Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Θρησκειολογία –Μυθολογίες

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 03-04-07, 20:19
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ - ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ

Η ελληνική μυθολογία με μια άλλη ματιά είναι
επιλογές από σατιρικά κείμενα που γράφω και
φιλοδοξώ κάποια μέρα να τα δω σε βιβλιαράκι
σε βιτρίνα βιβλιοπωλείου.

Επηρεασμένα από ελληνικό κινηματογράφο από
ατάκες Θύμιου Καρακατσάνη από Τσιφώρο από
Λάκη Λαζόπουλο κλπ κλπ .

Καλό είναι να γνωρίζεται και την αυθεντική Μυθολογία.

Καλή διασκέδαση
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 03-04-07, 20:20
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Όπως όλοι γνωρίζουμε , ο Δίας είναι ο πατέρας ΟΛΩΝ των θεών
Αυτός κάνει κουμάντο, βασικά και ότι πει Αυτός , όλοι οι άλλοι κάθονται σούζα. . .

Πριν γίνει όμως ο πιο μάγκας από όλους υπήρχαν κάτι άλλοι θεοί ,
άλλα καθεστώτα , την είχανε δει αλλιώς την υπόθεση «είμαι Θεός» και το σύμπαν υπέφερε .

Όταν γεννήθηκε ο Δίας , Ρέα την λέγαν την μαμά του , ούτε αστέρια της Βηθλεέμ είχε
ούτε βεγγαλικά ούτε Μάγους ούτε τίποτα , είχε όμως Ηρώδη … μάλιστα , καλά ακούσατε .

Ο Ηρώδης ήταν ο . . . μπαμπάς του του Δία, ο Κρόνος, που είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι
να φάει όλα του τα παιδιά. Η Ρέα λοιπόν είδε και απόειδε ότι έτσι όπως πάει με τα μυαλά
που κουβαλάει ο άντρας της Κρόνος θα μείνει άκληρη και την περιουσία – προίκα της - ενδέχεται
να την φάνε τα μοναστήρια , ε γέννησε και αυτή ένα πιτσιρίκι στα «μουλωχτά».
Γυρίζει το βραδάκι σπίτι της, ο Κρόνος κάτι είχε ψυλλιαστεί, γιατί την είδε κάπως
πρασινωπή την Ρέα, σου λέει, κάτι έχει κάνει αυτή, δε μπορεί, πολύ ήσυχη είναι,
σίγουρα κάτι θα μου κρύβει . . . και τη ρωτάει με αυστηρό ύφος .

- Γέννησες ? ?
- Ε ?. . . τι ? πως ?
- Σε ρώτηξα μωρή !! . . . γέννησες ?? ναι ή ου ??
- Ουυυυ, τώρα !!! απ το πρωί. (το «ναι» σήμαινε και “ne” δηλαδή «όχι» γιατί η Ρέα βάσταγε
από την Μακεδονία του Πιρίν κατά πως λένε κάτι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ήταν βουλγαρομακεδόνισσα)
- Φέρ’ το
- Τι πράγμα ?
- Φέρε το, το μωρό
- Ναι πασσά μου, ότι πεις, έφτασε .

Φυσικά η Ρέα ήταν προετοιμασμένη , είχε το λεγόμενο “contingency plan” , τυλίγει μια πέτρα σε πάνες
και του τι δίνει, αρπάζει την πέτρα ο Κρόνος, σίγουρος για τον εαυτό του, και την κάνει “να” … κάτι
σαν «άσπρο πάτο», του έκατσε λίγο αλλά δε κατάλαβε και πολλά πράγματα ένεκα που είχε φάει πολλά
εκείνη την μέρα. Έσπασε και δυο δόντια και μια γέφυρα εν τω μεταξύ αλλά, δε βαριέσαι.
Θεός είναι, θα βγάλει άλλα.

Ο Δίας, που λέτε, μεγάλωνε κάπου κρυμμένος σε μια σπηλιά στην Κρήτη και πείναγε .
Τότε που δεν είχανε ακόμα βγεί τα σουπερ μάρκετ ούτε τα εβαπορέ, τι να κάνει ο Δίας,
έκλαιγε απ την πείνα με κίνδυνο να ακούσει ο Κρόνος και να γίνει το “ελάτε να δείτε’
Η Ρέα ήταν καρφωμένη στον Όλυμπο ένεκα που το άπαιζε αδιάφορη και καλά δε τρέχει τίποτις,
και έστειλε αναγκαστικά κάτι άλλες κρητικές κοπέλες και του φέρανε μια καλή κατσίκα που
τη έλεγαν "αμάλθεια". Από την κατσίκα αμάλθεια έτρωγε καλά το νήπιο και μεγάλωνε κάθε
μέρα πολύ. Μεγάλωσε το βρέφος απ το γάλα της αμάλθειας, είχε μάθει και κόλπα με
πυροτεχνήματα και τρακατρούκες, φυσικά από τα 12 ως τα 30 δε ξέρουμε που πήγαινε και
τί μάθαινε, αλλά τελικά πήγε και διεκδίκησε την αρχηγία από τον Κρόνο .

- Θα μου δώσεις την αρχηγία ρε c ?
- Γιατί ?? στη χρώσταγα ?
- Διότι . . . το και το (όταν είναι να αρπάξεις την εξουσία υπάρχουν χιλιάδες ατάκες . . . )
- Εγώ φταίω ρε παλιόθεε (πως λέμε «παλιάνθρωπε») που δε σε έψησα και δε σε κατάπια με την μία
Τίποτα δε σου δίνω , αι στο διάτανο . . .

Και πέφτει για ύπνο ο Κρόνος και άρχισε το ροχαλητό κι από πάνω κι από κάτω.
Τα παίρνει στη κράνα ο Δίας, αρπάει τη μάνα του απ το μανίκι που ήταν και αυτή μπαϊλντισμένη και της λέει

- Που είναι η κόρη σου η Μήτις
- Σιδερώνει και έχει και να μαγειρέψει για αύριο γιόκα μου, γιατί ρωτάς ?
- Φώναξ την γρήγορα που σου λέω
Έρχεται η Μήτις
- Έχεις κανένα λαξαλτολ καθαρτικό ? ή κανένα άλλο φάρμακο να τον ποτίσω ?
- Όχι , ένα χαμομύλι ”virginica” έχω μόνο αυτή τη στιγμή για τις αιμορροΐδες . . .
- Φέρ το , και βάλε και φύκια μέσα και γρήγορα πριν ξυπνήσει ο γέρος και έχουμε μπλεξίματα
- Μάλιστα, να φέρω και μια χαλασμένη τυρόπιτα και μια περσινή πασταφλόρα απ τα Μακντοναλντς που δεν τα τρώει κανείς?
- Φέρτα κι αυτήν …

Τα ανακατεύει όλα μαζί στο μπλέντερ ο Δίας και φκιάχνει ένα κοκτέιλ σούπερ, εκεί που κοιμόταν ο Κρόνος,
πάει, του ρίχνει μια δόση απ τον ανοιχρό στόμα, ίσα που πρόλαβε να αντιδράσει ο Κρόνος λέμε . . .
και πήγε καμαρωτός καμαρωτός στην λεκάνη και τάβγαλε όλα και τα αδέλφια του Δία, και όλοι οι άλλοι
θεοί και τον αποδέχθηκαν σαν αρχηγό τους

συνεχίζεται ...
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 03-04-07, 20:21
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Ο Δίας ήτανε και πολύ γκόμενος.
Δε κρατιόταν με τίποτα, μόλις έβλεπε θηλυκό αμέσως έκανε συνειρμούς και επειδή
δεν είχανε και πολλές ευκολίες τότε, ούτε κινητά να στείλεις (χ)εσεμες ούτε
καρτούλες ούτε καν ΟΤΕ να πάρεις σε ένα σταθερό βρε αδερφέ και να ξηγηθείς,
ο Δίας λοιπόν το είχε λύσει με άλλο τρόπο.
Την έπεφτε αμέσως στα θηλυκα ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΥΧΕΝΕ.
Μιλάμε πρώτα στην έπεφτε και μετά κοίταγε να δει τι είσαι . . .
αντρας είσαι? γυναίκα είσαι? όμορφη είσαι? ασκημη είσα ? Στα παλιά του τα σανδάλια.
Αυτά ήταν δευτερεύουσας σημασίας.

Περνάει λοιπόν ο Διας μια μέρα από Εύβοια μεριά και πέφτει πάνω σε μια θεογκόμενα
πιτσιρίκα που την λέγαν Ηρα . Αλλά , η Ήρα δεν ήταν εύκολη . . .Δεν του «καθόταν».
Βρε καλή μου βρε χρυσή μου, σε θέλω πολύ σε γουστάρω, θα σε πάρω στον Όλυμπο
θα σε κάνω έτσι θα σε κάνω αλλιώς, θα σ αρέσει πολύ . . .
Όχι όχι όχι, έλεγε όλη την ώρα η Ηρα .

Μεταμορφώνεται ο Διας σε πουλί, κούκος, το βλέπει η Ήρα, χωρίς να ξέρει το παίρνει
στην αγκαλιά της και το χαϊδεύει και σιγά σιγά το πουλί έγινε άντρας. Δίας κανονικός.
Αρχίζει πάλι τα τρυφερά ο Δίας, του ξηγιέται η Ήρα, πρώτα η κουλούρα μετά «ζπρώξε όσο θες» . . .
Τι να κάνει ο Δίας, την είχε "ψωνίσει" με το πρόσωπο, της κάνει τα χατίρια αλλά από μέσα του
έλεγε, «έχεις να φας ένα κέρατο εσύ μωρή τώρα, τάρανδο θα σε κάνω . . .»

Από τις πρώτες μέρες το πράγμα έδειχνε χλωμό, δεν την άντεχε την κραβατομουρμούρα
ο Δίας αλλά και η Ήρα έβλεπε ότι το κέρατο πήγαινε σύννεφο.

Κάποια στιγμή η Ήρα τα έγραφε σε κατάλογο τα κέρατα που έτρωγε και αυτός ο κατάλογος
δεν καταστράφηκε από την πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας , τον ανακάλυψαν
κάτι Βυζαντινοί και διασώθηκε μέχρι σήμερα.

