Επιστροφή στο Forum : Το θηλυκό στοιχείο στο χριστιανισμό και οι δανεισμοί από άλλες θρησκείες
beetlejuice
07-03-07, 03:56
http://www.mlahanas.de/Greeks/Mythology/Images/MaryAndHorus.jpg
Δειτε αυτη την εικονα. Τη δευτερη την αναγνωριζετε. Στην πρωτη απεικονιζεται η αιγυπτιακη θεα Ισιδα (η λατρεια της οποιας απαγορευτηκε περιπου το 500 μ.χ) να κρατα στην αγκαλια της το γιο της, το θεο Ωρο. Η Ισιδα ειχε πολλους οπαδους και κατα τη διαρκεια της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας (μιλω για περιοδο περιπου το 200 μ.χ) θεωρουταν μια απο τις πιο διαδεδομενες θεοτητες. Την αποκαλούσαν αλλωστε απο πολυ παλια σαν "Βασιλισσα των Ουρανων", "Θεομητωρ" και "Παρθενα Μητερα".
Επειδη λοιπον ο χριστιανισμος δεν προεκυψε απο... "παρθενογεννεση", οποιος υποστηριζει οτι το σημερινο μορφωμα του ηταν συγκεκριμενο εξ'αρχης και δεν πλασθηκε μεσα στους αιωνες, μαλλον ειναι βαθια νυχτομενος.
Ας συζητησουμε λοιπον εδω για την παρουσια του γυναικειου στοιχειου στο χριστιανισμο. Πως αντιμετωπιστηκε η γυναικα στα πρωτα χρονια, αργοτερα και στις μερες μας; Ποτε (χρονικα!) η μητερα του Ιησου, πηρε ην ονομασια "Παναγια" και "Θεομητωρ" και γιατι συνεβη αυτο; Ποτε (επισης χρονικα!) εμφανιζονται οι πρωτες αγιες στη χριστιανικη εκκλησια; Ποιος ο ρολος των αβατων (βλ. για παραδειγμα αγ.ορος) στο χριστιανισμο και τι συμβολιζει η απαγορευση της παρουσιας των γυναικων εκει; Δανειστηκε η μητερα του Ιησου τα στοιχεια της Ισιδος και αλλων αρχαιων θεοτητων;
Αυτα ειναι μερικα απο τα ερωτηματα που θετω προς συζητηση :)
nikostheater
07-03-07, 04:32
Επειδη λοιπον ο χριστιανισμος δεν προεκυψε απο... "παρθενογεννεση", οποιος υποστηριζει οτι το σημερινο μορφωμα του ηταν συγκεκριμενο εξ'αρχης και δεν πλασθηκε μεσα στους αιωνες, μαλλον ειναι βαθια νυχτομενος.
Δωσε μας το φως σου γιατι δεν εχουμε σπιρτα εμεις οι "νυχτωμενοι."
Ας συζητησουμε λοιπον εδω για την παρουσια του γυναικειου στοιχειου στο χριστιανισμο. Πως αντιμετωπιστηκε η γυναικα στα πρωτα χρονια, αργοτερα και στις μερες μας; Ποτε (χρονικα!) η μητερα του Ιησου, πηρε ην ονομασια "Παναγια" και "Θεομητωρ" και γιατι συνεβη αυτο; Ποτε (επισης χρονικα!) εμφανιζονται οι πρωτες αγιες στη χριστιανικη εκκλησια; Ποιος ο ρολος των αβατων (βλ. για παραδειγμα αγ.ορος) στο χριστιανισμο και τι συμβολιζει η απαγορευση της παρουσιας των γυναικων εκει; Δανειστηκε η μητερα του Ιησου τα στοιχεια της Ισιδος και αλλων αρχαιων θεοτητων;
Αυτα ειναι μερικα απο τα ερωτηματα που θετω προς συζητηση
Η γυναικα στον Χριστιανισμο ηταν αποδεκτη ως ιση απο τον ιδιο τον Ιησου Χριστο.
Η μητερα του Ιησου θεωρουνταν μητερα Θεου εξ αρχης,ειδικοτερα και ισχυροτερα μετα τα γεγονοτα της Αναστασης και της Αναληψης.
Οι πρωτες αγιες υπηρχαν εξαρχης παλι.
Να αναφερω τις Αγιες Φωτεινη,Μαρια Μαγδαληνη κλπ.
Ο ρολος των αβατων ειναι ασκητικος και οχι μειωτικος στο γυναικειο φυλο και αφορα την αθωνικη πολιτεια μονο και οχι το συνολο του μοναστικου κοσμου.
Οχι,δεν δανειστηκε στοιχεια της Ισιδος η αλλων θεοτητων της αρχαιοτητας,εκτος ισως εικονογραφικα,κατι που δεν γνωριζω.Απο την παραδοση παντως την πρωτη εικονα της Παναγιας φιλοτεχνησε ενας απο τους Ευαγγελιστες,νομιζω ο Μαρκος.
Πάντως, ο Χριστούλης , στον Γάμη της Καναά , λυπάμαι που το λέω, αλλά δε μιλάει
καλά στη μαμά του. Περίπου της λέει κάτι που είναι ανάγωγο.
Σα να λέγαμε σήμερα στη μαμά μας εκεί που μας μιλάει ένα "α παράτε με και συ"
Εγώ ποτέ δεν θα μιλούσα έτσι στους γονείς μου και θα απέρριπτα αμέσως απ τις
παρέες μου κάποιον ο οποίος μιλάει έστω και απότομα στους γονείς του.
Διότι σημαίνει ότι αφού δεν μπορείς να σεβαστείς τους γονείς σου τότε με τους
φίλους σου απλά προσποιείσαι.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Β΄ (Ο γάμος στην Κανά και το πρώτο θαύμα)
4 λέγει αυτη ο Ιησούς· τι εμοί και σοί, γύναι; ούπω ήκει η ωρα μου.
5 λέγει η μήτηρ αυτού τοις διακόνοις· ό,τι αν λέγη υμίν, ποιήσατε.
Αντιγράφω μετάφραση από ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ isbn 960-7241-25-8 εκδόσεις Πέργαμος
μεταφορά στην νεοελληνική Σπύρος Φίλος.
Και την τρίτη ημέρα έγινε ένας γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας
και εκεί ήταν η μητέρα του Ιησού. Προσκλήθηκε μάλιστα στο γάμο
και ο Ιησούς και οι μαθητές του.
Και επειδή έλειψε το κρασί , η μητέρα του Ιησού λέει σ΄ αυτόν
«Δεν έχουν κρασί »
Ο Ιησούς λέει σ' αυτή :
«Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε σένα και μένα γυναίκα? Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου»
Επαναλαμβάνω: τι εμοί και σοί, γύναι; ούπω ήκει η ωρα μου.
Αυτή η φράση είναι σε ελεύθερη μετάφραση ένα «α παράτα μας»
Αν ψάξουμε να δούμε που αλλού χρησιμοποιείται η ίδια φράση στην καινή και παλαιά
διαθήκη τότε θα καταλάβετε πόσο βαριά είναι. Την Λέει ο Χριστούλης και σε δαίμονες
την ώρα που τους εξολοθρεύει.
Θέλω να πω, πως ο ρόλος της γυναίκας αρχικά δεν ήταν σχεδιασμένος για να είναι
όπως εξελίχθηκε στην πορεία της εξέλιξης της θρησκέιας του Χριστιανισμού.
Αρχικά πρέπει να είχαν στο νου τους να έχουν τις γυναίκες με μπούρκα όπως
και στον μουσουλμανισμό.
Λίτσα μου, ερμηνεύεις ξανά ένα απόσπασμα των ευαγγελίων με τρόπο που να συμφέρει το συλλογισμό σου. Ειλικρινά δεν βρίσκω καμία σχέση μεταξύ του "άει παράτα μας" με το "τι εμοί και συ, γύναι;"
Για πολλοστή φορά γίνεται μαι απέλπιδα προσπάθεια να κατηγορηθεί ο χριστιανισμός και για μισογυνισμό και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο Χριστός.
Ο Χριστός, όμως, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ήταν εκείνος που.
-Χρησιμοποιεί γυναίκες σε παραβολή (Κατά Ματθαίον, 13, 33). Σε άλλη παραβολή παραλληλίζει τη χαρά μιας γυναίκας με τη χαρά αγγέλων και Θεού (Κατά Λουκάν, 15, 8-10). Σε άλλη παραβολή έχει γυναίκα ως υπόδειγμα επίμονης αναζήτησης του δικαίου (Κατά Λουκάν, 18, 1-5).
-Δύο μόνο ανθρώπους επαίνεσε, πριν την Ανάσταση, για την πίστη τους˙ έναν Ρωμαίο εκατόνταρχο και μία γυναίκα, την Χαναναία (Κατά Ματθαίον, 15, 28). Έχουμε ισότητα, ένας άντρας και μία γυναίκα επαινούνται.
