Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Στα ίχνη της Πυθέας > Θρύλοι και παραδόσεις

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #21  
Παλιά 26-02-08, 21:08
Το avatar του χρήστη freya
freya Ο χρήστης freya δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-01-2006
Μηνύματα: 238
Προεπιλογή

Κλάμα Μωρού

Καθώς γυρνούσαν σπίτι ένα νεαρό ζευγάρι, το αμάξι τους σταμάτησε πάνω σε μια γέφυρα. Ήταν νύχτα και βρίσκονταν στη μέση ενός δάσους. Ο νεαρός βγήκε να δει αν η μηχανή είχε κανένα πρόβλημα. Τότε άκουσε κλάματα μωρού. Σε λίγο η μηχανή πήρε πάλι μπρος και φύγανε. Δεν ανέφερε για τους ήχους που άκουσε για να μη τρομάξει τη κοπέλα του. Μετά από λίγο καιρό βρέθηκαν τα πτώματα μιας κοπέλας και ενός βρέφους στο δάσος. Η κοπέλα έκρυβε την εγκυμοσύνη της και πέθανε πάνω στη γέννα, ενώ το μωρό πέθανε απο την πείνα. Κανείς δεν είχε ακούσει τις κραυγές εκείνη τη νύχτα.

Το Νέο Μέλος

Σε μια παρέα νεαρών μπήκε πρόσφατα ενα καινούριο μελος. Θέλοντας οι "παλιοί" να τον πειράξουν, του ζήτησαν να εκπληρώσει κάτι έτσι ώστε να γίνει κι εκείνος άξιο μέλος της παρέας. Εκεινος συμφώνησε. Του είπαν λοιπόν να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο του χωριού αφού το ρολόι περάσει μεσάνυχτα.Για αυτό το νεκροταφείο λέγονταν διάφορες ιστορίες για αναστάσεις νεκρών,βρυκόλακες και διάφορα άλλα τρομακτικά πράγματα. Το νέο μέλος της παρέας τα ηξερε ολα αυτα,αλλα για να μη ρεζιλευτει μπροστα στα αλλα παιδια,συμφώνησε να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο.
Την ιδια νυχτα λοιπον,μετα τα μεσανυχτα,τον πηγαν ολοι οι φιλοι στο νεκροταφειο και αφου τον αφησαν αναμεσα στους ταφους εφυγαν.Το παιδι μην εχοντας να κανει τιποτα καλυτερο,κα8ησε φοβισμενο σε εναν ταφο.Οι υπόλοιποι της παρέας ήταν κρυμένοι πίσω απο μια μάντρα και παρακολουθούσαν το φίλο τους.Σκέφτηκαν λοιπόν για να γελάσουν να κάνουν διάφορους θορύβους για να τον τρομάξουν.Ο νεαρός ακούγοντας τους θορύβους τρόμαξε σκεφτόμενος τις ιστορίες που είχε ακούσει για το νεκροταφείο. Έντρομος λοιπόν έκανε να σηκωθεί από τον τάφο για να φύγει. Η μπλούζα του ομως ειχε πιαστει σε ενα καρφί. Ο νεαρός πίστεψε οτι τον τραβουσαν οι νεκροί. Πέθανε απο ανακοπή καρδιάς.

