Θεός

[merum]

Καλησπέρα σε όλους

φιλη merum,λες νομιζω πως οι δυο αυτες προτασεις δεν εχουν καμια σχεση μεταξυ τους.στην πρωτη περιπτωση ενημερωνεσαι για το που ειναι το φως και που ειναι το σκοταδι.ειναι μαλλον ξεκαθαρο οτι αν πας καπου χωρις φως,τοτε προφανως θα ζησεις στο σκοτος.η δευτερη φραση εχει τελειως διαφορετικο νοημα,αφου το "σε καταστρεφω" σημαινει αυτοματως πως εγω απο εκδικηση η τιμωρια(παρτο οπως θες)σε ριχνω στο σκοταδι.μιλαμε δηλαδη για εναν Θεο μπαμπουλα.αλλο λοιπον να επιλεξεις και αλλο να τιμωρηθεις.

No slave,

Πιστεύω πως σε γενικές γραμμές συμφωνούμε, απλώς διαφέρει ο τρόπος που εκφράζεται ο καθένας μας. Δεν κατανοώ, το παραδέχομαι, τι σημαίνει ''ενημερώνεσαι για το πού είναι το φώς''. Είναι σα να λέμε οτι σε ενημερώνει κάποιος απ' έξω. Η δική μου αίσθηση είναι οτι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα (και προοπτική) για αγαθά έργα, μέσα στη φύση του. Χωρίς έξωθεν παραινέσεις.

για την πρωτη σου φραση θα ηθελα περισοοτερες διευκρινησεις.τι εννοεις πως ο ανθρωπος εχει τη Θεικη του πλευρα?

Σε αυτό σου απαντώ χρησιμοποιώντας δικά σου λόγια απο προηγούμενη δημοσίευση, και συμπληρώνω κάτι.

…λεει για παραδειγμα οτι αμαρτια δεν ειναι μονο να σκοτωσεις αλλα ακομη και να ηθελες να σκοτωσεις χωρις να το κανεις ομως πραξη.προσεξε τωρα μια βασικη διαφορα.αυτος που θελει να σκοτωσει αλλα δεν σκοτωνει,το κανει κυριως απο φοβο Θεου(ας αφησουμε τα νομικα απ'εξω) ...να φερουμε τον ευατο μας σε τετοιο επιπεδο ωστε να μην θελησουμε να σκοτωσουμε ποτε. μιλαμε δηλαδη για εξελιξη της πνευματικοτητας,οπου θα ενεργουμε ετσι οχι απο φοβο Θεου ,αλλα γιατι ετσι ειμαστε…

Το να καταφέρει κανείς να αποβάλλει τελείως εκείνη την πλευρά του που τον ωθεί σε ασχήμιες εναντίον του (συν)ανθρώπου και της φύσης, είναι σπουδαίο κατόρθωμα.
Επίσης, για να μην αρνούμεθα και τα έμφυτά μας μειονεκτήματα ως είδος, σπουδαίο κατόρθωμα (ίσως και μεγαλύτερο) είναι και το φιλτράρισμα των ''κακών'' μας ενστίκτων. Η επιτυχία του να τα τιθασεύεις, όταν εκείνα σκάνε μύτη στην επιφάνεια.

οσον αφορα ον νομο του συμπαντος περι αντιθεσης,θα με βρεις...αντιθετο .δεν θεωρω πως υπαρχουν αντιθετες εννοιες,αλλα απουσια της μια και μοναδικης.οταν μιλαμε για θανατο,στην πραγματικοτητα μιλαμε για απουσια ζωης.δεν υπαρχει σκετος θανατος,η ζωη ομως θα μπορουσε να υπαρξει αυτουσια.το ιδιο συμβαινει και για το καλο σε σχεση με το κακο.την απουσια του καλου την ονομαζουμε κακο.δεν μιλαμε δηλαδη για 2 διαφορετικα στρατοπεδα,αλλα για την απουσια του ενος και μοναδικου.