-Αντίθετα από πολλούς άντρες (π.χ. Ιούδα και Πέτρο), καμμία γυναίκα μαθήτρια του Χριστού δεν παρουσιάζεται να απιστεί στο διάστημα μετά τη σύλληψή του από τους Ρωμαίους.
-Όταν οι μαθητές του αγανάκτησαν με μια γυναίκα εξαιτίας μιας πράξης της, ο Χριστός την υπερασπίστηκε αποκαλώντας καλή την πράξη της (Κατά Ματθαίον, 26, 10).
-Όταν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν έτοιμοι να λιθοβολήσουν μια μοιχαλίδα, αυτός τους αποστόμωσε συγχωρώντας την (Κατά Ιωάννην, 8, 1-11).
-Από όλους όσοι προσέφεραν τον οβολό τους στο θησαυροφυλάκιο του Ναού ο Χριστός επαινεί όχι έναν άντρα, αλλά μια γυναίκα (Κατά Μάρκον, 12, 43-44).
-Κατά τις περιοδίες του δεχόταν να είναι μαζί του και γυναίκες εκτός από τους δώδεκα αποστόλους˙ αυτές τον διακονούσαν (Κατά Λουκάν, 8, 1-3 και Κατά Μάρκον 27, 55, όπου γίνεται λόγος για «πολλές γυναίκες»).
-Ο Χριστός δίδασκε σε μικτά πλήθη, όχι μόνο ανδρικά (Κατά Ματθαίον, 14, 21 και 15, 38).
-Είναι ολοφάνερο ότι είχε και μαθητές γυναίκες (Κατά Λουκάν, 10, 39).
-Αποκαλεί μια θεραπευμένη απ΄ τον ίδιο γυναίκα «θυγατέρα του Αβραάμ» (Κατά Λουκάν, 13, 16).
-Όταν οι γονείς του Ιησού τον πήγαν στο ναό, προφήτεψαν εκεί, μπροστά τους, γι’ αυτόν όχι μόνο ένας άντρας ο Συμεών, αλλά και μία «προφήτις», η Άννα (Κατά Λουκάν, 2, 36-38).
-Χάρη σε μια Σαμαρείτιδα πολλοί από μια πόλη πίστεψαν στο Χριστό (Κατά Ιωάννην, 4, 39).
-Η γυναίκα του Πιλάτου όχι μόνο αντιλαμβάνεται την αθωότητα του Χριστού αλλά και ζητά απ’ τον άντρα της να μην του κάνει κακό (Κατά Ματθαίον, 27, 19).
-Μια γυναίκα, η Μάρθα, ομολογεί ότι ο είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού (Κατά Ιωάννην, 11, 27).
-Ο διάλογος του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα είναι από τους πιο μεγάλους διαλόγους στην Κ.Δ. (20 στίχοι).
-Οι μαθητές του απορούν που μιλάει με γυναίκα (Κατά Ιωάννη, 4, 27).
-Επαινεί τη Μαρία που διαλέγει να τον ακούει και λέει ότι η μερίδα της δε θα της αφαιρεθεί (Κατά Λουκάν, 10, 41).
-Θεραπεύει μια αιμορροούσα (Κατά Ματθαίον, 9, 22-23), ανασταίνει την κόρη κάποιου (Κατά Ματθαίον, 9, 26), θεραπεύει την πεθερά του Πέτρου (Κατά Μάρκον 1, 31), θεραπεύει την κόρη μιας Χαναναίας (Κατά Ματθαίον, 15, 28), θεραπεύει μια άρρωστη (Κατά Λουκά, 13, 13-14).
-Πρώτα οι γυναίκες έμαθαν για την Ανάσταση (Κατά Λουκάν, 24, 4-8). Ο αναστημένος Χριστός εμφανίζεται και μιλά πρώτα σε γυναίκα (Κατά Ιωάννη, 20, 14 κ.ε.), κι ενώ οι γυναίκες πήγαν στους αποστόλους και τους είπαν για την Ανάσταση, οι απόστολοι θεώρησαν ανοησίες τα λόγια τους (Κατά Λουκά, 24, 12)
Πολλές πλευρές της στάσης του Ιησού προς τις γυναίκες είναι επαναστατικές συγκρινόμενες με αυτές των Ραββίνων. Έτσι ο Χριστός
1) δεν διαχωρίζει άντρες από γυναίκες, αφού δίδασκε και στα δύο φύλα, ενώ οι ραββίνοι δεν δίδασκαν σε γυναίκες.
2) δεχόταν να τον αγγίζουν «ακάθαρτες» γυναίκες, ενώ οι ραββίνοι όχι.
3) μιλούσε με γυναίκες δημόσια, ενώ οι Ιουδαίοι το απέφευγαν (Ταλμούδ, Aboth, 1, 5).
4) στις παραβολές του χρησιμοποιούσε γυναικεία παραδείγματα για καλό κι όχι για αποφυγή, σ’ αντίθεση με τους ραββίνους.
5) δεν υποτιμά τις γυναίκες. Η γνωστή φράση «Σ’ ευχάριστώ, Θεέ, που δεν μ’ έκανες Εθνικό ή γυναίκα» – την οποία ορισμένοι επαναλαμβάνουν ως κατηγορία κατά του Θεού της Π.Δ., δίχως να ξέρουν ποιος και πότε την είπε –, η οποία είναι του ραββίνου Ιούδα και προέρχεται από το Ταλμούδ (TosephtaBerakoth, 7, 18) κι όχι από την Παλαιά Διαθήκη, θα απορριπτόταν αμέσως από τον Ιησού.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο απόστολος Παύλος είχε διαφορετική και χειρότερη γνώμη από τον Ιησού για τις γυναίκες. Δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο αν εξετάσουμε τα εξής ζητήματα σχετικά με τη γυναίκα:
- Ο Ιησούς, όπως είδαμε, σε αντίθεση με τους ραββίνους, δεν θεωρούσε ότι η συναναστροφή με γυναίκες οδηγεί απαραίτητα στην ακολασία, γι’ αυτό και συζητούσε με γυναίκες και δίδασκε σ’ αυτές. Ούτε ο απ. Παύλος φαίνεται να έχει την άποψη των ραββίνων, αφού μιλούσε με γυναίκες (πώς αλλιώς έμεινε στο σπίτι της Λυδίας και μιλούσε μαζί της; Πράξεις 16, 15 κ.ε.) και φυσικά τις αποκαλεί βοηθούς του και προφήτιδες.
- Ο Ιησούς είχε γυναίκες που ταξίδευαν μαζί του, το ίδιο κι ο απ. Παύλος (Α’ Κορινθίους, 9, 5).
- Ο Ιησούς ποτέ δεν αναφέρθηκε σε γυναίκα υποτιμητικά λόγω του φύλου της, το ίδιο κι ο απ. Παύλος, αφού τις είχε βοηθούς και συνεχώς κάνει λόγο για διάφορες γυναίκες που κόπιασαν γι’ αυτόν και τους συνεργάτες του (Προς Ρωμαίους, 16). Και φυσικά απορρίπτει τη διάκριση ανδρών και γυναικών, εθνικών και Ιουδαίων (Προς Γαλάτας, 3, 28).
(οι παραπάνω πληροφορίες είναι από το διαδικτυακό τόπο www.arhaiopliksia.org (http://www.arhaiopliksia.org))
Λίτσα μου, ερμηνεύεις ξανά ένα απόσπασμα των ευαγγελίων με τρόπο που να συμφέρει το συλλογισμό σου. Ειλικρινά δεν βρίσκω καμία σχέση μεταξύ του "άει παράτα μας" με το "τι εμοί και συ, γύναι;"
Μιχάλη μου, με κατηγορείς άδικα.
Θα τολμούσα ποτέ να κάνω αποσπασματική ερμηνεία ;
Έχω και άλλες περιγραφές που ενισχύουν αυτό που λέω
Πρόσεξε που αλλού εμφανίζεται αυτή η "αθώα" φράση στην ΚΔ
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ε΄
5 και δια παντός νυκτός και ημέρας εν τοις μνήμασι και εν τοις
όρεσιν ην κράζων και κατακόπτων εαυτόν λίθοις. 6 ιδών δε τον Ιησούν
από μακρόθεν έδραμε και προσεκύνησεν αυτόν, 7 και κράξας φωνή μεγάλη
λέγει· τι εμοί και σοί, Ιησού, υιε του Θεού του υψίστου; ορκίζω σε
τον Θεόν, μη με βασανίσης. 8 έλεγε γαρ αυτω· έξελθε το πνεύμα το
ακάθαρτον εκ του ανθρώπου. 9 και επηρώτα αυτόν· τι όνομά σοι; και
απεκρίθη λέγων· λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί εσμεν.