Οτοστόπ

Δώδεκα μίλια έξω από την Βαλτιμόρη, στο κύριο δρόμο της Νέας Υόρκης, οδηγούσε ο γιατρός Eckersall καθώς γυρνούσε σπίτι του αργά το βράδυ από ένα χορό τοπικού συλλόγου. Στο δρόμο του είδε μια νεαρή κοπέλα να του κάνει νεύμα για να τη πάρει μαζί του. Σταμάτησε το αυτοκίνητο και της έδειξε να καθίσει στο πίσω κάθισμα. "Στο μπροστινό κάθισμα έχω τους σάκους με μπαστούνια του γκόλφ,.." της εξήγησε, "...μα πείτε μου, τί κάνει μια τόσο νέα κοπέλα τέτοια ώρα σε αυτό το έρημο μέρος;". "Είναι μια μεγάλη ιστορία κύριε για να σας τη πώ τώρα,..." η φωνή της ήταν διαπεραστική "...παρακαλώ πηγαίνετέ με σπίτι και θα σας εξηγήσω εκεί". Ο γιατρός έβαλε μπροστά και οδηγώντας γρήγορα την πήγε σπίτι της μιας και δεν ήταν μακριά από τον δρόμο του. Μόλις έφτασαν κοίταξε στο πίσω κάθισμα και η κοπέλα είχε εξαφανιστεί! Αδύνατον σκέφτηκε. Η κοπέλα δε θα μπορούσε να βγεί από το αμάξι καθώς έτρεχε. Κτύπησε το κουδούνι του σπιτιού και μετά από λίγη ώρα ένας γκριζομάλλης άντρας άνοιξε. "Δε θα πιστέψετε τί συνέβη κύριε, μα ένα κορίτσι μου έδωσε τη διεύθυνσή σας και όταν έφτασα αυτή...". "Ναι, ξέρω,.." είπε ο άντρας κουρασμένα "..αυτό συνέβη πολλά βράδια Σαββάτου το προηγούμενο μήνα. Αυτό το κορίτσι, κύριε, ήταν η κόρη μου και πριν δυο χρόνια σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα στο σημείο που την βρήκατε".
__________________
Death is but a fraction of life...
Απάντηση με παράθεση
  #22  
Παλιά 28-02-08, 01:07
Το avatar του χρήστη ΧΡΟΝΟΣ
ΧΡΟΝΟΣ Ο χρήστης ΧΡΟΝΟΣ δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 21-11-2007
Περιοχή: ΔΡΟΣΙΑ
Μηνύματα: 183
Προεπιλογή ΧΡΟΝΟΣ

