|
|
#141
22-02-08, 01:36
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Αυτο ειναι το λαθος φιλε μου...Η αγαπη ειναι ελευθερια,περα απο εμπιστοσυνη και μικροπρεπειες...Αδυναμια η αγαπη;Μαλλον δυναμη θα ελεγα.Μπορει γλυκια αλλα και καταστροφικη... Μακαρι να ακουστουν ολα αυτα σε ανθρωπους που εχουν αναγκη σε στιγμες που χρειαζονται βοηθεια... 
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..." 
|
|
#142
22-02-08, 09:08
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Πριν 11 χρόνια προετοιμαζόμουν για πανελλήνιες ήμασταν στο φροντιστήριο και κάναμε πολιτική οικονομια. Την τελευταία ώρα είπαμε να κάτσουμε να συζητήσουμε όλα τα παιδιά με τον καθηγητή για διαφορά θέματα και ένα από αυτά ήταν το θέμα της αυτοκτονίας. Η άποψη του καθηγητή που εμένα προσωπικά με βρίσκει αντίθετο αλλά και σύμφωνο ήταν ότι το να πάρεις κάποιος την απόφαση να αυτοκτονήσει πρέπει να είναι παρά πολύ γενναίος και πολύ Ήρωνας. Η ζωή είναι δώρο είμαστε υποχρεωμένοι όταν μας γονατίζουν να σηκωνόμαστε και όταν μας ξανά γονατίζουν πάλι να ξανά σηκωνόμαστε... Ευχαριστώ
__________________
και ο πέμπτος άγγελος άδειασε την φιάλη του στον θρόνο του θηρίου και σκοτώθηκε η βασιλεία του και οι οπαδοί του δάγκασαν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλασφήμησαν τον Θεό για τους πόνους που είχαν και δεν μετανόησαν για τα έργα τους.
|
|
#143
22-02-08, 10:14
|
||||
|
||||
|
Η ζωή δεν είναι δώρο, είναι δικαίωμα.
Γιατί αν είναι δώρο κάποιος πρέπει να μας το έδωσε. Αν είναι δώρο έχουμε κάποιες υποχρεώσεις σε αυτόν που μας το έδωσε κι ας το έκανε χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Καλύτερα, λοιπόν, να μην τη θωρούμε σαν δώρο. Η ζωή ως δικαίωμα επιτρέπει στον καθένα μας να αποφασίσει πως θα τη διαχειριστεί. Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν φτάνουν σε αυτή την απόφαση γιατί δεν μπορούν πια να αντέξουν τον πόνο, ο οποίος είναι δεδομένος στην παρούσα κατάσταση μας. Γιατί αισθάνονται μόνοι,πληγωμένοι,εγκαταλελειμμένοι,αβοήθητοι. Το ζήτημα είναι εμείς ως συνάνθρωποί τους τι κάνουμε, όχι για να τους αποτρέψουμε απ' την πράξη καθεαυτή αλλά να βεβαιωθούμε ότι κατανοούν πλήρως τις αιτίες και τις συνέπειες της.
__________________
Think for yourself and question authority... http://opwspanw-etsikatw.blogspot.com
|
|
#144
22-02-08, 13:44
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
Το ότι σημειώνονται πολλοί θάνατοι από αυτοκτονίες τελευταία είναι αλήθεια, και ειδικά μετά την άφιξη των emo. Πρόσφατα γνώρισα μια κοπέλα που επιζητεί τρόπο να πεθάνει χωρίς να νιώσει τίποτα. Τη στιγμή που το άκουγα ένιωσα οίκτο, ναι οίκτο, διότι δεν μπορεί ένα κορίτσι πάνω στο ανθός της ηλικίας της να επιζήτα τον θάνατο.. δυστυχώς όμως έτσι είναι η κατάσταση..
__________________
When we hit our lowest point, we are open to the greatest change.
|
|
#145
03-03-08, 16:03
|
||||
|
||||
|
Από πέρυσι παρακολουθώ αυτό το θέμα και απέφευγα να απαντήσω, να εκφράσω την προσωπική μου άποψη και εμπειρία. Ίσως επειδή φοβόμουν, ίσως επειδή δεν ήθελα να το αντιμετωπίσω ακόμα. Δυστυχώς βρέθηκα σε αντιπαράθεση πρόσφατα σχετικά με το τί είναι η αυτοκτονία και πλέον πιστεύω πως μπορώ να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου σε αυτή τη συζήτηση.
