Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1054  
Παλιά 03-06-13, 17:38
Arga_Star-clad Ο χρήστης Arga_Star-clad δεν είναι συνδεδεμένος
Συντονιστής της κοινότητας του μεταφυσικού --
 
Εγγραφή: 13-07-2011
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 132
Προεπιλογή Σκέψεις για την μυθική γλώσσα... Τί είπε ο Γιούνγκ...

(συνέχεια...)

Όπως είπα και στο προηγούμενο post, σκοπός μου ήταν να αναφέρω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τον Γιούνγκ που διάβασα πρόσφατα, καθώς και κάποιες ακόμα σκέψεις για την σχέση μυθολογίας και θρησκείας (οι οποίες θα ακολουθήσουν παρακάτω), αλλά βλέποντας πως η συζήτηση για το τί (ανομολόγητο) κρύβεται πίσω από τον Μυθικισμό και γιατί επιλέγουν τόσο το πρόσωπο του Ιησού είναι ένα ερώτημα που απασχολεί εντόνως, σκέφτηκα να παραθέσω και το απόσπασμα από τον Φρόιντ...

Νομίζω πως αν ήταν Κινέζοι ερευνητές, θα απασχολούνταν περισσότερο με το πρόσωπο του Βούδα (και θα τους ρωτούσαν γιατί δεν απασχολούνται και το ίδιο με τον Χριστό…), αλλά στην Κίνα και γενικότερα στην Ανατολή (και στην Ινδία για παράδειγμα) μάλλον δεν έχουμε την ίδια άνθιση ενός Μυθικιστικού ρεύματος, και αυτό μπορεί ίσως να εξηγηθεί από την σχέση που συνεχίζουν να έχουν με την παράδοσή τους, με τις μυθολογικές τους εικόνες, και με την μικρότερη επικράτηση που μπορεί να έχει στην ζωή τους η σύγχρονη, λογική, επιστημονικοφανή, ορθολογική, αποστειρωμένη σκέψη και δράση…

Στην Ινδία και στην Κίνα οι άνθρωποι και οι ζωές τους παραμένουν ακόμη πιο στενά συνδεδεμένα με την παράδοση και τους μύθους τους, και ως συνέπεια δεν έχουν ξεχάσει εντελώς την… ''μυθική γλώσσα''. Εμείς, στην Δύση, είμαστε αυτοί που προσπάθησαν να μετρήσουν τις μέρες που δημιουργήθηκε ο κόσμος μέσα από την Γένεση,
που προσπαθούμε να εξηγήσουμε αναφορές όπως ο παγκόσμιος κατακλυσμός και το άνοιγμα των υδάτων της Ερυθράς θάλασσας μέσα από… γεωλογικές μελέτες,
εμείς είμαστε αυτοί που βλέπουν εξωγήινους, ufos, σκάφοι και… ''πατημένα πετάλια'' μέσα στις ιερές πηγές. Μήπως έχουμε ανάγκη από έναν Μυθικισμό για να μας υπενθυμίσει αυτό που έχουμε χάσει ;

Τα ιερά κείμενα γράφονταν πάντα στην μυθική γλώσσα και ποτέ δεν προορίζονταν για να αναγνωστούν κυριολεκτικά, όπως εννοούμε το κυριολεκτικά εμείς σήμερα. Για παράδειγμα, όταν διαβάζουμε ότι ο Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς ''εν μέσω νεφελών'', δεν πρέπει να τον φανταζόμαστε να στροβιλίζεται μέσα στην ατμόσφαιρα σαν να κάνει ανεμόπτερο. Το ίδιο όταν διαβάζουμε και ότι ο Προφήτης Μωάμεθ μεταβαίνει πετώντας από την Μέκκα στην Ιερουσαλήμ και μετά ανεβαίνει στον Θρόνο του Θεού. Από αυτό πρέπει να καταλάβουμε, αυτός ήταν ο τρόπος του συγγραφέα για να πει, ότι έχουν περάσει σε ένα καινούριο επίπεδο πνευματικής ολοκλήρωσης. Όταν ο Προφήτης Ηλίας ανεβαίνει στους ουρανούς σε ένα πύρινο άρμα, έχει αφήσει πίσω του την εύθραυστη ανθρώπινη φύση κι έχει περάσει στο ιερό βασίλειο, πέρα από την γήινη εμπειρία. Το ίδιο συμβαίνει και με το Άστρο την ημέρα της γέννησης του Ιησού. Όσο κι αν ψάχνουν οι αστρονόμοι δεν πρόκειται να βρουν την απάντηση, γιατί η αναφορά του είναι συμβολική. Το ίδιο συμβαίνει με το άνοιγμα των υδάτων της Ερυθράς Θάλασσας, ο λαός του Ισραήλ διάβηκε μέσα από ένα στενό πέρασμα, με έντονη την παρουσία του νερού, προς την αναγέννηση και την καινούρια του ύπαρξη. Όταν γεννήθηκε ο Βούδας, σε κάθε του βάδισμα φύτρωναν λωτοί…

Πίσω από τα παραπάνω κρύβεται μια περίεργη αλήθεια : τα ιερά κείμενα είναι γραμμένα σε κάθε τους λέξη στην μυθική γλώσσα… Επειδή οι συγγραφείς τους
δεν μπορούσαν να γράψουν αλλιώς, δεν επρόκειτο να διατυπώσουν κοινωνιολογικές ή ψυχολογικές αναλύσεις, ούτε έκαναν ιστοριογραφία, αλλά όπως οι ζωγράφοι,
αυτό που ήθελαν να πουν το έλεγαν ''μέσα από εικόνες'' και σχήματα συμβολικά…

