[Βλάχος Χρήστος]

1.Μόνιμες τρύπες παρατηρήθηκαν σε υγρό που βρίσκεται υπό ανάδευση. Συνήθως τα υγρά καταλαμβάνουν το σχήμα των δοχείων που τα περιέχουν. Σ' ένα πείραμα όμως που έγινε στο πανεπιστήμιο του Texas, ένα μίγμα από άμυλο και νερό τέθηκε σε κατακόρυφη ταλάντωση συχνότητας μέχρι 120 Hz, με επιταχύνσεις στην κλίμακα μεταξύ 12 g-25 g, όπου g είναι η επιτάχυνση της βαρύτητας.
Αν με μια ράβδο ή με μια φούσκα δημιουργήσουμε μια τρύπα στο υγρό, οι ερευνητές βρήκαν ότι η τρύπα μπορεί να διατηρηθεί απεριόριστα, με μια χαρακτηριστική διάμετρο συγκρίσιμη με το βάθος του υγρού και εκτείνεται μέχρι τον πυθμένα του δοχείου.

2.Μονοδιάστατο νερό.Νανοσωλήνες νερού, μια μονοδιάστατη μορφή νερού που αποτελείται από ένα "νήμα" μορίων νερού τα οποία περιέχονται μέσα σε νανοσωλήνα άνθρακα, μελετήθηκαν με σκέδαση νετρονίων στο Εθνικό Εργαστήριο των ΗΠΑ Argonne. Επιβεβαιώθηκε ότι τα μόρια του νερού εντός των νανοσωλήνων είχαν πάρει τη μορφή "σύρματος". Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Το νερό που περιέβαλλε αυτό το σύρμα, είχε μια διαφορετική δομή νερού. Είχε σχηματιστεί μια κυλινδρική θήκη πάγου γύρω από το κεντρικό σύρμα νερού.
Το αποτέλεσμα αυτής της νέας αρχιτεκτονικής ήταν ότι η υγρή συμπεριφορά συνέχιζε να παρατηρείται σε θερμοκρασίες πολύ κάτω από το συνηθισμένο σημείο πήξης του κανονικού νερού.

3.Τα υγρά εναντιώνονται στους νόμους των ρευστών.
Τα στερεά συνήθως τήκονται όταν θερμαίνονται, αλλά τον Σεπτέμβριο Γάλλοι φυσικοί ανέφεραν ότι ένα απλό διάλυμα που αποτελείτο από δύο οργανικές ενώσεις μετατρέπεται σε στερεό όταν θερμαίνεται και σε υγρό ξανά όταν ψύχεται. Η ομάδα λέει ότι οι δεσμοί υδρογόνου είναι υπεύθυνοι για την νεωτεριστική αυτή συμπεριφορά.
Συγχρόνως, φυσικοί στην Ιαπωνία επιβεβαίωσαν ότι τα υγρά μπορούν να υπάρχουν σε περισσότερες από δύο καταστάσεις συγχρόνως, αντίθετα με την κοινά αποδεκτή άποψη. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι αλλαγές φάσης από υγρό σε υγρό μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε υγρό.
Τέλος μια άλλη Ιαπωνική ομάδα βρήκε ότι τα ισχυρά μαγνητικά πεδία μπορούν να αυξήσουν ελαφρά το σημείο πήξης του νερού. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν απροσδόκητο γιατί το νερό είναι διαμαγνητικό και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να επηρεάζεται από μαγνητικό πεδίο. Και εδώ η εξήγηση αποδίδεται στους δεσμούς υδρογόνου.

Από Αμερικάνικο Ινστιτούτο Φυσικής