Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #369  
Παλιά 09-02-07, 00:53
kiklonas Ο χρήστης kiklonas δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 15-09-2006
Μηνύματα: 206
Προεπιλογή

Αγαπητή Λίτσα οι εκφράσεις που χρησιμοποιείς ακριβώς οι ίδιες εμπεριέχονται σε ανακοίνωση νεολαίας κόμματος κατα το εκκλησιαστικό ζήτημα του 1987. Καλά θα κάνεις να μην αντιγράφεις πολιτικές ιδέες γιατί δεν έχουν θέση στη συζήτηση που κάνουμε εδώ καθότι η πολιτική τοποθέτηση δεν είναι ιστορική πολύ δε περισσότερο θεολογική.

Οσο για τα υπόλοιπα που λες είσαι βαθειά ανιστόριτη καθότι οι Ρωμαίοι γενικώς είχαν την συνήθεια να διακωμοδούν τους μελλοθανάτους και για αυτό τους χρησιμοποιούσαν και για θέαμα (βλέπε κολοσσαίο, μονομάχους κτλ), δεν είναι κάτι που έγινε για πρώτη φορά στον Ιησού.

Κατα δεύτερον σε αυτή τη συζήτηση δεν συζητάμε την θεικότητα του Ιησού αλλά την ιστορικότητα. Και δεν υπάρχουν αποδείξεις οτι δεν υπήρξε. Ανάφερε μου ένα βιβλίο, μία αναφορά ιστορικού που να λέει πως ο Ιησούς είναι μυθοπλασία. Το οτι δεν συμπεριλήφθηκε σε ορισμένα ιστορικά βιβλία δεν αποδυκνείει οτι δεν υπήρξε, ξέρεις στην αρχαία αθήνα ζούσαν 10000 άνθρωποι δεν αναφέρονται όλοι στα ιστορικά βιβλία. Κι εσύ ζεις και υπάρχεις αλλά δεν θα σε γράψει κανένα ιστορικό βιβλίο

Καλά αυτές οι αμπελοφιλοσοφίες οτι ο Περικλής αναφέρεται σε 500 πηγές είναι για γέλια καθότι το 95% των αναφορών είναι μεταγενέστερες του περικλέους. Αν πάρουμε και εμείς για την περίπτωση του Ιησού τις μεταγενέστερες αναφορές δεν θα χωράνε τα βιβλία στη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του κόσμου όπως είχε πει και ο Ναπολέων.

Και προσπάθησε να διαχωρίσεις στο μυαλό σου την έννοια του ναρκωτικού, τα ναρκωτικά ακόμη και η ηρωίνη και η μορφίνη και η κοκαίνη χρησιμοποιήθηκαν και ανακαλύφθηκαν από την ιατρική για θεραπευτικούς σκοπούς ως παυσίπονα, είναι τοις πάσι γνωστόν πως η μορφίνη ήταν το κύριο παυσίπονο στα τέλη του 1800, το φυτό σμύρνα όταν προστεθεί σε αλκοόλη δημιουργεί ένα ναρκωτικό με την έννοια του παυσίπονου ή για να το εμπεδώσεις ναρκωτικό πόνου.

Και θα πρέπει να καταλάβεις και να μελετήσεις την λογική των Εβραίων. Οι εβραίοι χιλιάδες χρόνια τώρα οτι τους στεκόνταν εμπόδιο με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το παρακάμπταν, επομένως αν ο Ιησούς δεν υπήρχε αμέσως θα το είχαν καταγγείλει και θα είχαν δημιουργήσει επανάσταση δεδομένου οτι η νέα θρησκεία, τους δημιουργούσε πρόβλημα.

Επίσης καλά θα κάνεις για την ιστορικότητα του Ιησού να μελετήσεις τις επιστολές του Αβγαρου του Ε, βασιλέα της Εδεσσας προς τον Χριστό. Ο Αβγαρος βασίλεψε από το 13 εώς το 50 μ.Χ. Οι επιστολές είναι γραμμένες στα συριακά.

