Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Η πόλη της FantasyGate > FantasyGate Team

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 15-06-05, 21:13
JustAnotherGoneOff Ο χρήστης JustAnotherGoneOff δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-06-2005
Μηνύματα: 175
Arrow Ο Ποιηματωρός

-----> Σχολιασμός έργου http://www.metafysiko.gr/fantasygate...ion=read&id=10

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη beetlejuice : 11-12-06 στις 10:42
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 06-07-05, 17:00
Το avatar του χρήστη bladerunner
bladerunner Ο χρήστης bladerunner δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 03-09-2004
Περιοχή: Πειραιάς - Ελλάδα
Μηνύματα: 143
Προεπιλογή

Περίεργα μαγευτικό τόσο ως προς το θέμα, όσο κι ως προς την διήγηση.

Η πρώτη μου προσπάθεια να διαβάσω τον Ποιηματωρό ήταν σχεδόν ταυτόχρονη με την Πύλη των Χιλίων Χρωμάτων. Κάθε προσπάθεια όμως, την αναχέτιζε το ίδιο στοιχείο. Οι υπερβολικά πολύπλοκες ονομασίες. Ειδικά αυτός ο άρχοντας, ο Αλεπουδ...κάτι, με κούρασε!

Απορία: Γιατί οι πολύπλοκες ονομασίες θα πρέπει να μας παραπέμπουν σε κάτι μακρινό και αλλόκοσμο; Δεν είπα να τον λέμε Φώντα ή Μένιο τον άρχοντα, αλλά και το υπάρχον όνομα είναι too much...

Όταν όμως κάποιος προσπεράσει αυτό το σημείο (όπως με πείσμα έκανα εγώ σήμερα) βυθίζεται σε μια αλληγορική ιστορία, που δεν μπορείς να την αφήσεις στην μέση. Σε τραβάει να δεις την κατάληξη των ηρώων, την βίωση των παθών τους και των επιπτώσεων τους.

Η λαιμαργία του ανθρώπου για ένα αγαθό (κι ας είναι πνευματικό στην συγκεκριμένη ιστορία), τον υποβάλλει σε μια διαδικασία απονέκρωσης της ουσιαστικής αξίας του. Ο συγκεκριμένος θέλει ποίηση. Ξεχνάει το πως είναι να κουράζεσαι, να τρελαίνεσαι, να απομονώνεσαι μέχρι να βγει αυτή η μία αράδα που έχει σκαλώσει στα όρια του μυαλού με την ψυχή σου.

Αγνοεί πως αυτό που αξίζει είναι το ταξίδι, κι όχι τόσο ο προορισμός. Θέλει να ξεπεράσει τα ήδη αναγνωσμένα ποιήματα και τα όποια συναισθήματα του προκάλεσαν, ως τελικό προϊόν, όχι ως διαδικασία δημιουργίας.

Και υποβιβάζει μια πνευματική λειτουργία ενός όντος, στο τυποποιημένο προϊόν μιας μηχανής. Μιας μηχανής που θα πρέπει να ξεπερνά την πεπατημένη και τον εαυτό της κάθε τόσο... Γιατί να γίνεται τόσο αρρωστημένα εγωπαθής ο άνθρωπος;

Η διήγηση του Βαγγέλη ήταν σαν να τον είχα απέναντι μου (προς Θεού, δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο..) και μου λέει μια ιστορία. Σαν να έκατσε και άρχισε να διηγείται κάτι που το έζησε, ή που του το μετέφερε ένας φίλος σαν... κουτσομπολιό. Τόσο απλά! Τόσο άμεσα! Τόσο καλά!

Τέλος ως προς την μορφή του, το κείμενο ήταν καλά δομημένο, είχε παραγράφους και τα σημεία που ξεχώριζαν τα ποιήματα με μικρότερη γραμματοσειρά ήταν αρκετά ξεκούραστα.