Όσα κέρατα είδε (διαπίστωσε) η Ήρα και έγραψε στον κατάλογο ήταν με την Δανάη , με την Αλκμήνη,
με την Σέμελη, Δήμητρα, Λητώ, την κυρία Ιξίωνος, και άσε που από τον κατάλογο έχουν
σχισθεί και πολλές σελίδες. Μάλιστα πήγε και με τον Γανυμήδη, ένα αγοράκι
(με τέτοιο όνομα κι αυτός . . . , που πας ρε Γανυμήδη , σιγά μη σε άφηνε).

Τον πιάνει στα πράσα τον Δία η Ήρα και του ρίχνει ένα μπινελίκωμα που στον Όλυμπο φύγανε
όλοι για τρεις μέρες και πήγανε άλλοι Χαλκιδική και άλλοι Πιερία για να μην ακούνε φωνές
και τους τραβάνε και για μάρτυρες .

- Δεν τρώγεσαι ρε γαιδούρι Δία, του λέει η Ήρα
- Αφού σε αγαπάω καλή μου . . .
- Ρε ουστ, μέσα στο σπίτι μας ?? μπροστά στα μάτια μου ?? Τι θα πει η γειτονιά ρε ?
- Η γειτονιά ? χμ ! τώωωωρα η γειτονιά !!!
- Εμ , αφού τις έχεις πάρει όλες και στη γειτονιά βρε αναίσθητε .
- Αλλά εγώ εσένα θέλω, εσύ είσαι το "είναι" μου
- Και με αγοράκια ρε ανώμαλε . . . σε δε ντρέπεσαι, έχεις κόρες της παντρειάς
- Δε το ξανακάνω μανάρι μου, ήταν για την εμπειρία μόνο. Τέρμα τώρα. Μόνο εσύ.

Φυσικά , η Ήρα ήξερε πως το πράγμα δε θεραπεύεται και αποφάσισε να συνηθίσει στην ιδέα
αλλά από μουρμούρα σε μουρμούρα έκανε και κάτι ζάρες στο πρόσωπο και πήρε και κάτι κιλά . . .

συνεχίζεται ...
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 03-04-07, 20:26
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Ο Ηρακλής ήτανε όπως όλοι γνωρίζεται πολύ μάγκας και καταφερτζής .
Ο Ευρυσθέας του έκανε τη ζωή δύσκολη .

- Να πας να σκοτώσεις το λιοντάρι της Νεμέας
- Μάστα
- Να μου φέρεις και το δέρμα ρε
- . . .
- Να σκοτώσεις τη Λερναία
- Όπως διατάξατε

Ο Ηρακλής παίρνει μαζί και τ’ ανιψάκι του τον Ιόλαο
- Είσαι ρε να σκοτώσουμε ένα φιδάκι ?
- Θα κεράσεις μετά ένα κρασάκι ?
- Ότι θές
- Φύγαμε . . .
Πάει και η Λερναία .

Επιστρέφει στον Ευρυσθέα ο Ηρακλής και του έκανε καψώνια ο Βασιλιάς .
-Ρε, εγώ σου είπα να πας μόνος σου , εσύ πήρες και τον Ιόλαο .Τρέχα τώρα
να μου φέρεις το ελάφι την Κερυνίτιδα να σε μάθω εγώ να κάνεις μαγκιές .

Φέρνει και το ελάφι

-Να πας να φέρεις τον κάπρο του Ερύμανθου
-Ορίστε και ο Κάπρος

Ρε τον παλιοκερατά, ότι του λέω το κάνει.

-Να πας να καθαρίσεις τους στάβλους του Αυγεία . Άιντε να σε δούμε και τώρα λεβέντη μ’

Το καλοσκέφτηκε ο Ηρακλής και βάζει με το μυαλό του, «καλά όλα αυτά, να μη βγάλω και γω τίποτις ?
Λέει στον Αυγεία
- Κυρ Αυγεία , τι δίνεις να στα κάνω όλα λαμπίκο ?
- Τι να σου δώσω μωρέ , θα σου δώσω το ένα δέκατο του κοπαδιού (σιγά μη τα καταφέρεις)
Ο λεβέντης μας όμως την έκανε την εξυπνάδα του, έβαλε τα νερά του ποταμού Αλφειού και
μέσα σε δυο ωρίτσες, παλάτι οι στάβλοι.

Ο Ηρακλής αφού κατάφερε και αυτόν τον άθλο πήγε για να πλερωθεί .
Φτάνει στην βίλα του βασιλιά και κτυπάει δυνατά την πόρτα

- Ποιος είναι ? ? ρωτάει το δουλικό από μέσα
- Εγώ
- Ποιος «εγώ» ?
- Εγώ μωρή , ο Ηρακλής ,
- Α…
- Άξινος και ξερός , άνοιξε γρήγορα μη τα σπάσω όλα

Μπαίνει μέσα και πάει κατευθείαν στην αυλή που βρίσκει τον Αυγεία
που καθότανε και φουμάριζε και το παιζε αδιάφορος . . .

- Σπέρααα
- Βρε καλώς το το παιδί , καλώς τον τον λεβέντη .Πως πήγαμε ?
- Στο έκανα καινούργιο το στάβλο σου.
- Τι να σε φιλέψω βρε Ηρακλάκι μου ?? (αλλάζει κουβέντα )
- Τι έχεις ?
- Να ψήσω καμιά μπριζολίτσα ??
- Εγώ τα τρώω άψητα ρε , δε το ξέρεις !!
- . . . (καλά ντε , μη βαράς) -
- Θέλω τον κόπο μου
- Ε ?? τι θες να πεις ?
- Το κοπάδι που είχαμε συμφωνήσει . . . Πού ντο ? φέρ το
- Ε, κοίτα να δεις , δεν υπάρχει μία, είμαι πανί με πανί. Τα έπαιξα όλα στο καζίνο στο Λουτράκι
- Τι είπες ρε ?? Τσάμπα έγινα εγώ «εκκενώσεις βόθρων ο αχόρταγος» ?? κοτζάμ Ηρακλής ?
- Ηρέμησε βρε Ηρακλάκι μου , πως κάνεις έτσι .
- Ρε , το κοπάδι θέλω εδώ και τώρα ,
- Κοπάδια έχει όλος ο κόσμος ,να σου δώσω μια άδεια για προπατζίδικο να κονομήσεις ? ?
- Τι είναι αυτό το «προπατζίδικο» ? Δε θέλω. Το κοπάδι θέλω.
(τότε δεν είχαν βρει το κόλπο τι να τους κάνουν μετά τους Ολυμπιονίκες και τους ποδοσφαιριστές )
- Ε καλά, θα σε κάνω αθλητικό σύλλογο τότε , ποδοσφαιρικό, ΠΑΕ θα σε κάνω. Ούτε αυτό δε θες ?
- Ρε ουστ από κει ,άσε τις μαλαγανιές και φέρε μου το κοπάδι μη γίνει εδώ της Τροίας.
- Δε σου πα γω να καθαρίσεις, ο Ευρυσθέας σου έδωσε εντολή , εκεί να πας να πλερωθείς
- Ρε θα τα σπάσω όλα
- Άμα σ’ αρέσει, άμα δε σ’ αρέσει να πας δικαστικώς.
- Ρε κερατά . . .θα σε σκοτώσω
Και τον σκότωσε ρε παιδιά, πάει ο Αυγείας, από τότε ήταν οι ακάλυπτες επιταγές μάστιγα στην Ελλάδα.

Συνεχίζει ο Ηρακλής , (με τους άθλους θα συνεχίσω άλλη ώρα , τώρα πάμε στο καυγά)
και πάει στην Ώλενο , εκεί είχε δυο πανδοχεία να διαλέξει που να μείνει Το ένα το λέγαν
«τα καπούλια του χοίρου» το άλλο «Ο στάβλος του Αυγεία» ,φυσικά ο Ηρακλής πήγε στο πρώτο .
Εκεί συναντά τον Θησέα , αφού ξεκουραστήκανε μάθανε πως έχει γάμο εκεί κοντά

Ο Πειρίθοος παντρευόταν και έπαιρνε την Ιπποδάμεια , καλή κοπέλα, παρθένα και από καλή οικογένεια ,
και κάνανε το γλέντι τους που λέτε , είχε καλέσει και κάτι Κένταυρους και τους είχε βάλει
να κάτσουν σε καλό τραπέζι μαζί με τον Ηρακλή .
Οι Κένταυροι δεν ήταν και πολύ του κρασιού, λαλήσανε , αρχίσανε να λένε λόγια
Ο Ηρακλής βαστιόταν με το ζόρι να μη κάνει επεισόδιο με αυτά που άκουγε και έβλεπε .

Περνάει από κει η αδελφή της νύφης που έβαζε κρασί στα ποτήρια
Την βλέπει ένας Κένταυρος , της την πέφτει
- Μανούλι μου , τι όμορφο που είσαι
- Βρε δε κοιτάς τα χάλια σου έτσι όπως είσαι , θες και γυναίκα . . .
- Έχω άλλα χαρίσματα ,μη με βλέπεις έτσι , θα σε κάνω τούρμπο είσαι ? ? λέγε !
- Ντροπή
- Ντροπή ξεντροπή , είσαι ?
- . . .
Δεν απάντησε η δεσποινίς όπως καταλάβατε , και άμα δεν απαντάνε οι δεσποινίδες ισχύει ότι και όταν
έχουμε μια πρόταση με δύο αρνήσεις (γκαστρώθηκε στο τέλος η κοπέλα και αστεφάνωτη παρακαλώ. . . )

Άλλος κένταυρος πάλι τα ίδια , μίλαγε με τον Ηρακλή , του λέει ο Κένταυρος
- Ρε συ , κείνον τον Κένταυρο τον Χείρον , τον ήξερες ? ?
- Ναι για , (ήταν και λίγο σαλονικιός) , καλό αλογάκι
- Τραυματίσθηκε , πόναγε και παρακάλεσε να γίνει θνητός και να πεθάνει
- Μη μου λες . . . σοβαρά ?
- Βέεεβαια , τον χάσαμε , πριν δέκα μέρες είχαμε τα τρίμηνα.
- Κρίμα το ντεντένι

