Στιγματικοί...

[Miltos01]

Ακόμη ένα "μυστήριο" αυτό των στιγματικών φαίνεται πως λύθηκε...οριστικά, όπως και το μυστήριο του Αγίου Φωτός (ναυλώνουμε και ολόκληρο αεροπλάνο της Ολυμπιακής, στο πτώμα της οποίας έχουν σκυλεύσει κατά καιρούς πολλοί...)

Για όσους δεν γνωρίζουν αναφέρομαι στους ανθρώπους εκείνους που εμφανίζουν στίγματα σε χέρια και πόδια (αλλά και σε άλλα σημεία του σώματός τους) σε αντιστοιχία των σημαδιών που προκάλεσαν τα καρφιά στο σώμα του σταυρωμένου Χριστού.

Παραδόξως ο όρος "στίγματα" αναφέρεται μόνο ΜΙΑ φορά στην Κ.Δ και ειδικότερα στην επιστολή του Παύλου προς Γαλάτες, όπου ο Παύλος τους γράφει: "εγώ βαστάζω στο σώμα μου τα στίγματα του Κυρίου".

Ιστορικά ως ο πρώτος "στιγματικός" καταγράφεται ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης (θυμηθείτε τον "Μικρούλη του Θεού" του δικού μας Καζαντζάκη) εκεί γύρω στα 1224.

300 "στιγματικοί" έχουν απο τότε καταγραφεί απο την Καθολική Εκκλησία, εκ των οποίων 24 σήμερα βρίσκονται εν ζωή.

Άλλα σπουδαία παραδείγματα "στιγματικών":

Η Αγία Αικατερίνη της Σιέννα, η Τερέζα της Άβιλα και η γερμανίδα μοναχή Άννα Αικατερίνη Έμεριχ που ενέπνευσε τη ταινία του Μελ Γκίμπσον: "Τα πάθη του Χριστού".
Επίσης πολύ γνωστές περιπτώσεις αυτές της Τερέζας Νόιμαν που αιμοραγούσε κάθε Παρασκευή (επι παραγγελία!!!) για 40 χρόνια. Όπως και ο Άγιος Πίος της Πετρελσίνα -γνωστός και ως πατέρας Πίος.

Οι υποψίες παρακινήθηκαν όταν τα στίγματα στα χέρια των στιγματικών "μετανάστευσαν" απο τις παλάμες στους καρπούς τους, μετά από παρατηρήσεις σύγχρονων ιστορικών άλλα και αρχαιολόγων ότι το σημείο όπου καρφώνανε τους κατάδικους δεν ήταν οι παλάμες (αυτές δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος του σταυρωμένου) αλλά οι καρποί.

Επιπλέον επιστημονικά έχει επαληθευθεί ότι τα "στίγματα" αυτά μπορεί να τα αναπαράγει ο καθένας απο εμάς με 3 διακριτούς τρόπους:

Τρόπος Α!: Πρόκληση στιγμάτων που δεν προκαλούν πόνο. Τοποθέτηση σιδηρικού χλωριδίου στο ένα χέρι και κυανιούχο κάλιο στο άλλο. Στη συνέχεια ενώνουμε τις παλάμες αφού πρώτα αφήσουμε για λίγο τις δυο χημικές ενώσεις να στεγνώσουν (σημείωση: η δυο ενώσεις είναι εντελώς άχρωμες).

Τρόπος Β!: Πρόκληση στιγμάτων που προκαλούν πόνο. Τοποθέτηση διαλύματος του νατρίου ή υδροξειδίου του καλίου και κατόπιν το αφήνουμε να στεγνώσει. Το διάλυμα είναι εντελώς άχρωμο.

Τρόπος Γ!: Πρόκληση των στιγμάτων-πληγών με ένα ξυράφι.

Τα αποτελέσματα και στις τρείς παραπάνω περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά!!! Θα τελειώσω το παρόν νήμα με την ίδια παρατήρηση που έκανα για το Άγιο Φως:

2000 χρόνια Χριστιανικής Ιστορίας και πολύ περισσότερα Επιστημονικής Έρευνας δεν κατάφεραν αυτό που τόσο η Χριστιανική Πίστη όσο και η Επιστήμη προσπάθησαν...
Να υψώσουν δηλαδή την πίστη του ανθρώπου απο το επίπεδο της Μαγίας στο επίπεδο του Πνεύματος. Κρίμα...