Και συνεχίζω...
Έχει αποοδειχτεί από έρευνες (που δυστυχώς δεν έχω να σας παραθέσω αυτούσιες), πως η προσευχή προκαλεί την αύξηση του επιπέδου των ενδορφινών στο αίμα. Οι ενδορφίνες είναι ορμόνες οι οποίες, σε γενικές γραμμές, προάγουν την ηρεμία και τη χαλάρωση, πιθανώς να προκαλούν και κατάνυξη. Όμως, ενδορφίνες παράγονται και κατά το περπάτημα και σε δραστηριότητες που γίνονται για να προκαλέσουν ηρεμία, καθώς και με το λίκνισμα του κορμού του σώματος. Οι ενδορφίνες παράγουν τέτοια αποτελέσματα ή η ίδια η προσευχή και αν ναι, μέσω ποιού μηχανισμού; Με λίγα λόγια, η κότα έκανε το αβγό;
Σε πολλά βιβλία νευρολογίας - φυσιολογίας, θα δείτε πως υπάρχει μια δομή στον εγκέφαλο, που ονομάζεται υποθάλαμος. Ο υποθάλαμος δέχεται ερεθίσματα "από την ψυχική σφαίρα", όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και επιτελεί διάφορες λειτουργίες, μέσω μηχανισμών που δεν είναι γενικά γνωστοί σε όλη τους την έκταση.
Μετά από αυτό το μικρό και ίσως λίγο σπαστικό μάθημα φυσιολογίας, αλλά απαραίτητο πιστεύω για τη συζήτηση, πρέπει να αναρωτηθούμε αν ο εγκέφαλος, αυτό το τρομακτικά πολύπλοκο και άγνωστο όργανο, είναι προορισμένο να μας διευρύνει τους ορίζοντες ή να μας τους στενεύει...
|