασί με τα αγγελούδια.
Τώρα μπορώ να σου πω όταν θα σε δω
πως μες τα μάτια σου εγώ ψάχνω καιρό
λίγη απ' τη φωτιά, λίγο από το παραμύθι
και λίγο αγάπη να με σώσει από τη λήθη
Γι' αυτό θάψε όλες τις ψεύτικες χαρές σου
έχω σκεπάσει όλο το αίμα απ' τις πληγές σου
βάλε όλα τα άστρα του ουρανού για νυφικό
και έλα μαζί μου λαβωμένο ξωτικό...
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..."
Απάντηση με παράθεση
  #354  
Παλιά 18-12-07, 16:02
Το avatar του χρήστη esthir
esthir Ο χρήστης esthir δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 26-10-2007
Περιοχή: ΙΟΑΝΝΙΝΑ
Μηνύματα: 117
Προεπιλογή Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου

Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από την σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς, ξεσυνερίζεται το κέφι σου
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ’ ένα αιώνια ποτισμένο απ’ το κρασί καπηλειό
Μέρος κακόφημο ακόμα και για τον στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δεν με φέρνει στ’ όνειρό μου
Εδώ λοιπόν θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που ‘ναι σα να συνέβη χτες και ορκίσου
αν σε πειράξει, τόσο που ντραπείς
πουθενά να μην την πεις

Καλώς ήρθες ξένε στον τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής
Ξέμεινα μόνος μου πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω πρέπει καιρό να γυρίζεις
όμως μέσα στην ζαλάδα μου και πίσω απ’ τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις

Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια, ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές

Ω, νάτα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τ’ αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς

Κάποτε, κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ’ αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά
Γι αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σα να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
Μια προσευχή σ’ ένα περβόλι με ελιές
δεν με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω

Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτήν την όμορφη δροσιά της σιωπής

Είναι που μ’ έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου λοιπόν τι θα τους πεις

Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ’ όνομά μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δεν κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά

Μπερδεμένα μου τα λες αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες την τέχνη του μυαλού
ή σαν και μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού


Γι αυτό κι εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω απ’ το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο
μα το προσέχεις, καθαρό, δεν θα ντραπείς
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό
τ’ απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ

Που με βρήκες εδώ κάτω, τι μ’ έφερες;
Το μυαλό μου δεν σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουνε έξυπνοι μιλιούνια


Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στον σταυρό
αυτοί πουλήσανε ακριβά την γέννησή μου
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκότωναν κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι προλάβαν από ‘κει συγχωρεθήκαν


Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα, πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω


Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ’ όνομά σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πάς να ξαπλώσεις στα καρφιά σου
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δεν κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά


Active member
__________________
Δεν έδωσα σε άλλον τα κλειδιά ούτε του σπιτιού μου ούτε της καρδιάς μου.
Αρνήθηκες να τα πάρεις φοβήθηκες μήπως σου ξεκλειδώσω τη δική σου καρδιά.


"Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..."
Νικόλας ¶σιμος

Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Νίκος Καββαδίας (Εφτά Νάνοι)


Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει


Ω, σαν αερικό θα ζήσω...
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Απάντηση με παράθεση
  #355  
Παλιά 18-12-07, 16:18
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

εγω ακούω αυτό τώρα πάντως


Πάλι, τράβα σκανδάλη
Σ ‘ότι προλάβαμε και ζήσαμε
σημάδεψε και ρίξε στο κεφάλι

Πάλι, τις Κυριακές που αλητεύαμε
Και τις βιτρίνες που χαζεύαμε
σημάδεψε και πάτα τη σκανδάλη

Δε χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές
των ανθρώπων π’ αγαπήθηκαν με τόσο κόπο
Ή κι οι δυο μας ή κανείς
Ως την άκρη της κλωστής
Ισορροπήσαμε κι εμείς

