Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #468  
Παλιά 06-03-07, 18:48
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Vangos
Μια εξήγηση που αποδεικνύει για ποιο λόγο είναι περιορισμένες οι αναφορές στον Ιησού Χριστό . . .
Κατ αρχάς το "έχουμε περιορισμένες αναφορές" δεν είναι αλήθεια.
Το σωστό είναι πως ΚΑΜΙΑ εξωβιβλική αξιόπιστη αναφορά δεν βρίσκουμε.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Vangos
Η Εξήγηση είναι, ότι στην εποχή κατά την οποία εμφανίστηκε ο Χριστιανισμός, οι θρησκευτικές εν γένει υποθέσεις,
ελάχιστα προκαλούσαν το ενδιαφέρον των φιλοσόφων και της λόγιας τάξης γενικά. Οι διανοούμενοι τότε, θεωρούσαν
σύμφωνα με τον Γίββωνα, (αλλά και τα λόγια του ιδίου του Χριστού), όλες τις θρησκείες εξ ίσου ψευδείς. Και μπορεί
εξωτερικά να συμμορφωνόντουσαν με τις αξιώσεις τους, εσωτερικά όμως δεν είχαν απλώς κλονιστεί αλλά απιστούσαν
εντελώς σε αυτές. Κυρίως η προσοχή των συγγραφέων τότε στρεφόταν σε γεγονότα πολιτικά, ενώ τα φαινόμενα της
ιστορίας του πολιτισμού βρίσκονταν σε δεύτερη θέση.
Αυτό, απ την φύση του δυστυχώς δεν ενισχύει και την ιστορικότητα του Ιησού αλλά είμαστε αρκετά επιεικείς
σε αντικειμενικές δυσκολίες, τις αναγνωρίζουμε πλήρως. Εντάξει, θα συμφωνήσω πως ένα θεολογικού ενδιαφέροντος
γεγονός ελάχιστη προσοχή θα τραβούσε (δεκτόν) αλλά εδώ έχουμε και μια φιλοσοφική διδασκαλία που θα έπρεπε με
τον ένα ή τον άλλο τρόπο να είχε συγκινήσει και μερικούς λόγιους είτε θετικά είτε και αρνητικά. Έχουμε επίσης
θαύματα, αναστάσεις, περπατήματα στη θάλασσα, νερά που έγιναν κρασιά, τυφλοί είδαν, κουφοί άκουσαν.
Αυτά θα έπρεπε να είχαν συγκινήσει επιστήμονες και ιατρούς.

Το ότι δεν υπάρχουν αναφορές μπορεί να μας οδηγήσει σε μια εκ των δύο ακόλουθων εκδοχών.
Α) Ήταν σύνηθες να κυκλοφορούν στις αγορές και στα λουτρά "διάφοροι" που να επιδίδωνται σε φακιρικά
κόλπα και πλεόν δεν συγκινούσαν τους επιστήμονες και ερευνητές παρά μόνο τους πολύ αφελείς.
Επίσης οι διδασκαλίες αυτές τους ακούγονταν σαν παραμύθι της Χαλιμάς της Αραβίδος ένεκα
του ότι θα είχαν ακούσει άλλα πολύ καλύτερα.

Β) Δεν συνέβη ποτέ και τίποτα αλλά όλα είναι φανταστικές ιστορίες.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Vangos
Για παράδειγμα, ο Ρωμαίος ηγεμόνας της Παλαιστίνης Πόρκιος Φήστος καθώς εισηγείται στον Βασιλέα Αγρίππα
την κατηγορία ενάντια στον Παύλο, μιλάει για τον Χριστιανισμό σαν να πρόκειται για δεισιδαιμονία που
αφορά τους Ιουδαίους, για τον ιδρυτή δε του Χριστιανισμού μιλά σαν: "περί τινός Ιησού τεθνηκότος, όν έφασκεν ο Παύλος ζήν").
Ακόμη και αυτή η αναφορά μας αφήνει να καταλάβουμε πως ο Πόρκιος από πουθενά αλλού δεν είχε πληροφορηθεί
περί "αναστάσεως" δηλαδή τότενες, πέραν των Αποστόλων, κανείς άλλος δεν συγκινήθηκε.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Vangos
Οι συγγραφείς αυτοί δεν αναφέρουν απολύτως τίποτε για τον Θευδά, τον Ιούδα τον Γαυλωνίτη και τον Ματθία Μαργαλώθ,
οι οποίοι ήταν σύγχρονοι του Ιησού, διεκδίκησαν το ρόλο του Μεσσία, στράφηκαν εναντίων της Ρωμαϊκής εξουσίας και
συντρίφτηκαν από αυτήν.
Και τότε πως μπορούμε να γνωρίζουμε την ύπαρξή τους ; Ο Σπάρτακος γιατί μας είναι γνωστός ;

ΥΓ
Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από R-b-t3r
θα κάνουμε την εξής υπόθεση: σου λέω ότι υπάρχει ένα σωματίδιο που θα το ονομάζω αρμπιτερόνιο,
Θες να πεις "αρμπιτερόνιο 3" (όπως λέμε Πολώνιο 210) και όχι σκέτο αρμπιτερόνιο.
Απάντηση με παράθεση