Ο εκφυλισμός της χριστιανικής σκέψης

[darktruth77]

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Ούτε που τον ήξερα...... τώρα που τον έμαθα θα πάω να τον καταπιώ αν και είναι αρκετά τα έργα του... θα μου πάρει λίγο χρόνο Esse est percipi

Και εγώ τώρα έχω αρχίσει και τον διαβάζω( αν και τον ήξερα από πιο παλιά) και μου φαίνονται ενδιαφέρουσες οι απόψεις του.

[Jo_Loucoumis]

Αρχική Δημοσίευση από darktruth77

Καλησπέρα,
Κάτι σχετικό με τον Κθούλου δεν είναι; Θα το διαβάσω μόλις τελειώσω αυτά που διαβάζω.
Έχω ακούσει ότι περιέχει ωραίους συμβολισμούς και ωραία νοήματα και εκτός αυτού είναι και αξιόλογο σαν λογοτεχνικό έργο.
Εσένα, τι εντύπωση σου έχει αφήσει;

Εντάξει θα πρέπει να ανοίξουμε άλλο νήμα για αυτό, μεγάλη ιστορία.... το έβαλα στο Task list μου.
Απλώς να ξέρεις ότι η Μυθιστορία / Μυθολογία του είναι πολύ σχετική με το νήμα που έχεις ξεκινήσει, ίσως το σχολιάσουμε και εκεί.

[Litsa]

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Που ακριβώς υπάρχει στην Στωική ή σε όποια άλλη φιλοσοφία Λιτσακι το

ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.


Ή θα το αναφέρεις ή δεν υπάρχει,
Μιας και αυτό είναι το απαυγασμα της χριστιανικης πιστης και σκεψεως, για όποιον δεν ξέρει

Καλέ μου Χρίστο
Γύρνα το μάγουλο να δεχθείς κι άλλο χαστούκι, είναι το απαύγασμα της Στωικής
σκέψης και φιλοσοφίας, δεν το σκέφτηκαν πρώτοι οι Χριστιανοί.
Στα γραπτά του Πλούταρχου συναντάμε ΠΟΛΛΈΣ περίεργες αναφορές
που ομοιάζουν με τρόπο πρώιμης χριστιανικής σκέψης (π.χ. ο Θεός τιμώρησε τον τάδε λαό επειδή και καλά έκαναν ένα αμάρτημα και ξερωγωτι)

[darktruth77]

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Εντάξει θα πρέπει να ανοίξουμε άλλο νήμα για αυτό, μεγάλη ιστορία.... το έβαλα στο Task list μου.
Απλώς να ξέρεις ότι η Μυθιστορία / Μυθολογία του είναι πολύ σχετική με το νήμα που έχεις ξεκινήσει, ίσως το σχολιάσουμε και εκεί.

Εντάξει αν θες να το σχολιάσουμε και εκεί.
Προς το παρόν, ποιο βιβλίο του μου προτείνεις να διαβάσω πρώτα;

[cHrIsToS8]

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Οποιαδήποτε δημιουργία είναι εσωτερική, μιάς και δεν υπάρχουν πρωταρχικά υλικά (το υλικά είναι λογικό σφάλμα) εκτός από αυτόν
Εφόσον η δημιουργία είναι εσωτερική (ένα άτυχο παράδειγμα ίσως να είναι ότι ονειρεύεται ή σκέφτεται) όλα τα δημιουργήματα του περιέχουν την ουσία του.
Γιατί περιέχουν την ουσία του, γιατί είναι τέλειος και το τέλειο δημιουργεί αναλόγως (δεν μπορεί να διαιρεθεί, ή να υποβαθμιστεί)

Οχι.

