#1
|
||||
|
||||
το πιό περίεργο όνειρο!
Καλησπέρα φίλοι και φίλες, σήμερα είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο..είδα πως ήμουνα με 5-6 φίλους και είμασταν σε ένα μέρος τεράστιο σε μέγεθος σταδίου μόνο που ήταν κάπως αρχαίο τέλος πάντων δέν θυμάμαι πολλά να σας πώ για το πώς ήταν ακριβώς το μέρος το θέμα είναι πώς όσο προχωράγαμε και πηγαίναμε όλο και πιό κοντά σε αυτό το μέρος ακουγόταν μόνο ένα πράγμα, μια φωνή που φώναζε το βαφτιστικό μου, ακολούθησα αυτή τη φωνή και μετά απο λίγο κάτι πετάχτηκε μπροστά μου , κάτι σαν ζώο μικρό, μαύρο χρώμα και κάτασπρα φωτηνά μάτια και ήταν πολύ γρήγορο, ήρθε καταπάνω μου και εγώ πήδηξα απο πάνω του και το έπιασα απτο λαιμό και το πίεζα προς το έδαφος! Εκείνη ακριβώς την στιγμή αυτό το "ζώο" έγινε κάτι σαν μαύρη στάχτη και "έλουζε" το χέρι μου σαν κάποια σκοτεινή ενέργεια και τότε κοίταξα στο έδαφος και είδα μια πεντάλφα χαραγμένη και κάτι άλλα σχήματα διάσπαρτα που μοιάζανε με γεωμετρικά (τρίγωνα κλπ) .Αυτά θυμάμαι μόνο αν μπορεί να βοηθήσει κανείς θα το εκτιμούσα.
Ευχαριστώ
__________________
-Sáncte Míchael Archángele, defénde nos in proélio, cóntra nequítiam et insídias diáboli ésto præsídium. Ímperet ílli Déus, súpplices deprecámur: tuque, prínceps milítiæ cæléstis, Sátanam aliósque spíritus malígnos, qui ad perditiónem animárum pervagántur in múndo, divína virtúte, in inférnum detrúde. Ámen |
#2
|
||||
|
||||
Darkness...
Όλα τα στοιχεία που προανέφερες, δείχνουν ότι κοντοζυγώνει...
__________________
"The needs of the many outweigh the needs of the few" -Mr. Spock, Starfleet's First Officer, 2230 A.D. - 2387 A.D. |
#3
|
||||
|
||||
Αργησες 2000 και κάτι χρόνια.Ο Ιωσήφ πέθανε.Το όνειρο σου θα μείνει ανεξήγητο στους αιώνες τον αιώνων αμήν,που είναι το αρνί να το ψήσουμε τώρα.
__________________
Απουσία αποδείξεων δε σημαίνει και απόδειξη απουσίας |
#4
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Παράθεση:
Ολο το τραγουδι: Παράθεση:
Σημ: Η επισημανση με έντονα γραμματα, δική μου. ---------------------------------
__________________
ειμαστε αντηχεια |
#5
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Τρέμω στην ιδέα, αλλά και στα λόγια που ξεστόμισε ... "Το άστρο της τρέλας έλαμψε πορφυρό (...) Απαίσιοι τρελοί δαίμονες χαμογελούσαν φριχτά πίσω από την κορόνα του άστρου ... " Πορφυρό; Κορόνα του άστρου; Είναι δυνατό να έσπασε την Πρεσβύτερη Σφραγίδα ο φρενοβλαβής; |
#6
|
||||
|
||||
Εξαιρετικά αφιερωμένο..... Στον Φιλο μας λαβωμένο ξωτικό .. http://m.youtube.com/watch?feature=r...&v=Zo7PNXeKyss
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη anna. : 12-03-13 στις 22:26 |
#7
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#8
|
|||
|
|||
Παράθεση:
ε τι θα γινει με σενα??? τα ιδια διαβαζουμε??? απο τα αγαπημενα μου!!!!!
__________________
be no good, be real |
#9
|
||||
|
||||
Μέσα από τον στοχασμό της ανάγνωσης των γραπτών κειμένων του Λαβωμένου Ξωτικού, αντίκρυσα την Κόλαση των πιο φευγαλέων ψυχών του. Ακόμη κι αν ο τεσσεράκιντας κόμης του Ήλιου διαβεί τις πύλες της Σωτηρίας, ίσως ο εξαγνισμός του πνεύματος διαβεί την πιο δύσκολη περίοδο! Το "μοιραίο" είναι διαγεγραμμένο υπό την σκέπη του Ανατολίτη Μύστη!
Ίσως, το "μοιραίο" να 'ναι ο Θάνατος ο ίδιος, ίσως το "μοιραίο" να 'ναι η Ζωή. Μα κι αν κάποιος διαβεί αυτό το μονοπάτι, ίσως μόνο το κοντοζύγωμα να δει. Θάνατος, θάνατος, θάνατος βαρύς... ...κι η χαρά εχάθει, αυτή της Ζωής! Το νου σου, Λαβωμένο Ξωτικό... Το νου σου στον τεσσαράκιντα κόμη του Ήλιου και του συστηματικού του!
__________________
"The needs of the many outweigh the needs of the few" -Mr. Spock, Starfleet's First Officer, 2230 A.D. - 2387 A.D. |
#10
|
||||
|
||||
Το είπε και ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας πριν απο χρόνια....
Δάγκωσα τη μέρα και δεν έσταξε ούτε σταγόνα πράσινο αίμα Φώναξα στις πύλες και η φωνή μου πήρε την θλίψη των φονιάδων Μές στης γής το κέντρο φάνηκε ο πυρήνας που όλο σκοτεινιάζει Και η αχτίδα του Ήλιου γίνηκεν ιδέστε... Ο Μίτος του Θανάτου. |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|