...Βράδυ κάπου στα πατησιά...
υπάρχει ένα παλιό αρχοντικό ξεχασμένο από τον χρόνο και από τους ανθρώπους , πολλοί το βλέπουν του ρίχνουν μια μάτια και συνεχίζουν την πορεία τους αλλά αυτό το σπίτι κρύβει ένα μυστικό...λένε ότι εκεί ζούσε η Αγια Φιλοθέη ... είναι ίσως το πιο παλιό αρχοντικό της Αθήνας , μετέπειτα και γύρω στο 1850 χρησιμοποιήθηκε από τον λόρδο Βύρωνα και αργότερα εγκαταστάθηκε σ αυτό ένας πολύ γνωστός έμπορος της εποχής ... Είχε τα πάντα λεφτά ,οικογένεια και μια πολύ όμορφη κόρη η οποία όμως λίγο πριν κλείσει τα 10 της άρχισε να χάνει τα μαλλιά της μέχρι που πέθανε στην μικρή σοφίτα του σπιτιού...Το σπίτι μετά παραχωρήθηκε σε έναν πολύ πλούσιο Έλληνα της Γαλλίας το 1890 ο οποίος έκανε οικογένεια...Τα πέντε παιδία του όλα αγόρια μεγάλωσαν για τα 3 δεν υπάρχουν πληροφορίες τι απέγιναν ο τέταρτος έφυγε στην Γαλλία και δεν ξαναγύρισε και ο τελευταίος έμεινε και έκανε οικογένεια και το 1927 περίπου η γυναίκα του γεννάει την Ιουλία ...Η Ιουλία όταν είναι 7 χρόνων αρρωσταίνει και καθώς είναι ξαπλωμένη στο δωμάτιο του πατέρα της (το οποίο είναι σε οπτική επαφή με την σοφίτα) βλέπει ν ανοίγει το παραθυράκι της σοφίτας και ένα περίεργο πλάσμα με λευκή μορφή και χωρίς μάτια αρχίζει να την πλησιάζει, τότε αρχίζει να φωνάζει και λίγο πριν την αγκιξει μπαίνει στο δωμάτιο ο πατέρας της και αυτό εξαφανίζεται... Από κει και πέρα όλα κυλάνε φυσιολογικά η Ιουλία μεγαλώνει ερωτεύεται αλλά δεν παντρεύεται το σπίτι αρχίζει να χάνει την αίγλη του και σιγά ερημώνει με τα χρόνια... 1997 στο σπίτι μένει μόνη της η Ιουλία αλλά ο δήμος της κάνει ανελέητο πόλεμο να της το πάρει και αφού πρώτα της έχουν πάρει όλο το υπόλοιπο οικόπεδο 7 στρέμματα , αυτή αντιστέκεται , πρώτα της κόβουν το ρεύμα και μετά από λίγους μήνες και το νερό...2000 είναι πλέον μόνη της και γυρνάει σαν την άδικη κατάρα μέσα στα σκοτεινά δωμάτια του σπιτιού η καλή της καρδιά όμως δεν την αφήνει ποτέ και όποτε βρει ευκαιρία προσφέρει διαμονή σε άστεγους ένας από αυτούς ήταν και ο(?) στην αρχή όλα ήταν καλά δεν πείραζε κανέναν στην γειτονία ο (?) μέχρι που ένα βράδυ επιστρέφοντας η Ιουλία στο σπίτι βλέπει αστυνομία απ έξω και τον(?)δεμένο με χειροπέδες τι είχε γινει?Η κατάθεση που έδωσε ο(?) στην αστυνομία λέει'' εκεί που κοιμόμουν στον πάνω όροφο ήρθε για άλλη μια φορά ο ''μουστακιας'' αλλά αυτή την φορά ήταν κακός μαζί μου...παρενθενση η Ιουλία είχε μαζέψει αρκετά γατάκια μέσα στο σπίτι της ,εκείνο το βράδυ λοιπόν που τον έπιασε η κρίση τον(?) αυτός τα σκότωσε όλα πεταγοντας τα στον τοίχο...Αυτός μετά κλείστηκε στο Δαφνί για δυο χρόνια...Η Ιουλία συνέχισε να ζει άλλες φορές μέσα στο σπίτι και άλλες στα παγκάκια της περιοχής...
Την Ιουλία η αλλιώς Τζούλια την γνώρισα το καλοκαίρι του 2006 σε ένα παγκάκι έξω από το σπίτι της με τον καιρό γίναμε φιλαράκια έτσι με αποκαλούσε και έτσι αποκαλεί τους πάντες , όταν την γνώρισα είχε και 5 αδέσποτα μέσα στο σπίτι αλλά αν την ρωτούσες ποσά σκυλιά έχει δεν σου έλεγε γιατί μου είχε πει ότι όταν έλεγε ποσά σκυλιά έχει τότε κάποιος πέθαινε στην γειτονία, επίσης δεν έλεγε ποτέ πόσο ετών ειναι.Με τα πολλά η γνωριμία μου με την Τζούλια μου άφησε και καλές αλλά και άσχημες αναμνήσεις...Σήμερα η κυρα Τζούλια επισκέπτεται το σπίτι κάθε βράδυ για να ταΐσει κάποια νέα γατάκια που έχει αλλά και για να πιει καμία μπυριτσα με τους άστεγους ξένους που έχουν κάνει κατάληψη στο πίσω δώμα της αυλής του σπιτιού της, αυτή δεν μένει εκεί πλέον...
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή πέρα για πέρα το σπίτι είναι στοιχειωμένο το λέω με απόλυτη σιγουριά γιατί είδα πολλά τα οποία θα τα κρατήσω για μένα και για τους στενούς μου φίλους
Αν κάποτε περάσετε από αυτό το σπίτι η αν η περιγραφή που έδωσα σας είναι γνώριμη σαν εικόνα βρείτε την κυρα Τζούλια κεράστε την μια μπυριτσα και αυτή θα σας κεράσει με την ιστορία της ζωής της μια ιστορία που αν γινόταν ταινία θα έσπαγε πολλά κοκάλα

http://lykaones.blogspot.com/
__________________
http://paysanias.blogspot.com

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη ΧΡΟΝΟΣ : 28-02-08 στις 01:09
Απάντηση με παράθεση
  #23  
Παλιά 17-04-08, 14:22
Το avatar του χρήστη LOBO1453
LOBO1453 Ο χρήστης LOBO1453 δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 10-04-2008
Περιοχή: thessaloniki
Μηνύματα: 34
Προεπιλογή