&
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Η΄
27 εξελθόντι δε αυτω επί την γην υπήντησεν αυτω ανήρ τις εκ της πόλεως,
ος είχε δαιμόνια εκ χρόνων ικανών, και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και
εν οικία ουκ έμενεν, αλλ’ εν τοις μνήμασιν. 28 ιδών δε τον Ιησούν
και ανακράξας προσέπεσεν αυτω και φωνή μεγάλη είπε· τι εμοί και σοί,
Ιησού, υιε του Θεού του υψίστου; δέομαί σου, μη με βασανίσης
[/color]
Δηλαδή , τα δαιμόνια για να βρίσουν τον Ιησού του λένε · τι εμοί και σοί,
Δηλαδή το "τι εμοί και σοί" είναι βρισιά.
Το ότι έχουν επενδύσει την ΚΔ με φράσεις που εξυμνούν τον
ρόλο της γυναίκας θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι την έχουν
συγγράψει περισσότεροι από ένας γραφέας σε κάθε ευαγγέλιο
και είχαν διαφορετικές "τάσεις" μέσα στο κείμενο.
Μπορεί να είχαν κι άλλες βρισιές που τις αλλάξαν αλλά τους
ξέφυγε αυτή.
Απ τις λεπτομέρειες ανακαλύπτεις περισσότερα παρά απ τα προφανή.
Αυτό ισχύει σε ΟΛΑ τα προπαγανδιστικά κείμενα.
Μιχάλη μου, με κατηγορείς άδικα.
Θα τολμούσα ποτέ να κάνω αποσπασματική ερμηνεία ;
Λίτσα μου, δεν έχω καμία διάθεση να σε κατηγορήσω και δεν εννοούσα κάτι τέτοιο. Αν, ωστόσο, αυτή την εντύπωση έδωσα, ζητώ συγγνώμη, δεν είχα κανένα τέτοιο σκοπό. Θέλησα απλώς να πω ότι τη φράση αυτή την ερμηνεύεις έτσι, εγώ αλλιώς και κάποιος άλλος διαφορετικά. Ελικρινά, δεν θεωρώ πως σημαίνει αυτό που λες, ούτε στο σημείο που την αναφέρεις ξανά (περί των δαιμονίων). Τα δαιμόνια παρακάλεσαν τον Ιησού, δεν τον έβρισαν, ή τουλάχιστον έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη φράση αυτή, περίπου ως εξής. "μην τα βάζεις μαζί μας εσύ που είσαι ισχυρότερος, σε παρακαλούμε να μη μας βασανίσεις". Αλλά αυτό είναι δική μου ερμηνεία, το ξαναλέω και μπορεί να είναι εντελώς λανθασμένη...
Το ότι έχουν επενδύσει την ΚΔ με φράσεις που εξυμνούν τον
ρόλο της γυναίκας θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι την έχουν
συγγράψει περισσότεροι από ένας γραφέας σε κάθε ευαγγέλιο
και είχαν διαφορετικές "τάσεις" μέσα στο κείμενο.
Μπορεί να είχαν κι άλλες βρισιές που τις αλλάξαν αλλά τους
ξέφυγε αυτή.
Απ τις λεπτομέρειες ανακαλύπτεις περισσότερα παρά απ τα προφανή.
Αυτό ισχύει σε ΟΛΑ τα προπαγανδιστικά κείμενα.
Αποκλείεται, δηλαδή να μην πρόκειται για προπαγάνδα, αλλά πραγματικά να εκτιμούσαν το ρόλο της γυναίκας; Τόσα επιχειρήματα αναφέρει το άρθρο της ιστοσελίδας και έχει και περισσότερα που λόγω χώρου δεν τα παρέθεσα ακόμα. Δεν αποκλείω το γεγονός να υπήρξαν και μισογύνεις ορισμένοι, αλλά δεν υπήρξαν μόν αυτοί, αν και συνήθως αυτούς προβάλλουν ορισμένοι. Τους λόγους τους γνωρίζουν οι ίδιοι...
Να τονίσουμε ότι το θέμα αυτό υπάρχει σχεδόν ολόιδιο στα dvd της σειράς "Βιβλικά Απόκρυφα" (και συγκεκριμένα στο 2ο) του National Geographic και το διανέμει η εφημερίδα "Το Βήμα".
Η γυναικα στον Χριστιανισμο ηταν αποδεκτη ως ιση απο τον ιδιο τον Ιησου Χριστο.
Η μητερα του Ιησου θεωρουνταν μητερα Θεου εξ αρχης,ειδικοτερα και ισχυροτερα μετα τα γεγονοτα της Αναστασης και της Αναληψης.
Οι πρωτες αγιες υπηρχαν εξαρχης παλι.
Να αναφερω τις Αγιες Φωτεινη,Μαρια Μαγδαληνη κλπ.
Βέβαια, ήταν ίση η γυναίκα με τον άντρα για τον Χριστό. Πάντως σίγουρα δεν ίσχυε το ίδιο και για την Εκκλησία... Ας πούμε ότι η ισότητα υπήρχε μόνο "στα χαρτιά"...
Ο ρολος των αβατων ειναι ασκητικος και οχι μειωτικος
Σε αυτό θα συμφωνήσω.
Οχι,δεν δανειστηκε στοιχεια της Ισιδος η αλλων θεοτητων της αρχαιοτητας,εκτος ισως εικονογραφικα,κατι που δεν γνωριζω.
Έτσι νομίζεις, φίλε μου... Πολλά πράγματα έχει πάρει ο χριστιανισμός από άλλες θεότητες και θρησκείες, για να προσελκύσει κόσμο...
Επαναλαμβάνω: τι εμοί και σοί, γύναι; ούπω ήκει η ωρα μου.
Αυτή η φράση είναι σε ελεύθερη μετάφραση ένα «α παράτα μας»
Αν ψάξουμε να δούμε που αλλού χρησιμοποιείται η ίδια φράση στην καινή και παλαιά
διαθήκη τότε θα καταλάβετε πόσο βαριά είναι. Την Λέει ο Χριστούλης και σε δαίμονες
την ώρα που τους εξολοθρεύει.
Ας μην ξεχνάμε litsούλα ότι η παναγίτσα δεν ήταν μανούλα του χριστούλη, αλλά ένα μέσο για να ενσαρκωθεί, άλλωστε εκείνος ήταν 100% άνθρωπος, αλλά και 100% Θεός. Η Παναγία ήταν ένα εκτελεστικό όργανο που επιλέχθηκε για την τιμιότητά της και την καλοσύνη της. Μην ξεχνάμε και το ότι θα μπορούσε να αρνηθεί να φιλοξενήσει τον Χριστό για 9 μήνες.
Επίσης λάβε σοβαρά υπόψιν σου τα αποσπασματα που σου δίνει ο Μιχάλης και μετά ξανα-βγάλε τα συμπεράσματά σου.
Τέλος να πω ότι η φράση "τι επεμβαίνεις σε εμένα" εμένα δεν μου ακούγεται κακή. Όπως θα έλεγε και ένας λατίνος: "sapiens nihil affirmat quod non probat" (ο σοφός τίποτε δεν βεβαιώνει, αν δεν το αποδεικνυει). Και να πω την αλήθεια δεν με πείθει η "απόδειξη" ότι το ίδιο πράγμα είπαν και τα δαιμόνια στον Ιησού...
Αγαπητή μου Litsa, με όλη την καλή διάθεση που έχω απέναντί σου πιστεύω ότι είναι άστοχο να κατηγορείται ο Ιησούς και για μισογυνισμό. Χωρίς καν να νιώθω χριστιανή, αισθάνομαι την ανάγκη να τον υποστηρίξω! Οι δε χριστιανοί, για τη συγκεκριμένη φράση λένε ότι, ο Ιησούς της μίλησε έτσι εννοώντας ''θα μου πεις εμένα που είμαι θεός τι να κάνω?''. Οχι επειδή ήταν γυναίκα, αλλά επειδή ήταν άνθρωπος, λένε. Εμένα προσωπικά δεν ξέρω αν με καλύπτει κι αυτό ως εξήγηση. Αλλά και πάλι, η διδασκαλία του Ιησού σε κανένα σημείο δεν δείχνει διαθέσεις μισογυνισμού. Αντίθετα, όπως ανέφερε και ο Μιχάλης περιγραφικότατα πριν, είναι πολλές οι περιπτώσεις που δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Να κατηγορήσουμε τον χριστιανισμό για τόσα που έχει κάνει ανά τους αιώνες, ναι. Αλλά, για κάποιον που, και άνθρωπος να ήταν μόνο, κήρυττε μόνο την αγάπη, λίγο δύσκολο να πιστέψω ότι διαχώριζε τις γυναίκες από μια φράση. Και τελικά, παρακάτω της έκανε και το χατίρι! Κρασί για όλους...Όπως και να 'χει, σεβαστή η άποψη σου.