Ωραίο!
__________________
Έτρεχα σας το ορκίζομαι. Έτρεχα χωρίς να κοιτάω τους άλλους.
Έτρεχα και προσπερνούσα. Έτρεχα μέχρι που κατάλαβα ότι τερμάτισα.


Και βρέθηκα μόνος μου....

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη bladerunner : 07-07-05 στις 11:37
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 15-07-05, 01:11
JustAnotherGoneOff Ο χρήστης JustAnotherGoneOff δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-06-2005
Μηνύματα: 175
Προεπιλογή

Αγαπητέ bladerunner

Χαίρομαι περισσότερο όταν οι αναγνώστες καταγράφουν τις αντιρρήσεις τους για ένα έργο που τους κίνησε το μέγιστο ενδιαφέρον, όπως έδειξες εσύ προηγουμένως - εξαιρούνται βέβαια οι κακοπροαίρετοι και οι "επαγγελματίες" κριτικοί. Πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σου σε συνδυασμό με το ότι πέτυχες διάνα στην σκοπιμότητα του κειμένου κι αυτό δείχνει ότι είσαι σοβαρός αναγνώστης. Καλό θα ήταν, αν διαβάζεις πολλά βιβλία να μας γράφεις ανάλογα σχόλια ακόμη κι αν, εκτός από Τολστόι, είναι Αγκάθα Κρίστι και Μπάρμπαρα Κάρτλαντ.

Στο θέμα μας τώρα, θα απαντήσω στο πρώτο τμήμα της παρέμβασής σου με τις αντιρρήσεις σου. Η περιπλοκότητα κάποιων ονομασιών ήταν από μέρους μου σκόπιμη καθώς μου αρέσει να παιχνιδίζω και να κρύβω κάποια μηνύματα, είτε προς ολίγους που πιάνουν το νόημα, είτε ακκιζόμενος με τον εαυτό μου. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και καλό είναι που το κείμενό μου μένει ανοιχτό στις ερμηνείες, τις ενστάσεις και τις επικροτήσεις, όσο κι αν αυτά συγκρούονται μεταξύ τους. Ήθελα να έχει ενδιαφέρον το διήγημα ακόμη και σε βάρος της κατανόησής του.

Ο... σιδηρόδρομος Αλεπουδελάριος Εμπερονίονας ο Λαμπερός, αυτοκράτορας πασών των Γαλαξιών και των Απογαλακτισμένων από τον Πλόκαμο της Καρντμπέρας, ήταν μια σκόπιμη επινόησή μου. Κατ' αρχάς, ο Αλεπουδελάριος είναι ένας κρυφός φόρος τιμής στον... Οδυσσέα Ελύτη, επειδή το πραγματικό επώνυμό του ήταν Αλεπουδέλης. Σε καμία περίπτωση δεν προσιδίασα αρνητικό σκέλος στον ποιητή του Αιγαίου, το έκανα με τέτοιον τρόπο που η υπερβολή της σάτιρας να οδηγεί στο άλλο άκρο. Κι όπως ο νομπελίστας Ελύτης, μαζί με τόσους άλλους, τον Σεφέρη, τον Καβάφη, τον Καρυωτάκη κλπ, είναι οι κορυφαίοι ποιητές της Ελλάδας, ο Αλεπουδελάριος κινείται στην άλλη πλευρά: η υποτιμητική κατάληξή του σε -άριος θέλει να υποννοεί ότι η μικρότητά της συμπεριφοράς του απέναντι στα μεγάλα έργα είναι αντιστρόφως ανάλογη αυτών, κάτι που το σημείωσες εύστοχα στο παραπάνω σχόλιο με τα δικά σου λόγια.