Ειναι μακραν απο τα λιγα θεματα που μπορω να διαβαζω με τις μερες χωρις να βαριεμαι ισως γιατι τα παραδειγματα πολλες φορες ειναι διπλα μας. Προσωπικα δεν γνωριζω καποιον αλλα θυμαμαι μια ιστορια που ειχα διαβασει σχετικα με το ξακουστο χερι της μαιμους.Ειναι ιστορια που μας ταξιδευει στην προπολεμικη αγγλια με μια οικογενεια η οποια εχει 2 γιους. Ο ενας ειναι μονιμος στον στρατο και παιρνει μεταθεση για τις κτησεις της μ.βρετανιας στην ινδια συγκεκριμενα. Ο αλλος δουλευει σε ενα τυπογραφειο. Ο στρατιωτικος σε ενα γραμμα στελνει μαζι και ενα δωρο στην οικογενεια του που ειναι ενα βαλσαμωμενο χερι μαιμους.Ο μυθος λεει οτι ευχες πραγματοποιουνται αν αγγιζεις το χερι και ξεστομιζεις την ευχη. (Το συντομευο καπως) Οποτε η οικογενεια σε μια αστεια οικονομικη στενοτητα ευχεται ο πατερας να ειχε 200 λιρες για κατι το οποιο δεν ηταν ζητημα ζωης και θανατου. Μεχρι να τελειωσει την ευχη χτυπαει το κουδουνι και ενας υπαλληλος του τυπογραφειου λεει οτι ο γιος του ειναι στο νοσοκομειο με κομμενο το χερι απο τον καρπο εξαιτιας ενος μηχανηματος στο τυπογραφειο. Το απογευμα ενας αλλος υπαλληλος του τυπογραφειου ερχεται με μια επιταγη των 200 λιρων και ενημερωνει τον πατερα οτι ειναι η αποζημειωση για το εργατικο ατυχημα. Τα χρονια περνανε
και η οικογενεια δεν εχει νεα του στρατιωτη γιου. Μετα απο πολυ καιρο η μανα και ενω εχει απογοητευτει να περιμενει ευχεται να δει τον γιο της και να πεθανει. Το βραδυ χτυπαει η πορτα την ωρα που ολοι κοιμουνται και η μανα ανοιγει. Ενα σκουληκιασμενο κουφαρι την πιανει στον ωμο και της λεει "μανα ηρθα¨. Το περιεργο ειναι οτι εχω πετυχει post σε φορουμ αγγλικα με φοτο του χεριου.
__________________
"Some people say that I must be a terrible person, but it’s not true. I have the heart of a young boy.............. in a jar on my desk"


...and the Earth becomes my throne..
Απάντηση με παράθεση
  #24  
Παλιά 17-04-08, 15:12
Το avatar του χρήστη Witch Shadow
Witch Shadow Ο χρήστης Witch Shadow δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 18-12-2007
Περιοχή: Serres
Μηνύματα: 799
Προεπιλογή

To Τσιγαρο
Αυτος ειναι ενας θρυλος της πολης μου. Ηταν καποτε,λεει, ενα ζευγαρακι και περνουσαν εξω απο ενα Τζαμι αρκετα γνωστο σαν τοποθεσια. Καποια στιγμη νιωθουν καποιον να τους παρακολουθει και να τους ακολουθει. Μιλαμε τωρα νυχτα και με ελαχιστο φωτισμο. Γυρναει ο τυπος και βλεπει μια κοπελα με κανονικα ρουχα να τους παρατηρει. Πηγαινουν λιγο πιο κατω. Η "κοπελα" να τους ακολουθει ακομα. Τελικα καποια στιγμη τη ρωταει ο τυπος τι θελει. Εκεινη του κανει νοημα οτι θελει τσιγαρο. Την δινει ενα και εκεινη του κανει νοημα για φωτια. Με το που παει να αναψει το τσιγαρο σηκωνει η "κοπελα" το κεφαλι της και ο τυπος μενει!! Δεν ειχε προσωπο!!
Με το που κανει να φωναξει την κοπελα του η "απροσωπη" εξαφανιζεται στον αερα, καπνος...

Η Αθλητρια
Σε μια περιοχη λιγο εξω απο την πολη οπου μαζευονται τα πιτσουνακια, υπαρχει ενας περιεργος θρυλος. Τα βραδια λενε οτι ειναι μια λευκη φιγουρα η οποια ξεκιναει απο πανω, απο την κορυφη της πλαγιας και τη κατεβαινει του σκοτωμου και χανεται στο γκρεμο. Συμφωνα με το θρυλο η κοπελα ηταν αθλητρια στο τρεξιμο αλλα ως εκει. Ειναι αγνωστο ποια ειναι και για ποιο λογο το κανει. Το μονο που ειναι γνωστο ειναι οτι αρκετοι εχουν χασει τη ζωη τους ακολουθωντας την να δουν που παει.