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος άνθρωπος έχει την δυνατότητα να ονειρεύεται (ενώ κοιμάται) και να έχει αντίληψη ότι ονειρεύεται, και να έχει την δυνατότητα να επεμβαίνει στα όνειρα του, και να προβαίνει σε ότι καταστάσεις δημιουργίας θέλει.
Να φτιάχνει διάφορους ανθρώπινους (ή και μη) χαρακτήρες, να τους δίνει ζωή, σπίτι, δουλεια κτλ κτλ, και ακόμα ακόμα την δυνατότα αυτοεξέλιξης.
Ενω ξυπνάει δηλαδή, αυτός ο ονειρικός κόσμος που έχει δημιουργήσει να συνεχίζει να εξελίσεται, χωρίς να χρειάζεται η συμμετοχή του (δια του ονειρέματος).
Αυτή η κατάσταση, εξελίσεται θα συμφωνήσεις (έχει ήδη καθοριστει βασικά ότι συμβαίνει έτσι εξ αρχής) εσωτερικά εντός του.
Τα όντα του ονειρικού αυτού κόσμου είναι τόσο τέλεια όσο θέλει να είναι ο δημιουργός τους.
και αυτός θέλει να είναι εξίσου τέλεια με αυτόν.
και είναι.
Τέλειο νευρικό συστημα, αναπαραγωγικο, ανοσοποιητικο κτλ κτλ τέλεια καθόλα.
Είναι λοιπόν τέλεια.
Εμπεριέχουν την ουσία του ανθρώπου δημιουργου, που τα ονειρεύτηκε και τα δημιουργησε;
Αυτό λές;
Εγώ λέω, ότι έιναι μεν τέλεια ως δημιουργήματα, ατελή δε συγκρινόμενα με τον δημιουργό τους.
Από το τέλειο γεννάται ή εκπορευεται το τέλειο.
Δημιουργείται δε στην ανώτερη κατάσταση ως ''λίαν καλό'' και ίσως σε κάποια από αυτα τα κτίσματα, τα δημιουργήματα, δωθεί ως ενσωματώμένη η δυνατότητα αυτοεξέλιξης.
Δεν υπάρχει το σφάλμα μέσα σε τίποτα, παρα μόνο η δυνατότητα εξέλιξης.
Γαι τα λοιπά ευελπιστω εις αυριον.
Υ.Γ. αυτό που αιώνια κοιμάται μπορεί να μην ε'ιναι νεκρό αλλά επ ουδενί δεν μπορεί να ονομαστει θεός δημιουργός στην συγκεκριμένη μυθολογία.Αν (δεν αναφέρεται) υπήρξε κάποτε παλιά θεός, θα ήταν μια εποχή που δεν κοιμότανε. και από την άλλη γιατί το ξύπνημα να είναι επαναφορά και όχι θάνατος, αφού πλέον δεν θα κοιμάται άρα θα μπορεί να είναι νεκρό. και πάλι, αν κάτι είναι αιώνια (=αμετάβλητα) πως μπορεί να αλλάξει η κατάστασή του; Απορρίπτεται με λίγα λόγια.

[Jo_Loucoumis]

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Οχι.

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος άνθρωπος έχει την δυνατότητα να ονειρεύεται (ενώ κοιμάται) και να έχει αντίληψη ότι ονειρεύεται, και να έχει την δυνατότητα να επεμβαίνει στα όνειρα του, και να προβαίνει σε ότι καταστάσεις δημιουργίας θέλει.
Να φτιάχνει διάφορους ανθρώπινους (ή και μη) χαρακτήρες, να τους δίνει ζωή, σπίτι, δουλεια κτλ κτλ, και ακόμα ακόμα την δυνατότα αυτοεξέλιξης.
Ενω ξυπνάει δηλαδή, αυτός ο ονειρικός κόσμος που έχει δημιουργήσει να συνεχίζει να εξελίσεται, χωρίς να χρειάζεται η συμμετοχή του (δια του ονειρέματος).
Αυτή η κατάσταση, εξελίσεται θα συμφωνήσεις (έχει ήδη καθοριστει βασικά ότι συμβαίνει έτσι εξ αρχής) εσωτερικά εντός του.
Τα όντα του ονειρικού αυτού κόσμου είναι τόσο τέλεια όσο θέλει να είναι ο δημιουργός τους.
και αυτός θέλει να είναι εξίσου τέλεια με αυτόν.
και είναι.
Τέλειο νευρικό συστημα, αναπαραγωγικο, ανοσοποιητικο κτλ κτλ τέλεια καθόλα.
Είναι λοιπόν τέλεια.
Εμπεριέχουν την ουσία του ανθρώπου δημιουργου, που τα ονειρεύτηκε και τα δημιουργησε;
Αυτό λές;