Ένας άλλος Κένταυρος , Εύρυτο τον λέγανε , την είδε πολύ στραβά και είδε τον άλλο
που έκανε σχέσεις με την αδελφή της νύφης και έκανε ντού στην νύφη την ίδια .
Περνάει από κει η Ιπποδάμεια , της βάζει χέρι αυτός
- Σας παρακαλώ πολύ
- Μανάρα μου, τις λέει ο Κένταυρος Εύρυτος .
- Βρε αι στα κομμάτια, ζώον !
- Αφού γουστάρεις σαν την αδελφούλα σου , με αυτόν τον γεροξεκούτη που έμπλεξες . . .
Φυσικά δε μας λένε τα μυθολογικά τι έγινε, αν έφαγε κέρατο το Πειρίθοος , αλλα ο Ηρακλής
είδε , κατάλαβε και παρεξηγήθηκε .
- Ρε παλιομπαγάσα , τι κάνεις εκεί ρε ? ?
- Κοίτα τη δουλειά σου ρε μούλε . . .
- Ποιόν είπες μούλο ρε μουλάρι
- Εσένα ., ρε αι στο διάτανο άσε με ήσυχο
Μπαίνει στη μέση ο γαμπρός , με τα πολλά μπήκε στο νόημα και είπε να δείξει
πόσο άντρας ήταν .
- Και σε περιποιήθηκα ρε γαϊδούρι μούλε μουλάρι (φυσικά ένας Κένταυρος άμα τον λες
γαιδούρι ή μουλάρι δε παρεξηγιέται, αλλά δε τα πολύκαταλάβαινε αυτά ο Πειρίθοος )
- Θα φύγω και θα πάρω μαζί μου και τη γυναίκα σου ρε μπαγλαμά
- Σε ποτίσαμε σε ταΐσαμε θα μας . . . κι όλας? (δε το γράφω , καταλάβατε όμως)
- Σήκω να παλέψουμε ρε ανώμαλε , λέει ο Ηρακλής
- Δε μπορώ τώρα, βιάζομαι
- Σήκω σου λέω ρε μούλε, θα μας κάνουν και Αέτωμα σε ναούς
(Και στην Ολυμπία και στον Παρθενώνα περικαλώ)

Και έγινε ένας καυγάς ρε παιδιά , από αυτούς τους γνήσιους τους ελληνικούς , με αίματα ,
ανοίξανε μύτες , σπάσανε κεφάλια , μαύρισαν μάτια , γυναίκες τρέχανε απ την πίσω πόρτα
να κλεφτούνε με τον γκόμενο, κερατάδες σύζυγοι, πλακώσανε τα εκατό, ακουστήκανε λόγια
για τα άπλυτα του καθενός, χυθήκανε τα κρασιά , στο τέλος ο Ηρακλής σκότωσε με την βοήθεια
του Θησέα και του Απόλλωνα τους Κένταυρους και τα υπόλοιπα θα τα συνεχίσω μια άλλη φορά.


Εδώ να δείτε πιο πολλές πληροφορίες για το Δυτικό αέτωμα
του ναού του Δία στην Ολυμπίας που αναπαριστά την Κενταυρομαχία στο γάμο των Λαπιθίδων και έχει και
τα Μυθολογικά στοιχεία .

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%2...dyt.aetoma.htm

Μερικές φωτογραφίες από το μουσείου που δείχνουν τον "καυγά" στο γάμο .
(Από την Ολυμπία που είχα πάει πρόσφατα- εδώ ο Κένταυρος , αφού έχει φάει τις καρπαζιές του απ τον Θησέα ,
τον δαγκώνει μπας και ... αλλά , σιγά μη πονέσει ο Θησέας , χαμογελάει όπως βλέπετε)

(Εδώ από πάνω, για όσους δε καταλάβατε, ο Κένταυρος χουφτώνει την αδελφή της νύφης)

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Litsa : 03-04-07 στις 20:32
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 03-04-07, 20:30
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Εδώ άλλος Κένταυρος με την αδελφή της νύφης σε στιγμές "τράβα με και ας κλάιω"




Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Litsa : 03-04-07 στις 20:33
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 03-04-07, 20:34
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Αυτά είχαμε στο δυτικό αέτωμα του περίφημου ναού του Δία στην Ολυμπία
Στο ανατολικό είχαν πάλι μια άλλη μυθολογική αναπαράσταση .

Ο Οινόμαος ήταν ένας βασιλιάς σε μια πόλη που τη λέγαν Πίσα .
Βασιλιάς ξεβασιλιάς , μπασταρδάκι ήταν και αυτός, γιος του Άρη ο οποίος
αναγκάστηκε και τον αναγνώρισε φυσικά στο τέλος, και μάλιστα του είχε δώσει
κάτι πολύ σπέσιαλ αλόγατα τα οποία τα ντοπάριζε με ειδικές ουσίες ένεκα που
δεν είχαν τότε αντιντόπινγκ κοντρόλ. Η μαμά του Οινόμαου ήταν η Αρπίννα που
ήταν αδελφή της Αίγινας και κόρη του Ασωπού.

Ο Οινόμαος περνούσε καλά με τη γυναικούλα του την Στερόπη και είχανε και
ένα κουτσούβελο, την Ιπποδάμεια (απλή συνωνυμία με την σύζυγο του Πειρίθοου),
κόμματος η κοπέλα, καλλονή απ τις λίγες μια μέση, ένα προσωπάκι, ένα μάτι, μια γάμπα,
κορίτσι ποίημα που λένε.

Μια μέρα που δεν είχε δουλειά ο Οινόμαος , πήγε για χρησμό στο μαντείο να μάθει
τα μελλούμενα, σίμωσε τον οβολό του, όχι και πολλά – ήταν κομματάκι σφιχτός , τσαντίζεται
η Πυθία , «έτσι είσαι ρε ? »
Του βγάζει ένα χρησμό ρε παιδιά . . . άστα να πάνε

- Θα πεθάνεις ρε κόπανε , θα σε σκοτώσει ο γαμπρός σου και τη συμπεθέρα σου θα την λένε Μαρία» (από άλλη μυθολογία αυτό)
- Ορίστε ? μα . . . εγώ !! δεν. . . μήπως . . . (ξεροκατάπινε ταυτόχρονα )
- Είπα , θα πεθάνεις, και τη γυναίκα σου ξέχνα την . . . να μη σε νοιάζει μετά για αυτή, τόσους αρσενικούς έχει στη πιάτσα. Αι πάγαινε τώρα .

Τον πιάσανε οι κρυάδες τον Οινόμαο
- Φτούυυυ ρε τι έπαθα, τι τον ήθελα τον χρησμό, το φελέκι μου μέσα, και δε καθόμανε ήσυχα σπιτάκι μου ??
Τρελάθηκε ο Οινόμαος , τι κακό που μας βρήκε έλεγε και ξανάλεγε . . .
δε γουστάριζε να παντρέψει την Ιπποδάμεια με τίποτα . . . Έβλεπε υποψήφιους που του έρχονται με προξενιά
στο σπίτι του, για την Ιπποδάμεια ,και αυτός έτρεχε να αλλάξει εσώρουχα απ την τρομάρα του .
Καλά όσο ήταν ανήλικη, δεν την έδινε. Όταν μεγάλωσε αρκετά η Ιπποδάμεια δε μπορούσε να κάνει
και αλλιώς παρά μόνο να σκοτώνει τους υποψήφιους γαμπρούς . Ξηγιότανε σκουληκιάρικα που λένε.

Παρουσιάζεται ένας γαμπρός μια μέρα, χρυσό παιδί, από καλή οικογένεια, με λεπτά αισθήματα.
- Θα με δώσετε την χείρα της κόρης σας της Ιπποδάμειας κυρ Οινόμαε ? ?
- Να στη δώσω μωρέ , αλλά . . .
- Άκου κυρ Οινόμαε , την αγαπάω πολύ , δε θέλω προίκα. Την παίρνω και έτσι.
(καθώς καταλαβαίνεται από τότε η προίκα είχε σκοπό να καλύψει τα κενά αγάπης του γαμπρού
και να ξεφορτωθεί ο πατήρ κάποια από τα οικογενειακά βάρη με ένα εφάπαξ )
- Είσαι σίγουρος βρε παιδάκι μου ? Το σκέφτηκες καλά ? ?
- Ναι γεια ! (ήταν καρδάσι ο υποψήφιος όπως καταλάβατε )
- Μωρέ εντάξει, αλλά . . .θα σε δοκιμάσω πρώτα, θα κάνουμε ιππικούς αγώνες με τα άρματά μας
άμα νικήσεις, δικιά σου . . . θα τρέξουμε απ την Πίσα ως την Κόρινθο
- No problem , it looks easy
- Τον κακό σου τον καιρό, (your stormy weather )που νομίζεις πως είναι εύκολο.
- . . .
- Άμα χάσεις θα σου πάρω το κεφάλι ρε.
- Ώπα ρε μεγάλε , πως την έχεις δει έτσι ? ?
- Είσαι ? ? Θα σε αφήσω να φύγεις και πρώτος !! άμα θες, άμα φοβάσαι άδειασέ μας τη γωνιά.
Ε, ρε κόλλημα που έχει φάει ο παππούς με τις ιπποδρομίες, λέγανε οι γαμπροί.
- Άντε φύγαμε , σιγά μη με νικήσεις ρε γεροξεκούτη με τα ψοφάλογά σου . (Δεν ήξερε , δε ρώταγε ? ? )

Ξεκίναγε πρώτος ο υποψήφιος αλλά στα πρώτα στάδια ο Οινόμαος τον προσπέρναγε και του
έπαιρνε το κεφάλι. Είπαμε , αντιντόπινγκ κοντρόλ δεν είχανε εκείνα τα χρόνια, ότι γουστάριζες έριχνες στα άλογα.
Βλαστήμαγε και η Ιπποδάμεια την τύχη της γιατί καθώς καταλαβαίνετε . . . ε, είχε και αυτή κάνει τα όνειρά της.

Φυσικά ακόμη και στην Μυθολογία υπάρχουν κάποιες ασάφειες που μας κάνουν να σκεπτόμαστε διάφορα.
Ο Οινόμαος για παράδειγμα ,είχε ένα ηνίοχο που τον λέγαν Μυρτίλο ο οποίος ήταν και πολύ καψούρης με την Ιπποδάμεια
αλλά περισσότερες λεπτομέρειες δεν ξέρουμε . Να θυμάστε αυτό το όνομα Μυρτίλος , θα το συναντήσουμε πάλι .
Πλάκα πλάκα ο Οινόμαος είχε αποκεφαλίσει 13 υποψήφιους με το ίδιο κόλπο της ιπποδρομίας .