Υπάρχουν δεκάδες τρόποι αυτοκτονίας. Τους έχετε δοκιμάσει ποτέ? Δεν είναι εύκολο να πεθάνεις. Το σώμα σου και η ψυχή σου παλεύουν για να κρατηθούν στη ζωή. Το μόνο πράγμα που βλέπουν τα μάτια σου είναι τα δάκρυα που δεν κυλλάνε και που σε βαραίνουν μία ολόκληρη ζωή. Έχετε μιλήσει ποτέ σε κάποιον που προσπάθησε να αυτοκτονήσει αλλά τον επανέφεραν στη ζωή ενώ θεωρητικά ήταν νεκρός? Δεν είναι εύκολο. Δεν θα πάρεις απαντήσεις του τύπου "δεν πέρασα στο πανεπιστήμιο ενώ το ήθελα και έτσι αυτοκτόνησα", "χώρισα", "είμαι μόνος", "φοβάμαι". Θα πάρεις μία απόφαση πολύ πιο περίπλοκη και όμως πολύ αληθινή: "Δεν ήθελα να είμαι βάρος". Κάποιοι αρρωσταίνουν και περνάνε χρόνια άρρωστοι επιβαρύνοντας τους δικούς τους ανθρώπους. Ας μην γελιόμαστε, είναι πολύ δύσκολο να φροντίζεις κάποιον που παλεύει για την ζωή του με νύχια και με δόντια μόνο και μόνο για να μην σε στενοχωρήσει... Μερικοί από αυτούς συνεχίζουν να παλεύουν μέχρι το τέλος. Άλλοι επιλέγουν να φύγουν προτού έρθει η ώρα τους όχι γιατί φοβούνται να αντιμετωπίσουν την ασθένεια ή γιατί έχουν πάψει να ελπίζουν σε θαύματα αλλά γιατί ξέρουν ότι θα είναι δύσκολο για όλους τους υπόλοιπους γύρω τους να τους βλέπουν να λιώνουν μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα. Επιλέγουν να αυτοκτονήσουν για τους άλλους γύρω τους. Για εκείνους είναι φυγόπονο και τεμπέλικο το να κάθεσαι σε ένα κρεβάτι, να μην μπορείς να στηρίξεις τα άτομα που σε έχουν ανάγκη, να μην μπορείς να προσφέρεις σε αυτούς που αγαπάς. Και είναι γενναίο το να αποφασίσουν να αφαιρέσουν οι ίδιοι την ζωή τους για να απαλλάξουν τους άλλους από ένα από κοινού μαρτύριο που αργά η γρήγορα θα οδηγήσει κάποιον στον τάφο. Έχετε μιλήσει ποτέ σε κάποιον άστεγο? Κάποιον που περπατάει μόνος στους δρόμους χωρίς κανέναν δίπλα του, που δεν έχει κάνει μπάνιο για μήνες, που δεν έχει φάει κανονικό φαγητό για χρόνια, που δεν έχει νιώσει ένα χάδι για δεκαετίες? Αν ναι τότε ξέρετε πως αυτός ο άνθρωπος δεν σκέφτεται την αυτοκτονία. Δεν την θεωρεί αμαρτία ή κάτι ανάλογο αλλά απλά ακριβώς επειδή είναι μόνος του δεν τον νιάζει η αυτοκτονία. Ξέρει πως κάποια στιγμή θα πεθάνει. Ξέρει πως όλοι μας κάποια στιγμή θα πεθάνουμε. Γελάει με τους emo και τους διάφορους emo που δεν ξέρουν καν τί πάει να πει ζωή, θάνατος, αγάπη, συντροφικότητα. Κάθεται σε μία γωνιά απλά και μας βλέπει να περνάμε από δίπλα του. Αλλά δεν σκέφτεται να αυτοκτονήσει γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει λόγος. Δεν επιβαρρύνει κάποιον με την παρουσία του, δεν στενοχωρεί άτομα που τον αγαπάνε, δεν έχει επιβάλλει την κατάσταση του σε κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό του. Είναι εύκολο να λέμε πως θα αυτοκτονήσουμε. Αλλά είναι δύσκολο να το κάνουμε. Δεν αυτοκτονούμε όταν χάνουμε κάθε ελπίδα. Αυτοκτονούμε όταν πραγματικά αισθανόμαστε πως κάνουμε