Περίπου ναί... κάποια σχόλια θέλουν διευκρίνηση σχετικά με το πώς διατυπώνονται αλλά η ουσία είναι εκεί.

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Εγώ λέω, ότι έιναι μεν τέλεια ως δημιουργήματα, ατελή δε συγκρινόμενα με τον δημιουργό τους.
Από το τέλειο γεννάται ή εκπορευεται το τέλειο.
Δημιουργείται δε στην ανώτερη κατάσταση ως ''λίαν καλό'' και ίσως σε κάποια από αυτα τα κτίσματα, τα δημιουργήματα, δωθεί ως ενσωματώμένη η δυνατότητα αυτοεξέλιξης.

Αντιλαμβάνομαι τη προοπτική σου και δεν προτίθομαι να την αλλάξω.

Για χάρη της συζήτησης να σου δείξω μια άλλη προοπτική να σχολιάσουμε όσο πιό ευέλικτα είναι εφικτό μέσα στα πιστεύω μας:
Για χάρη της συζήτησης έχουμε το αξίωμα όπου το δημιούργημα είναι τέλειο..... ίδια ουσία με τον δημιουργό αλλά καμία σχέση στη ποσσότητα (δεν έβρισκα άλλο τρόπο διατύπωσης).

Ερώτημα Πώς το τέλειο μπορεί να πέσει στην κατάσταση του ατελούς (όπως είμαστε εμείς τώρα)?
Η απάντηση είναι μόνο μέσω της ψευσθαίσθησης δηλαδή, αν.... οικοιοθελώς το τέλειο δημιούργημα αποφασίσει να αφήσει μέρος ή το σύνολο της μνήμης του πίσω (δηλαδή εσκεμμένα και προσωρινά να ξεχάσει) τότε δημιουργείται η ψευδαίσθηση του ατελές.

Και γιατί το κάνει.... Το κάνει για να βιώσει τη δημιουργία που είναι συνδημιουργός μέσα από μιά ατελή κατάσταση (ψευδαίσθηση).

Ποιό είναι το κέρδος σε αυτό ..... δεν υπάρχει κέρδος είναι ένα παιχνίδι μέσα στην απέραντη άχρονη σούπα της δημιουργίας

Που τελειώνει.... πουθενά βιώνει απλώς το ταξίδι και στο τέλος - στάση ανακαλύπτει ξανά αυτό που πραγματικά είναι.

Τέλος πολλαπλασίασε όλο το παραπάνω σκεπτικό απο την προοπτική του άπειρου.. άπειρες δημιουργίες, άπειρες παραγματικοτήτες, άπειρα σενάρια, κλπ.

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Υ.Γ. αυτό που αιώνια κοιμάται μπορεί να μην ε'ιναι νεκρό αλλά επ ουδενί δεν μπορεί να ονομαστει θεός δημιουργός στην συγκεκριμένη μυθολογία.Αν (δεν αναφέρεται) υπήρξε κάποτε παλιά θεός, θα ήταν μια εποχή που δεν κοιμότανε. και από την άλλη γιατί το ξύπνημα να είναι επαναφορά και όχι θάνατος, αφού πλέον δεν θα κοιμάται άρα θα μπορεί να είναι νεκρό. και πάλι, αν κάτι είναι αιώνια (=αμετάβλητα) πως μπορεί να αλλάξει η κατάστασή του; Απορρίπτεται με λίγα λόγια.

