Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #478  
Παλιά 07-03-07, 23:42
Το avatar του χρήστη Real Scientist
Real Scientist Ο χρήστης Real Scientist δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 11-01-2007
Μηνύματα: 69
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Litsa
Αν δεν το κατάλαβες ακόμα, εγώ δεν έχω φέρει κανένα στοιχείο. Μου αρκεί να φέρνω σε δοκιμασία και να καταρρίπτω τα δικά σου επιχειρήματα.
Αυτό ακριβώς κάνουν οι οπαδοί της αντίληψης ότι ο Ιησούς δεν είναι ιστορικό πρόσωπο. Συνηθίζουν να κρίνουν τα επιχειρήματα των ιστορικών και των εγκυκλοπαιδιστών που υποστηρίζουν την ιστορικότητα του Ιησού, χρησιμοποιώντας σοφιστικά επιχειρήματα, ενώ οι ίδιοι αρνούνται να παρουσιάσουν έστω και ένα επιχείρημα που να είναι προϊόν ιστορικής έρευνας. Αλλά, με σοφιστικά επιχειρήματα μπορώ να αρνηθώ και το πλέον εξακριβωμένο γεγονός. Μπορώ να υποστηρίξω ότι η ύπαρξη του υλικού κόσμου είναι μία απλή παραίσθηση, ένα όνειρο, μία αντιληπτική απάτη (αυτό ακριβώς υποστηρίζουν οι απολογητές του βουδισμού). Μη νομίζεται ότι αυτή είναι η δική μου αυθαίρετη άποψη. Μια τέτοια σοφιστική μελέτη ενάντια στην ιστορικότητα του Ιησού παρουσίασε ένας καθηγητής γερμανικών ο Wells, του οποίου τις απόψεις ανέτρεψε ο παγκοσμίως γνωστός ιστορικός Michael Grant, αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Belfast και βραβευμένος με μετάλλια OBE και CBE για την προσφορά του στην ιστορική έρευνα (Βλέπε το άρθρο Historicity of Jesus στη Wikipedia) . Aντιγράφω από την Wikipedia.
Παράθεση:
Perhaps the most prolific of these scholars disputing the historical existence of Jesus is George Albert Wells. In more recent times, it has been advocated by Earl Doherty and Robert M. Price. This view has not found acceptance by the historical community. Michael Grant stated that the view is derived from a lack of application of historical methods.
Ας δούμε όμως κατά πόσο στέκουν τα επιχειρήματα των αρνητών, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις είναι εντυπωσιακά επειδή στηρίζονται στη δικαιολογημένη άγνοια του μέσου αναγνώστη. Αν, όμως, μπουν στο μικροσκόπιο της σχολαστικής έρευνας αποδεικνύονται απλοϊκές πονηρές σοφιστείες. Όπως για παράδειγμα το επιχείρημα με τον Ιώσηπο. Οι αρνητές υποστηρίζουν ότι ένας Ιουδαίος στο θρήσκευμα δεν θα μπορούσε να γράφει κολακευτικά λόγια για τον Ιησού. Όμως, αποκρύπτουν το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν μία αντιφατική προσωπικότητα που δεν δίστασε να προσχωρήσει από το Ιουδαϊκό στο Ρωμαϊκό στρατόπεδο όταν αυτό εξυπηρετούσε τα προσωπικά του συμφέροντα (βλέπε το άρθρο Josephus στη Wikipedia). Ακόμα ο Ιώσηπος γνώριζε καλά τις Ιουδαϊκές μεσσιανικές προφητείες και εύκολα θα μπορούσε να τις συσχετίσει με τα γεγονότα της ζωής του Ιησού, καθώς του ταίριαζαν απόλυτα (κάτι που έκανε ο Νομπελίστας Albert Schweitzer στην καταπληκτική του μελέτη «The Quest of the Historical Jesus»). Ακόμα, όμως και αν ο Ιώσηπος δεν έγραψε τη σχετική κολακευτική πρόταση για τον Ιησού, το σίγουρο είναι ότι κάτι έγραψε γι αυτόν και ότι ποτέ δεν αρνήθηκε την ύπαρξή του (βλέπε την ιστοριογραφική έρευνα της Alice Whealey στο άρθρο Josephus on Jesus της Wikipedia).

Οι περισσότεροι απόστολοι και οι μαθητές τους, πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο υποστηρίζοντας όχι απλώς την ιστορικότητα αλλά και τη Θεότητα του Ιησού. Λίγα χρόνια μετά το σταυρικό θάνατό του, υπήρχαν πολλές χριστιανικές εκκλησίες σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. Η νέα θρησκεία εξαπλώθηκε με αφάνταστα γρήγορους ρυθμούς μέσα σε φοβερούς διωγμούς οι οποίοι αναφέρονται σε όλα τα σχολικά ή ακαδημαϊκά βιβλία ιστορίας όλου του κόσμου, υπάρχει αφάνταστος πλούτος αρχαιολογικών ντοκουμέντων για το βέβαιο αυτής της υπόθεσης. Φυσικά οι αρνητές τα αρνούνται όλα με τα συνηθισμένα σοφιστικά τους επιχειρήματα. Εδώ θα θέσουμε και ένα απλό λογικό ερώτημα. Είναι δυνατόν ο ιδρυτής της μεγαλύτερης θρησκείας να είναι ανύπαρκτο πρόσωπο; Πως είναι δυνατόν οι πρώτοι οπαδοί να έδωσαν τη ζωή τους για κάτι που δεν υπάρχει; Για να μπορέσει κάποια θρησκεία ή ακόμα και ιδεολογία να έχει τέτοιους οπαδούς χρειάζεται ο ιδρυτής της να είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα η οποία θα εμπνέει το κίνημα. Αυτό συμβαίνει με όλα τα είδη θρησκευτικών ή ακόμα και πολιτικών επαναστάσεων. Φανταστείτε έναν ισλαμισμό χωρίς τον Μωάμεθ ή ένα κομουνισμό χωρίς τον Μαρξ. Μάλλον πρέπει να συμφωνήσουμε με το ευαγγελικό ρητό «Το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά.»(Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 3:19).
Απάντηση με παράθεση