Ο λόγος που διαφωνούμε εδώ, νομίζω πως είναι γιατί εσύ μεν βάζεις φιλοσοφική χροιά στα λεγόμενά σου, εγώ δε κυριολεκτώ όταν λέω οτι η ζωή δε νοείται χωρίς θάνατο. Στον κόσμο που μας περιβάλλει, υπάρχει η αντίθεση.
Αν κάθε έννοια δεν είχε το αντίθετό της, θα ήταν κάτι αφηρημένο και αιωρούμενο. Καταλαβαίνουμε για παράδειγμα τι σημαίνει αδικία γιατι υπάρχει και η δικαιοσύνη. Πώς θα εκτιμήσεις - κατανοήσεις το καλό όταν δεν υπάρχει το αντίθετό του;
Κι ο άνθρωπος λοιπόν δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί απο αυτό το νόμο. Γι' αυτό κι η αναφορά μου προηγουμένως τη θεϊκή φύση του ανθρώπου. Είναι η μια του πλευρά...


Τέλος, όσον αφορά στην έλειψη του στοιχείου του εξαναγκασμού στη θρησκεία, που υποστηρίζεις οτι μόνο μας διδάσκει τον τρόπο να υλοποιούμε τις επιλογές μας, έχω ακόμα τις επιφυλάξεις μου...
Όμως η συζήτηση είναι ακόμα ζωντανή και βλέπω οτι οι περισσότεροι απο τους συμμετέχοντες έδωσαν και δίνουν τροφή για προβληματισμό στο εξαιρετικά πολύπλοκο αυτό θέμα που συζητούμε.

Ευχαριστώ

[kpasmats]

Γεια σας και απο μενα,

ειμαι καινουρια στο φορουμ και θα ηθελα να μιλησω για ενα θεμα το οποιο προσωπικα με απασχολησει ιδιαιτερα.Τελικα τι ειναι ο θεος?Τοσες θρησκειες, τοσες λατρειες,τοσες ιστοριες και ακομα δεν εχουμε κατανοησει τι πραγματικα ειναι.Ο μεγαλος δημιουργος?Ο αιωνιος παρατηρητης?Ο σκληρος τιμωρος η ο αγαθος πατερας μας?

Ο ανθρωπος απο τοτε που απεκτησε λογικη αντιληψη των γεγονοτων που συνεβαιναν γυρω του, του δημιουργηθηκε η ανικητη επιθυμια να πιστευει σε οντα με δυναμεις μεγαλυτερες απο τις δικες του.Μηπως υπαρχουν οντως ενδειξεις για την υπαρξη τους οπως μας λενε τα ιερα βιβλια των διαφορων θρησκειων ή ο ανθρωπος εχει τοσο εντονο μεσα του το συναισθημα της κατωτεροτητας που τον βολευει να υπαρχουν οντα ευφιεστερα και δυνατοτερα, τα οποια τον προστατευουν?Ενα ειναι σιγουρο.Οτι τη μεγαλυτερη δυναμη αποτελει η φυση και δεν τη δημιουργησαμε εμεις.Ή μηπως εμεις δινουμε νοημα στην δημιουργια της και αρα στη δυναμη της?

Ενα απο τα χαρισματα μας ειναι να μελεταμε τη φυση και τους νομους της.Σκεφτειτε ομως πως αν δεν υπηρχαμε, εννοιες οπως το συμπαν, η φυση και ο θεος δεν θα ειχαν νοημα αφου δεν θα υπηρχαν ελλογα οντα να τις εξεταζουν.Ολα τα ερωτηματα γεννιουνται απο τη στιγμη που σκεφτομαστε και παρατηρουμε.Μηπως τελικα αποτελουμε "μικρους θεους του συμπαντος"?Ξερω ακουγεται πολυ εγωιστικο.Αλλα ας σταθουμε μια στιγμη κι ας σκεφτουμε πως ειμαστε φορεις της θεικης ουσιας ειτε αυτη λεγεται λογικη, ειτε νους, ειτε ψυχη, και οχι κατωτερα δημιουργηματα της.Χωρις αυτη δεν μπορουμε να υπαρξουμε και εκεινη δεν μπορει να υπαρξει χωρις εμας.Απο τη στιγμη που υπαρχει αυτη η ενωση υπαρχει και η εννοια του θεου.

Αν με ρωτησετε τι ειναι ψυχη δεν μπορω να σας απαντησω.Δεν το ξερω.Ενα ομως ειναι σιγουρο.Οτι ειναι η ιδιαιτερη ενεργεια χωρις την οποια δεν θα ημουν σε θεση να σας πω τις σκεψεις μου...