Να φανταστώ ότι είσαι άλλος ένας φίλος του HPL

[cHrIsToS8]

Αρχική Δημοσίευση από darktruth77

Μα πως γίνεται να δείχνει έλεος, να μετανοεί και παρόλο αυτά να είναι παντογνώστης αφού όπως έγραψα πριν αν ήταν παντογνώστης θα ήξερε από την αρχή ποιο είναι το σωστό τι πρόκειται να συμβεί, πως προκειται να συμβεί και τι απόφαση θα πάρει και δεν θα οδηγούνταν σε μετάνοια για κάποια του πράξη ή απόφαση ούτε θα λυπόταν για αυτές αφού ως παντογνώστης θα προνοούσε τα πάντα εξαρχής άρα δεν θα χρειαζόταν να μετανοήσει,
αφού ως παντογνώστης θα είχε ήδη προνοήσει την απόφαση που θα πάρει, γνωρίζοντας τι πρόκειται να συμβεί.

Με λίγα λόγια αναπαράγεις την αρχική κατηγορία του ανθρώπου προς τον Θεό.
η γυναίκα που ΕΣΥ μου έδωσες, μου προσφερε τον καρπό (γένεση 3,12)...
μια γυναίκα που προηγουμένως είχε χαρακτηριστει οστό εκ των οστεων του και σάρκα από την σάρκα του Γεν, 2,23).
Άρα στην ουσία κατηγορεί τον ίδιο του τον εαυτό αλλά δεν το αντιλαμβάνεται.
Όταν το αντιληφθεί θα έχει κάνει το πρώτο βήμα της σωτηρίας του (το δευτερο είναι να ζητησει βοηθεια).
Λογίκες είναι οι απορείες σου, δεν μπορώ να πω, δεν είναι εξάλου προσφατες.Από παλαια τις είχαν και ήταν αυτές που οδήγησαν στην ΄΄δημιουργία'' του πεπρωμένου. Του θείου σχεδίου, ότι και να κάνουμε δηλαδή η απόφαση έχει παρθει από τον θεό και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε. Το αν θα σωθούμε ή αν θα χαθούμε είναι ήδη αποφασισμένο.
Δεν είναι έτσι.
Ξεχνάς το τελειότερο δώρο τπυ θεού, προς το δημιουργημά τοτ, την ίδια του την ΠΟνοή.
Κάτι που τον διαφοροποίησε από τα άλλα δημιουργήματα.
Κάτι που έφερε τα άλλα δημιουργήματα να περάσουμε εμπρός από τον άνθρωπο να τα ονοματίσει.
Αυτή είναι η δυνατότητα, από αυτην την πνοή, να την εξελίξουμε και να ομοιωθούμε με τον θεό Δημιουργό, μετέχοντας στην Δόξα Του.
ε, αυτην την δυνατότητα ο άνθρωπος επέλεξε να την κατστρέψει, ακούωντας τον όφι, ένα δημιούργημα και όχι τον Δημιουργό.
γι αυτό και η ποτεία μας είναι πτωτική, και όχι ανοδική.
γιατί ακούμε το δημιούργημα και όχι τον δημιουργό.
Ο θεός όμως είναι... Θεός, που λέμε...
δεν μπορεί τίποτα να του αντισταθεί, ούτε καν ένα δημιουργημα με την Ουσια του, την Θεία του ουσια.
Αυτό μας αποκαλύπτει και το τελευταίο βιβλιο της Αγιας Γραφής.
Ο Ανθρωπος θα σωθει, και θα μετάσχεισ την δόξα Του, όπως Αυτός έχει αποφασίσει.
ο Ανθρωπος...
Όχι ο Κωστας, βαγγελης, ο Μπανανας, η τσία, ή Μαρίκα...
Αυτα είναι πρόσωπα.
Πρόσωπα ανθρώπου μεν, αλλά δεν είναι ο ανθρωπος.
Μπορεί ο καθένας μας να γίνει ναι, αλλά εξαρτάται από την δική μας πορεία, μιας και αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την δική μας πορεία, και όχι την του Θεού.
Με αυτό τον τρόπο ο θεός είναι αμεταβλητος, και δεν μετανοεί και δεν σκέφτεται γιατί γι αυτόν έχει ήδη γίνει.
Γι αυτον και για την ανθρωπότητα.
Ποιος ανθρωπος θα μετεχει στην... ανθρωπ'ότητα είναι δική μας απόφαση και όχι του θεού.
να κατηγορούμε κάποιον άλλον, για τις δικές αποφάσεις και να το κάνουμε αυτό (το να κατηγορούμε) για να μην δεχτούμε τις συνέπειες των πράξεων μας, νομίζω είναι ο ορισμός της ανωριμότητας.
Αν δεν συμφωνείς, το συζητάμε.
Αλλα.... έχουμε λάβει τον καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού.
Ας τον χρησιμοποιήσουμε με τρόπο ώριμο.
είναι καλό ή κακό να κατηγορούμε άλλον για τις δικές μας πράξεις;
Ή θα κατηγορήσουμε τον Θεό επειδή δεν είναι τυραννος;
Επειδή, γνώριζε πως θα αμαρτήσουμε παρόλα αυτά προχωρησε στην δημιουργία μας;
ή στο σύγχρονο ερώτημα των παιδιων (ωριμων ή μη προς τους γονεις...
Εσεις δταίτε που γεννησατε... με ρωτησατε; δεν με ρωτησατε, αρα εσεις εισαστε υπευθυνοι...
Ας ωριμάσουμε....
κατα τα άλλα και αυτο επιλογή είναι και είναι σεβαστη.
Ή αλλιως και αυτό αληθεια ειναι...
Κρατά την.