Εκείνο που αναρωτιέμαι εγώ, κοιτάζοντας την πλειοψηφία των θεμάτων της θρησκειολογίας αλλά και το παρόν θέμα, είναι ότι, μιας και σας νοιάζει τόσο πολύ η θέση της γυναίκας στη θρησκεία, γιατί εξετάζουμε μόνο τη θέση της στο χριστιανισμό και όχι και στις άλλες θρησκείες, τόσο στις μονοθειστικές όσο και στις πολυθειστικές, από την Ευρασία έως και την Αφρική. Περνάνε καλύτερα, άραγε, οι γυναίκες σε θρησκείες όπως ο ισλαμισμός; Δεν έχω διαπιστώσει να νοιάζεται κανείς ιδιαίτερα για αυτό...
nikostheater
07-03-07, 15:05
Δεν μπορω παρα να συμφωνησω με τον Μιχαλη..
Αλλα δυστυχως ο Χριστιανισμος για μερικους ειναι ο ευκολος στοχος επειδη υπαρχουν πολλοι Χριστιανοι εδω και επειδη ο Χριστιανισμος δεν ειναι Ισλαμισμος με Φετβα και λοιπα δημοκρατικα.. :( :(
dragoness_crysta
07-03-07, 15:33
Βασικα το ολο θεμα της παναγιας ειναι δανεικο απο την αιγυπτιακη θρησκεια.
Παρακολουθωντας ενα ντοκυμαντερ της σειρας του βηματος με τα αποκρυφα μυστηρια (συγκεκριμενα λεγεται "οι ανταγωνιστες του ιησου"...
ελεγε οτι σε παλαιοτερη θρησκεια οπως της αιγυπτιακης βλεπουμε την θεα Ισιδα να κραταει στην αγκαλια της το νεαρο Ωρο.
Μετα το θανατο του Χριστου που η διδασκαλια του εξαπλωνοταν (με μεθοδευμενο τροπο) και στην Ρωμαικη αυτοκρατορια, εκεινη την εποχη, ειχαν ανθισει και αλλες θρησκειες οπως αυτη της θεας Ισιδας στη Ρωμη αλλα και παρομοιες με αυτες του Ιησου...
Για να μην τα πολυλογω, η λατρεια του θηλυκου ενοχλουσε τους αντρες οπως ελεγε το ντοκυμανταιρ γιατι, πολλες φορες οι γυναικες δεν ηθελαν να εκπληρωνουν τα συζυγικα τους καθηκοντα (γνωριζετε πολυ καλα τι εννοω) και να αφιερωνουν περισσοτερο χρονο στις τελετες της θεας και στις τασεις για παρθενια...
πιστευω οτι ενας απο αυτους τους λογους που εδιωξαν αυτη τη θρησκεια ηταν και αυτος...(λιγο κουλο....αλλα θα μπορουσε να ειναι...)....
επιπλεον, ας μην ξεχναμε οτι μια νεα θρησκεια βασιζεται παντοτε σε θεμελια μιας παλαιοτερης.
Αλλα ειδικα για τον χριστιανισμο, εδραιωθηκε με μεγαλη μεθοδευση, εξαφανιζοντας απο το προσκηνιο αλλη θρησκεια που ειτε πηγαινε προς τη λατρεια του θηλυκου, ειτε προσπαθουσε να μιμηθει τον τροπο του Ιησου Χριστου.
Θέλησα απλώς να πω ότι τη φράση αυτή την ερμηνεύεις έτσι, εγώ αλλιώς και κάποιος άλλος διαφορετικά. Ελικρινά, δεν θεωρώ πως σημαίνει αυτό που λες, ούτε στο σημείο που την αναφέρεις ξανά (περί των δαιμονίων). Τα δαιμόνια παρακάλεσαν τον Ιησού, δεν τον έβρισαν, ή τουλάχιστον έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ τη φράση αυτή, περίπου ως εξής. "μην τα βάζεις μαζί μας εσύ που είσαι ισχυρότερος, σε παρακαλούμε να μη μας βασανίσεις". Αλλά αυτό είναι δική μου ερμηνεία, το ξαναλέω και μπορεί να είναι εντελώς λανθασμένη...
Μιχάλη, πολύ σωστά το ερμηνεύεις! Αν τον έβριζαν δεν θα τον παρακαλούσαν κιόλας. Το αντίθετο θα έλεγα. Τον αναγνώρίζουν ως υιό θεού με απόλυτη δύναμη επάνω τους να τους βασανίσει.
Όποιο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής και να ανοίξεις, πουθενά δεν θα βρείς την συγκεκριμένη έκφραση ή 1 από της λέξεις της να αποτελούν βρισιά.
Τώρα όσον αφορά την απόκριση του Χριστού στην Παναγία., μια καλόπιστη εξήγηση. Η Παναγία, γεννά τον Χριστό αλλά δεν εξισσώνεται μαζί του, εκείνος είναι υιός θεού και εκείνος γνωρίζει πότε και τί θα κάνει. Είναι με άλλα λόγια ο μόνος υπεύθυνος. Όταν λοιπόν του κάνει η μητέρα του σύσταση εκείνος με τα διάσημα πλέον λόγια της δίνει να καταλάβει ότι υπάρχει λόγος που δεν έχει αντιδράσει ακόμη, διότι δεν είναι ακόμη η ώρα για να γίνει αυτό. Και την στιγμή αυτή κανείς άλλος δεν την γνωρίζει και δεν την ορίζει, ούτε η μητέρα του, παρά μονάχα ο ίδιος.
Επειδή η Λίτσα ΟΤΙ λέει δεν το λέει έτσι αστήριχτα, σας είπα ότι το «τι εμοί και σοί,»
είναι μια περιφρονητική πρόταση που δεν θα δικαιολογούσε να την απευθύνει ένας καθώς πρέπει
και υποδειγματικός Ιησούς σε δημόσιο χώρο προς την μητέρα του. Σε ελεύθερη μετάφραση θα λέγαμε
«τι σχέση έχεις εσύ με μας», δηλαδή «τι ανακατεύεσαι στις δουλειές μου» δηλαδή «α παράτα μας». (Ντροπή, τα καλά παιδιά δε μιλάνε έτσι)
Φυσικά Μιχάλη ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύει όπως θέλει αλλά για να έχει ισχύ μια ερμηνεία
πρέπει να μπορεί ικανοποιητικά να απαντά και να καταρρίπτει άλλες ανταγωνιστικές ερμηνείες
όπως η δικιά μου. Δεν μπορεί να ισχύουν και οι δύο . ε ; μπορεί ; (μπορεί !)
Αποκλείεται, δηλαδή να μην πρόκειται για προπαγάνδα, αλλά πραγματικά να εκτιμούσαν το ρόλο της γυναίκας;
Αποκλείεται δηλαδή να υπάρχουν παλαιότερα στρώματα αφηγήσεων, πολύ παλαιότερα από την τελική επεξεργασία
των κειμένων των ευαγγελίων, όπου έχουν μείνει αναλλοίωτες οι πολύ αρχικές επιδιώξεις και αντιλήψεις των ιεραρχών ;
Φυσικά και δεν αποκλείεται και εκεί πρέπει να στρέψουμε τα βλέματα και όχι
σε συμψηφισμούς , δηλαδή έχει 10 υπέρ της γυναίκας και ένα κατά
οπότε κερδίζει η "γυναίκα-μισογυνισμός" 10-1. Δε ξέρω αν με "πιάνεις" ;
Ας μην ξεχνάμε litsούλα ότι η παναγίτσα δεν ήταν μανούλα του χριστούλη, αλλά ένα μέσο για να ενσαρκωθεί, άλλωστε εκείνος ήταν 100% άνθρωπος, αλλά και 100% Θεός
Ας μην ξεχνάμε excellentούλη όμως ότι, θεός ξεθεός, είχε πάει σε γάμο δηλαδή σε κοινωνική εκδήλωση σαν άνθρωπος με την
μαμά του. Θα έπρεπε να ήταν πιο προσεκτικός. Έτσι τον είδαν οι υπόλοιποι. Και ο κόσμος που τον έβλεπε θα τον έκρινε από το πώς της συμπεριφέρθηκε.
Άμα εμένα αύριο μεθαύριο στείλω τον γιο μου σε κατηχητικό και γυρίσει σπίτι και μου πει «τι εμοί και σοί»
θα είναι μια αγένεια.
Αγαπητή μου Litsa, με όλη την καλή διάθεση που έχω απέναντί σου πιστεύω ότι είναι άστοχο να κατηγορείται ο Ιησούς και για μισογυνισμό.
Πιστεύεις. . . και γω πιστεύω . . . μπορείς να το αποδείξεις ; Δεν κατηγορούμε τον Ιησού για μισογυνισμό
αλλά αυτόν που εμπνεύστηκε και έγραψε αυτό το εδάφιο για ανάγωγο και ότι αντανακλά περίεργες απόψεις
περί γυναικών.
Μιχάλη , εξετάζουμε τον Χριστιανισμό γιατί ζούμε σε μια Χριστιανική χώρα και από δω έχουμε τις περισσότερες παραστάσεις.
