Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1125  
Παλιά 26-03-14, 09:47
Ιέρεια Ο χρήστης Ιέρεια δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 21-11-2013
Μηνύματα: 140
Προεπιλογή

Θα ήθελα να πω την άποψη μου μέσα από την δικιά μου οπτική μεριά των πραγμάτων.

Η ιστορικότητα του Ιησού είναι ένα φλέγον ζήτημα και για τους χριστιανούς ορθόδοξους αλλά και για του άθεους.

Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του και τα βλέπουμε περισσότερο από απολογητές.

Σαν χριστιανή όμως πιστεύω και τι εννοώ πιστεύω, αναγνωρίζω την ύπαρξη του Θεού και συνεπάγεται εφόσον την αναγνωρίζω, άρα πιστεύω σε αυτόν, χωρίς ακριβώς να σημαίνει ότι δεν είμαι άθεη γιατί και αντιτίθεμαι σε αυτόν και στις αποφάσεις του.

Άρα πιστεύω και στον Χριστό και βλέπω ότι πριν χιλιάδες χρόνια δεν υπήρχε ο Ρουμπέν των δασών τον αδυνάτων αν το θέσουμε έτσι, άρα έρχεται ένας χαρισματικός άνθρωπος που αντιτίθεται αν το δούμε από μία άλλη οπτική γωνία στον Θεό, λόγο του ότι μέχρι τότε ξέραμε για την ανθρωπότητα την φτώχεια και την δουλεία, που ήταν κατ' επέκταση η ελεύθερη βούληση αλλά και το θέλημα του Θεού και βλέπουμε τον Θεά άνθρωπο να προσπαθεί να ανατρέψει αυτό το σύστημα αιώνων μέσα από την διδασκαλία και τα θαύματα.

Αν σκεφτούμε όμως μέχρι και πριν μας δώσει ο Θεός την ελεύθερη βούληση για να φτάσουμε σε αυτό το μοντέλο της ανθρωπότητας, μας βοηθούσε με το Άγιο Πνεύμα, άρα και η απόφαση ήταν δική μας ως προς την κατάληξη αφού μας έδωσε την ελεύθερη βούληση πλέον, οπότε και ο Χριστός ήταν η δεύτερη ευκαιρία του πρωτόπλαστου τέλειου μοντέλου αυτή την φορά, που έρχεται από την παρθένο και το Άγιο Πνεύμα, αυτή την φορά σαν το πρώτο άνθρωπο αν το σκεφτούμε, γιατί ήρθε στην ζωή από την μήτρα της παρθένου.

Οπότε εφόσον πιστεύουμε στην βίβλο και να εξιλεωθούμε από αυτήν πρέπει να πιστέψουμε για να το δούμε σαν δεύτερη ευκαιρία και ότι ο Θεός δεν μας ξέχασε.

Τώρα έχει διαφορά να δούμε τον Χριστό σαν ένα χαρισματικό άνθρωπο από την φύση, ή να πούμε σήμερα ότι είναι ένας άνθρωπος με iq 500 λέω για παράδειγμα, που γεννήθηκε από αυτήν την αγνή δύναμη και βγήκε το λάθος κατ' επέκταση της φύσης και λέω λάθος εννοώντας την αντίθεση της μέχρι τότε ανθρώπινης νοημοσύνης;

Οπότε πιστεύοντας στον Χριστό, σημαίνει ότι πιστεύω και στα θαύματα, οπότε και στο μεταφυσικό-παρά φυσικό.

Άρα ο διαχωρισμός είναι δύσκολος, δεν σημαίνει όμως απόλυτα ότι πιστεύοντας στα ποιο πάνω τα έχω δει κιόλας, αλλά δεν αντιτίθεμαι και στην ύπαρξη τους.

Και για να συνοψίσω, όπως και να δούμε τον Χριστό δεν θα αναιρέσουμε τα ποιο πάνω, ναι μπορεί να είναι ο μύθος των αδυνάτων, μπορεί να είναι η δεύτερη ευκαιρία, μπορεί να είναι το λάθος της φύσης, αλλά πιστεύοντας στο Θεό, άρα συνεπάγεται και σε αυτήν την ενέργεια την μεταφυσική του σύμπαντος, αποδεχόμαστε και το θαύμα αυτής της ενέργειας άρα και τον Υιό του κατά κόσμων, που γεννήθηκε από αυτήν την ξεχωριστή δύναμη σαν ένας ξεχωριστός και μεμονωμένος άνθρωπος όχι σαν του άλλους, άρα και Θεά άνθρωπος.

Άποψη μου είναι ότι ο Χριστός είναι τελικά το πρωτόπλαστο τέλειο μοντέλο της φύσης, έστω και είναι μυθολογικό έχει σημασία;

Γιατί μέχρι πριν από αυτό είδαμε τους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα να συμμαχούν με το κακό για παράδειγμα και αν τρώνε το απαγορευμένο καρπό, οπότε με την γέννηση και την άνοδο του Χριστού, μάθαμε το όχι σε αυτήν την συμμαχία, άρα και την διόρθωση της τελειότητας και την δράση του κακού με τον σταυρό του μαρτυρίου και τον θάνατο του.

Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν παύει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρωπότητας άρα και ιστορία και θα θέσω και ένα ερώτημα ότι και να ήταν, ότι και να έγινε και μυθοπλασία τελικά να ήταν κάποιον ανθρώπων, ή να τα αλλοίωσαν, το πόσο μας επηρέασε και μας επηρεάζει ένα πρόσωπο ένας <<μύθος >> Θεά ανθρώπου, που δεν τον έχουμε δει και επεκτάθηκε σε όλο το κόσμο.
Απάντηση με παράθεση