Μια μέρα εμφανίζεται στην περιοχή ο Πέλοπας, ωραίο παλικάρι με πολλά προσόντα από
αυτά που μια δεσποινίδα ,όσο στερημένη και να είναι, μπορεί και τα αναγνωρίζει και αξιολογεί αμέσως.
Ο Πέλοπας ήταν λεβεντιά με μεγάλη καρδιά και μπράτσα και η καταγωγή του απ τα βάθη
της Μικράς Ασίας (Δεν είναι ανάγκη φυσικά αυτό να το πούμε στους Τούρκους και στον Ερτντοαν, δε ξέρεις ποτέ τι γίνεται)
Με το που βλέπει ο Πέλοπας την λεγάμενη. . . έπαθε , σείστηκε ο ντουνιάς ,κουνηθήκαν τα βουνά.

Μια ωραία πρωία στην αγορά την συναντά ο Πέλωψ , άστραφταν και τα ρούχα του απ την λάμψη
του Ήλιου , κάτι σαν τον Παπαμιχαήλ στο υπολοχαγός Νατάσσα .
- Μανάρι μου εσύ , τι θεογκόμενα είσαι ? Λιώνω λέμε
- Α να χαθείς, κρύε!
- Εγώ ? Κρύος ? εγώ που σου εξέφρασα τα ειλικρινή μου αισθήματα ?
- Μα μου λέτε κουταμάρες
(«καλά πάμε» λέει ο Πέλοπας από μέσα του, άμα ακούνε τέτοια οι άντρες )
- Δεν είναι κουταμάρες γλυκιά μου, είναι όλη η αλήθεια,
- Είσθε κόλακας !
- Καλά, έχει ανοίξει ένα καφέ εδώ παρακάτου, πάμε να σε κεράσω ένα ποτό να μην στεκόμαστε?
- Καλά , άντε , πάμε . . .
(Στο καφέ , στο πατάρι . . . με χαμηλό φωτισμό)
- Ιπποδάμεια, θα σε πάρω
- Ξέρεις Πέλο μου, ο μπαμπάς μωρέ . . . να . . . είναι λίγο αυστηρός.
- Μωρέ θα σε πάρω, δε με νοιάζει τίποτα.
(Την ψωνίζει και η Ιπποδάμεια , άκουσε το μαγικό «δε με νοιάζει τίποτα» και ξελιγώθηκε . . .
περνάγανε και τα χρόνια βλέπετε , παραδόθηκε άνευ όρων η κοπέλα). Του τάπε όλα χαρτί και καλαμάρι.
- Θα σε βάλει σε ιπποδρομία και ο αγώνας είναι στημένος , τα άλογα είναι ντοπέ.
- Θα τρέξω και ότι θέλει ας γίνει.

Το κορίτσι κατάλαβε πως είναι η μοναδική της ευκαιρία , το «ότι θέλει ας γίνει» δε λέει και πολλά ,
ήξερε πολύ καλά τι θα γίνει, άμα περιμένεις από τους μπουνταλάδες τους γαμπρούς που έχουν το μυαλό στο … μη πω, (καταλάβατε εσείς)
πήγε που λέτε και βρήκε τον Μυρτίλο τον ηνίοχο. Ο Μυρτίλος στην αρχή δεν άκουγε κουβέντα, τον καλοπιάνει
Ιπποδάμεια, δε ξέρουμε τι του είπε ακριβώς, τι του έταξε και τι του έκανε πάντως ο Μυρτίλος , πάει το βράδυ και
«πειράζει» την άμαξα , χάλασε το «τούρμπο» , πείραξε τα καρφιά, λιμάρισε τις βίδες, άφησε νηστικά τα άλογα
πάει την άλλη μέρα ο Οινόμαος, ξεκινάει η αρματοδρομία, στα μισά, σπάει το καρότσι του
διαλύονται οι ρόδες, αλλού τα άλογα αλλού ο Οινόμαος αλλού το τρέιλερ, και ο Πέλοπας τερμάτισε πρώτος και το
πήρε το κορίτσι, και την προίκα και έδωσε το όνομά του στο νησί, Πελοπόννησος έκτοτε ,και κατά μια εκδοχή ο Οινόμαος
αυτοκτόνησε κατά μια άλλη σκοτώθηκε κατά την αρματοδρομία, πάντως είναι μόστρα στο αέτωμα .

Γίνανε που λέτε αέτωμα , απ την μια μεριά ο Οινόμαος με την Στερόπη , απ την άλλη ο Πέλοπας με την Ιπποδάμεια
στη μέση ο Δίας φυσικά , τα τέθριππα των αντιπάλων με τους ηνίοχους και στις γωνίες οι θεότητες Αλφειός και Κλαδέος
που αναπαριστούν τους ποταμούς που ποτίζουν τον κάμπο της Ηλείας .
Τα συμπεθέρια, απ το σόι του γαμπρού, ο Τάνταλος δηλαδή, λείπουν απ το αέτωμα γιατί ο Τάνταλος ήταν μεγάλος τσόγλανος
και δεν τον καλούσε κανείς σε τέτοια και γενικά τον αποφεύγανε οι αγαλματοποιοί.

Φυσικά η ιστορία ΔΕΝ τελειώνει εδώ
Ας πούμε και τα παρατράγουδα, η Ιπποδάμεια ήταν ολίγο ζωηρά. Τον Πέλοπα τον βαρέθηκε σχετικά σύντομα
και άρχιζε να γλυκοκοιτάει τον ηνίοχο Μυρτίλο. Μια μέρα που ο Πέλοπας πήγε για κυνήγι η Ιπποδάμεια
κόλλησε του Μυρτίλου
- Μ’ αρέσεις πολύ , πάντα μου άρεσες . . .
- Με φέρνεται σε δύσκολη θέση
- Είσθε κούκλος
- Όχι , δε . . .
- Άσε τα νάζια σε παρακαλώ , κάνε ένα ντουζάκι κι έλα στην κάμαρη !!
- Όχι , δε . . . ξέρετε , εγώ . . . να , εεε !! (το κορόιδο ο Μυρίλος)
- Έλα που σου λέω, δε θα πω τίποτα του Πέλοπα, και ο μισθός μισθός , τι φοβάσαι ?

Η Ιπποδάμεια δεν τα κατάφερε και για αυτό τσαντίστηκε πολύ, όταν επέστρεψε ο Πέλοπας καταϊδρωμένος
η καριόλα γυναίκα (καριόλα = κρεβάτι στα ισπανικά , δεν είναι βρισιά) τα γύρισε αλλιώς
- Πέλο μου . . . ,
- Τι έγινε Ντάμη μου ?
- Να μωρέ , όταν έλειπες . . .
- Ε ! τι ?
- Αυτός !
- Ο Μυρτίλος ?
- Ναι , αυτός , μου ρίχτηκε, πες του κάτι σε παρακαλώ . . .
- Άντε ρε , σοβαρά μιλάς !!
- Άμα σε λέω ψέματα να σε θάψω αγάπη μου !!
Δεν ήθελε και πολλά ο Πέλοπας , αρπάζει τον Μυρτίλο και τον πετάει στη θάλασσα και πνίγηκε το παλικαράκι
τζάμπα και από τότε το πέλαγος που πνίγηκε το ονόμασαν Μυρτώο πέλαγος .

Συνεχίζεται


Εδώ για περισσότερα για τον Μύθο και για το αέτωμα του ναού
του Δία στην Ολυμπία
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%2....%20aetoma.htm

Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 03-04-07, 20:36
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή


Αυτή είναι η Ιπποδάμεια



Και αυτός ο φουκαράς ο Μυρτίλος με το άρμα του Οινόμαου

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Litsa : 03-04-07 στις 20:37
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 03-04-07, 20:38
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Η Ιλιάδα ξεκινάει έτσι άμα δε το ξέρετε

Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλεήος
ουλομένην, ή μύρι Αχαιοίς άλγε έθηκε .

Βέβαια εδώ είναι στο μονοτονικό που είναι ψιλοέγκλημα
αλλά φταίνε τα φορα που δεν έχουνε πολυτονικό .

Στα δικά μας τώρα
Την μήνιν (την μανία) τραγούδα θεά του Πηλειάδου Αχιλέως
πού χιλιάδες δεινά στους Αχαιούς έφερε .

Αλλά ποιος είναι αυτός ο Αχιλλέας τέλος πάντων??
Σήμερα αν ζούσε θα είχε ταυτότητα που θα έλεγε

Επίθετο : Πηλειάδης (καμία σχέση με Πόντιους ή λοιπούς Μικρασιάτες )
Όνομα : Αχιλλέας
Όνομα πατρός : Πηλέας (για αυτό τον λένε Πηλειάδη στο επίθετο,
μέχρι και Σκοπιανός ιστορικός το καταλαβαίνει αυτό με την πρώτη)
Όνομα Μητρός : Θέτις
Το Γένος : Νηρηίδη (Νηρηίδες = Θεότητες της ήρεμης θάλασσας )
Ημερομηνία Γέννησης : απροσδιόριστο , τουλάχιστον 1500 π.χ. και βάλε.
Όνομα συζύγου : παύλα (Με την Ιφιγένεια αλλά δεν ήταν τυχερό, μετά με τη Βρισηίδα
κάτι πήγε να γίνει αλλά . . . του την έφαγε ο Αγαμέμνων)
Δημότης : Αργαλαστή Μαγνησίας
Κάτοικος :Ιωλκός Βόλου
Επάγγελμα : Βασιλιάς Στρατηγός Μονομάχος Τρωοφάγος
Θρήσκευμα: Ειδωλολάτρης Δωδεκαθεϊστής (τρέχα γύρευε )
Εκδοθείσα αρχή : Α.Τ Μυρμηδονίων

Το οικογενειακό του προφίλ λίγο ως πολύ είναι περίπου γνωστό :
Κάποιο πρωινό του Ιούνη η Θέτις, η μητέρα του, περπατούσε στην Παραλία του Βόλου
και συναντιέται με τον Πηλέα ,τον μπαμπά.
τον κοιτάει . . . ,
την κοιτάει . . .
τον ξανακοιτάει . . .
την ξανακοιτάει . . .

