![]() |
|
![]() |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
||||
|
||||
![]() ![]() Δειτε αυτη την εικονα. Τη δευτερη την αναγνωριζετε. Στην πρωτη απεικονιζεται η αιγυπτιακη θεα Ισιδα (η λατρεια της οποιας απαγορευτηκε περιπου το 500 μ.χ) να κρατα στην αγκαλια της το γιο της, το θεο Ωρο. Η Ισιδα ειχε πολλους οπαδους και κατα τη διαρκεια της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας (μιλω για περιοδο περιπου το 200 μ.χ) θεωρουταν μια απο τις πιο διαδεδομενες θεοτητες. Την αποκαλούσαν αλλωστε απο πολυ παλια σαν "Βασιλισσα των Ουρανων", "Θεομητωρ" και "Παρθενα Μητερα". Επειδη λοιπον ο χριστιανισμος δεν προεκυψε απο... "παρθενογεννεση", οποιος υποστηριζει οτι το σημερινο μορφωμα του ηταν συγκεκριμενο εξ'αρχης και δεν πλασθηκε μεσα στους αιωνες, μαλλον ειναι βαθια νυχτομενος. Ας συζητησουμε λοιπον εδω για την παρουσια του γυναικειου στοιχειου στο χριστιανισμο. Πως αντιμετωπιστηκε η γυναικα στα πρωτα χρονια, αργοτερα και στις μερες μας; Ποτε (χρονικα!) η μητερα του Ιησου, πηρε ην ονομασια "Παναγια" και "Θεομητωρ" και γιατι συνεβη αυτο; Ποτε (επισης χρονικα!) εμφανιζονται οι πρωτες αγιες στη χριστιανικη εκκλησια; Ποιος ο ρολος των αβατων (βλ. για παραδειγμα αγ.ορος) στο χριστιανισμο και τι συμβολιζει η απαγορευση της παρουσιας των γυναικων εκει; Δανειστηκε η μητερα του Ιησου τα στοιχεια της Ισιδος και αλλων αρχαιων θεοτητων; Αυτα ειναι μερικα απο τα ερωτηματα που θετω προς συζητηση ![]()
__________________
EN TO ΠΑΝ Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου ---------------------------------------- meta Journalist Αγαλματένια Κρίνα Μυθικισμός Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!) |
#2
|
|||
|
|||
![]()
Επειδη λοιπον ο χριστιανισμος δεν προεκυψε απο... "παρθενογεννεση", οποιος υποστηριζει οτι το σημερινο μορφωμα του ηταν συγκεκριμενο εξ'αρχης και δεν πλασθηκε μεσα στους αιωνες, μαλλον ειναι βαθια νυχτομενος.
Δωσε μας το φως σου γιατι δεν εχουμε σπιρτα εμεις οι "νυχτωμενοι." Ας συζητησουμε λοιπον εδω για την παρουσια του γυναικειου στοιχειου στο χριστιανισμο. Πως αντιμετωπιστηκε η γυναικα στα πρωτα χρονια, αργοτερα και στις μερες μας; Ποτε (χρονικα!) η μητερα του Ιησου, πηρε ην ονομασια "Παναγια" και "Θεομητωρ" και γιατι συνεβη αυτο; Ποτε (επισης χρονικα!) εμφανιζονται οι πρωτες αγιες στη χριστιανικη εκκλησια; Ποιος ο ρολος των αβατων (βλ. για παραδειγμα αγ.