[Kerezoon]

Το Θείον είναι αυτό το τμήμα των αφανών υπολογιστικών και οργανωτικών δυνάμεων του εγκεφάλου, που με σύμμαχο τη φυσική αιτιώδη συνάφειά του με τα συγχρονιστικά πλέγματα των γεγονότων, με ποικίλους τρόπους δείχνει στο μέρος της εξατομικευμένης, προσκολλημένης στην ταυτότητα, συνείδησης πως, λόγω της ενοειδούς της φαινομενικότητας αυταπατάται, σε παραγνώριση της παλίμψηστης φύσης ενός εαυτού που εκτείνεται στην πολύπλοκη αιτιότητα διαδοχικών υπερσυνόλων και υποσυνόλων διαδικαστικών διασπορών, το πέρας των οποίων φτάνει στο πέρας του Κόσμου όλου. Το Θείον είναι η αποζημιωτική ανάδραση στην παρέκκλιση από τούτη την έμφυτη ολιστική γνώση, που παρέχει στην επεξεργασία του εγκεφάλου η μορφοκλασματική άπειρη διασυνδετικότητα των συγχρονιστικών πλεγματικών γεγονότων ή, αλλιώς, η χωροχρονικές παραδοξότητες που επενεργούνται από το ολογραφικό Άπειρο. Είναι οι έμφυτες υπολογιστικές και οργανωτικές διεργασίες του εγκεφάλου που προσεγγίζουν την αυτοπροαίρετη προσέγγισή μας.

Αυτος ειναι ο τροπος της νεας θετικιστικης θεολογιας που αποδιδει στο Θειον εμμενη φυση (δηλαδη μη-υπερβατικη) και το καθιστα αρα πληρως συναπτομενο της Φυσης, του Σωματος, του Ασυνειδητου. Φανερα ενα τετοιο θεϊκο εξυπονοει τη μυθολογικη επικρατηση του Εωσφορου εναντι του αμιγως υπερβατικου, εξωκοσμικου Θεου.

[Trithemius]

Kerezoon,

Αν και γενικά συμφωνώ με την άποψη που παραθέτεις περί Θεού, διαφωνώ στο ότι είναι μία νέα θεϊστική πρόταση-εκδοχή.

* θεωρώ πως αναπτύσσεις ιδιαίτερα πολύπλοκα τις προτάσεις σου χωρίς λόγο, σε βαθμό που η πολυπλοκότητα δεν εντυπωσιάζει πλέον αλλά κουράζει. Δεν ξέρω που αποσκοπεί αυτός ο τρόπος γραφής σου αλλά θα μπορούσες να δώσεις το νόημα των σκέψεών σου πολύ πιο σύντομα, κατανοητά και παραστατικά, αντί να χρησιμοποιείς 5-6 λέξεις για 1 έννοια. Και σε διαβεβαιώ πως δεν έχω νωθρότητα αντίληψης...

[Kerezoon]

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius

Kerezoon,

Αν και γενικά συμφωνώ με την άποψη που παραθέτεις περί Θεού, διαφωνώ στο ότι είναι μία νέα θεϊστική πρόταση-εκδοχή.

* θεωρώ πως αναπτύσσεις ιδιαίτερα πολύπλοκα τις προτάσεις σου χωρίς λόγο, σε βαθμό που η πολυπλοκότητα δεν εντυπωσιάζει πλέον αλλά κουράζει. Δεν ξέρω που αποσκοπεί αυτός ο τρόπος γραφής σου αλλά θα μπορούσες να δώσεις το νόημα των σκέψεών σου πολύ πιο σύντομα, κατανοητά και παραστατικά, αντί να χρησιμοποιείς 5-6 λέξεις για 1 έννοια. Και σε διαβεβαιώ πως δεν έχω νωθρότητα αντίληψης...