- Κυρία μου , τα σέβη μου , είσθε από τα μέρη μας ? ?
- Δεν είμαι κυρία ρε ηλίθιε , Θεά είμαι . Αι πάγαινε και συ . . .
- Ε , βάλτε και ένα διακριτικό στο γιακά σας , τι σας φταίνε οι θνητοί να μπερδεύονται και να σας ερωτεύονται άδικα ?
- Α μπα , ακόμα δε με είδες και με ερωτεύθηκες κιόλας ? ?

Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα , η Θέτις είχε αποκλεισθεί από γάμο με θεούς και θα έμενε
στο ράφι αν δεν έριχνε κάπως το τουπέ της και να έβρισκε κανένα καλό παλικάρι να δει και αυτή
λίγο χαρά στα σκέλια της .
Την πιάνει ο Χείρων , το Κενταυράκι που ήταν γείτονας και πολύ ξηγημένο άλογο και την αρχίζει στο ψηστήρι .

- Γιατί δεν τον παίρνεις μωρή ?
- Πας καλά ρε ? ? Θνητό να πάρω ? Για ποια με πέρασες ?
- Πάρτονε μωρή που σου λέω , κελεπούρι είναι .
- Άσε ρε , να μου λείπει
- Που θα βρεις καλύτερο ,είναι και βασιλιάς , φραγκάτος , φορτωμένος

Πες πες πες δεν άργησε να γίνει το γεγονός , παντρευτήκανε και είχανε ένα καλό ξεκίνημα
και πλούσια δώρα και ο Χείρων κουμπάρος παρακαλώ .
Η Θέτις ήτανε διαρκώς έγκυος ένεκα που ο Πηλέας ήταν ασυγκράτητος νέος με πάνω
από δύο συνουσιακά επεισόδια καθημερινώς με την σύζυγο , (χώρια τα εξωσυζυγικά) και χωρίς
προφυλάξεις παρακαλώ επειδή δεν τις άντεχε τις προφυλάξεις . . . Δεν το έκανε αυτό για να γλιτώσει τα λεφτά .
Κάθε άλλο. Του φαινόταν ότι είναι σαν να πλένει τα πόδια του φορώντας ταυτόχρονα και τις κάλτσες,
πράγμα που δεν γίνεται καθώς όλοι σας καταλαβαίνετε. (Όπως συνηθίσει κανείς )

Η Θέτις πάντα το είχε καημό που πήρε θνητό άνδρα και δοκίμαζε τα παιδιά να διαπιστώσει αν πήραν
απ’ του άντρα της και είναι και αυτά θνητά ή πήραν από κείνη και είναι αθάνατα.

Πως τα δοκίμαζε ? Απλό ! , τα βούταγε σε βραστό νερό , αν τα μωρά βγαίνανε κόκκινα και πεθαμένα
ήταν θνητά, αν όχι ήταν αθάνατα, ο Πηλέας τσατίστηκε, πήρε τον Αχιλλέα νήπιο και τον έκρυψε.
Η Θέτις κατάλαβε ότι δε θα σταυρώσει κουτσούβελο και αποφάσισε να κάνει τον Αχιλλέα άτρωτο
βουτώντας τον σε αθάνατο νερό στη πηγή "Στιγός" αλλά έπρεπε να το βαστάει από κάπου,το βάσταγε
λοιπόν απ την φτέρνα ,το βούτηξε , αλλά ενώ ήταν άτρωτος σε όλο το σώμα , απ την φτέρνα έμεινε τρωτός.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν τις έκοψε της βλαμμένης της μάνας της Θέτις ,να του πει του παιδιού,
να του δώσει μια παραγγελιά να φοράει μόνο μποτάκια κλειστά και χοντρά με καρφιά σαν αυτά που φοράνε
οι αναρχικοί και να αποφεύγει τα ξώφτερνα σανδάλια και τσόκαρα ή σαγιονάρες γενικώς.

Τέλος πάντων. Αυτά κάνουν οι γονείς και χαντακώνουν τα τέκνα τους.

Ο Αχιλλέας ήταν μοναχοπαίδι ομορφούλικο πλουσιόπαιδο ψηλός ξανθός και γενικά "υπεράνω".
Έτρωγε τις βιταμινούλες του και τα φαρίν λακτέ του και τα ψαράκια του, τις μπριζολιτσες του
τα μπον φιλέ του και γενικά τι θα πει σκέτο "ψωμί και τυρί" για όλη μέρα ή φακές χωρίς λάδι δεν ήξερε.

Το παλικαράκι θα μας είχε βγει φλούφλης "γκαγκά" και στην καρακοσμάρα του αν δεν είχε ένα καλό δάσκαλο
να τον δασκαλέψει και να του εξηγήσει ποιος είναι και τι πρέπει να κάνει.
Ο δάσκαλος αυτός ήταν ο Χείρων που ήταν και κουμπάρος .
- Του και α ?
- ΤΑ
- Μπράβο , Που και ι ?
- ΠΙ
- Ξανά μπράβο λεβέντη μου, πέντε και πέντε ?
- Δέκα
- Αι γεια σου, επτά ή επτά ? ?
- Σαρανταοκτώ
- Το πλησίασες . . .
- Σαράνταεννιά
- Σωστόοος ! Και από προπαίδεια καλά πάμε .

Μάθαινε το παιδί γράμματα σπουδάγματα , καμάρωνε ο Πηλέας , η μαμά είχε φύγει
δεν άντεχε την ζωή στη στεριά , είχε πάει στους βυθούς του πελάγους .
- Πως το βλέπεις το παιδί κυρ δάσκαλε ? (λέει ο μπαμπάς)
- Ήρωας , λεβέντης , άφταστος , λίγο παραπάνω διάβασμα θέλει στο σπίτι . . . (τα γνωστά )
Μεγάλωνε ο Αχιλλέας και δυνάμωνε με τα φαγητά που του ετοίμαζε ο Χείρων , έξη ετών
έριχνε ακόντιο κυνηγούσε ελάφια, σκότωνε λιοντάρια και αρκούδες και άλλα πολλά . Είχε και δύο γκόμενες ,
παστρικές , την Φιλύρα και Χαρικλώ , για την σεξουαλική αγωγή το παιδί, μη μας ντεραπάρει κοτζάμ βασιλόπουλο,
τόσα και τόσα γίνονταν στην αρχαία Ελλάδα . . .

Πήγε κάποια μέρα ο Πηλέας (αφού είχε χωρίσει με την Θέτις) και στον μάντη Κάλχα για να μάθει τα μελλούμενα.
Ψήνει τον καφέ το δουλικό , πίνει ο Αχιλλέας , τον βγάλανε έξω να παίξει να μην ακούει
διαβάζει το φλιτζάνι ο Κάλχας και πήρε μια έκφραση σαν σε εκείνη τη διαφήμιση που
διαφήμιζε την σοκολάτα "κιτ κατ" με την καφετζού και τον άλλον τον ανυποψίαστο.

- Τι λέει το φλιτζάνι κυρ Κάλχα μου ?
- Πωωωωω. . . (πιάνει και το κούτελό του με απελπισία, σαν να αυτοσφαλιαρίστηκε)
- Τι καλέ ? ? Λέγε και ας τα επιφωνήματα !!
- Ο Αχιλλές . . .
- ε
- Θα πάει στην Τροία
- ε, και ?
- η Τροία θα πέσει
- ε και ?
- αλλά . . . ο Αχιλλέας . . .
- Ο Αχιλλέας ? ? Τι ?
- Ο Αχιλλέας . . . δε θα γυρίσει . . .
- Αμααανννν , κακό που μας βρήκε !!! Τι κάνουμε τώρα ? ?
- Ξέρω και γω? Δεν είμαι και μάντης!!! Κρύφτον κάπου, μην τον αφήσεις να πάει στην Τροία.

Τι να κάνει ο Πηλέας, στέλνει τηλεγράφημα στην Θέτις ότι το και το , κάνουνε ένα
οικογενειακό συμβούλιο και αποφασίζουν να ντύσουν τον Αχιλλέα κοριτσάκι και
να τον κρύψουν με τα άλλα κοριτσάκια στο παλάτι του βασιλιά Λυκομήδη στη Σκύρο .
(Νομός Μαγνησίας ήταν τότε)

Τον ντύνουν που λέτε κοριτσάκι , με τα φουστανάκια του με τα καλσόν του , τις μπούκλες στα μαλλιά
με τα κραγιονάκια του ,του αλλάζουνε και το όνομα , τον φώναζαν Λέλα ,του δίνουνε και μια "μπάρμπι" κούκλα
και τον στέλνουν πακέτο στον Λυκομήδη. Δυστυχώς , περνούσε από κει ο Ερμής εκείνη τη μέρα ,
είχε κάτι κούριερ να παραδώσει, και κάτι πήρε το μάτι του ότι ο Αχιλλέας τα παίζει ιγκόγνιτο .
Μεγάλος πληροφοριοδότης και κουτσομπόλης και απατεώνας ο Ερμής. Ο μεγαλύτερος ρουφιάνος που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα .

Παρίστανε ο Αχιλλέας το κοριτσόπουλο που λέτε ,μέσα στο γυναικωνίτη, έπαιζε με τα άλλα κοριτσάκια
τα "μέντα μέντα" βγαίνανε έξω παίζανε με τις κούκλες, σχοινάκι , και άλλα πολλά ώσπου μια μέρα
μια κόρη , η Δηιδάμεια πρήστηκε απ τη μέση και κάτω .
Περνάει από μπροστά απ το πατέρα της τον Λυκομήδη, την βλέπει αυτός , τρελαίνεται . . .
- Μωρή Ντάμη , έλα δω !
- Γιες Νταντι
- Τι έφαγες κόρη μου ? ? Γιατί πρήστηκες ?
- Τίποτα δεν έφαγα , ορκίζομαι !
- Μωρή !! Εσύ είσαι γκαστρωμένη !!
- Λές να είναι γκάστρωμα αυτό ? ?
- Τον κακό σου τον καιρό μωρή . Ποιος ? ? Λέγε !!
- Δε ξέρω καλέ μπαμπά, παίζαμε με τη Λέλα το γιατρό και . . .
- Φτούυυυ, θα μου τις απαφτώσει όλες αυτός ο τσόγλανος , θα τον απομονώσω "να σώσω ότι γίνεται αν σώζεται " (Κατσιμιχαίοι)

Φυσικά τα καράβια των Ελλήνων δεν ξεκινούσαν χωρίς τον Αχιλλέα , μαρτύρησε ο Ερμής ότι κάπου προς τα κει
τον πήρε το μάτι του και κινήσανε οι υπόλοιποι βασιλιάδες ,ανάμεσά τους και ο Οδυσσέας, για να τον βρούνε .
Πάνε στον Λυκομήδη
- Έχετε εδώ κανένα παιδάκι που τον λένε Αχιλλέα ?
- Όχι , δεν έχουμε
- Ε , πως , αφού ο Ερμής τον είδε !!
- Οχουυυυ , δεν έχω σας λέω ,
- Ψεύδεστε κύριε Λυκομήδη , να μας φέρετε τον Αχιλλέα εδώ και τώρα.
- Βρε δεν έχω σας λέω , ψάξτε και μόνοι σας.
Αρχίσανε να ψάχνουνε, φτάσανε στο γυναικωνίτη, δεν βρήκανε τίποτα παρά μόνο σεμνές ανήλικες παρθένες
και η μια γκαστρωμένη και στον έβδομο μήνα παρακαλώ με μια κοιλιά "να" . Οι άλλοι μπουνταλάδες δεν καταλάβανε
χρηστό που λένε όμως ο Δυσσέας αμέσως το πήρε πρέφα, σου λέει ποιος το γκάστρωσε το πιτσιρίκι ? Υπάρχει αρσενικό
εδώ τριγύρω στη παρέα, ποιος άλλος λοιπόν ? Ο Αχιλλέας . !

Αρχίζουνε τα εμβατήρια και τις τυμπανοκρουσίες , πετάγεται ο Αχιλλέας όρθιος, πετάει τα κοριτσίστικα
παίρνει την όζα να καθαρίσει τα νύχια (στρατιώτης με σκουλαρίκι γίνεται, με βαμμένα τα νύχια όμως, με τίποτα)
καθαρίζει και τα κραγιόν αρπάει το σπαθί και αρχίζει να τρέχει πάνω κάτω ,
- Δείξτε μου τον εχθρό, ποιόν πολεμάμε θέλω να ξέρω και που είναι ταμπουρωμένος, άμα τελειώσουμε μου λέτε και τον λόγο .
- Έλα , ηρέμησε δικέ μου , κούλαρε λίγο ,στην Τροία θα πάμε , τον λόγο ? , άστα , μη τα ρωτάς . . . !

Συνεχίζεται . . .
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 03-04-07, 20:42
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Σίσυφος (1)

Υπάρχουνε κάτι μέρη που βγάνουνε καλό κρασί,άλλα μέρη μυτζήθρα σούπερ και κάτι άλλα
είναι ξακουστά για την σταφίδα τους. Έτσι υπάρχουνε και κάτι μέρη που βγάνουνε ανθρώπους
λεβεντιές ή ανθρώπους χλεχλέδες, ανθρώπους ξηγημένους και ψαγμένους και ανθρώπους
που κουβαλάνε συνεχώς το σιδερικό στη ζώνη αλλά δε το καρφώνουνε ποτές, μόνο το δείχνουνε.
Υπάρχουνε και τα μέρη που βγάνουνε ανθρώπους πονηρούς και λέρες που, από όπου
και να τους πιάσεις θα λερωθείς ρε παιδάκι μου.
(Για τα μέρη που βγάνουνε φούντα μυρωδάτη,ονόματα δε λέμε τώρα, θα πούμε μια άλλη φορά)

Σήμερα θα μιλήσουμε για τον πονηρότερο των πονηρών που ήταν ο Σίσυφος(Κορίνθιος),
και με διαφορά περικαλώ απ τον δεύτερο σε πονηράδα.Τόσο πονηρός που τον έγραψε και η
ελληνική Μυθολογία.Ο μπαμπάς του ήταν ο Αίολος,ο θεός των ανέμων,και μαμά του η Εναρέτη,
αγνώστων λοιπόν στοιχείων.Ο Σίσυφος είναι ο κλασικός Πελοποννήσιος.Απ αυτούς που ο καλύτερος,
λένε,έχει σκοτώσει τη θεία του και απαφτώσει την ξαδέρφη του.

Είναι ο ιδρυτής της Κορίνθου (και βασιλιάς της, παλιά την Κόρινθο την έλεγαν Εφύρα)
και μάλιστα λένε οι γραμματιζούμενοι πως αυτός έχτισε μοναχός του την ακρόπολη της Κορίνθου,
την περίφημη Ακροκόρινθο. Όταν λέμε μοναχός εννοούμε μοναχός, ντιπ για ντιπ, χωρίς
βοηθούς υποεργολάβους μάστορες και παραμάστορες.
Αλβανούς δεν είχε τότενες γιατί λίγα χρόνια πριν είχαν κλείσει τα σύνορα της Κακαβιάς
και ξαναανοίξανε το 1990 μετά χριστόν (διασταυρωμένο αυτό που σας λέω).
Ήταν επίσης ο πρώτος που ανακάλυψε τα διόδια στους δρόμους. Εκεί στη Κόρινθο,
στην στενάδα του ισθμού,όποιος ήθελε να περάσει έπρεπε να τα ακουμπήσει του Σίσυφου.
Και τα διόδια λοιπόν ελληνική εφεύρεση.

Ο Σίσυφος, λένε,βίος και πολιτεία, έκανε πολλά,πάρα πολλά αλλά ποτέ δεν ενοχλούσε
τον Δία ,και ο Δίας έδινε τόπο στην οργή, αλλά στο τέλος όμως, ανακατεύθηκε και
με ρουφιανιλίκια,ρουφιάνεψε τον ίδιο τον Δία,τσατίστηκε ο Θεός, τον έστειλε σε Ε.Δ.Ε,
κονόμησε αρχικά ο Σίσυφος ένα τρίμηνο φυλάκα αλλά κατά την ανάκριση βγήκαν στη φόρα και
κάτι άλλες λαδιές που είχε κάνει στο παρελθόν και του προσθέσανε και άλλα χρονάκια,το
σύνολο του βγήκε ένα κουστουμάκι ισόβιο σε καταναγκαστικά έργα και με πολύ επιείκεια.
Και απ έξω ήταν η άνοιξη και κελαηδούσαν τα πουλιά,καλοκαίρι και παραθέριζαν οι γκόμενες
στις παραλίες χειμώνας και τα ζευγαράκια πήγαιναν για (ξε)σκι στην Αράχοβα και αυτός,
ο μαύρος,κουβαλούσε στον κάτω κόσμο μια πέτρα που μόλις την έβαζε στη θέση της,στην κορυφή
ενός λόφου,αυτή ξανακύλαγε κάτω και φτου και απ την αρχή ο Σίσυφος,στη "στενή" να σπρώχνει
την πέτρα.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράματα με τη σειρά τους

Ο Σίσυφος είναι αυτό που λέμε σήμερα "μούτρο". Πιτσιρικάς που τον γράψανε στο σχολείο φάνηκε
πως ήταν ολίγον τεμπελάκος αλλά δεν έδειχνε τίποτα το ιδιαίτερα ανησυχητικό.
- Κάτσε να διαβάσεις ρε,πιάσε και κανένα βιβλίο βρε παλιοκερατά να ξεστραβωθείς
(του έλεγε ο πατέρας του)
Η μάνα του όμως τον καμάρωνε (στην καρακοσμάρα της) και έλεγε στις άλλες γυναίκες
- ο Σίφης μου είναι το καλύτερο παιδί,ο καλύτερος μαθητής,όλη μέρα διαβάζει το χρυσό μου.
- Συγχαρητήρια δια τον υιόν σας κυρία Εναρέτη,έλεγαν οι άλλες γυναίκες στη γειτονία
- Σας ευχαριστώ,είναι και πάρα πολύ τακτικός και νοικοκύρης το χρυσό μου.
Ο Σίφης όμως,όπως ίσως να υποψιασθήκατε,ρούφαγε κάτι τσιγαρούκλες ξεγυρισμένες,κάτι στριφτά
και άφιλτρα που δυο πακέτα μάρλμπουρο τη μέρα δε τον φτάνανε και έκανε και τράκα.
Και έκανε κοπάνες απ το σχολείο και πήγαινε Και εκκλησιαζόταν καθημερινά σε ιερούς ναούς
της Αφροδίτης,στην αρχή σαν απλός θεατής μετά τον μπάσανε και μέσα οι ιερόδουλες για κατηχητικό,
να ψέλνει και να ανάβει τα λιβάνια και να πλένει και κανένα σεντόνι και κάνα σκούπισμα.
Η μόνη νοικοκυροσύνη του ήτανε που σφράγιζε σε αεροστεγή κουτιά τα ταμπάκια για να
μη χάνουν την υγρασία τους και για να φκιάχνει τα χαρμάνια του για να φουμάρει.
Με το ζόρι τέλειωσε το γυμνάσιο και μετά άνοιξε δική του εταιρία.Έγραφε στην κάρτα του:

«ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΞΥΛΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ»
Πήγαινε το λοιπόν στα καφενεία και έπινε τον καφέ του με την παρέα του, όλοι ένας και ένας,
και εκεί τους ξηγιόταν την αποστολή με λεπτομέρειες .
- Παίδες
- Μάστα
- Σήμερα θα δείρουμε τον τάδε
- Που κατοικοεδρεύει αφεντικό ?
(Κανείς δεν ρωτούσε "γιατί",δεν είχε καμία απολύτως σημασία,μόνο το"που"και"ποιος"τους ένοιαζε)
- Αθήνα.Στη κρεαταγορά στην Βαρβάκειο,τρίτο περίπτερο αριστερά,δίπλα στα καφάσια.
- Να του πούμε και το μυστικό, από ποιόν τα μούσμουλα ?
- Πέστε του απ την Λουλού,θα καταλάβει αυτός.
- Και πόσο να του ξηγηθούμε αφεντικό?
- Πορτοκαλί θα τον κάνετε

Είχε ταρίφα με κωδικούς για το φπα,το "πορτοκαλί"ήταν με επιδέσμους και τσιρότα,το "μπλε" ήταν
να πάει μέχρι το Α’ βοηθειών για κάνα δυο ράμματα και το "καφέ" να πάρει "το πρόσωπο" τουλάχιστον
30 μερούλες αναρρωτική.Μετά το καφέ,χόντραινε το πράμα και ήθελε συμβόλαιο με συμβολαιογράφους
και τον πελάτη που πλέρωνε απίκου με το μετρητό.