ορος) στο χριστιανισμο και τι συμβολιζει η απαγορευση της παρουσιας των γυναικων εκει; Δανειστηκε η μητερα του Ιησου τα στοιχεια της Ισιδος και αλλων αρχαιων θεοτητων; Αυτα ειναι μερικα απο τα ερωτηματα που θετω προς συζητηση Η γυναικα στον Χριστιανισμο ηταν αποδεκτη ως ιση απο τον ιδιο τον Ιησου Χριστο. Η μητερα του Ιησου θεωρουνταν μητερα Θεου εξ αρχης,ειδικοτερα και ισχυροτερα μετα τα γεγονοτα της Αναστασης και της Αναληψης. Οι πρωτες αγιες υπηρχαν εξαρχης παλι. Να αναφερω τις Αγιες Φωτεινη,Μαρια Μαγδαληνη κλπ. Ο ρολος των αβατων ειναι ασκητικος και οχι μειωτικος στο γυναικειο φυλο και αφορα την αθωνικη πολιτεια μονο και οχι το συνολο του μοναστικου κοσμου. Οχι,δεν δανειστηκε στοιχεια της Ισιδος η αλλων θεοτητων της αρχαιοτητας,εκτος ισως εικονογραφικα,κατι που δεν γνωριζω.Απο την παραδοση παντως την πρωτη εικονα της Παναγιας φιλοτεχνησε ενας απο τους Ευαγγελιστες,νομιζω ο Μαρκος. |
#3
|
||||
|
||||
![]()
Πάντως, ο Χριστούλης , στον Γάμη της Καναά , λυπάμαι που το λέω, αλλά δε μιλάει
καλά στη μαμά του. Περίπου της λέει κάτι που είναι ανάγωγο. Σα να λέγαμε σήμερα στη μαμά μας εκεί που μας μιλάει ένα "α παράτε με και συ" Εγώ ποτέ δεν θα μιλούσα έτσι στους γονείς μου και θα απέρριπτα αμέσως απ τις παρέες μου κάποιον ο οποίος μιλάει έστω και απότομα στους γονείς του. Διότι σημαίνει ότι αφού δεν μπορείς να σεβαστείς τους γονείς σου τότε με τους φίλους σου απλά προσποιείσαι. ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Β΄ (Ο γάμος στην Κανά και το πρώτο θαύμα) 4 λέγει αυτη ο Ιησούς· τι εμοί και σοί, γύναι; ούπω ήκει η ωρα μου. 5 λέγει η μήτηρ αυτού τοις διακόνοις· ό,τι αν λέγη υμίν, ποιήσατε. Αντιγράφω μετάφραση από ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ isbn 960-7241-25-8 εκδόσεις Πέργαμος μεταφορά στην νεοελληνική Σπύρος Φίλος. Και την τρίτη ημέρα έγινε ένας γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας και εκεί ήταν η μητέρα του Ιησού. Προσκλήθηκε μάλιστα στο γάμο και ο Ιησούς και οι μαθητές του. Και επειδή έλειψε το κρασί , η μητέρα του Ιησού λέει σ΄ αυτόν «Δεν έχουν κρασί » Ο Ιησούς λέει σ' αυτή : «Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε σένα και μένα γυναίκα? Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου» Επαναλαμβάνω: τι εμοί και σοί, γύναι; ούπω ήκει η ωρα μου. Αυτή η φράση είναι σε ελεύθερη μετάφραση ένα «α παράτα μας» Αν ψάξουμε να δούμε που αλλού χρησιμοποιείται η ίδια φράση στην καινή και παλαιά διαθήκη τότε θα καταλάβετε πόσο βαριά είναι. Την Λέει ο Χριστούλης και σε δαίμονες την ώρα που τους εξολοθρεύει. Θέλω να πω, πως ο ρόλος της γυναίκας αρχικά δεν ήταν σχεδιασμένος για να είναι όπως εξελίχθηκε στην πορεία της εξέλιξης της θρησκέιας του Χριστιανισμού. Αρχικά πρέπει να είχαν στο νου τους να έχουν τις γυναίκες με μπούρκα όπως και στον μουσουλμανισμό.