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και οι υπόλοιπες σολοικιστικές επινοήσεις μου αλλά με έναν επιπλέον πρόσθετο λόγο: όταν λέω ότι αφιερώνεται το διήγημά μου στον Στάνισλαβ Λεμ, αναφέρομαι κυρίως στην Κυβεριάδα του, ένα σπαρταριστό σύνολο από κωμικοτραγικά επεισόδια στο χώρο της Φαντασίας που με επηρέασε σημαντικά καθώς ο πολωνός Λεμ είναι στην ουσία φιλόσοφος κι όχι συγγραφέας ΕΦ για "βιβλία τσέπης". Είναι ο συγγραφέας του φοβερού - και σοβαρότατου λογοτεχνήματος - Σολάρις... Ο Ποιηματωρός μου, αποτελεί μια εναλλακτική εκδοχή ενός διηγήματός του για μια ποιητική μηχανή, η δική του μηχανή αποτελεί μια θορυβώδης αυτοτελής ύπαρξη εξαιτίας μια ματαιόδοξης σπόντας των εφευρετών της που είχαν στερέψει από πρακτικές ιδέες, στον Ποιηματωρό μια ποιητική μηχανή είναι η εικόνα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας στα τέλματα του ναρκισσισμού και της εξουσίας, κι αυτός ήταν ο σκοπός μου: να προχωρήσω παραπέρα από κει που σταμάτησε ο Στάνισλαβ Λεμ για τους δικούς του βέβαια λόγους. Ο Τρερλ και ο Κλαπάουκιους κατασκευάζουν μια ποιητομηχανή λόγω πλήξης με απίστευτα φιλοσοφικά επακόλουθα, με μια εντελώς απολαυστική κωμική οπτική, ενώ στον Ποιηματωρό αυτό που έχει σημασία, είναι ποιός και γιατί θα έδινε την παραγγελία να εφευρεθεί αυτή η μηχανή.

Στο συνιστώ ολόθερμα το βιβλίο, είμαι σίγουρος ότι θα σε συντροφεύσει πολλές φορές και για ώρες, ξαναδιαβάζοντας το ξανά και ξανά. Στάνισλαβ Λεμ, Κυβεριάδα, εκδόσεις Κάκτος σε πολύ επιτυχημένη μετάφραση της Ροζίτας Σώκου (!!!) από την αγγλική μετάφραση - που θεωρείται η καλύτερη διεθνώς - αν το διαβάσεις θα καταλάβεις πως είναι τρομερά δύσκολο έργο να μεταφραστεί απευθείας από τα πολωνικά, πόσο μάλλον που πόσοι έλληνες γνωρίζουν πολωνικά σαν τη μητρική τους γλώσσα.

Σημείωσες εύστοχα ότι αφηγούμαι την ιστορία σαν να βρίσκομαι απέναντί σου. Σκόπιμη επιλογή κι αυτή. Πόσες φορές πιάσαμε το νόημα από τον ολιγόλογο Αίσωπο, αλλά μας παιδεύει ο πληθωρικός Πλάτωνας; Και οι δύο,τα ίδια σχεδόν πράματα λένε μέσες-άκρες. Προτίμησα, παρόλο που έχω συγκεκριμένες σοβαρές απόψεις, αυτές να τις παρουσιάσω με διαφορετική και δοκιμασμένη οπτική. Δεν είναι τίποτε πρωτότυπο από άποψης γραφής ο Ποιηματωρός. Απλά, κατέθεσα με αυτό τον τρόπο μιά άποψη που κάποιοι θέλουν 800 σελίδες να την αναπτύξουν. Κι αν έγραφα σοβαρά, θα μου έπαιρνε 800 σελίδες επίσης να το κάνω αλλά τη μισώ τη φλυαρία αυτή.