κακό σε κάποιον άλλον όταν είμαστε ζωντανοί, αυτοκτονούμε όταν είμαστε σίγουροι ότι ο θάνατος μας θα είναι η λύτρωση κάποιου άλλου. Για αυτό άλλωστε και οι περισσότερες περιπτώσεις αυτοκτονίας δεν καταλλήγουν στον θάνατο. Και μιλάω για πραγματική αυτοκτονία. Το ίδιο ισχύει με όλες τις περιπτώσεις "πραγματικής" αυτοκτονίας. Δυστυχώς έχει γίνει πλέον μόδα το να αυτοκτονούμε. Χάνουμε έναν έρωτα, αυτοκτονούμε. Αρρωσταίνουμε, αυτοκτονούμε. Πεθαίνει κάποιος δικός μας, αυτοκτονούμε. Αισθανόμαστε μόνοι, αυτοκτονούμε. Έχουμε χάσει πλέον το νόημα της αυτοκτονίας. Το έχουμε αναγάγει σε αμαρτία, εγωισμό, παιχνίδι... Δεν είναι έτσι. Αν δεν βρεθείς αντιμέτωπος με μία αυτοκτονία, μία πραγματική αυτοκτονία, και δεν μιλήσεις με άτομα που ειλικρινά θέλουν να πεθάνουν όχι για τον ίδιο τους τον εαυτό αλλά για τους άλλους τότε δεν ξέρεις τί σημαίνει αυτοκτονία. Και κάτι ακόμα, όταν κινδυνεύει ένα παιδί η μητέρα του είναι έτοιμη να θυσιάσει την ζωή της για να ζήσει εκείνο. Όταν είναι άρρωστος ένας δικός μας άνθρωπος φτάνουμε σε σημείο να προσφέρουμε ακόμα και την ίδια μας τη ζωή για να γίνει καλά. Γιατί αυτό να ονομάζεται αυτοθυσία? Γιατί όλα να τα πηγαίνουμε μέσω ψυχολογίας? Γιατί να μην μπορούμε να δούμε πίσω από τις ταμπέλες και απλά να κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις? Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο αλλά ειλικρινά έχω φτάσει σε σημείο να αγανακτώ με την οικειοθελή τοποθέτηση τοίχων γύρω μας, την συμμετοχή μας σε κάτι που ουσιαστικά δεν προσβάλλει κανέναν άλλον πέρα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Νιώθω οίκτο για αυτούς που δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν την αυτοκτονία από τον φόνο και για εκείνους που απλά λόγω μόδας βάζουν μία μάσκα και λένε "θα αυτοκτονήσω γιατί ο τάδε, ο δείνα, με αποκάλεσε έτσι, μου είπε αυτό, μου έκανε εκείνο".
__________________
Death is but a fraction of life...
|
|
#146
05-03-08, 19:22
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Η αγαπη ειναι σιγουρα η μεγαλυτερη δυναμη των δυναμεων αλλα οχι ομως για ολους. Τεσπα. Τωρα που ειπες για emo, η μητερα μου ειχε προσφατα ενα περιστατικο με ενα κοριτσι 15 χρονων, emo και επειδη την παρατησε ο γκομενος, ο οποιος δεν ηθελε να την π....ξει οπως ηθελε η κοπελια, προσπαθησε να αυτοκτονησει στο μπανιο του σπιτιου της. Την βρηκε η μανα της με ενα μεταξωτο σχοινι στο λαιμο της να προσπαθει να φουρκιστει. Το ειχε δει λεει σε ενα site και της το ειχαν προτεινει εκει. Αν ειναι δυνατον! Καλα δεν υπαρχει καποιος εκει εξω που να κλεινει ή να διωκει εστω ποινικα τετοιους γελοιους που δημιουργουν τετοιες σελιδες?
__________________
Oh I'm gonna be soooo happy when I vanquish your very sorry ass... 
|
 |
| Εργαλεία Θεμάτων | |
| Τρόποι εμφάνισης | |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