__________________
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2378 Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Litsa : 07-03-07 στις 07:22 |
#4
|
||||
|
||||
![]()
Λίτσα μου, ερμηνεύεις ξανά ένα απόσπασμα των ευαγγελίων με τρόπο που να συμφέρει το συλλογισμό σου. Ειλικρινά δεν βρίσκω καμία σχέση μεταξύ του "άει παράτα μας" με το "τι εμοί και συ, γύναι;"
Για πολλοστή φορά γίνεται μαι απέλπιδα προσπάθεια να κατηγορηθεί ο χριστιανισμός και για μισογυνισμό και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο Χριστός. Ο Χριστός, όμως, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ήταν εκείνος που. -Χρησιμοποιεί γυναίκες σε παραβολή (Κατά Ματθαίον, 13, 33). Σε άλλη παραβολή παραλληλίζει τη χαρά μιας γυναίκας με τη χαρά αγγέλων και Θεού (Κατά Λουκάν, 15, 8-10). Σε άλλη παραβολή έχει γυναίκα ως υπόδειγμα επίμονης αναζήτησης του δικαίου (Κατά Λουκάν, 18, 1-5). -Δύο μόνο ανθρώπους επαίνεσε, πριν την Ανάσταση, για την πίστη τους˙ έναν Ρωμαίο εκατόνταρχο και μία γυναίκα, την Χαναναία (Κατά Ματθαίον, 15, 28). Έχουμε ισότητα, ένας άντρας και μία γυναίκα επαινούνται. -Αντίθετα από πολλούς άντρες (π.χ. Ιούδα και Πέτρο), καμμία γυναίκα μαθήτρια του Χριστού δεν παρουσιάζεται να απιστεί στο διάστημα μετά τη σύλληψή του από τους Ρωμαίους. -Όταν οι μαθητές του αγανάκτησαν με μια γυναίκα εξαιτίας μιας πράξης της, ο Χριστός την υπερασπίστηκε αποκαλώντας καλή την πράξη της (Κατά Ματθαίον, 26, 10). -Όταν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν έτοιμοι να λιθοβολήσουν μια μοιχαλίδα, αυτός τους αποστόμωσε συγχωρώντας την (Κατά Ιωάννην, 8, 1-11). -Από όλους όσοι προσέφεραν τον οβολό τους στο θησαυροφυλάκιο του Ναού ο Χριστός επαινεί όχι έναν άντρα, αλλά μια γυναίκα (Κατά Μάρκον, 12, 43-44). -Κατά τις περιοδίες του δεχόταν να είναι μαζί του και γυναίκες εκτός από τους δώδεκα αποστόλους˙ αυτές τον διακονούσαν (Κατά Λουκάν, 8, 1-3 και Κατά Μάρκον 27, 55, όπου γίνεται λόγος για «πολλές γυναίκες»). -Ο Χριστός δίδασκε σε μικτά πλήθη, όχι μόνο ανδρικά (Κατά Ματθαίον, 14, 21 και 15, 38). -Είναι ολοφάνερο ότι είχε και μαθητές γυναίκες (Κατά Λουκάν, 10, 39). -Αποκαλεί μια θεραπευμένη απ΄ τον ίδιο γυναίκα «θυγατέρα του Αβραάμ» (Κατά Λουκάν, 13, 16). -Όταν οι γονείς του Ιησού τον πήγαν στο ναό, προφήτεψαν εκεί, μπροστά τους, γι’ αυτόν όχι μόνο ένας άντρας ο Συμεών, αλλά και μία «προφήτις», η Άννα (Κατά Λουκάν, 2, 36-38). -Χάρη σε μια Σαμαρείτιδα πολλοί από μια πόλη πίστεψαν στο Χριστό (Κατά Ιωάννην, 4, 39). -Η γυναίκα του Πιλάτου όχι μόνο αντιλαμβάνεται την αθωότητα του Χριστού αλλά και ζητά απ’ τον άντρα της να μην του κάνει κακό (Κατά Ματθαίον, 27, 19). -Μια γυναίκα, η Μάρθα, ομολογεί ότι ο είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού (Κατά Ιωάννην, 11, 27). -Ο διάλογος του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα είναι από τους πιο μεγάλους διαλόγους στην Κ.