Το ζητούμενο είναι να σκέφτεται κανείς "μα γιατί ο Τζάγκο γράφει έτσι κι αλλιώς" παρά να σου σερβίρουν μια οκτακοσιοσέλιδη μελέτη που το μόνο που καταφέρνει είναι να σε κουράσει και να σε ναρκώσει στους μαιάνδρους περίπλοκων αναφορών χάνοντας την ουσία, την ουσία που όπως λέει ο Karl Kraus από την ανάποδη: "Μπορεί να γράψει κανείς ένα ολόκληρο βιβλίο γύρω από μια μηδαμινότητα, τη στιγμή που μια αράδα θα της έπεφτε πολύ!". Την ακολούθησα, πιστεύω, πιστά αυτήν τη χρήσιμη ρήση στη συγγραφή του Ποιηματωρού.
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 15-07-05, 12:05
Το avatar του χρήστη bladerunner
bladerunner Ο χρήστης bladerunner δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 03-09-2004
Περιοχή: Πειραιάς - Ελλάδα
Μηνύματα: 143
Προεπιλογή

Αν κατάλαβα καλά εσύ είσαι ο Βαγγέλης που υπογράφει τον Ποιηματωρό.

Χαίρω πολύ για την γνωριμία!


Θα ψάξω να βρω την Κυβεριάδα του Στάνισλαβ Λεμ. Μου κίνησες την περιέργεια...


Η φλυαρία είναι ένα χαρακτηριστικό που το απεχθάνομαι και το οποίο με κάνει να εκνευρίζομαι όταν το παρουσιάζω (κατά καιρούς) τόσο στον προφορικό, όσο και στον γραπτό μου λόγο. Έχω σβήσει σελίδες ολόκληρες όταν κατάλαβα πόσο άμεσα και κατανοητά μπορώ να πω κάτι. Κρίμα που δεν έχω μπορέσει να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να με σταματήσω από κάποια ανούσια παρλαπίρλα που με είχε πιάσει.

Αν και γνώριζα το όνομα του Ελύτη, ούτε που μου πήγε το μυαλό. Να υποθέσω κι άλλες κρυφές αναφορές και μηνύματα στον υπόλοιπο «σιδηρόδρομο»; Θα ήθελα μια ανάλυση εδώ.

Όσο για το «σοβαρός αναγνώστης», τα τελευταία χρόνια είμαι στην προσπάθεια να γίνω ένας απλός αναγνώστης. Για καιρό είχα το διάβασμα σαν μια κοπιαστική και βαρετή ενασχόληση που σκοτώνει τον ελεύθερο χρόνο μας. Αν καταφέρω να γίνω στην συνείδηση μου αναγνώστης και ξεπεράσω το νηπιακό στάδιο στο οποίο πιστεύω ότι βρισκομαι, ξανασυζητάμε τέτοιους χαρακτηρισμούς.

Για σχολιασμό έργων... μέσα. Όχι σαν κάποια αυθεντία της λογοτεχνίας (κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον ΓΕΛΟΙΟ!!!), αλλά σαν την άποψη κάποιου που του αρέσει να εμβαθύνει με ό,τι καταπιάνεται. Κι ο χώρος αυτό απαιτεί πολλή φαιά ουσία και αρκετό χρόνο για να πει κάποιος πως τον κάνει κτήμα του. Και δεν ξέρω πόσο απόθεμα έχω.

Και από τα 2!!



Υ.Γ.: Κύριε, κύριε... έχω και κάποιες άγνωστες λέξεις:

ακκιζόμενος
Σολοικιστικές

Ευχαριστώ!
__________________
Έτρεχα σας το ορκίζομαι. Έτρεχα χωρίς να κοιτάω τους άλλους.
Έτρεχα και προσπερνούσα. Έτρεχα μέχρι που κατάλαβα ότι τερμάτισα.


Και βρέθηκα μόνος μου....

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη bladerunner : 15-07-05 στις 17:23
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 16-07-05, 01:09
JustAnotherGoneOff Ο χρήστης JustAnotherGoneOff δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-06-2005
Μηνύματα: 175
Προεπιλογή

Ακκισμός = η επιτηδευμένη προσποίηση, το νάζι, ο ναρκισσισμός.

Σολοικισμός = το συντακτικό λάθος αλλά και η παρανόηση που προέρχεται από άγνοια όρων. Στην περίπτωσή μου, η διαστρέβλωση των όρων είναι σκόπιμη.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη JustAnotherGoneOff : 16-07-05 στις 01:12
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 17:21.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.