Επιπλέον ως αμετάβλητος θα έπρεπε να μην σκέφτεται(αφού θα ήξερε και θα νοούσε τα πάντα), μετανοεί κλπ άλλα να είναι σε μία τέλεια υπαρξιακή και πνευματική κατάσταση, συνεχώς χωρίς να μπορεί να αλλοιωθεί αυτή η κατάσταση, γιατί τότε θα έπαυε να είναι τέλειος.

Είναι σε μια τέλεια κατασταση, χωρις να διαιρειται, μεταβάλεται κτλ κτλ.
¨ολα αυτά που τα βλέπεις ως διακυμάνσεις, δεν είναι του Θεου, για τον Θεό, αλλά είναι προς τον ανθρωπο και εξαιτίας του ανθρωπου.
ο θεός δεν κατέστρεψε την Νινευή, 'οχι γιατί μετανόησε ο ίδιος, αλλά επειδή οι κάτοικοι της μετανόιησαν.
Ο Θεός αυτό που είναι, είναι.
Εξαρτάται από τον άνθρωπο αν με το πυρ του Θεού, θα εξαγνιστεί ή θα καεί.
και αυτό είναι το μισό της σωτηρίας.
Η γνώση ότι εξαρταται από εμας. ( και αυτό είναι άλλο ένα σημείο παρανόησης και δημιουργίας αιρέσεων)

[cHrIsToS8]