Βαρβασαινα
Στο χωριο μου υπαρχει ενας πολυ γνωστος θρυλος. Λιγο εξω απο το χωριο και πηγαινοντας προς την Παλαιοβαρβασαινα (2χιλ. αποσταση) υπαρχει καπου στα μισα ενα αγαλμα προς τιμην των 40 ανταρτων. Εκει οι Γερμανοι την περιοδο της κατοχης ειχαν αποκεφαλισει 40 ανταρτες. Καθε βραδυ λοιπον αν παει κανεις και μεινει 8α ακουσει τις φωνες των 40 ανταρτων. Ειναι ανατριχιαστικο γιατι ακουγονται μεσα απο τη λαγκαδια. Οταν πηγα, εμεινα με αυτο που ακουσα. Οι ανταρτες μιλουσαν σαν να μην ηξεραν οτι ειχαν πεθανει. "Γιωωργηη, που εισαι?", "Κωωωστααα!!" και τετοια. Δεν θα πρεπει να μιλησεις ουτε και να κανεις καποιον 8ορυβο. Αν μιλησεις σου παιρνουν την λαλια για παντα. Την μερα της επετειου τους, αν περασεις το βραδυ, 8α δεις 40 φλογες καντηλιων να αιωρουνται. Να σημειωσω δε οτι ο δρομος για το αγαλμα ειναι τελειως σκοτεινος. Δεν εχει ουτε καν σπιτια.

Αυτα για αρχη....
__________________

Oh I'm gonna be soooo happy when I vanquish your very sorry ass...
Απάντηση με παράθεση
  #25  
Παλιά 17-04-08, 18:37
Το avatar του χρήστη Jovitaki
Jovitaki Ο χρήστης Jovitaki δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 09-07-2007
Περιοχή: Athens...
Μηνύματα: 90
Προεπιλογή

Διαβαζοντας το θεμα αυτο μου ηρθαν στο μυαλο δυο αστικοι θρυλοι που σχετιζονται με την Αθηνα.
Υπαρχει λενε στον Υμητο, στο βουνο μια γυναικα με μαυρα τεραστια φτερα και ρουχα την οποια η φημη την ηθελε να επιτιθεται συγκεκριμενα σε κυνηγους και παρουσιαζεται σαν προστατιδα της φυσικου περιβαλλοντος.
Ο αλλος θρυλος που εχω ακουσει αφορα στην παρουσια μιας γυναικας με μαυρα ρουχα παλι η οποια παρουσιαζεται πριν απο μεγαλες καταστροφες μπαινει σε ενα ταξι κραταει μια μεγαλη βαλιτσα και την αφηνει στο
πορτ-μπαγκαζ.Οταν φτασει στον προορισμο της φευγει αλλα ξεχναει την βαλιτσα.Ο οδηγος ανοιγει την βαλιτσα και βρισκει μεσα θειαφι.Λενε οι φημες οτι οταν συμβαινει αυτο μετα ακολουθει ενα μεγαλο κακο.Λενε μαλιστα οτι αυτο συνηθως συμβαινει πριν απο μεγαλους σεισμους.
__________________
The fish doesn't think
The fish is mute, expressionless
The fish doesn't think because the fish knows everything...
Απάντηση με παράθεση
  #26  
Παλιά 17-04-08, 21:57
AVATARGR
Guest
 
Μηνύματα: n/a
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Θα μου επιτρέψεται να καταθέσω κάτι που πιστεύω πως είναι μέσα στους ΑΣΤΙΚΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ...

(Είναι εμπειρία φίλου μου μαζί με τον παππού του πρίν απο 27-30 χρόνια
σε περιοχή του Νομού Βοιωτίας...)

Ο πατέρας του μαζί με τον παππού του πήραν μια χρηματοδότηση για να
φτιάξουν μια αγροτική επιχείρηση στην περιοχή που αναφέρω.
(Ο φίλος μου ειχε ηλικία τότε περιπου 11-12 ετών)
Βρήκαν μια πολύ καλη ευκαιρία (αγρόκτημα αρκετων στρεμμάτων)...
Θεωρούσαν πως είχαν πιάσει λαχείο στην τιμη που το πήραν διότι και είχε
μέσα σπίτι σε πολύ καλή κατάσταση με γεώτρηση.
Πήραν δάνεια και άρχισαν να κτίζουν αλλά γιά έναν περίεργο λόγω οι εργάτες
παρά του ότι έπερναν πολύ καλό ημερομίσθιο άρχισαν να φεύγουν χωρίς να
λένε τον λόγο...
Τους παραξένεψε πολύ αυτό αλλά δεν έδωσαν σημασία μεγάλη αν και τους
προβλημάτισε το γεγονός αυτό...
Μια μέρα όταν ο πατέρα του έφυγε με την μάνα του για ΑΘΗΝΑ κάθησε με
τον παππού του έναν άνθρωπο αγρότη δουλευταρά και με γνώσεις αρκετές
και χωρίς φοβίες μια και είχε ζήση πολλά χρόνια σε επαρχία και μάλιστα μόνος
του γιατί ο πατέρας του ήταν κτηνοτρόφος κι έμενε μόνος του τα βράδια.
Το βράδυ εκείνο καθώς καθόντουσαν στο τζακι οι δύο τους άκουσαν απο την
κουζίνα φωνές δυνατές (μια γυναικεία και μια αντρικη) που μάλωναν...
Ο παππούς του δεν φοβήθηκε και πείρε το δίκανο και πήγε σιγά σιγα προς την
ο φίλος μου καθόταν κοντα στο τζάκι και πραγματικα έτρεμε απο τον φόβο
του...
Ο παππούς του εδωσε μιά κλωτσιά στην πόρτα και μπήκε μέσα αλλά δεν είδε κανέναν...