Εγώ σε κατηχητικό πήγα, δε πήγα στο Θιβέτ να μάθω για τους Βουδιστές. Τι να κάνουμε ;
Λοιπόν, επιστρέφουμε στο θέμα μας
Τι σημαίνει «τι εμοί και σοί» Τι θα μπορούσε να έλεγε στον θεό ένα δαιμόνιο την ώρα που το εξολοθρεύει ;
Μάλλον βρισιές και υποτιμητικά λόγια . Όχι παρακάλια πάντως
Ας δούμε πάλι που αλλού αναφέρεται η επίμαχη φράση
Κριταί Κεφ ΙΑ
Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει συνομιλίες μεταξύ των πρεσβευτών του Ιεφθάε και στον βασιλιά των γιων Αμμών.
Ο Ιεφθάε είναι ισχυρός σε δύναμη αλλά γιος πόρνης και εξ'αιτίας της πόρνης μητέρας χάνει την κληρονομιά του,
πηγαίνει στην γη Τωβ όπου συγκεντρώνει εκεί την σάρα και την μάρα Αργότερα αυτοί που του στέρησαν την
κληρονομιά επειδή είναι σε δύσκολη θέση με πόλεμο που έχουν με τους γιους Αμμών , τον παρακαλούν να τους
βοηθήσει υποσχόμενοι να του επιστρέψουν την κληρονομιά του Αυτός δέχεται , ακολουθούν διπλωματικές
συνομιλίες , εκεί σε ώρα οργής και περιφρόνησης λέγεται το ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙΣ ΕΣΥ ΜΕ ΜΑΣ , να μη σας
τα πολυλογώ , ακολουθεί ένας πόλεμος τρικούβερτος και σφαγή και και και , ξέρετε , αυτά που στην ΠΔ
είναι ψωμοτύρι . Με την βοήθεια του Κυρίου φυσικά ΠΑΝΤΑ κατασφάζονται οι αντίπαλοι. και
πιστέψτε εσείς πως το «τι εμοί και σοί» είναι φυσιολογική φράση που μπορεί να την λέει ο Ιησούς δημόσια
στη μαμά του .
1
ΚΡΙΤΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ
10 και είπαν οι πρεσβύτεροι Γαλαάδ προς Ιεφθάε· Κύριος έστω ακούων ανά μέσον ημών,
ει μη κατά το ρήμά σου ούτω ποιήσομεν. 11 και επορεύθη Ιεφθάε μετά των πρεσβυτέρων
Γαλαάδ, και έθηκαν αυτόν ο λαός επ ‘ αυτούς εις κεφαλήν και εις αρχηγόν. και ελάλησεν
Ιεφθάε πάντας τους λόγους αυτού ενώπιον Κυρίου εν Μασσηφά.
12 Και απέστειλεν Ιεφθάε αγγέλους προς βασιλέα υιών Αμμών λέγων· τι εμοί και σοί, ότι
ήλθες προς με του παρατάξασθαι εν τη γη μου; 13 και είπε βασιλεύς υιών Αμμών προς τους
αγγέλους Ιεφθάε· ότι έλαβεν Ισραήλ την γην μου εν τω αναβαίνειν αυτόν εξ Αιγύπτου από
Αρνών έως Ιαβόκ και έως του Ιορδάνου· και νυν επίστρεψον αυτάς εν ειρήνη, και πορεύσομαι.
14 και προσέθηκεν έτι Ιεφθάε και απέστειλεν αγγέλους προς βασιλέα υιών Αμμών.
15 και είπεν αυτω· ούτω λέγει Ιεφθάε· ουκ έλαβεν Ισραήλ την γην Μωάβ και την γην υιών Αμμώ
Ας υποθέσουμε πως όντως η επίμαχη φράση δεν είναι απαξιωτική και μπορεί να λεγχθεί από κάποιον προς στη μάνα του....ας υποθέσουμε δηλαδή πως δεν έχει δίκιο η Λίτσα και πως η φράση αυτή σημαίνει "Μην ανακατεύεσαι στις δουλειές μου " ή "Ποια είσαι εσύ που θα πεις σε ένα Θεό τι να κάνει" όπως διάβασα σε κάποιες ερμηνείες. Ας υποθέσουμε ακόμα πως η Παναγία δεν αποτελούσε τίποτα άλλο παρά το "μέσο" της ενσάρκωσης του Θεού στο κόσμο των γήινων. Ρωτώ λοιπόν, δεν βρίσκετε λίγο περίεργο το γεγονός ότι ο Θεός που ενανθρωπίστηκε για να γλυτώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους, να εξισώσει όλους τους ανθρώπους απέναντι στο Θεό και να καταργήσει κάθε μορφή ανισότητας και εκμετάλευσης, πρώτα να εκμεταλεύτηκε μια παρθένα γυναίκα, μια αμόλυντη και αγαθή ύπαρξη (άλλωστε γι αυτό επιλέχτηκε κιόλας) για να τον γεννήσει και μετά αφού τον μεγάλωσε και τον ανέστησε και τον έκανε κοτζάμ παλικάρι να την απαξιώνει μπροστά σε τόσο κόσμο ακόμα και με μία έκφραση που υποθετικά δεν είναι απαξιωτική...αλλα αν μη τι άλλο είναι προσβλητική...που πήγε δηλαδή η ισότητα την οποία δίδασκε ως τότε...το όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του Θεού? Πιστεύω πως όποιος γίνεται δάσκαλος και διδάσκει πρώτος αυτός δείνει το καλό παράδειγμα ειδάλως "Δάσκαλε που δίδακες....". Άρα ή τα λεγόμενα του Ιησού προς τη μάνα του είναι εμβόλιμα σκοπίμως ή όντως τα είπε οπότε για ποια ισότητα μιλάμε μέσα στη χριστιανική θρησκεία αφού ο πρώτος διδάξας, η κεφαλή ανισώνει την γυναίκα μάνα του ή ακόμα ακόμα την γυναίκα άνθρωπο....και στις δύο περιπτώσεις μου φαίνεται άτοπο.
Επειδή νομίζω πως δεν έχετε πεισθεί όλοι σας πως το "τι εμοί και σοί"
είναι κομματάκι βαριά κουβέντα να την λέει ο γιός στην μαμά, θα φέρω άλλο ένα
διαφωτιστικό εδάφιο απ την ΠΔ με τον Προφήτη Ηλία.
Ο Ηλίας, που λέτε, ήταν μια φορά στον ποταμό Χερίθ, εκεί που του φέρνανε τα κοράκια φαγητό,
τελικά φεύγει μόλις ξεράθηκε ο ποταμός και πάει παρακάτου, συναντά μια χήρα
(μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό) η οποία ζούσε πολύ φτωχικά και πείναγε με το παιδάκι της,
εκεί ο Ηλίας της ζήτησε ψωμάκι από τα χεράκια της αυτή στην αρχή του κλάφτηκε πως δεν έχω
και κάτι τέτοια χαζά, αλλά μετά ο Ηλίας έκανε το θαύμα του και ως δια μαγείας γέμιζε κάθε μέρα
τα δοχεία λάδι και αλεύρι, έζησαν λίγες ευτυχισμένες μέρες όλοι μαζί,τρώγοντας πιτούλες
και διάφορα άλλα γλυκίσματα, ο Ηλίας είχε εγκατασταθεί μόνιμα στον πρώτο όροφο της
φτωχικής οικίας της κυρίας χήρας παρακαλώ,.... ώσπου μια μέρα το παιδάκι της χήρας πεθαίνει ....
Τα παίρνει στο κρανίο η χήρα και του την λέει του Ηλία
Του λέει δηλαδή το περίφημο : Τι έχεις μαζί μου άνθρωπε του θεού ( τι εμοί και σοί, )
και μπήκες μεσ στο σπίτι μου και μου θύμισες της ανομίες μου
(ξαναλέω , μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό... δεν εννοεί τις ανομίες που νομίζεται , αυτά δεν
συμβαίνουν ποτέ στην ΠΔ και ποτέ των ποτών με προφήτες τέτοιου διαμετρήματος ,μόνο οι
ειδωλολάτρες τα έκαναν που έκαναν και ανθρωποθυσίες)
Που είχαμε μείνει ? Α ναι , "και μου θύμισες τις ανομίες μου και θανάτωσες τον γιο μου ?? "
(Καλά ρε παιδάκι μου, τι ανομίες είχες κάνει και συ ;; εξώλης και προώλης ήσουνα που λένε,
τα μάτια σου είχες βγάλει; αμάν, με τίποτα δε μπορώ να σε καλύψω ,ρεζίλι μας έκανες ...)
Μια και δυο ο προφήτης Ηλίας που λέτε ,παίρνει το παιδί και αναγνωρίζοντας ότι κάπου έχει
μια τόση δα ευθύνη και αυτός κάνει το αναστάσιμο θαύμαααα .
Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτεραααα ….. αυτά .
Το κλου της ιστορίας είναι πως ΚΑΙ ΠΑΛΙ το τι εμοί και σοί,είναι λέξη οργής που το λέει
η μάνα σε αυτόν που βλέποντας μπροστά της τον θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατο του γιου της .