Πάλι, ότι προλάβαμε και ζήσαμε
Και όλα αυτά που ψιθυρίσαμε
Σημάδεψε και ρίξε στο κεφάλι

Πάλι, καθώς τα ρούχα μας σωριάζονται
στα σώματα μας που αγκαλιάζονται
σημάδεψε και πάτα τη σκανδάλη



@
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη LuX : 18-12-07 στις 16:22
Απάντηση με παράθεση
  #356  
Παλιά 18-12-07, 16:31
Το avatar του χρήστη Julliet
Julliet Ο χρήστης Julliet δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 02-11-2005
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 305
Lightbulb Ίσως - Γιάννης Βαρδής

Και εγώ, πάντως, ακούω αυτό ...



Ίσως, ίσως μια μέρα
να ξεφύγεις απΆ το μέλλον που σου φτιάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
πλησιάσεις τον κρυμμένο σου εαυτό.

Ίσως, ίσως μια μέρα
να ζητήσεις τη ζωή που σου αρπάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
να υπάρχεις μόνο για να σΆ αγαπώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα Άρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

Ίσως, ίσως μια μέρα
όταν βγεις απΆ την εικόνα που σε κλείσανε,
ίσως, ίσως μια μέρα
για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα Άρθεις,
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

Υ.Γ. Και παλι νομίζω πως θα τα ακούσουμε απο τους συντονιστές που θα τραβάνε τα μαλλιά τους απο το τι βάζουμε εδω μέσα!!
__________________
~*Gp*~

«Γιατί άραγε ενώ δεν με καταλαβαίνει κανένας με συμπαθούν όλοι?»
Albert Einstein


"Όσοι ψάχνουν για χρυσό, σκάβουν πολύ και βρίσκουν λίγο" Ηράκλειτος

Το όνειρο μου χάρισε τη ζωή, τωρα δεν μου μένει παρά να χαρίσω στη ζωή το όνειρο.

"Δεν πρόκειται ποτέ να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις από τα μάτια σου την ακτή"

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Julliet : 18-12-07 στις 16:34
Απάντηση με παράθεση
  #357  
Παλιά 18-12-07, 16:35
Το avatar του χρήστη Ophelia
Ophelia Ο χρήστης Ophelia δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-11-2006
Περιοχή: Milky Way
Μηνύματα: 443
Προεπιλογή

"Έχω μια αποθήκη με πράγματα παλιά,
Κανείς δεν καταδέχεται να ρίξει μια ματιά.
Πολύ συχνά εγώ χάνομαι στα ράφια στα κουτιά,
Τη σκάλα κατεβαίνω και βουτάω στα βαθειά...

Θυμάμαι κρύες νύχτες που πήγαινα να βρω,
Το κόκκινο πουλόβερ μου το κίτρινο παλτό,
Μ'αυτά πηγαινοερχόμουνα στης πόλης τη βουή,
Ποτέ δεν την αγάπησα μα έζησα εκεί...

Στη αποθήκη κρύβω παπούτσια του παππού,
Επίσημα, αλήτικα τον πήγαιναν παντού,
Μου κάνουνε κι ας πέρασε η μόδα προ πολλού,
Σαν έφευγε ψιθήριζε όλα είναι τερτίπια του μυαλού...

Έχω ένα ζευγάρι μονάχα για εμένα,
Αυτό που ακουμπάγαμε τις σόλες του για φρένα,
Στα ξέφρενα ποδήλατα που αράζουν πια δεμένα,
Τα ξύλινα παιχνίδια στέκονται στην άκρη πεταμένα..."