Όταν γύρισε πισω να δει τον εγγονό του ο φίλος μου μου ανέφερε πως
ήταν κίτρινος και έτρεμε...

Πήγε και είδε εάν όλα ήταν κλειστα και αναψε τα φώτα έξω έξω και εκανε ένα
γύρο απο το σπίτι μην τυχόν ήταν κλέφτες αλλά όλα καλά αλλά μια περίεργη
ησυχία υπήρχε...
Αφησε τα φώτα γύρο απο το σπιτι ανοιχτα κλείδωσε την πόρτα και κάθησαν
και πάλι στο τζακι κοντά...
Αμίλητος ήταν και άναψε ενα τσιγάρο και δεν μίλαγε...
Ο φίλος μου φοβήθηκε και τον ρώτησε ρε παππού τί έγινε τι έχεις ????
Δεν του απάντησε...
Μετά απο λίγη ώρα έξω στον αγροτικό δρόμο άκουσαν θόρυβο απο
φορτηγά φωνές και μετα απο λίγο πυροβολισμούς.......
Ο παππούς του σηκώθηκε μουρμουρίζοντας και βρίζοντας με το όπλο και έλεγε
πάλι η γύφτοι ήλθαν ?????

Βγήκε έξω μαζι και ο φίλος μου αλλά οι φωνές και οι πυροβολισμοι
ερχόντουσαν απο το κοντινό λόφο και σε λίγα λεπτά όλα ησύχασαν...

Όλο το βράδυ έμειναν άγρυπνοι....
Την άλλη μέρα που ήλθαν οι γονείς του και συζήτησαν με τον παππού του και
πήγαν προσ το χωριο εκεί κοντα 7 χλμ περίπου και ρώτησαν τί έγινε τον
βραδυ γιατί άκουσαν πυροβολισμους και φωνές...

Έμαθαν πως τετοια μέρα οι Γερμανοι πήραν κάποιες οικογένειες και τους
σκοτωσαν σε αντίποινα για δολοφονίες γερμανων απο αντιστασιακούς...
Από τότε ακούγονται όλα αυτα σχεδόν κάθε χρόνο την ημέρομηνία που έγινε η δολοφονία τους...
Μαζί με αυτούς είχαν σκοτώσει και τους παλαιούς ιδιοκτήτες που είχαν την
περιοχή εκει...

Βεβαια πούλησαν την επιχείρηση και γύρισαν πάλι Αθήνα...
Κατάλαβαν βέβαια γιατι τους πούλησαν τόσο φτηνά το κτήμα...
Από τότε του έχει μεινει φοβία με την ύπαιθρο το βράδυ...