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Δεν θα διαφωνήσω με τη προσέγγιση δεδομένου ότι εφόσον είναι Θεός δεν υπάρχει κάτι κρυφό ή μη γνωστό από αυτόν. Γιατί όμως συμφωνούμε ποια είναι η προοπτική σε αυτό και ξεκινάω με τη δική μου:
Θεός = ΠΑΝ (μου αρέσει καλύτερα αυτή η λέξη εάν δεν σε πειράζει).
Το ΠΑΝ περικλείει τα πάντα και δεν υπάρχει τίποτα έξω από αυτόν.
Οποιαδήποτε δημιουργία είναι εσωτερική, μιάς και δεν υπάρχουν πρωταρχικά υλικά (το υλικά είναι λογικό σφάλμα) εκτός από αυτόν
Εφόσον η δημιουργία είναι εσωτερική (ένα άτυχο παράδειγμα ίσως να είναι ότι ονειρεύεται ή σκέφτεται) όλα τα δημιουργήματα του περιέχουν την ουσία του.
Γιατί περιέχουν την ουσία του, γιατί είναι τέλειος και το τέλειο δημιουργεί αναλόγως (δεν μπορεί να διαιρεθεί, ή να υποβαθμιστεί)
Συνεπώς όντως από τη στιγμή της σύλληψης της ιδέας (λογικό σφάλμα) της αμαρτίας ο Θεός το γνώριζε

Δεν με πειράζει για την ονομ ασία του θεού, αλλά απλά δεν συμφωνω.
Το Παν, εμπεριέχει τα πάντα μεν, ποιια πάντα όμως;
Αυτά που δύναται να γίνουν αντιληπτα από τον ανθρωπο πάντα.
Αρα ο θεός είναι αυτό που ο ανθρωπος ορίζει ή κατανοεί.
όχι, όταν λέω Θεό εννοώ μια οντότητα που είναι υπευθυνη για την δημιουργία των πάντων και πέρα από αυτά.
θα μπορούσα να συμφωνήσω ότι ο θεός είναι το ΥπερΠαν, αλλά και πάλι αυτό δεν προϋποθέτει κάποια ενέργεια για την δημιουργία.
Ασε που όταν λεμε παν, ενοούμε κάτι στον χωρο και στον χρόνο αμα θες.
ελα μου όμως που και ο χρόνος και ο χώρος είναι και αυτά δημιουργήματα του θεού (μου).
Δεν συμφωνω και με την τοποθέτηση σου ότι όλα τα δημιουργήματα εμπεριέχουν την ουσία του δημιουργού. Φτιάξε μια κρέπα και θα καταλαβεις τι εννοώ.
το δημιουργημα είναι κατώτερο του Δημιουργού. (παραδειγμα της.... κρεπας)
Στο παραδειγμα του ονείρου, τα κατα τα άλλα τέλεια όντα, έχουν την ατέλεια του χωρου.
δεν μπορούν να έρθουν εκει που είσαι εσύ όταν ξυπνας.
εσυ (ο δημιουργός τους) μπορείς να πας σε αυτά, αυτα όχι.
Αυτομάτως αυτό τα κατατάσει σε μη τέλεια δημιουργήματα.
Η δε αμαρτία δεν είναι κατάσταση.
Ειναι αστοχία κατστασεως.
η κατσταση είναι η ομοιωσξ του θεου, η θεωση, και η αστοχία αυτής λέγεται αμαρτία.Το να χάνουμε τον στόχο μας από τον σκοπό της δημιουργίας μας είναι η λεγόμενη αμαρτία.
ΑΑυτή η διαφορετική αντίληψη είναι βασικός πυλώνας για την συνεχεια της συζήτησης.Αληθεια και τα δυο οκ.
Αλλα αν διαφωνούμε δεν μπορούμε να συμφωνούμε...

Πριν προχωρήσουμε, εδώ αν καταλαβαίνω καλά δηλώνεις ότι ο Άνθρωπος σε σχέση με τον Θεό είναι ένα ΟΝ Ατελές και του λείπουν στοιχεία (π.χ. ωριμότητα) για να μπορέσει όχι να εξισωθεί αλλά να μετέχει της δημιουργίας (μιλάω για τον κήπο της ΕΔΕΜ). Άρα το τέλειο έχει φτιάξει κάτι ατελές ? που περιέχει το σφάλμα μέσα του?
Αντιλαμβάνομαι ότι έχει τις δυνατότητες να μάθει και να διορθωθεί, αλλά το πρόβλημα στο παραπάνω μένει επί της δημιουργίας του Ανθρώπου από τον Θεό…
το Τέλειο έφτιαξε κάτι ατελές

Φτιάξε μια κρέπα πριν προχωρήσουμε και τα λέμε μετά.