(Τέτοια παραμύθια λέγαν οι γιαγιάδες στα εγγονάκια τους στα αρχαία χρόνια στο Ισραήλ )
Να και το εδάφιο.
3
ΓΆ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ
15 και επορεύθη η γυνή, και εποίησε· και ήσθιεν αυτή και αυτός και τα τέκνα αυτής.
16 και η υδρία του αλεύρου ουκ εξέλιπε και ο καψάκης του ελαίου ουκ ηλαττονήθη κατά
το ρήμα Κυρίου, ό ελάλησεν εν χειρί ‘Ηλιού. 17 και εγένετο μετά ταύτα και ηρρώστησεν
ο υιος της γυναικός της κυρίας του οίκου, και ην η αρρωστία αυτού κραταιά σφόδρα,
έως ουχ υπελείφθη εν αυτω πνεύμα. 18 και είπε προς ‘Ηλιού· τι εμοί και σοί, άνθρωπε του Θεού;
εισήλθες προς με του αναμνήσαι αδικίας μου και θανατώσαι τον υιόν μου; 19 και είπεν
‘Ηλιού προς την γυναίκα· δος μοι τον υιόν σου. και έλαβεν αυτόν εκ του κόλπου αυτής
και ανήνεγκεν αυτόν εις το υπερωον, εν ω αυτός εκάθητο εκεί, και εκοίμισεν αυτόν
επί της κλίνης. 20 και ανεβόησεν ‘Ηλιού, και είπεν· οίμοι, Κύριε, ο μάρτυς της χήρας,
μεθ ‘ ης εγώ κατοικώ μετ ‘ αυτής, συ κεκάκωκας του θανατώσαι τον υιόν αυτής.
21 και ενεφύσησε τω παιδαρίω τρίς και επεκαλέσατο τον Κύριον και είπε· Κύριε ο Θεός μου,
επιστραφήτω
Αυτά
Μιχάλη , εξετάζουμε τον Χριστιανισμό γιατί ζούμε σε μια Χριστιανική χώρα και από δω έχουμε τις περισσότερες παραστάσεις.
Εγώ σε κατηχητικό πήγα, δε πήγα στο Θιβέτ να μάθω για τους Βουδιστές. Τι να κάνουμε ;
Μια γρήγορη απάντηση, επειδή πιέζομαι από το χρόνο. Είναι μια άποψη και αυτή που λες, αλλά υπάρχει και μια άλλη. Εκείνη που θέλει ορισμένους να ασχολούνται με τέτοια ζητήματα, όχι επειδή τους νοιάζει η έρευνα ή τους ενδιαφέρει το θέμα, αλλά επειδή το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τα χώσουν στο χριστιανισμό, για τους δικούς τους λόγους. Επειδή θέλουν να προπαγανδίσουν (κάτι για το οποίο κατηγορούν μόνο το χριστιανισμό, τρομάρα τους) επειδή θέλουν να βγάλουν τα απωθημένα τους και για ένα σωρό άλλους λόγους. Και μη μου πεις πως δεν υπάρχουν τέτοιοι...γεμάτος ο τόπος εντός και εκτός φόρουμ. Είναι μόδα, βλέπεις και την ακολουθούν.
Επιμένω στο ότι εάν θέλετε να εξετάσουμε τη θέση της γυναίκας στις θρησκείες, θα πρέπει να ξεκολλήσει το μυαλό από το χριστιανισμό και μόνο, για τον οποίο σαφώς και γνωρίζουμε περισσότερα από ότι για τις υπόλοιπες θρησκείες, αλλά η σύγκριση της θέσης της γυναίκας σε διαφορετικά θρησκευτικά συστήματα θα μας βοηθήσει να βγάλουμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα, ακόμα και για τον ίδιο το χριστιανισμό.
Η παράθεση των στοιχείων που έκανα, φαντάστηκα πως θα κάλυπτε μερικούς, αλλά αυτή τη "ζυγαριά" ορισμένοι επίσης τη χρησιμοποιούν όπου και όποτε τους συμφέρει.
Η επεξήγηση της φράσης στα διάφορα χωρία που παραθέτεις μπορεί να ερμηνευθεί επίσης με διαφορετικούς τρόπους και να είναι εξίσου σωστή. Κοινώς, λυπάμαι, αλλά δεν με αποστομώνει, όσο και αν δεν το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό να σταθούμε σε αυτό...
Η επεξήγηση της φράσης στα διάφορα χωρία που παραθέτεις μπορεί να ερμηνευθεί επίσης με διαφορετικούς τρόπους και να είναι εξίσου σωστή. Κοινώς, λυπάμαι, αλλά δεν με αποστομώνει, όσο και αν δεν το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό να σταθούμε σε αυτό...
Συμφωνώ.
Επειδή νομίζω πως δεν έχετε πεισθεί όλοι σας
Όχι και ούτε πρόκειται, διότι γνωρίζοντας λίγα αρχαία Ελληνικά, μπορούμε να καταλάβουμε τί σημαίνει. Όποιο λεξικών αρχαίων και να ανοίξεις πουθενά η έκφραση δεν λαμβάνεται ως βρισιά ή ότι είναι "βαριά".
Τέλος να συμφωνήσω με τον Μιχάλη ότι για άλλη μια φορά καταστρέφεται ένα ωραίο θέμα, χωρίς κανείς να παρεμβαίνει.
Μα, γιατί δεν ανοίγετε ένα δικό σας θέμα και πείτε ό,τι θέλετε εκεί μέσα, αφήνοντας τα υπόλοιπα να αναπτυχθούν σε όλη τους την έκταση για να φτάσουμε στον τελικό μας σκοπό, να λάβουμε γνώσεις κι όχι μίσος!
Τι εννοείς "δικό μας" θέμα ;
Αν ανοίξω "δικό μου" θέμα πρέπει να βάλουμε και "όρια" επικοινωνίας
δηλαδή δεν μπαίνεις στα "δικά" μου δεν μπαίνω στα "δικά" σου και
δεν νομίζω πως πραγματικά αυτό θες να πετύχεις.
Mε την συμπεριφορά μου δεν κατέστρεψα κανένα θέμα αλλά επιδιώκω
να βάζω την δική μου πινελιά. Τι να κάνουμε, αυτά πιστεύω αυτά λέω.
Αν οι διαχειριστές πιστεύουν ότι "εμποδίζω" φυσιολογική ανάπτυξη
στα θέματα δεν έχουν παρά να μου κάνουν υποδείξεις αλλά πρόσεξε,
"ανάπτυξη σε όλη τους την έκταση" δε σημαίνει "προκαθορισμός"
στο μέχρι που και πόσο θα αναπτυχθεί και ποιοι θα ή δεν θα ενοχληθούν
από αυτήν την ανάπτυξη.
Στο περίφημο "τι εμοί και σοί"
Είναι φράση που την λένε τα δαιμόνια την ώρα που εξολοθρεύονται
Είναι φράση που την λένε μονομάχοι πριν μονομαχήσουν και αλληλοεξοντοθούν
Είναι φράση που την λέει μάνα σε αυτόν που θεωρεί υπεύθυνο για
τον άδικο θάνατο του γιού της.
Την λέει και ο Ιησούς στην μητάρα του.
Σε όσα λεξικά και να πας, για παράδειγμα την λέξη "παρατάω"
δεν θα την βρεις για κακή. Η λέξη "παράτα με" από μόνη της δεν
είναι κακιά. Είναι "βαριά" αν την λες στους γονείς σου.
Δώσε Drymonia μια ελεύθερη μετάφαρση στο τι θα έλεγε στα
συγκεκριμένα χωρία το δαιμόνιο στον Ιησού, η χήρα στον Ηλία
ο Ιαφθέε στους Αμωνίτες , και τέλος πάντων , ψάξε αν βρεις
πουθενά αυτή η έκφραση να μην την λένε σε κακιά ώρα αλλά σε
καλή , π.χ. ο πατέρας στον γιό ή η μάνα στην κόρη για να δούμε
αν είναι ή όχι βαρια
Στα αρχαία χρόνια συναντάμε την λατρεία της Σελήνης και της τρισυπόστατης φύσης της, δηλ. της γέμισης, της Πανσελήνου και της φθίνουσας πορείας της μέχρι να κλείσει ο κύκλος και να αρχίσει ξανά.
Στην αστρολογία κάθε φάση της διακρίνεται από κάποια χαρακτηριστικά, και όσοι γεννούνται σε μία από αυτές αντιπροσωπεύονται αρχετυπικά από μια θεά και τα χαρακτηριστικά της.