Μετά ο Σίσυφος είδε ότι δε τραβάει το πράγμα και άλλαξε επάγγελμα.Τα είχε κάνει "πλακάκια"
με κάποιον Αυτόλυκο,άλλο μεγάλο μούτρο αυτός (εξώλης και προώλης ο Αυτόλυκος,γιος του Ερμή ή Απόλλωνα)
και κλέβανε μαζί ζώα από τις στάνες. Ο Σίσυφος είχε ειδικευτεί στο άνοιγμα και άνοιγε τις στάνες
την νύχτα σαν να είναι φιστίκια Αιγίνης και μαζί με τον Αυτόλυκο κάνανε χρυσές δουλειές τα πουλάκια μου.
Ο ένας άνοιγε την στάνη ο άλλος προωθούσε το εμπόρευμα αλλάζοντας τα χαραγμένα σήματα
(όπως η "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" γίνεται "ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ" )και τα χρώματα του κοπαδιού.

Όμως , άμα είναι ο άνθρωπος γεννημένος κατεργάρης ,σκάρτος και πονηρός δεν έχει αυτό που λέμε "μπέσα".
Μια νύχτα, εκεί που είχανε κλέψει ένα βόδι και το τρώγανε σουβλάκια, έπεσε παρεξήγηση.
- Τι έχεις ρε Σίφη ? (ρώτηξε ο Αυτόλυκος)
- Τίποτα δεν έχω . . .
Είπε "τίποτα" ο Σίσυφος αλλά είπε ψέματα γιατί είχε γκόμενα την κόρη του Αυτόλυκου,ονόματι "Αντίκλεια"
και την απάφτωνε κανονικότατα παιδιά, πρωί μεσημέρι βράδυ.Και σα να μην έφτανε αυτό,η Αντίκλεια
ήταν και παντρεμένη με τον βασιλιά της Ιθάκης Λαέρτη και ο πατέρας της,δηλαδή ο Αυτόλυκος,
παρέα με τον Σίσυφο το συνεταιράκι του, έκλεβαν τα βόδια του γαμπρού.Η Αντίκλεια τα ήξερε όλα
αλλά δε μπορούσε να πει και τίποτα. Ήταν εγκλωβισμένη η γυναίκα. Δεν ήξερε ποιανού τα πάρτυ
να πάρει,του συζύγου? του πατέρα? του αγαπητικού? Ποιανού? Χοντρό μπλέξιμο. Δεν ήξερε και δε μίλαγε.
Μόνο που βάραγε το κεφάλι της στον τοίχο κάθε τόσο με την τύχη της και παρά τρίχα και θα την έκανε
και "τραγωδία" ο Ευριπίδης αλλά δεν πρόλαβε γιατί πέθανε.

- Ρε,κάτι έχεις εσύ,τι ζόρι τραβάς? (ξαναρωτάει ο Αυτόλυκος)
- Ρε αι παράτα μας που θα σου δώσω και λογαριασμό
- Σίφη,κομμένα τα απότομα ζοριλίκια μην σε αρχίσω στις καρπαζιές,εντάξει?άιντε μπράβο.
Δε μίλησε ο Σίσυφος,έσκυψε το κεφάλι,τι να έκανε? δε μπορούσε να τραβήξει και μαχαίρι
ένεκα απουσίας κάποιου τρίτου στην παρέα που θα είχε το φιλότιμο να μπει στη μέση και να τον κρατήσει
φωνάζοντας "ΜΗ ΡΕ ΣΙΦΗ" γιατί όπως καταλάβατε ο Σίσυφος ήταν απ’ αυτούς που κουβαλάνε το σιδερικό,
το δείχνουνε αλλά δε το καρφώνουνε ποτέ και κάθε τόσο λερώνουν και τα σώβρακά τους.
Αλλά από μέσα του έλεγε "θα σε τακτοποιήσω εγώ μωρή μοδίστρα"

Εν τω μεταξύ,ο Λαέρτης (ο κερατάς,ο σύζυγος της Αντίκλειας και γαμπρός του Αυτόλυκου)
είχε καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον πεθερό του και είχε ζητήσει βοήθεια απ τον Σίσυφο να
διαλευκάνει το μυστήριο που πηγαίνανε τα βόδια (τώρα Λαέρτη μου σώθηκες) ο οποίος όμως
"πούλησε"τον Αυτόλυκο κανονικά,τον έδωσε"στεγνά"που λένε και μετά έγινε άφαντος και
καταζητούμενος από το υπόλοιπο σόι του Αυτόλυκου.

Σύμπτωση,η Αντίκλεια μετά από εννέα μήνες γέννησε ένα πανέξυπνο μωρό που έμοιαζε φτυστό ο Σίσυφος
και το λέγαν Οδυσσέα.Μάλιστα,καλά το καταλάβατε,ο Οδυσσέας είναι νόθος γιος του Σίσυφου που του
έμοιασε και στην πονηριά και ο Λαέρτη είναι απλός και ακούραστος χορηγός.(Έτσι γίνεται πάντα)

Συνεχίζεται.
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 03-04-07, 20:44
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Συνέχεια του από πάνω
Σίσυφος (2)

Αυτά απ την Ιθάκη . . .

Επιστρέφει ο Σίσυφος Κόρινθο,στο ιγκόγνιτο να μην τον αναγνωρίσουν,και πάει για προστασία
στο σπίτι του αδελφού του,του Σαλμονέα. Εκεί έτρωγε έπινε και σκεφτόταν ιδέες για το μέλλον.
Ο Σίσυφος άρχισε να καλοβλέπει την ανιψιά του την Τηρώ η οποία ήταν και αυτή καλό κουμάσι
- Έλα στο θείο Σίσυφο !
- Έρχομαι.
- Τσιπουράκι ?
- Το πίνω
- Θεατράκι ?
- Το πάω
- Γλυκάκι ?
- Το τρώω
- Δωράκια ?
- Τα παίρνω
- Τσιγαράκι ?
- Το καπνίζω
(Μωρέ , αυτό είναι μικρό στο μάτι αλλά ψημένο στην πιάτσα , έτοιμο για μπίζνες)
- Σκόπιμα κατευθυνόμενη προτροπή ανάλωσης αγαθών εντός κοινωνικής συναθροίσεως κάνεις ?
- Τι είναι αυτό καλέ θείε? Πρώτη φορά το ακούω?
- κονσομασιόν κορίτσι μου, κονσομασιόν!
- Έτσι πες μου ρε θείε,μίλα ελληνικά να σε καταλαβαίνουμε !
- Κάνεις κονσομασιόν Τυρώ μου ? λέγε!
- Άμα μου αρέζει ο πελάτης,και κονσομασιόν κάνω και απ όλα κάνω.
- Λοιπόν, θα ανοίξουμε μαγαζί,θα δουλέψουμε κάνα δυό χρόνια,μαζεύουμε το χαρτί,και μετά θα την κάνουμε. . .
- Αχ . . .ναι!,ωραία που είναι τα ταξίδια. . .Βαβυλώνα,Ηλιούπολη (Αιγύπτου),Περσέπολη,Βαγδάτη,Ταρτός .
- Ότι θέλει το ανιψάκι μου
- Και μετά παντρευόμαστε κιόλας
Το τελευταίο δε του άρεσε του Σίφη,αλλά δε μίλησε,έκανε το κορόιδο.

Για να μην βγαίνουμε εκτός θέματος,έγινε Σίσυφος Τυρώ ένα αχτύπητο δίδυμο που για πολύ καιρό είχανε
ισοπεδώσει την αγορά και μαζεύανε το "χαρτί".Η Τυρώ έπεφτε σε κάτι "αχλαδάτους" και έκανε παιχνίδι.
Αλλά σχετικά σύντομα έσπασε, έπινε και μαύρη, το είχε παρακάνει και με τα σπίρτα.
Βγήκανε και καινούργια φυντάνια στην πιάτσα. Μαζεύει το μετρητό ο Σίφης και ξηγιέται της Τυρώς μια ωραία πρωία.
- Πρέπει να πεταχτώ στη Θήβα,αρρώστησε η μάνα μου ,και . . . ξέρεις.
- Και το "σπίτι" ?
- Ε, τι, σε 15-20 μέρες πίσω θα είμαι,έτσι και αλλιώς πελάτης δε πατάει που δε πατάει,έτσι που έχεις γίνει . . .
- Μη με πληγώνεις,εγώ για σένα . . . Εγώ ήμουνα μια πριγκίπισσα, εγώ ήμουν "μις Πελοπόννησος".
- Αει μωρή τράβα στη μάνα σου την Αλκιδίκη την παξιμαδοκλέφτρα . . . Πριγκίπισσα μισ !! μην αφοδεύσω.
Χαλάει το ειδύλλιο Σίσυφος Τυρώ,η μεν Τυρώ μπλέχτηκε και παντρεύτηκε τον άλλο της θείο τον Κριθέα και
από αυτόν τον γάμο (Τυρώ Κριθέας) ξεκινάει μια άλλη μεγάλη γενεαλογική μυθολογική εξέλιξη.

Ο Σίσυφος γυρίζει σελίδα στη ζωή του και παντρεύεται την Μερόπη, κόρη του Άτλαντα ,και επιδόθηκε
σε άλλου είδους επιχειρήσεις. Πήγε ο αθεόφοβος,βρήκε κάτι συνεργεία οικοδομών και τους έδωσε κάτι
σχέδια για να κάνουν αθλητικές εγκαταστάσεις για Πανελλήνιους αγώνες στα Ίσθμια.
Τα υπολόγισαν οι εργολάβοι και του δίνουν την προσφορά.
- Χίλια τάλαντα κυρ Σίσυφε και το έργο παραδομένο σε τρεις μήνες
- Κόψτε κάτι ρε λεβέντες !
- Αντε να το στριμώξουμε το πράμα να το κάνουμε με 950
- Χαράς την έκπτωση,άιντε να υπογράψουμε.
Πέφτουν οι τζίφρες,γινήκαν τα συμβόλαια,πήραν μπροστάντζα,βάλαν μπρός,μετά από κάτι χρονάκια
τελειώσαν επιτέλους,πάνε να εξοφληθούν,λαμβάνουν το υπόλοιπο και υπογράψανε και την απόδειξη
(η οποία έγραφε απάνου 13.560 τάλαντα–τόσα του έλειπαν του Σίσυφου),καταλάβανε αλλά δεν μιλήσανε.
(Ο Σίσυφος είναι ο εφευρέτης και της υπερτιμολόγησης,για να ξέρετε).