[Jo_Loucoumis]

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Δεν με πειράζει για την ονομ ασία του θεού, αλλά απλά δεν συμφωνω.
Το Παν, εμπεριέχει τα πάντα μεν, ποιια πάντα όμως;
Αυτά που δύναται να γίνουν αντιληπτα από τον ανθρωπο πάντα.
Αρα ο θεός είναι αυτό που ο ανθρωπος ορίζει ή κατανοεί.
όχι, όταν λέω Θεό εννοώ μια οντότητα που είναι υπευθυνη για την δημιουργία των πάντων και πέρα από αυτά.
θα μπορούσα να συμφωνήσω ότι ο θεός είναι το ΥπερΠαν, αλλά και πάλι αυτό δεν προϋποθέτει κάποια ενέργεια για την δημιουργία.
Ασε που όταν λεμε παν, ενοούμε κάτι στον χωρο και στον χρόνο αμα θες.
ελα μου όμως που και ο χρόνος και ο χώρος είναι και αυτά δημιουργήματα του θεού (μου).
Δεν συμφωνω και με την τοποθέτηση σου ότι όλα τα δημιουργήματα εμπεριέχουν την ουσία του δημιουργού. Φτιάξε μια κρέπα και θα καταλαβεις τι εννοώ.

Για το όνομα δεν θα διαφωνήσουμε ότι αρέσει στον καθένα... για την κρέπα θα σου απαντήσω στο τέλος.

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Στο παραδειγμα του ονείρου, τα κατα τα άλλα τέλεια όντα, έχουν την ατέλεια του χωρου.
δεν μπορούν να έρθουν εκει που είσαι εσύ όταν ξυπνας.
εσυ (ο δημιουργός τους) μπορείς να πας σε αυτά, αυτα όχι.
Αυτομάτως αυτό τα κατατάσει σε μη τέλεια δημιουργήματα.

Όντως η αντιστοιχία που είχα δώσει ήταν άστοχη (το είχα γράψει), οπότε δεν μπορώ να αντιπαραθετώ στη δήλωση σου αν πρώτα δεν συναντηθούμε σε κάποια κοινή προοπτική.

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Η δε αμαρτία δεν είναι κατάσταση.
Ειναι αστοχία κατστασεως.
η κατσταση είναι η ομοιωσξ του θεου, η θεωση, και η αστοχία αυτής λέγεται αμαρτία.Το να χάνουμε τον στόχο μας από τον σκοπό της δημιουργίας μας είναι η λεγόμενη αμαρτία.
ΑΑυτή η διαφορετική αντίληψη είναι βασικός πυλώνας για την συνεχεια της συζήτησης.Αληθεια και τα δυο οκ.
Αλλα αν διαφωνούμε δεν μπορούμε να συμφωνούμε...

Για αρχή δεν θέλω ούτε να διαφωνήσω, αλλά ούτε και να συμφωνήσω, αυτό που θα ήθελα είναι να συνεχίσουμε τη συζήτηση της προοπτικής που δίνεις.

Αν έχω καταλάβει σωστά αυτό που εννοείς είναι
να επιστρέψει ο άνθρωπος στην αρχική κατάσταση του όπως δημιουργήθηκε?
εάν ναί τότε εννοείς την κατάσταση πρίν την πτώση?
εάν ναί τότε ποιό σκοπό υπηρετούσε στη πρότερη κατάσταση?
δηλαδή γιατί δημιουργήθηκε?

Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS8

Φτιάξε μια κρέπα πριν προχωρήσουμε και τα λέμε μετά.