Ευχαριστώ.
Απάντηση με παράθεση
  #27  
Παλιά 18-04-08, 11:53
elinor Ο χρήστης elinor δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 30-05-2007
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 35
Προεπιλογή Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Η ιστορία αυτή αναφέρεται στις Η.Π.Α. την εποχή του πολέμου του Βιετνάμ. Ένας νέος πηγαίνει εθελοντής στον πόλεμο παρά τις αντιρήσεις των γονιών του. Κατά καιρούς τους έστελνε γράμματα για να τους ενημερώνει ότι ήταν καλά, για το πως ήταν ο πόλεμος και γενικά για τις εμπειρίες του και τα συναισθήματα του......σε ένα γράμμα του ενημερώνει τους γονείς του ότι θα γυρίσει σύντομα στην πατρίδα κοντά τους και τους ρωτάει αν θα μπορούσε να φέρει και έναν συμπολεμιστή φίλο του μαζί που όμως είχε χάσει τα πόδια του από νάρκη και δεν είχε κανένα να τον φροντίσει.......οι γονείς του του απάντησαν ότι ήταν πολύ χαρούμενοι που θα επέστρεφε ο γιός τους στο σπίτι τους όμως τον φίλο του δεν θα μπορούσαν να τον φιλοξενήσουν διότι η φροντίδα ένος ατόμου με αναπηρία είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση και δεν θα μπορούσαν να δεσμευτούν μία ζωή για να τον προσέχουν.........Μετά από 15 ημέρες δέχτηκαν ένα τηλεφώνημα από την Αστυνομία..τους ενημέρωσαν ότι ο γίος τους αυτοκτόνησε και ότι θα έπρεπε να πάνε για να αναγνωρίσουν το πτώμα...όταν έφτασαν είδαν κατάπληκτοι τον γίο τους ΧΩΡΙΣ ΠΟΔΙΑ! Τους πληροφόρησαν ότι είχε χάσει τα πόδια του 2 μήνες πριν από νάρκη στο Βιετνάμ!
Απάντηση με παράθεση
  #28  
Παλιά 18-04-08, 21:44
Το avatar του χρήστη Grayscull
Grayscull Ο χρήστης Grayscull δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 11-10-2007
Μηνύματα: 166
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Witch Shadow
Βαρβασαινα
Στο χωριο μου υπαρχει ενας πολυ γνωστος θρυλος. Λιγο εξω απο το χωριο και πηγαινοντας προς την Παλαιοβαρβασαινα (2χιλ. αποσταση) υπαρχει καπου στα μισα ενα αγαλμα προς τιμην των 40 ανταρτων. Εκει οι Γερμανοι την περιοδο της κατοχης ειχαν αποκεφαλισει 40 ανταρτες. Καθε βραδυ λοιπον αν παει κανεις και μεινει 8α ακουσει τις φωνες των 40 ανταρτων. Ειναι ανατριχιαστικο γιατι ακουγονται μεσα απο τη λαγκαδια. Οταν πηγα, εμεινα με αυτο που ακουσα. Οι ανταρτες μιλουσαν σαν να μην ηξεραν οτι ειχαν πεθανει. "Γιωωργηη, που εισαι?", "Κωωωστααα!!" και τετοια. Δεν θα πρεπει να μιλησεις ουτε και να κανεις καποιον 8ορυβο. Αν μιλησεις σου παιρνουν την λαλια για παντα. Την μερα της επετειου τους, αν περασεις το βραδυ, 8α δεις 40 φλογες καντηλιων να αιωρουνται. Να σημειωσω δε οτι ο δρομος για το αγαλμα ειναι τελειως σκοτεινος. Δεν εχει ουτε καν σπιτια.
Άρα δεν είναι ούτε αστικός, ούτε θρύλος!
Απάντηση με παράθεση
  #29  
Παλιά 18-04-08, 22:35
Το avatar του χρήστη Witch Shadow
Witch Shadow Ο χρήστης Witch Shadow δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 18-12-2007
Περιοχή: Serres
Μηνύματα: 799
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Grayscull
Άρα δεν είναι ούτε αστικός, ούτε θρύλος!
Εφοσον δεν ειναι ουτε θρυλος αλλα ουτε και αστικος, τοτε μπορεις να μου πεις, αν εχεις την ευγενη καλοσυνη, τι ειναι?
Ξερεις εχω μια μικρη απορια....
__________________

Oh I'm gonna be soooo happy when I vanquish your very sorry ass...
Απάντηση με παράθεση
  #30  
Παλιά 18-04-08, 22:43
Το avatar του χρήστη Grayscull
Grayscull Ο χρήστης Grayscull δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 11-10-2007
Μηνύματα: 166
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Witch Shadow
Εφοσον δεν ειναι ουτε θρυλος αλλα ουτε και αστικος, τοτε μπορεις να μου πεις, αν εχεις την ευγενη καλοσυνη, τι ειναι?
Ξερεις εχω μια μικρη απορια....
Ένα επιβεβαιωμένο από εσένα φαινόμενο που λαμβάνει χώρα σε μια επαρχιακή περιοχή.
__________________
Live long and prosper
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 14:20.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.