Δ. (20 στίχοι). -Οι μαθητές του απορούν που μιλάει με γυναίκα (Κατά Ιωάννη, 4, 27). -Επαινεί τη Μαρία που διαλέγει να τον ακούει και λέει ότι η μερίδα της δε θα της αφαιρεθεί (Κατά Λουκάν, 10, 41). -Θεραπεύει μια αιμορροούσα (Κατά Ματθαίον, 9, 22-23), ανασταίνει την κόρη κάποιου (Κατά Ματθαίον, 9, 26), θεραπεύει την πεθερά του Πέτρου (Κατά Μάρκον 1, 31), θεραπεύει την κόρη μιας Χαναναίας (Κατά Ματθαίον, 15, 28), θεραπεύει μια άρρωστη (Κατά Λουκά, 13, 13-14). -Πρώτα οι γυναίκες έμαθαν για την Ανάσταση (Κατά Λουκάν, 24, 4-8). Ο αναστημένος Χριστός εμφανίζεται και μιλά πρώτα σε γυναίκα (Κατά Ιωάννη, 20, 14 κ.ε.), κι ενώ οι γυναίκες πήγαν στους αποστόλους και τους είπαν για την Ανάσταση, οι απόστολοι θεώρησαν ανοησίες τα λόγια τους (Κατά Λουκά, 24, 12) Πολλές πλευρές της στάσης του Ιησού προς τις γυναίκες είναι επαναστατικές συγκρινόμενες με αυτές των Ραββίνων. Έτσι ο Χριστός 1) δεν διαχωρίζει άντρες από γυναίκες, αφού δίδασκε και στα δύο φύλα, ενώ οι ραββίνοι δεν δίδασκαν σε γυναίκες. 2) δεχόταν να τον αγγίζουν «ακάθαρτες» γυναίκες, ενώ οι ραββίνοι όχι. 3) μιλούσε με γυναίκες δημόσια, ενώ οι Ιουδαίοι το απέφευγαν (Ταλμούδ, Aboth, 1, 5). 4) στις παραβολές του χρησιμοποιούσε γυναικεία παραδείγματα για καλό κι όχι για αποφυγή, σ’ αντίθεση με τους ραββίνους. 5) δεν υποτιμά τις γυναίκες. Η γνωστή φράση «Σ’ ευχάριστώ, Θεέ, που δεν μ’ έκανες Εθνικό ή γυναίκα» – την οποία ορισμένοι επαναλαμβάνουν ως κατηγορία κατά του Θεού της Π.Δ., δίχως να ξέρουν ποιος και πότε την είπε –, η οποία είναι του ραββίνου Ιούδα και προέρχεται από το Ταλμούδ (TosephtaBerakoth, 7, 18) κι όχι από την Παλαιά Διαθήκη, θα απορριπτόταν αμέσως από τον Ιησού. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο απόστολος Παύλος είχε διαφορετική και χειρότερη γνώμη από τον Ιησού για τις γυναίκες. Δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο αν εξετάσουμε τα εξής ζητήματα σχετικά με τη γυναίκα: - Ο Ιησούς, όπως είδαμε, σε αντίθεση με τους ραββίνους, δεν θεωρούσε ότι η συναναστροφή με γυναίκες οδηγεί απαραίτητα στην ακολασία, γι’ αυτό και συζητούσε με γυναίκες και δίδασκε σ’ αυτές. Ούτε ο απ. Παύλος φαίνεται να έχει την άποψη των ραββίνων, αφού μιλούσε με γυναίκες (πώς αλλιώς έμεινε στο σπίτι της Λυδίας και μιλούσε μαζί της; Πράξεις 16, 15 κ.ε.) και φυσικά τις αποκαλεί βοηθούς του και προφήτιδες. - Ο Ιησούς είχε γυναίκες που ταξίδευαν μαζί του, το ίδιο κι ο απ. Παύλος (Α’ Κορινθίους, 9, 5). - Ο Ιησούς ποτέ δεν αναφέρθηκε σε γυναίκα υποτιμητικά λόγω του φύλου της, το ίδιο κι ο απ. Παύλος, αφού τις είχε βοηθούς και συνεχώς κάνει λόγο για διάφορες γυναίκες που κόπιασαν γι’ αυτόν και τους συνεργάτες του (Προς Ρωμαίους, 16). Και φυσικά απορρίπτει τη διάκριση ανδρών και γυναικών, εθνικών και Ιουδαίων (Προς Γαλάτας, 3, 28). (οι παραπάνω πληροφορίες είναι από το διαδικτυακό τόπο www.arhaiopliksia.org) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Μιχάλης : 07-03-07 στις 08:41 |