Μετά από όλα αυτά, ερχόμαστε στο απόσπασμα του Γιούνγκ :


Παράθεση:
Σήμερα συμφωνούμε πως αυτό που η επιστήμη θεωρεί απίθανο, ήταν το ίδιο απίθανο και σε περασμένους καιρούς. Έτσι, η πίστη που μπορεί να του προσφέρει… αποβάλλεται με ένα σκεπτικό παρόμοιο με αυτό της επιστήμης. Όταν το άτομο ρωτάει τις εκκλησίες και τους κήρυκές τους σε ποιόν να εμπιστευτεί την ίαση της ψυχής του, πληροφορείται ότι η συμμετοχή σε κάποιο θρήσκευμα είναι αναγκαία και πως οι δογματικές διηγήσεις που του δημιουργούν απορίες αποτελούν συγκεκριμένα ιστορικά συμβάντα, πως οι συγκεκριμένες ιεροτελεστίες παράγουν θαυμαστά αποτελέσματα και πως τα πάθη του Χριστού τον έσωσαν από την αμαρτία και την αιώνια καταδίκη.

Αν αρχίσει να συλλογίζεται αυτά τα πράγματα με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει, θα ομολογήσει πως δεν τα καταλαβαίνει καθόλου και πως του ανοίγονται δύο δρόμοι : είτε να πιστεύει σιωπηλά ή να απορρίψει αυτές τις δηλώσεις ως εντελώς ακατανόητες… Η κατανόηση της θρησκείας γίνεται όλο και δυσκολότερη επειδή δεν υπάρχουν οι αναγκαίες διευκρινήσεις…

Κάτι τέτοιο σημαίνει πως οι απόψεις των θρησκευμάτων είναι απαρχαιωμένες και βρίθουν από εντυπωσιακούς μυθολογικούς συμβολισμούς που, αν ερμηνευτούν κατά λέξη, παρουσιάζουν έντονες αντιφάσεις με την γνώση. Αν όμως αντιληφθεί κανείς πως πρέπει να κατανοήσει την ανάσταση του Χριστού συμβολικά, τότε μπορεί να δεχτεί διάφορες ερμηνείες που δεν συμπλέκονται με την γνώση, ούτε αλλοιώνουν την έννοια της διαπίστωσης. Η αντίρρηση πως αυτή η κατανόηση βάζει ένα συμβολικό τέλος στην χριστιανική ελπίδα της μεταθανάτιας ζωής είναι ανάξια λόγου, γιατί πολύ πριν τον ερχομό της χριστιανοσύνης η ανθρωπότητα πίστευε στην μεταθανάτια ζωή, οπότε δεν είχε ανάγκη από την πασχαλινή αλληγορία για να εξασφαλίσει την αθανασία.

Ο κίνδυνος της κατανόησης μιας μυθολογίας που εννοείται σχεδόν κατά λέξη, έτσι όπως διδάσκεται από την Εκκλησία, είναι μεγαλύτερος παρά ποτέ. Δεν είναι καιρός πλέον η χριστιανική μυθολογία να γίνει συμβολικά κατανοητή παρά να εξολοθρεύεται ;
Έτσι, οδηγούμαστε σε αυτό που μπορεί να διατυπωθεί ως εξής :

2. Ο ''καλός Μυθικισμός'' : Αντικρίζω με ψυχραιμία την Άβυσσο και Καταλαβαίνω το Παιχνίδι…

Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω ίσως είναι πολύ θεωρητικά και ίσως να βρίσκονται στην βάση του Μυθικιστικού προβλήματος και ρεύματος. Αλλά ίσως και να είναι απαραίτητα για να προχωρήσουμε παραπέρα στον Μυθικισμό. Στα περιεχόμενα του βιβλίου του beetlejuice βλέπουμε πολύ ενδιαφέροντα ειδικά θέματα που έχουν να κάνουν με όλα αυτά, με την δημιουργία και την χρήση της μυθικής γλώσσας και την συγκεκριμένη σύνθεση των μύθων (Αναζητώντας την ιστορική Ναζαρέτ, Ένας Μεσσίας πριν τον Ιησού, Δημιουργώντας τον ιδανικό Ήρωα… Το έγγραφο Q και η διαμόρφωση του Χριστιανισμού, Ο Ιησούς απέναντι στους Βούδα, Κρίσνα και Ώρο, Ο Ιησούς απέναντι στον Παύλο,
Ο Ιησούς απέναντι στον Μίθρα… Τα πολλά πρόσωπα του Ιησού στο πέρασμα των αιώνων… Η διαμόρφωση του χριστιανικού μύθου στη μεγάλη οθόνη…
).

Τι γίνεται τελικά με τον Μυθικισμό ; Ποιοί είναι οι σκοποί και τα κίνητρά του ; Τί έχει να μας δώσει ; Πρόκειται για μία χρήσιμη αποκάλυψη ή για μια σκοτεινή συνομωσία ; Ποιά από τις δύο πλευρές τελικά συνομωτεί και τί στοιχεία έχει να μας δώσει η κάθε πλευρά ;

Το βιβλίο ''Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού: Το ρεύμα των Μυθικιστών'' είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός για την απάντηση αυτών των ερωτημάτων…
__________________
argastaras.blogspot.com

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Arga_Star-clad : 03-06-13 στις 17:49
Απάντηση με παράθεση