#11
|
||||
|
||||
Όποιος εκφέρει γνώμη χωρίς να έχει υπόψη του το παρακάτω
κείμενο ,που αντέγραψα για σας , για το αρχείο σας , τότε απλά κινδυνεύει να πέσει θύμα ανακύκλωσης είτε εθνικιστικών κορόνων είτε ανθελληνικών και αντιεπιστημονικών μανιφέστων . ¶ποψη δεν έχουμε μόνο εμείς αλλά και οι αρχαίοι ιστορικοί, ο Αρριανός λοιπόν, που έγραψε την ιστορία του Αλεξάνδρου "Αλεξάνδρου Ανάβασις" (έζησε 95-175 μχ) και τον επιπλήττει σε πάρα πολλά σημεία ,λέει τα ακόλουθα στον επίλογο του έργου του. Αρριανός Αλεξάνδρου Ανάβασις VII.28 Πέθανε λοιπόν ο Αλέξανδρος κατά την ε- κατοστή δεκάτη Τετάρτη Ολυμπιάδα , όταν επώνυ- μος άρχοντας στην Αθήνα ήταν ο Ηγήσιος , έζησε τριάντα δύο χρόνια και οχτώ μήνες από το τριακο- στο τρίτο, όπως γράφει ο Αριστόβουλος , βασίλεψε δώδεκα χρόνια και τους οχτώ αυτούς μήνες και ή- ταν ωραιότατος στο σώμα , πάρα πολύ φιλόπονος , πολύ εύστροφος και εξαιρετικά ανδρείος και πάρα πολύ φιλότιμος και πάρα πολύ ριψοκίνδυνος και ευ- σεβέστατος ,σχετικά με τις σαρκικές ηδονές (ήταν) πάρα πολύ εγκρατής και σχετικά με τις πνευματι- κές απολαύσεις πάρα πολύ άπληστος , και ήταν ικα- νότατος στο να προβλέπει το αναπόφευκτο αποτέ- λεσμα , πριν ακόμα φανερωθεί , και πάρα πολύ διο- ρατικός στο να συμπεραίνει το πιθανό με βάση αυτά που έβλεπε, και εμπειρότατος στο να παρατάσσει στρατιά και να την εξοπλίζει και να την οργανώνει , στο να αναπτερώνει το ηθικό των στρατιωτών, στο να εμπνέει βάσιμες ελπίδες και στο να εξαφανίζει το φόβο τους στους κινδύνους με το προσωπικό του θάρρος , σΆ όλα αυτά ήταν αξεπέραστος και όσα ήταν φανερό ή θα γίνουν , τα πραγματοποιούσε με μεγά- λη τόλμη, και όσα μπορούσε γρήγορα να αρπάξει κρυφά από τους εχθρούς , πριν να υποψιαστεί κά- ποιος ότι θα γίνουν αυτά , ήταν φοβερότατος στο να τα προλαβαίνει και ήταν πιστότατος στο να τηρεί τις συνθήκες και τις υποσχέσεις , και στο να μην ξε- γελιέται από τους απατεώνες ήταν σιγουρότατος, και πάρα πολύ φειδωλός στα οικονομικά του και πάρα πολύ γενναιόδωρος σε ευεργεσίες προς τους φίλους του. VII.29 Αν ο Αλέξανδρος διέπραξε κάποιο σφάλμα λόγω του ευερέθιστου χαρακτήρα του ή της οργής του ή αν παρασύρθηκε σε υπερβολικότατο βαθμό να υιοθετήσει βαρβαρικές συνήθειες , δεν τα θεωρώ σπουδαία , αν δεν λάβει υπόψη του κανείς δίκαι το νεαρό της ηλικίας του Αλεξάνδρου και τη διάρκεια της επιτυχίας του και όσους συμβουλεύουν τους βασιλείς πράγματα προς ευχαρίστησή τους , όχι πάντα για το καλό τους , και όσους θα υποδείκνυ- ουν άστοχα . Αλλά από τους παλιούς βασιλιάδες γνωρίζω μόνο τον Αλέξανδρο ότι συνέβη να μετανι- ωσει για όσα τυχόν έσφαλε . Οι πολλοί , αν και α- ναγνώρισαν ότι έσφαλαν , με το να υπερασπίζονται το λάθος τους ότι τάχα καλά έγινε , νομίζουν ότι θα αποκρύψουν το λάθος , σφάλλοντας τελικά. Γιατί μου φαίνεται ότι η μόνη θεραπεία του σφάλματος είναι να παραδεχθεί κάποιος ότι έσφαλε και να με- τανιώνει φανερά γιΆ αυτό , διότι και γιΆ αυτούς που έχουν πάθει κάτι κακό δε φαίνονται τελείως ανυπό- φορα τα δεινά, αν ο δράστης παραδέχεται