Έφτιαξα μια κρέπα γλυκιά
γλυκιά σαν αμαρτία
την έδωσα στη Μαρία

(και μου είπε)

Αυτό το θεσπέσιο πράγμα εσύ το έφτιαξες?
και πώς μπόρεσες
αφού ούτε της τέχνης γνώστης είσαι
ούτε καλλιτέχνης
ένας σαν και εμάς είσαι

(Αποκρίθηκα)

Έβαλα το είναι μου
το θέλω μου
και τον έρωτά μου
για εσένα
για εμένα..

[cHrIsToS8]

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Έφτιαξα μια κρέπα γλυκιά
γλυκιά σαν αμαρτία
την έδωσα στη Μαρία

(και μου είπε)

Αυτό το θεσπέσιο πράγμα εσύ το έφτιαξες?
και πώς μπόρεσες
αφού ούτε της τέχνης γνώστης είσαι
ούτε καλλιτέχνης
ένας σαν και εμάς είσαι

(Αποκρίθηκα)

Έβαλα το είναι μου
το θέλω μου
και τον έρωτά μου
για εσένα
για εμένα..

Είσαι ποιητής τέρμα! Άρα δημιουργός. Άρα η θεσπέσια δημιουργία σου εμπεριέχει την ουσία σου; Γιατί αν δεν την εμπεριέχει δεν είναι τέλεια. Μα πως δεν είναι τέλεια το Μαράκι άλλα λέει, αφου.
Άρα είναι τέλεια, άρα ομοιάζεις με μια κρέπα, όχι με τα υλικά συστατικα της ίσως (αυγα, αλευρι κτλ) αλλά με τα ''πνευματικά'' της συστατικα, τα θέλω σου, το ειναι σου τον έρωτα σου. Μοιάζεις και δεν μοιαζεις ταυτοχρόνως με το δημιούργημα σου. Αν αυτό γίνεται με εσενα τον ποιητη των κρεπών ( ε, δεν είσαι και ο σφαχτης της καρύδας εξάλλου) φαντάσου με τον Ποιητή του παντός...

Αρχική Δημοσίευση από Jo_Loucoumis

Αν έχω καταλάβει σωστά αυτό που εννοείς είναι
να επιστρέψει ο άνθρωπος στην αρχική κατάσταση του όπως δημιουργήθηκε?
εάν ναί τότε εννοείς την κατάσταση πρίν την πτώση?
εάν ναί τότε ποιό σκοπό υπηρετούσε στη πρότερη κατάσταση?
δηλαδή γιατί δημιουργήθηκε?

Όχι,
ο άνθρωπος δεν μπορέι πλέον να επιστρέψει στην προτέρα, εντός του παραδείσου κατάσταση!
Υπάρχουν φύλακες στην πύλη, φοβεροί και τρομεροι (όχι σαν αυτούς τους μαϊμουδίσιους των ονείρων ) τα Χερουβίμ, και η συστρεφόμενη πύρινη ρομφαία, αδυνατον να την περάσει άνθρωπος πλέον.
η πριν την πτώση κατάσταση είναι ίδια με την τωρινή μας! (σχεδόν)
έχουμε την ικανότητα να ομοιωθούμε του θεού Δημιουργού.
''Απλα'' δεν είμαστε πλέον στο περιβάλλον του παραδείσου, με την ευθείαν καθοδήγηση του θεού, και επι πλέον έχουμε και εχθρό στην προσπαθεια μας που σκοπός του είναι να μας αποτρέψει να φτάσουμε εκει για το οποίο δημιουργηθήκαμε.
ο Θεός, είναι τριαδικός, αυτό σημαίνει κοινωνία.
Δημιουργηθήκαμε για να μετάσχουμε και εμείς σε αυτην την κοινωνία.
Τι ενας, τι δυο, τι τρεις τι χιλιοι δεκατρεις με απλα΄λαϊκα λόγια.
Κοινωνία.
Και αμαρτία, είναι οτιδήποτε μας απομακρύνει από τον αυτόν τελικό (και μοναδικό)στόχο.