Την Σελήνη στο πάνθεον εκπροσωπεί η θεά Εκάτη, άλλοτε τρισυπόστατη [όπως εμφανίζεται στην εικόνα], ή άλλοτε [σε άλλη βιβλιογραφία] μαζί με άλλες θεές καθεμιά από τις οποίες συμβολίζουν μία από τις καταστάσεις της Σελήνης.
http://wicca.timerift.net/images/gods/hecate.jpg
άλλα σύμβολα είναι τα εξής..
http://z.about.com/d/altreligion/1/0/4/L/2/triplegoddess.jpg http://z.about.com/d/altreligion/1/0/6/L/2/triplecrescent.jpg
Αυτά τα 3 πρόσωπα της θεάς της Σελήνης αντιπροσωπεύουν τους κύκλους της φύσης [γέννηση/παρθενία - ωριμότητα/μητρότητα - γήρας/σοφία] και όλες οι μεγάλες θρησκείες περιέχουν με την μία ή την άλλη μορφή, στοιχεία αυτής της θηλικής τριάδας.
Οι παρθένες θεές που λατρεύτικαν από τους αρχαίους πολιτισμούς συμπεριλάμβαν της Περσεφόνη, την Αλ-Άζα, την Αθηνά, την Μινέρβα και την Αρτεμιδα ή Νταιάνα.
Μητέρες θεές της δημιουργίας και της Πανσελήνου ήταν η Αστάρτη, η Δήμητρα, η Κέρες, η Αλ Λατ, η Σελήνη, η Χάθορ και η Ίσις.
Στην ομάδα των "σκοτεινών" θεών/οντοτήτων εντάσσουμε την Κάλι, την Σκάντι, την Εκάτη, την Κίρκη, την Χάθορ, την Λίλιθ και την Μέδουσα.
Άρα οι δυνάμεις της Σελήνης χαρακτηρίζονται από τρία στάδια [που συμβολίζονται από πρόσωπα] και ενσωματώνουν τις δυνάμεις της αλλαγής μέσα από τις διαδικασίες της γέννησης, της ανάπτυξης και της παρακμής.
Ερχόμενοι στον Χριστιανισμό και την θυλική αρχή του την Παναγία, ας κάνουμε τον κόπο να δούμε ποιές είναι οι 3 μεγαλύτερες γιορτές αφιερωμένες στην Παναγία [Παν Γαία] και τί συμβολίζουν...
8 Σεπτεμβρίου "Η Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας"
25 Μαρτίου "Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου"
15 Αυγουστου "Κοίμηση της Θεοτόκου"
Βλέπουμε ότι η ιερή σεληνιακή τριάδα βρίσκεται κωδικοποιημένη και στον Χριστιανισμό, τουλάχιστον στην Ορθόδοξη πίστη, διότι δεν γνωρίζω τί γιορτάζουν οι καθολικοί. Σίγουρα κατά τη γνώμη μου δεν είναι τυχαίο καθώς οι ομοιότητες είναι εμφανείς.
Θά ήταν ενδιαφέρον νά δουμε τι αποψεις υπάρχουν σχετικά με την απαγόρευση της προσέλευσης των γυναικων στην Θ. Κοινωνία κατα την εμμηνη ρηση ή κατα την περίοδο της λοχίας. Ποιές διατάξεις προβλέπουν κάτι τέτοιο καί πως ερμηνεύεται η απαγόρευση αυτή;
Για το πρώτο το πρόβλημα είναι ότι κατά την έμμηνη ρήση η γυναίκα χάνει αίμα, άρα αν κοινωνήσει σώμα και αίμα θα το αποβάλλει και δεν θεωρείται σωστό. Για την λοχία δεν γνωρίζω, πρώτη φορά το ακούω.
Πάντως όλα έχουν να κάνουν με κανόνες της εκκλησίας, κι ίσως σε βοηθήσει να συζητήσεις με κάποιον από μέσα που τα γνωρίζει.
Όσο αφορά την έμμηνη ρήση έχουν αντίστοιχες συνήθειες οι μουσουλμάνοι (απαγόρευση εισόδου σε συγκεκριμένα ιερά κτήρια) και “εγκλεισμός” τους σε ένα σπίτι ή συγκεκριμένο χώρο.
Επίσης παρόμοιες συνήθειες έχουν και φυλές ιθαγενών στην Αφρική.
Για την απαγόρευση εισόδου νομίζω ότι ήταν πολύ πρακτικοί λόγοι, που γίναν κανόνες κι ετσι μένουν μέχρι και τις μέρες μας χωρίς σήμερα να υπάρχει λόγος. Δηλαδή παλιότερα δεν υπήρχαν τα απορροφητικά προϊόντα που υπάρχουν σήμερα και επομένως οι γυναίκες έπρεπε να μένουν σπίτι για ευνόητους λόγους..
http://img233.imageshack.us/img233/1520/fig12gj3.jpg (http://imageshack.us)
The Masculine Cross and Ancient Sex Worship
by Sha Rocco
(pseudonym of Hargrave Jennings)
[1874]
http://www.sacred-texts.com/sex/asw/index.htm
Δ.
Ο Χριστιανισμός είναι εβραϊκή αίρεση, Πράξεις κδ΄5,14. Δέχεται την εβραϊκή Βίβλο που μας πληροφορεί ότι: Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη. Πράξεις κ'35. Και όμως οι Εβραίοι δεν έδωσαν τα ίδια δικαιώματα στης γυναίκες. Στο Δευτερονόμιο κα'15 γράψανε: «Εάν τις έχει δύο γυναίκας, την μίαν αγαπωμένην και την άλλην μισουμένην» επιτρέποντες την πολυγαμία για τους πλούσιους άνδρες. Παρηγορώντας τους φτωχούς που είχαν μόνο το όνομα τους για περιουσία, έγραψαν ότι: «Εν εκείνη τη ημέρα (ευλογημένη για τους φτωχούς αλλά στο αόριστο μέλλον) επτά γυναίκες θέλουσι πιάσει ένα άνδρα, λέγουσαι, θέλομεν τρώγει τον άρτον ημών, και θέλομεν ενδύεσθαι τα ιμάτια ημών, μόνον ας κράζεται το όνομα σου εφ' ημάς, δια να αφαιρέσης το όνειδος ημών». Ησαίας δ '1. Σύμφωνα με τη μετάφραση Νέου Κόσμου ο άνδρας έστω κι' αν ήταν δούλος, ήταν Proprietaire = ιδιοκτήτης της γυναικός του. 'Εξοδος κα'3. Στο Δευτερονόμιο κδ'1-4 αναφαίρετε ότι μια γυναίκα διαζευγμένη δεν επιτρέπετε να επιστρέψει στον πρώτο σύζυγο της αφού εμολύνθη με τον δεύτερο σύζυγο της, «διότι είναι βδέλυγμα ενώπιον του Κυρίου». Αυτός δεν εμολύνθη, δεν ήταν βδέλυγμα ενώπιον του Κυρίου που είχε δύο γυναίκες ταυτόχρονες, οικίαν είχε αυτός αλλά όχι και αυτή, αφού την έδιωχνε από την οικίαν Του. Οι Εβραίοι είχαν ευλογία να δώσουν στα παιδιά τους, «ευλογία γαρ πατρός στηρίζει οίκους τέκνων, κατάρα δε μητρός εκριζοί θεμέλια». Σοφία Σειράχ γ'9. Οι άνδρες είχαν το δικαίωμα να ευλογούν τα παιδιά τους, στης γυναίκες οι Εβραίοι έδωσαν το δικαίωμα να καταριόνται τα παιδιά τους! Αυτό είναι δώρο άχρηστο, η μάνα δεν καταριέται τα παιδιά της. Άνδρας είμαι, αλλά πιστεύω ότι η γυναίκα που αισθάνεται αδικούμενη, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένη, αφού υποφέρει αυτή, θα βρει τρόπο να κάμει και το σύζυγο της να υποφέρει. Αυτή η μεροληψία υπέρ των ανδρών και εις βάρος των γυναικών δημιoυργεί πολλά προβλήματα και με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η Αγία Γραφή, δεν είναι λόγια του Θεού. Ο Σωτήρης.
Στο Ανθολόγιο του Στοβαίου, που έχω την τιμή να έχω στην βιβλιοθήκη μου, υπάρχουν πάμπολλες απόψεις μισογύνιδων και μαρτυρίες γνωστών αρχαίων Ελλήνων κατά των γυναικών και του γάμου. Τί πάει να πει αυτό; Φυσικά υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, κι έτσι πάντα προσεγγίζουμε τα πάντα με αντικειμενικότητα και όχι αποσπασματικά. Το πιο εύκολο είναι να αρχίσω να καταγράφω μονόπλευρες απόψεις αρχαίων και να ισχυριστώ ότι όλοι ήταν έτσι και χειρότερα. Δεν θα καταφέρω τίποτα περισσότερο από μια οπή στο ύδωρ, ούτε θα διαφωτίσω κανέναν, αντίθετα δεν θα λάβω και την προσοχή διαβασμένων αναγνωστών που ΔΕΝ πέφτουν στην παγίδα της προπαγάνδας και της μονόπλευρης θεώρησης πραγμάτων.