Η προτασεις αυτες δεν ηταν δικες μου αλλα καποιου επιστημονα...
Επικροτουμε τετοιου ειδους εννοιολογησεις επειδη ακριβως γυμναζουν τον εγκεφαλο. Οταν μια εννοια αποδιδεται με διαφορετικο τροπο (με 5-6 λεξεις παραπανω) τουτο σημαινει οτι ο εκαστοτε συγγραφεας αποπειραται να μας βοηθησει να δουμε τα πραματα κι απο μια διαφορετικη σκοπια. Βαρεθηκαμε με τα ιδια κ τα ιδια αλλωστε, τις ιδιες αναμασημενες εκφρασεις. Αλλωστε οπως ειπε κι ο Deleuze, "αφηνω τη σκεψη μου ελευθερη να πλασει νεες φρασεολογιες νεα νοηματα διχως λογοκρισια, τουτος ειναι ο τροπος που διευρυνεται η γνωση".
Οταν ρωτησαν καποτε τον Φουκω γιατι γραφει τοσο περιπλοκα, αυτος απαντησε: "Επειδη αυτο μου ζηταει ο εκδοτικος οικος". Η προσπαθεια να κατανοησεις περιπλοκες φρασεολογιες γυμναζει τον εγκεφαλο. Ας μην ειμαστε τεμπεληδες σε αυτο.
Βρισκω πολυ ωραια την περιγραφη που παρεθεσα επειδη μας βοηθαει να σκεφτουμε περι τετριμμενων εννοιων με εναν νεο θετικιστικο τροπο.
Το αν ειναι νεα θεϊστικη προταση εξαρταται απο το πως θα δεις την εννοια της υποκειμενικοτητας. Αν σε αυτη μεταφερεται ολο το Μυστηριο που αποδιδονταν στον εξωκοσμικο Θεο, τοτε θα πρεπει να την εκλαβουμε ως ενθεη.

[Trithemius]

Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο στο θέμα των διατυπώσεων. Το προηγούμενο κείμενό σου περί του οποίου γίνεται λόγος είναι χαρακτηριστικό αυτού που εννοώ (πάντα συντονιστικά).

[Kerezoon]

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius

Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο στο θέμα των διατυπώσεων. Το προηγούμενο κείμενό σου περί του οποίου γίνεται λόγος είναι χαρακτηριστικό αυτού που εννοώ (πάντα συντονιστικά).

Kυριε Trithemius,
παψε να συντονιζεις με αυτον τον τροπο και επετρεψε στους συνομιλητες σου να εκφραζονται οπως τους ταιριαζει. Η πολυπλοκη φρασεολογια αποδιδει την πολυπλοκοτητα της φυσης. Η αναλυτικη γλωσσα (την οποια εσυ βρισκεις κουραστικη) ειναι αυτη που μας βοηθαει να εμβαθυνουμε περισσοτερο στα πραματα, για να αναδειξουμε ολα αυτα που η απλοϊκοτητα της καθημερινης φρασεολογιας αποκρυπτει.
Καλο ειναι ο συντονιστικος σου ρολος να απευθυνθει σε διαφορες παιδαριωδεις εκφρασεις που ριχνουν το επιπεδο του φορουμ.
Ειναι εντελως τρελο να "αστυνομευεις" αποπειρες προσφορας περισσοτερης ποιοτητας και αναδειξης της αληθειας.
Φιλικα.

[Trithemius]

Το Θείον είναι αυτό το τμήμα των αφανών υπολογιστικών και οργανωτικών δυνάμεων του εγκεφάλου, που με σύμμαχο τη φυσική αιτιώδη συνάφειά του με τα συγχρονιστικά πλέγματα των γεγονότων, με ποικίλους τρόπους δείχνει στο μέρος της εξατομικευμένης, προσκολλημένης στην ταυτότητα, συνείδησης πως, λόγω της ενοειδούς της φαινομενικότητας αυταπατάται, σε παραγνώριση της παλίμψηστης φύσης ενός εαυτού που εκτείνεται στην πολύπλοκη αιτιότητα διαδοχικών υπερσυνόλων και υποσυνόλων διαδικαστικών διασπορών, το πέρας των οποίων φτάνει στο πέρας του Κόσμου όλου. Το Θείον είναι η αποζημιωτική ανάδραση στην παρέκκλιση από τούτη την έμφυτη ολιστική γνώση, που παρέχει στην επεξεργασία του εγκεφάλου η μορφοκλασματική άπειρη διασυνδετικότητα των συγχρονιστικών πλεγματικών γεγονότων ή, αλλιώς, η χωροχρονικές παραδοξότητες που επενεργούνται από το ολογραφικό Άπειρο

Αν αυτό θεωρείς πως αποτελεί δείγμα ευρέως κατανοητής γραφής, τότε θεωρώ πως μιλάμε πλέον για φραστική φιλαυτία...