Και επίσης τα ευαγγέλια αναφέρουν υπαρκτά πρόσωπα που έζησαν και μετά την σταύρωση του Ιησού, δεν θα διακυνδύνευε ποτέ κανένας συγγραφέας να αναφέρει υπαρκτά πρόσωπα. Είναι τοις πάσι γνωστό πως ο Λάζαρος εκ Βηθανίας φυγαδεύτηκε κακην κακώς στην Κύπρο γιατί ήταν η ζωντανή απόδειξη του θαύματος του Ιησού και κινδύνευε η ζωή του από τους Γραμματείς και Φαρισαίους.

Σαν κείμενα τα ευαγγέλια δεν έχουν ιστορικά ατοπήματα που σημαίνει πως δεν γράφτηκαν πολλά χρόνια αργότερα από τα γεγονότα. Ενώ άλλα κείμενα όπως τα ψευδεπίγραφα ευαγγέλια έχουν λάθη σε ιστορικές λεπτομέρειες, το περίφημο φιλί στο στόμα που αναφέρεται στο ψευδο-Ιακώβου μεταξύ Μαγδαληνής και Ιησού είνα ιστορικό ατόπημα γιατί ο συγγραφέας το ενοχοποιεί ως ερωτικό φιλί ενώ την εποχή του Χριστού το φιλί στο στόμα είναι καθαρά φιλί χαιρετισμού, προφανώς λοιπόν το ψεύτικο αυτό ευαγγέλιο γράφτηκε πολύ αργότερα οταν τα έθιμα είχαν αλλάξει και ο συγγραφέας δεν γνώριζε τα ισχύοντα έθιμα την εποχή τους χριστού.

Τα κανονικά ευαγγέλια αναφέρουν έθιμα που ίσχυαν την εποχή του Χριστού και μάλιστα ορισμένες φορές με λεπτομέρειες. Η τελετή του νιπτήρος ήταν ένα καθαρά εβραικό έθιμο που ίσχυε την εποχή του χριστού για τους καλεσμένους σε ένα σπίτι και που μετά το 100 μ.Χ σταμάτησε να ισχύει καθότι στην λαική παράδοση των εβραίων μπήκε το κλειστό παπούτσι και έφυγαν από τα παραδοσιακά σανδάλια. Αν το ευαγγέλιο γράφτηκε το 250-300 μ.Χ όπως κάποιοι ισχυρίζονται δεν ήταν δυνατό να γνώριζε ο συγγραφέας όλη την τελετή με ακρίβεια για να την περιγράψει πολύ δε πιθανό να αγνοούσε την ύπαρξη του συγκεκριμένου εθίμου ένας συγγραφέας του 3-4 αιώνα.

Τα ιστορικά πρόσωπα που αναφέρονται στα ευαγγέλια είναι ο Συμέων αρχιερέας του ναού του Σολομώντα, η Μαρία μήτηρ θεού, ο Λάζαρος εκ Βηθανίας πολιτικός, ο Ιωσήφ εξ Αριμαθαίας προύχοντας της εποχής, ο Σίμων ο Κυρηναίος, όλοι οι απόστολοι, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Ηρώδης, η Σαλώμη, ο Ιάειρος εκατόνταρχος της περιοχής, η Φωτεινή μετέπειτα αγία γνωστή πόρνη της εποχής, ο Νικόδημος μελος του ιερατικού συμβουλίου, ο Αννας, ο Καιάφας γνωστοί αρχιερείς. Ολα αυτά είναι πρόσωπα υπαρκτά που η ιστορικότητα τους αποδυκνείεται. Δεν είναι λίγο κουφό όλα τα πρόσωπα να είναι υπαρκτά και το μόνο ανύπαρκτο πρόσωπο να είναι ο Ιησούς;
Απάντηση με παράθεση