Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #27  
Παλιά 27-11-05, 01:15
Παθοκτόνος Ο χρήστης Παθοκτόνος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-11-2005
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μηνύματα: 452
Προεπιλογή έν τη σκοτία κείμενοι...

Φίλοι μου,σας χαιρετώ!!Νομίζω ότι τόση θολολογία είναι αδιανόητη...Ο Ιησούς Χριστός(του Θεού) υπήρξε πέραν πάσης αμφισβητήσεως .Φίλε μας Σκαθαροζούμη,εσείς που τα ερευνάτε αυτά ιδιαίτερα θά'πρεπε να συμφωνείτε μαζύ(sic) μου διότι αυτό προκύπτει ως συμπέρασμα αβιάστως από τα σχετικά στοιχεία και σκεπτόμενος κανείς απλά πράγματα.Για τους συγχρόνους ιστορικούς του Χριστού,σας παραπέμπω στο βιβλίο "Θέλω να ξέρω ορθόδοξες απαντήσεις"(εκδόσεις Λιακόπουλος),για να δείτε την σχετική απάντηση του ιστορικού κ.Ηλία Σωτηρίου...Θα είχα να πω πάρα πολλά...
Κατ'αρχάς,πολλοί απλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται να μάθουν για την ιστορικότητα του Ι.Χ. ,διότι τον γνωρίζουν δια της πνευματικής ενώσεως μαζί του,τον γνωρίζουν καρδιακά,εμπειρικά,όπως λέμε...Η πίστη τους είναι βαθιά...Ας μνημονεύσω μια σχετική διδαχή του Αγ.Κοσμά του Αιτωλού:έλεγε πως αν θέλει κανείς να καταλάβει το Θεό,να κοινωνήσει με καθαρό μυαλό,με φόβο,τρόμο κι ευλάβεια σώμα κι αίμα Χριστού και ο Θεός τότε θα Τον βοηθήσει να Τον καταλάβει...Ο Ίων Δραγούμης έλεγε πως ο Παύλος Μελάς ομιλούσε(κάποτε)γλυκά σα χριστιανός.Ο Ιησούς αποκαλείται γλυκύτατος.Καταλάβατε τη σύνδεση και το αίτιο της γλυκύτητας του ήρωα;Για να μην πούμε για αγίους σύγχρονους όπως ο γέρων Πορφύριος που,όπως μου έλεγε ένας φίλος μου χαρακτηριστικά:ήταν συνεχώς μεσ'στην καλή χαρά... Σημειωτέον οι Άγιοι δεν είχαν καμμία πνευματική διαταραχή...(Άλλωστε τα ψυχολογικά προβλήματα είναι λόγω δαιμονικής επηρρείας σε πρόσωπα μη θωρακισμένα που δίνουν δικαιώματα).
Μετά το θάνατο του Χριστού,άρχιζαν να εμφανίζονται οι μάρτυρες κατά τεράστια πλήθη.Να ένα άλλο τεκμήριο της υπάρξεως Του και της τεραστίας επιδράσεως που άσκησε...
Ο μέγιστος νεοέλλην ιστοριογράφος,ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος όχι μόνο λέει πως υπήρξε,αλλά κάνει λόγο για "την θεία του Σωτήρος ενανθρώπισιν"...Κάποιος που είχε μεγίστη εμβρίθεια κατ'εξοχήν πάνω στα ιστορικά ζητήματα δεν αφήνει ούτε μία αμφιβολία να επικρέμαται πως δεν υπήρξε..
Τα ευαγγέλια(των οποίων το μήνυμα διακηρύττοντες οι πρώην ψαράδες κέρδισαν μονάχα αμέτρητες ταλαιπωρίες και ακαταστασίες και τελικώς,τον-μαρτυρικό -θάνατο)αναφέρουν γεγονότα που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να αμφισβητηθούν:κατά την σταύρωση του Χριστού,οι Ευαγγελιστές αναφέρουν:"εγένετο σκότος επί πάσαν την Γην"...Ολική έκλειψη ηλίου και,μάλιστα,έκτακτος,μη προβλεπόμενη από την επιστήμη(ο ήλιος δεν άντεξε να δει το μεγαλύτερο έγκλημα όλων των εποχών...)Αυτό το γεγονός μας το λέει κι ο τότε σπουδάζων Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης(νομίζω σπούδαζε κάτι σχετικό με αστρονομία κι έτσι γνώριζε πότε αναμενόταν κάτι τέτοιο)σε μία διασωζόμενη επιστολή του:"Ή τις Θεός πάσχει ή το παν απόλλυται",όπως έγραψε σ'εκείνη την γνωστή στους ερευνούντας ρήση του..."Όπου Θεός βούλεται,λύεται φύσεως τάξις",βλέπετε...Σημειωτέον,ο εν λόγω άνθρωπος τότε σαφώς δεν ήταν Χριστιανός...
Για να μην με βρει το χάραμα,να σημειώσω λίγα ακόμη:Άγιοι και ασκητές(με σώας τας φρένας σαφέστατα)έχουν δει το Χριστό με τα μάτια τους(κατόπιν γοερής προσευχής κ.λπ),όπως έχουν δει απλοί άνθρωποι(ομαδικά) αγίους(π.χ. τον Όσιο Δαυίδ τον εν Ευβοία)ή την Θεοτόκο(τελευταία και αλλόπιστοι τ'ομολόγησαν,σύμφωνα με το άρθρο του κ.Χειλαδάκη που δημοσιεύτηκε προσφάτως στο "Άβατον")...
Το συναγόμενο εξ όλων αυτών είναι πως τα τεκμήρια είναι ατέρμονα και"όποιος ψάχνει βρίσκει"(ακόμη περισσότερα),όμως οι άνθρωποι "στην τραγική απάτη τους δομένοι" (και το λέω μετά χαρμολύπης αυτό)θέλουν να ζουν στο έρεβος των Χιμαιρών που έχουν πλάσει...
__________________
"Βουβές ψυχές,θλιμμένες!Και τ'απόβραδο/
Προσμένουν το Χριστό μας από πέρα.....

.....Κ'εκείνος έρχεται...../
με τ'άγιο φως αχνόφεγγο στεφάνι του/
.....με τα θεικά,χαμηλωμένα μάτια....../

του κάμπου τα στρουθιά και τα πετούμενα......
άμα τον δούνε χαμηλώνουν πρόσχαρα......

Και σκύβει στις ψυχές που τον προσμένουν/
Σιγά...
πονετικά"

Από: "Εσπερινός" του Λάμπρου Πορφύρα(1894-1932), "Πας ο επί γης και υπό γην χρυσός αρετής ουκ αντάξιος"-Πλάτων
Απάντηση με παράθεση