*δεν αστυνομεύω αγαπητέ και δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι τέτοιου είδους τρόπος γραφής απλώς δρα ενάντια στην προώθηση του (κατά τα άλλα σημαντικού) μηνύματος που θέλεις να μεταδώσεις. Μου ήρθε στο μυαλό ο τρόπος που έγραφαν "αλλού" τα γνωστά (για τους παλαιούς τέτοιων φόρα) "λευκά πουλιά"...

Ξαναλέω πως το μήνυμα που επιχειρείς να μεταδώσεις με βρίσκει σύμφωνο. Στο "περιτύλιγμα" διαφωνούμε. Φιλικά

[lmike]

Μια φορά κάποιος ρώτησε τον Βούδα:
- Υπάρχει Θεός;
- Ναι, απάντησε ο Βούδας.
Την ίδια μέρα ένας άλλος άνθρωπος τον ρώτησε:
- Υπάρχει Θεός;
Και ο Βούδας είπε:
- Όχι.
Στο τέλος της ημέρας ένας τρίτος άνθρωπος ρώτησε τον Βούδα για την ύπαρξη του Θεού και ο Βούδας δεν απάντησε, μόνο σήκωσε το δάχτυλό του, δείχνοντας τον ουρανό.
Όλα αυτά τα παρακολουθούσε ο μαθητής του ο Ανάντα. Τη νύχτα ρώτησε τον Βούδα:
- Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Σε παρακαλώ, πες μου, γιατί στην ίδια ερώτηση έδωσες τρεις διαφορετικές απαντήσεις;
Ο Βούδας είπε:
- Γιατί ήταν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Ο πρώτος πίστευε ότι δεν υπάρχει Θεός και ήθελε πάρα πολύ να δυναμώσει την πίστη του. Εγώ του είπα ότι υπάρχει Θεός, γιατί για να φτάσει στην Αλήθεια ο άνθρωπος πρέπει να απαλλαχθεί από αυτά στα οποία πιστεύει. Ο άλλος πίστευε ότι Θεός υπάρχει. Σ' αυτόν είπα ότι δεν υπάρχει Θεός. Είμαι εδώ, πάνω στη γη για να καταστρέψω κάθε πίστη για να φτερουγίσει ο νους πάνω στην πίστη και μόνο τότε ο άνθρωπος θα γνωρίσει την Αλήθεια. Ο τρίτος δεν ήταν θρήσκος, ούτε άθεος, δεν υπήρχε ανάγκη να πω "Ναι" ή "Όχι", γι' αυτό σιώπησα, λέγοντας με αυτόν τον τρόπο "Κάνε όπως εγώ, δηλαδή βυθίσου στη σιωπή και τότε θα ξέρεις".

[jmakryn]

υπαρχουν ατομα που γλωσσοπλαθουν για να φανουν δηθεν. Η γλωσσα δεν ειναι σκοπος. ειναι εργαλειο νοηματων. Αν δεν μπορεις να δωσεις με απλες λεξεις ενα νοημα , απλα δεν το εχεις καταλαβει. Προσπαθεις να εστιασεις και να μπερδεψεις τον συνομιλητη σου για να μην καταλαβει την αγνοια σου γυρω απο το θεμα. βρισκεσαι σε χαοτικη κατασταση εννοιων και λεξεων. γινεσαι και προκλητικος προς τον υπευθυνο. σου μιλησε πολυ λογικα. η δωσε μας την εννοια του θειου η μην μιλας. Ετσι μπερδεμενα μιλαγε και καποιος που ειχε μανια για ασθενη επι της χειρουργικης κλινης κ.λ.π Εγινε ανεκδοτο.

Ο Θεος ειναι ενεργεια ΄ ; Μα η ενεργεια ειναι συστατικο του συμπαντος παρομοια με την υλη. Αρα κατασκευασμα της Θεοτητας. Δηλαδη ο Θεος ταυτιζετυαι με το κατασκευασμα του ; Μα το κατασκευασμα ειχε αρχη. Γεννηθηκε. Δημιουργηθηκε. Ο Θεος δεν δημιουργηθηκε . Αρα ο Θεος ειναι πανω απο τετοιες Εννοιες. Εισαι λαθος.