#5
|
||||
|
||||
![]() Παράθεση:
Θα τολμούσα ποτέ να κάνω αποσπασματική ερμηνεία ; Έχω και άλλες περιγραφές που ενισχύουν αυτό που λέω Πρόσεξε που αλλού εμφανίζεται αυτή η "αθώα" φράση στην ΚΔ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ε΄ 5 και δια παντός νυκτός και ημέρας εν τοις μνήμασι και εν τοις όρεσιν ην κράζων και κατακόπτων εαυτόν λίθοις. 6 ιδών δε τον Ιησούν από μακρόθεν έδραμε και προσεκύνησεν αυτόν, 7 και κράξας φωνή μεγάλη λέγει· τι εμοί και σοί, Ιησού, υιε του Θεού του υψίστου; ορκίζω σε τον Θεόν, μη με βασανίσης. 8 έλεγε γαρ αυτω· έξελθε το πνεύμα το ακάθαρτον εκ του ανθρώπου. 9 και επηρώτα αυτόν· τι όνομά σοι; και απεκρίθη λέγων· λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί εσμεν. & ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η΄ 27 εξελθόντι δε αυτω επί την γην υπήντησεν αυτω ανήρ τις εκ της πόλεως, ος είχε δαιμόνια εκ χρόνων ικανών, και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν, αλλ’ εν τοις μνήμασιν. 28 ιδών δε τον Ιησούν και ανακράξας προσέπεσεν αυτω και φωνή μεγάλη είπε· τι εμοί και σοί, Ιησού, υιε του Θεού του υψίστου; δέομαί σου, μη με βασανίσης [/color] Δηλαδή , τα δαιμόνια για να βρίσουν τον Ιησού του λένε · τι εμοί και σοί, Δηλαδή το "τι εμοί και σοί" είναι βρισιά. Το ότι έχουν επενδύσει την ΚΔ με φράσεις που εξυμνούν τον ρόλο της γυναίκας θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι την έχουν συγγράψει περισσότεροι από ένας γραφέας σε κάθε ευαγγέλιο και είχαν διαφορετικές "τάσεις" μέσα στο κείμενο. Μπορεί να είχαν κι άλλες βρισιές που τις αλλάξαν αλλά τους ξέφυγε αυτή. Απ τις λεπτομέρειες ανακαλύπτεις περισσότερα παρά απ τα προφανή. Αυτό ισχύει σε ΟΛΑ τα προπαγανδιστικά κείμενα.
__________________
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2378 |
#6
|
||||
|
||||
![]() Παράθεση:
Παράθεση:
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Μιχάλης : 07-03-07 στις 09:14 |
#7
|
||||
|
||||
![]() Να τονίσουμε ότι το θέμα αυτό υπάρχει σχεδόν ολόιδιο στα dvd της σειράς "Βιβλικά Απόκρυφα" (και συγκεκριμένα στο 2ο) του National Geographic και το διανέμει η εφημερίδα "Το Βήμα". Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Επίσης λάβε σοβαρά υπόψιν σου τα αποσπασματα που σου δίνει ο Μιχάλης και μετά ξανα-βγάλε τα συμπεράσματά σου. Τέλος να πω ότι η φράση "τι επεμβαίνεις σε εμένα" εμένα δεν μου ακούγεται κακή. Όπως θα έλεγε και ένας λατίνος: "sapiens nihil affirmat quod non probat" (ο σοφός τίποτε δεν βεβαιώνει, αν δεν το αποδεικνυει). Και να πω την αλήθεια δεν με πείθει η "απόδειξη" ότι το ίδιο πράγμα είπαν και τα δαιμόνια στον Ιησού...