ότι δεν ενέργησε σωστά, και διότι γιΆ αυτόν , όποιος κι αν είναι, απομένει για το μέλλον αυτή η αισιόδοξη ελ- πίδα ότι δε θα υποπέσει ξανά σε παρόμοιο σφάλμα, αν στεναχωριέται φανερά για τα προηγούμενα λάθη του. Και το ότι απέδιδε τη γέννησή του σε θεό , ού- τε αυτό μου φαίνεται σοβαρό παράπτωμα , αν δεν ήταν τυχαίο επινόημα για να προκαλέσει το σεβα- σμό εκ μέρους των υπηκόων του. Δε μου φαίνεται , λοιπόν , ο Αλέξανδρος ότι υπήρξε πιο ασήμαντος βα- σιλιάς από το Μίνωα ή τον Αίακο ή το Ραδάμαν- μθυ , για τους οποίους , αν και αποδόθηκε η γέννησή τους στο Δία από τους αρχαίους ανθρώπους , καμιά αλαζονεία δεν τους καταλογίζεται , ούτε (ήταν πιο ασήμαντος ) από το Θησέα , το γιο του Ποσειδώνα ούτε τον Ίωνα το γιο του Απόλλωνα. Ακόμη και η περσική ενδυμασία (του Αλέξανδρου) μου φαίνεται ότι ήταν τέχνασμα για τους βαρβά- ρους , για να μην φαίνεται ο βασιλιάς τελείως ξένος προς αυτούς , και για τους Μακεδόνες για να τους δείχνει ότι αποστρεφόταν το ευερέθιστο του χαρα- κτήρα και τη Μακεδονική αλαζονεία, ακριβώς γιΆ αυτό πιστεύω ότι συμπεριέλαβε στις τάξεις τους Πέρσες σωματοφύλακες και στα αγήματά του ευ- πατρίδες . Οι διασκεδάσεις πάλι, όπως γράφει ο Αρι- στόβουλος , κρατούσαν πολύ όχι για χάρη του οί- νου , γιατί ο Αλέξανδρος δεν έπινε πολύ κρασί , αλ- λά από φιλοφρόνηση προς τους εταίρους. VII.30 Όποιος λοιπόν κατακρίνει τον Αλέξανδρο ας μην τον κατακρίνει αναφέροντας ως παρά- δειγμα μόνο όσα είναι άξια κατάκρισης , αλλά αφού λάβει υπόψη του ολόκληρο το έργο του Αλέξανδρου, ας αναλογιστεί ποιος είναι αυτός που κατακρίνει και σε ποια ταπεινή θέση βρίσκεται και πόσο σπου- δαίος ήταν εκείνος (ο Αλέξανδρος) και σε ποιο βαθ- μό ανθρώπινης ευτυχίας έφτασε , αφού αναμφίβολα έγινε βασιλιάς και στις δύο ηπείρους και το όνομά του έφτασε παντού , ενώ ο ίδιος είναι ασήμαντος, ασχολούμενος με ασήμαντα πράγματα και αδυνα- τόντας να τακτοποιήσει έστω και αυτά. Γιατί , εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι στην εποχή του δεν υπάρ- χει κανένα έθνος ανθρώπων ή πόλη ή άνθρωπος , στον οποίο δεν είχε φτάσει το όνομα του Αλεξάν- δρου. Κι ούτε νομίζω ότι ο άνδρας θα μπορούσε να γεννηθεί χωρίς τη θεία θέληση , αφού δεν έμοιαζε με κανέναν άλλον από τους ανθρώπους . Και λέγεται μάλιστα ότι αυτά τα φανέρωσαν χρησμοί κατά το θάνατο του Αλεξάνδρου και άλλα οράματα που εμ- φανίστηκαν σε άλλους και άλλα όνειρα που είδαν άλλοι και η μέχρι σήμερα τιμή και μνήμη των αν- θρώπων που δεν ήταν φυσιολογική και τώρα ,μετά από τόσα χρόνια , νέοι χρησμοί που δόθηκαν προς τιμή του στο έθνος των Μακεδόνων. Βέβαια και εγώ ο ίδιος κατηγόρησα κάποιες πράξεις του Αλε- ξάνδρου στο σύγγραμμά μου, αλλά καθόλου δε ντρέπομαι να θαυμάζω τον ίδιο τον Αλέξανδρο . Αυ- τές τις πράξεις τις κατέκρινα και λόγω τις αγάπης μου για την αλήθεια και ταυτόχρονα για την ωφέ- λεια των ανθρώπων . ΓιΆ αυτό το λόγο κι εγώ ο ίδιος παρακινήθηκα για αυτή τη συγγραφή με τη βοήθεια του θεού Τ Ε Λ Ο Σ |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|