Βέβαια,οι αγώνες δε μπορούσαν να γίνουν γιατί το μέρος εκεί στην Κόρινθο δεν είχε νερό.
Έτυχε όμως εκείνες τις μέρες ο Δίας να είναι "φτιαχμένος" και στα φόρτε του και περνώντας
είδε την κόρη του Ασωπού που την λέγαν Αίγινα . . .του γυάλισε του μπαγάσα. Μεταμορφώθηκε
σε αετός,λένε,άμα δεν είσαι εκεί να το δεις με τα μάτια σου,ότι θες ακούς μετά.Τέσπα.
Η Αίγινα έπαιζε με τις φίλες της,τι τα θες τι τα γυρεύεις,την διπλαρώνει ο Δίας
- Να σου πω καλέ
- Πως ? εμένα λέτε
- Ναι ,εσένα. Έλα που σου λέω και δε προλαβαίνω,θα πλακώσει καμιά Ήρα και . . .κλάφτα
- Τι θέτε ?
- Κοκό!
- Ααα. . . δε μπορώ .
- Έλα που σου λέω , δεν προλαβαίνουμε.
- Θα μας δουν !
- Καθαρίζω εγώ μωρό μου,έλα εσύ,μπες στο άρμα και μη σε νοιάζει.
Και μπήκε που λέτε στο άρμα η Αίγινα και βάζει μπρος τα άλογα ο Δίας και την πήγε την νεαρά
στο νησί Οινώνη,που μετά το ονομάσανε Αίγινα εξ αιτίας του εφήμερου έρωτα του Δία, και εκεί
της ξηγήθηκε αλμυρό φιστίκι,το γκάστρωσε το μικρό,γεννήθηκε ο Αιακός απ αυτή τη φάση.

Ο Ασωπός όμως,όπως κάνουν όλοι οι καλοί πατεράδες,έψαχνε το βλαστάρι του.
Στο ψάξε ψάξε,περνάει απ την Κόρινθο,πάνω που είχαν τελειώσει τα (ας πούμε Ολυμπιακά) έργα
για τους αγώνες των Ισθμίων και συναντιέται με τον Σίσυφο
- Θες να σου πω τι "παίζει ",του λέει
- Μωρέ εγώ θέλω,εσύ τι θες ?
- εεεε . . .(τα μάσαγε λίγο ο Σίφης,και έτριβε και τα δάκτυλά του )
- Μίλα ρε παλιοχαμούρη,το κοριτσάκι μου ψάχνω,τι θέλεις. . .
- Τι να θέλω,να, δεν υπάρχει νερό στη Κόρινθο, βάλε μια πηγή και θα στα πω όλα
Ήρθε και το νερό,κάπου στην Ακροκόρινθο,πίσω από το ναό της Αφροδίτης λένε, εμφανίστηκε μια πηγή
και υδροδοτήθηκε το κάστρο.(Θα πάω να τσεκάρω ρε παιδιά ,αν όντως υπάρχει καμιά πηγή ή βρύση εκεί,
μα το Δία,θα το γυρίσω στο δεδεκαθεϊσμό.)
- Το λοιπόν ? (ρώτησε ο Ασωπός !)
Δε του άρεσε του Σίφη να κάνει το κορόιδο,πήγε και τα είπε χαρτί και καλαμάρι του Ασωπού ότι"το και το"
- Ο Ζευςπατήρ ημών (απάντησε ο Σίσυφος) (Ζευς Πατήρ–Ζευπατηρ,Jupiter στα λατινικά)
- ‘λαδή ?
- Ο Δίας ντε,κανονίζει την μικράν εις νησίδα του Σαρωνικού.
- Πως ?
- Η κόρη σου ρε,
- ε !
- Και ο Δίας,
- ε, τι ?
- είναι γυμνοί . . .
- . . .
- Γυμνοί ρε, τσίστιδοι λέμε, και βγάζουνε τα μάτια τους στο τάδε μέρος και χωρίς προφυλάξεις. Ξύπναααα .
- Αμάννν, τι κακό που μας βρήκε !!. . . (όπως καταλάβατε , άργησε αλλά ξύπνησε)
- Τι αμάν και ξεαμαν ρε, σιγά ! Η μικρά,το διασκεδάζει κανονικότατα.Αντίσταση μηδέν και θέλει κι άλλο.
- Σοβαρά μιλάς ?
- Σοβαρότατα. Ο Δίας άμα τον δεις έχει πελαγώσει,θέλει να φύγει ,όλο κοιτάει το ρολόι ένεκα που φοβάτε
μη πλακώσει καμιά Ήρα, και η μικρά δεν τον αφήνει. Σα στρείδι ένα πράγμα του έχει κολλήσει πάνω του.
- Έφυγα, τρέχω να προκάμω.
- Τρέχα, κι άμα προκάμεις σφύρα μου . . .

Πήγε, τους βρήκε και έγινε το ελάτε να δείτε μετά, ένας καυγάς Ασωπός Δίας τρικούβερτος.
Φορτώνει ο Δίας, πάει Κόρινθο, πιάνει τον Σίσυφο και αρχίζει ένα κατσάδιασμα.
- Ρε ρουφιάνε,πήξη δήξη , μη σου . . . το. . . (δε είχε μείνει και τίποτα του Σίφη για να του . . .το . . . )
- Λόγω νερού Δία μου,είχαμε λαλήσει απ την δίψα.
- Καλά,δε σε φτάνουν τόσα και τόσα που’ χεις κάνει και δε μιλάω ?
- . . .
- Το σκασμό δε μπορείς να τον βγάλεις? Αι στο διάτανο παλιοτσόγλανε

Και ειδοποιεί τον "θάνατο"
- Θάνατεεεε
- Παρόν αφεντικό.
- Πάρ τον και ξηγήσου του.
- Μάλιστα
Στο δρόμο όπως πηγαίνανε πως τα κατάφερε ο Σίσυφος από δω τον έχει από κει τον έχει
τον ξεγελάει και τον δένει τον Θάνατο.Την κάνει εκ του κάτω κόσμου ο Σίσυφος σαν κύριος με το
καπελάκι του και αφήνει τον Θάνατο δεμένο χειροπόδαρα στα μπουντρούμια και για
κάνα δυο μήνες δεν πέθαινε ο κόσμος και είχανε τα γραφεία κηδειών κεσάτια .

Και τα γραφεία κηδειών, πάει στο διάολο.Ποιος τα λογαριάζει.Έλα όμως που ήταν και κάτι
κληρονόμοι και βιαζόντουσαν να κληρονομήσουν και η θεία δεν ξεψύχαγε και τρέχαν τα γραμμάτεια,
βάλανε "μέσο" το λοιπόν και είπανε του Άρη να καθαρίσει.Ο Άρης λύνει τον Θάνατο ,έξω φρενών ο Θάνατος,
τρέχει βρίσκει τον Σίσυφο,δεύτερη φορά τον κατεβάζει στον Άδη.Αυτός όμως είχε συνεννοηθεί με την Μερόπη
την σύζυγο άλλο τέχνασμα.

- Μωρή,μη τυχόν και μου κάνεις κηδείες μνημόσυνα και τρισάγια,σ’ έφαγα.
- Γιατί ?
- Άκου που σου λέω.Τίποτα δε θέλω.
- Καλά
Κατεβαίνει λοιπόν ο Σίσυφος στον κάτω κόσμο, αμέσως πήγε και βρήκε τον Άδη .
- Μεγαλειότατε,δεν είναι δυνατόν,να με αφήσει έτσι άκλαυτο η παλιοβρόμα η Μερόπη, που ξανακούστηκε!
- Και τι θες να σου κάνω εγώ ρε c ?
- Τι να μου κάνεις μωρέ? Μια αδειούλα να μου δώσεις σου ζητώ,να της ξηγηθώ και επιστρέφω.
- Ορκίσου,σε τέσσερις μέρες θα είσαι πίσω.
- Ορκίζομαι,φιλάω σταυρό. (άμα είδατε τον Παλαιοκώστα να επιστρέφει μόνος του θα βλέπατε και τον Σίσυφο).
Τον κατάφερε τον Άδη,ας είν’ καλά η Περσεφόνη που τον είχε κάνει "αλοιφή" πριν λίγο τον σύζυγο,
και πήρε την αδειούλα του ο Σίσυφος και μην τον είδατε τον Παναγή που λένε και στα Μέγαρα.
Την είχε αράξει σε μια παραλία και έτρωγε τα σταφυλάκια του και τα καρυδάκια του και τα ουζάκια του
με τα χταποδάκια του και το έπαιζε αδιάφορος και πέρα βρέχει. Είχε αφήσει και μούσι για παραλλαγή.

Όταν γέρασε και κατέβηκε για τρίτη φορά κάτω,τον κάνανε μια ανάκριση,τον κατηγόρησαν
στην αρχή για κείνο το ρουφιανιλίκι,μετά άρχισαν να βγαίνουν ένα ένα και τα υπόλοιπα,
για δυο φορές λιποτάκτης απ τον Άδη,και ακολούθησε το πανηγύρι των κατηγοριών,παράνομη οπλοκατοχή,
οπλοχρησία,παράνομος τζόγος,αιμομιξία,ζωοκλοπή,σύσταση συμμορίας,υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος κλπ κλπ .
Τον βάλανε και έπαιξε"πιάνο" στο χαρτί με μελάνι για δακτυλικά,τον ρωτήσανε τι τιμωρία προτιμάει.
Είδε κάτι τύπους σε ένα βόθρο που καπνίζανε,το ήξερε το ανέκδοτο (τα κεφάλια μέσα)και προτίμησε την πέτρα.

Έκτοτε ο Σίσυφος ανεβάζει την πέτρα στην κορυφή του λόφου και πριν προλάβει να την στερεώσει αυτή ξανακυλάει.

Αυτός λοιπόν ήταν ο Σίσυφος,ο μοναδικός θνητός που "δραπέτευσε" απ τον κάτω κόσμο δυο φορές.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 03:59.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.