__________________
Νικόλαος< νίκη + λαός Ἀνακοίνωσις Στρατιωτικὸς νόμος. Ἡ χώρα κηρύσσεται εἰς κατάστασιν πολιορκίας. Αναστέλλεται ἡ λειτουργία τοῦ Συντάγματος ἐπὶ 6 μήνας. Ἡ κυκλοφορία πεζῶν καὶ ὀχημάτων ἀπαγορεύεται μετὰ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου εἰς τὰς πόλεις καὶ εἰς τὴν ὕπαιθρον. Οἱ παραβάται θὰ πυροβολούνται ἄνευ προειδοποιήσεως. Ζήτω τὸ Ἔθνος.
|
#8
|
|||
|
|||
![]()
Αγαπητή μου Litsa, με όλη την καλή διάθεση που έχω απέναντί σου πιστεύω ότι είναι άστοχο να κατηγορείται ο Ιησούς και για μισογυνισμό. Χωρίς καν να νιώθω χριστιανή, αισθάνομαι την ανάγκη να τον υποστηρίξω! Οι δε χριστιανοί, για τη συγκεκριμένη φράση λένε ότι, ο Ιησούς της μίλησε έτσι εννοώντας ''θα μου πεις εμένα που είμαι θεός τι να κάνω?''. Οχι επειδή ήταν γυναίκα, αλλά επειδή ήταν άνθρωπος, λένε. Εμένα προσωπικά δεν ξέρω αν με καλύπτει κι αυτό ως εξήγηση. Αλλά και πάλι, η διδασκαλία του Ιησού σε κανένα σημείο δεν δείχνει διαθέσεις μισογυνισμού. Αντίθετα, όπως ανέφερε και ο Μιχάλης περιγραφικότατα πριν, είναι πολλές οι περιπτώσεις που δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Να κατηγορήσουμε τον χριστιανισμό για τόσα που έχει κάνει ανά τους αιώνες, ναι. Αλλά, για κάποιον που, και άνθρωπος να ήταν μόνο, κήρυττε μόνο την αγάπη, λίγο δύσκολο να πιστέψω ότι διαχώριζε τις γυναίκες από μια φράση. Και τελικά, παρακάτω της έκανε και το χατίρι! Κρασί για όλους...Όπως και να 'χει, σεβαστή η άποψη σου.
|
#9
|
||||
|
||||
![]()
Εκείνο που αναρωτιέμαι εγώ, κοιτάζοντας την πλειοψηφία των θεμάτων της θρησκειολογίας αλλά και το παρόν θέμα, είναι ότι, μιας και σας νοιάζει τόσο πολύ η θέση της γυναίκας στη θρησκεία, γιατί εξετάζουμε μόνο τη θέση της στο χριστιανισμό και όχι και στις άλλες θρησκείες, τόσο στις μονοθειστικές όσο και στις πολυθειστικές, από την Ευρασία έως και την Αφρική. Περνάνε καλύτερα, άραγε, οι γυναίκες σε θρησκείες όπως ο ισλαμισμός; Δεν έχω διαπιστώσει να νοιάζεται κανείς ιδιαίτερα για αυτό...
|
#10
|
|||
|
|||
![]()
Δεν μπορω παρα να συμφωνησω με τον Μιχαλη..
Αλλα δυστυχως ο Χριστιανισμος για μερικους ειναι ο ευκολος στοχος επειδη υπαρχουν πολλοι Χριστιανοι εδω και επειδη ο Χριστιανισμος δεν ειναι Ισλαμισμος με Φετβα και λοιπα δημοκρατικα.. ![]() ![]() |
![]() |
|
|