ΘΕΡΟΣ
__________________
Τhe sun changes everything...ab tu jaag musafir pyaaray...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ophelia : 18-12-07 στις 16:36
Απάντηση με παράθεση
  #358  
Παλιά 18-12-07, 16:46
Το avatar του χρήστη leo morpheus
leo morpheus Ο χρήστης leo morpheus δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-03-2006
Περιοχή: Πειραιάς
Μηνύματα: 726
Προεπιλογή Paint me a Birmingham

Εγώ ακουω αυτο τωρα...Αν και ερωτικο τραγουδι...Ποιος ειπε βεβαια οτι η αγαπη δεν ειναι παραξενη και μυστηριακη...;


Tracy Lawrence-Paint me a Birmingham


He was sittin’ there, his brush in hand
Paintin’ waves as they danced, upon the sand
With every stroke, he brought to life
The deep blue of the ocean, against the mornin’ sky
I asked him if he only painted ocean scenes
He said for twenty dollars, I’ll paint you anything.



Well could you paint me a Birmingham
Make it look just the way I planned
A little house on the edge of town
Porch goin’ all the way around
Put her there in the front yard swing
Cotton dress make it, early spring
For awhile she’ll be, mine again
If you can paint me a Birmingham.


He looked at me, with knowing eyes
Then took a canvas from a bag there by his side
Picked up a brush, and said to me
Son just where in this picture, would you like to be
I said if there’s any way you can
Could you paint me back into her arms again.



Paint me a Birmingham
Make it look just the way I planned
A little house on the edge of town
Porch goin’ all the way around
Put her there in the front yard swing
Cotton dress make it, early spring
For awhile she’ll be, mine again
If you can paint me a Birmingham.


Put her there in the front yard swing
Cotton dress make it, early spring
For awhile she’ll be, mine again
If you can paint me a, Birmingham.
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..."
Απάντηση με παράθεση
  #359  
Παλιά 18-12-07, 16:50
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας
ποτέ δε λένε την αλήθεια
ο κόσμος υποφέρει και πονά
και 'σεις τα ίδια παραμύθια


Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας
ποτέ δε λένε την αλήθεια
ο κόσμος υποφέρει και πονά
και 'σεις τα ίδια παραμύθια

Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας
είναι πολύ ζαχαρωμένα
ταιριάζουν για σοκολατόπαιδα
μά δε ταιριάζουνε για μένα

@
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #360  
Παλιά 18-12-07, 17:05
Το avatar του χρήστη Julliet
Julliet Ο χρήστης Julliet δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 02-11-2005
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 305
Προεπιλογή Linkin Park - From the Inside

I don't know who to trust, no suprise
(Everyone feels so far away from me)
Heavy thoughts sift through dust
And the lies
(Trying not to break,
But I'm so tired of this deceit
Everytime I try to make myself
Get back up on my feet
All I ever think about is this
All the tiring and time between
And how trying to put my trust in you
Just takes so much out of me)


I'll take everything from the inside
And throw it all away
'Cause I swear, for the last time
I won't trust myself with you

Tension is building inside, steadily
(Everyone feels so far away from me)
Heavy thoughts forcing their way, out of me
(Trying not to break
But I'm so tired of this deceit
Everytime I try to make myself
Get back up on my feet
All I ever think about is this
All the tiring and time between
And how, trying to put my trust in you
Just takes so much out of me)


Take everything from the inside
And throw it all away
'Cause I swear, for the last time
I won't trust myself with you

I won't waste myself on you!
You!
Waste myself on you!
You!

Υ.Γ. Leo με έπεισες!!! Συμφωνώ απόλυτα!! Τι ποιο μυστηριακό από την αγάπη?
__________________
~*Gp*~

«Γιατί άραγε ενώ δεν με καταλαβαίνει κανένας με συμπαθούν όλοι?»
Albert Einstein


"Όσοι ψάχνουν για χρυσό, σκάβουν πολύ και βρίσκουν λίγο" Ηράκλειτος

Το όνειρο μου χάρισε τη ζωή, τωρα δεν μου μένει παρά να χαρίσω στη ζωή το όνειρο.

"Δεν πρόκειται ποτέ να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις από τα μάτια σου την ακτή"
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 01:13.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.