Η προπαγάνδα εναντίον του Χριστιανισμού με επιχείρημα την βίβλο είναι παιχνιδάκι, που αν ήταν αυτή η αλήθεια και η ουσία του [ο μισογύνης και εκδικητικός Γιαχβέ και τα πιόνια του] δεν θα παιδεύονταν τόσα χρόνια να τον καταρρίψουν..
Αγαπητή Drymonia, στην Αγία Γραφή είναι γραμμένο το θέλημα του Θεού διδάσκουν οι εκλεκτοί του παπάδες και πρεσβύτεροι, και όχι απλώς οι (αντίθετες απόψεις). Και τονίζουν τα λόγια: Έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστις, (1) Ο λόγος ο ιδικός σου είναι η αλήθεια, έλεγε ο Ιησούς στην προσευχή του εννοώντας την παλαιά Διαθήκη. (2) Ο νόμος του Μωϋσή απαγόρευε στους βασιλείς των εβραίων να πληθύνουν της γυναίκες τους, όχι επειδή λυπόταν της γυναίκες αλλά, δια να μη αποπλανηθεί και λατρεύσει άλλους θεούς. (3) Υπήρχε και μια νεαρή που χρησίμευε για θερμάστρα στο βασιλιά Δαυίδ. (4) Στην αρχή συμβουλεύουν οι θεοκράτες, αργότερα οι συμβουλές τους γίνονται διαταγές, και οι έχοντες αντίθετες απόψεις αφορίζονται. Αν κατά λάθος έρθει στο φόρουμ ένας χριστιανός που λέγει στην προσευχή του: Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και το πιστεύει, νομίζω ότι θα διαβάσει από περιέργεια μερικά μηνύματα, και αν βρει μερικά που έχουν παραπομπές στην Αγία Γραφή θα τα διαβάσει με προσοχή και εμπιστοσύνη, αφού έτσι τον έμαθαν. Αν καταλάβει ότι η Αγία Γραφή μεροληπτεί, δεν θα πιστεύει πλέων στη θεοπνευστία της και θα γλυτώσει από τη δικτατορία της θεοκρατίας. (1) Ρωμαίους γ'4. (2) Ιωάννης ιζ'17. (3) Δευτερονόμιο ιζ'17. (4) Α Βασιλέων α'1-4.
Βρε Drymonia μου, δεν είναι στατιστικά ορθό και ορθολογιστικό το να συγκρίνεις
την διάσταση απόψεων των ανθρώπων μια κοινωνίας όπως τις κατέγραψε ο Στοβαίος
με την Βίβλο που υποτίθεται είναι ο λόγος του Θεού και δεν θα έπρεπε να περιέχει
τέτοιες και τόσες νοηματικές και ιδεολογικές αντιφάσεις.
Ενώ λοιπόν στην κοινωνία είναι λογικό και πάντα υπάρχουν αντίθετες απόψεις και
τοποθετήσεις αυτό δεν δικαιολογεί και το αλλαλούμ της Βίβλου.
Όπως το Σύνταγμα είναι ο βασικός νόμος του κράτους, έτσι και η Αγία Γραφή είναι ο βασικός Νόμος του Θεού για τους χριστιανούς. Αυτός ο Νόμος επέτρεπε στον εβραίο πατέρα να πουλήσει την κόρη του σε άλλον εβραίο για δούλα. (1) Ο ευλογημένος του Θεού ιδιοκτήτης χρειαζόταν και συμβουλές: «Ο δούλος δια λόγων δεν θέλει διορθωθή, επειδή καταλαμβάνει μεν, αλλά δεν υπακούει». (2) «Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» (3). Αν ο ιδιοκτήτης «πατάξη τον δούλον αυτού ή την δούλην αυτού με ράβδον και αποθάνει υπό τας χείρας αυτού, θέλει εξάπαντος τιμωρηθή. Αν όμως ζήση μίαν ημέραν ή δύο, δεν θέλει τιμωριθή, διότι είναι αργύριον αυτού». (4) Εδώ φαίνετε καθαρά ότι ο νομοθέτης έγραψε δικά του λόγια και όχι του Θεού, αφού μας λέγει ότι ο Κύριος δεν θα τιμωρηθεί επειδή ο δούλος ήταν αργύριον αυτού. «Από γυναικός αρχή αμαρτίας, και δι' αυτήν αποθνήσκομεν πάντες». «Θυγάτηρ πατρί απόκρυφος αγρυπνία, και η μέριμνα αυτής αφιστά ύπνον, εν νεότητι αυτής μήποτε παρακμάση, και συνωκηκυία μήποτε μισηθή, εν παρθενία μήποτε βεβηλωθή και εν τοις πατρικοίς αυτής έγκυος γένηται, μετά ανδρός ούσα μήποτε παραβή, και συνωκηκυία, μήποτε στειρωθή. Επί θυγατρί αδιατρέπτω στερέωσον φυλακήν, μήποτε ποιήση σε επίχαρμα εχθροίς, λαλιάν εν πόλει και έκκλητον λαού, και καταισχύνη σε εν πλήθει πολλών. Παντί ανθρώπω μη έμβλεπε εν κάλλει και εν μέσω γυναικών μη συνέδρευε, από γαρ ιματίων εκπορεύεται σης και από γυναικός πονηρία γυναικός. Κρείσσων πονηρία ανδρός ή αγαθοποιός γυνή, και γυνή καταισχύνουσα εις ονειδισμόν». (5) Αν κατάλαβα καλά το κείμενο των εβδομήκοντα, οι εβραίοι έβλεπαν της γυναίκες σαν αιτία προβλημάτων, και ο πατέρας που αγαπούσε την κόρη του και δεν ήθελε να την πουλήσει για δούλα, στενοχωριόταν τόσο πολύ που έχανε τον ύπνο του.
(1) Εξοδος κα΄7. (2) Παροιμίαι κθ'19. (3) Εφεσίους ε΄33 κείμενο. (4) Εξοδος κα΄20-21. (5) Σοφία Σειράχ ΚΕ΄24, ΜΒ΄9-14.
[QUOTE=sotirisbe]Όπως το Σύνταγμα είναι ο βασικός νόμος του κράτους, έτσι και η Αγία Γραφή είναι ο βασικός Νόμος του Θεού για τους χριστιανούς.
Ο βασικός νόμος και για την εβραική αλλά και για την χριστιανική θρησκεία είναι οι δέκα εντολές .
Συμφωνείτε μέχρι εδώ ?
leo morpheus
10-04-07, 17:05
Ο βασικός νόμος και για την εβραική αλλά και για την χριστιανική θρησκεία είναι οι δέκα εντολές .
Συμφωνείτε μέχρι εδώ ?
Η βασική διδασκαλία της Ορθόδοξης Χριστιανικής θρησκείας είναι η Αγία Γραφή και η Ιερά Παράδοση.Που κολλάνε οι 10 Εντολές;Οι χριστιανοι δέχονται την Παλαιά Διαθήκη λόγω της πρώτης ''συμφωνίας'' του Θεού με τους ανθρώπους και λόγω του ότι οι προφήτες μίλησαν για την έλευση του Μεσσία-Χριστού.
Είναι στενά συνδεδεμένες οι 2 Διαθήκες και ας φωνάζουν οι δικοί μας ότι αντιπαθούν τους Εβραίους γιατι στάυρωσαν τον Χριστο...!!!
Δεν μίλησα για διδασκαλία αλλα για νόμο.
Για εντολή.
Για κανόνα.
Για την " διαταγή από το αφεντικό " τέλος πάντων,
που την "έγραψε" ο Ίδιος για να μην έχουμε παρερμηνείες ,
και που θα πρέπει να είναι απαράβατος .
Δεκτό ?
Lilith (http://www.youtube.com/watch?v=S7gvkwljEnQ)
the Pagan Goddess
of the Bible
By Brett Keane
Δ.
Lilith (http://www.youtube.com/watch?v=S7gvkwljEnQ)
the Pagan Goddess
of the Bible
By Brett Keane
Δ.
Στη Σουμερία, γύρω στην Τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ., αναφέρεται ως Λιλ, πνεύμα του αγέρα αλλά και καταστροφικός άνεμος. Στους Σημίτες της Μεσοποταμίας κατονομάζεται σαφώς ως Λίλιθ. Αργότερα η ονομασία αυτή θα συνενωθεί με την εβραϊκή λέξη Layil (Λαγίλ), που σημαίνει νύχτα, και θ’ αποκτήσει τα οριστικά πλέον χαρακτηριστικά της. Γίνεται ο συγκεκριμένος προαναφερθείς θηλυκός δαίμονας της νύχτας, ο οποίος υποδουλώνει άντρες και γυναίκες που κοιμούνται μόνοι τους’ τους προκαλεί σεξουαλικά όνειρα, νυχτερινούς οργασμούς και βασανιστικές ονειρώξεις.
Στη Συρία, τον όγδοο αιώνα π.Χ. περίπου , η Λίλιθ, που εδώ ονομάζεται σούκουμπους –θηλυκός δαίμονας πάντα, το αρσενικό του ονομάζεται ίνκουμπους – ταυτίζεται με μια βρεφοκτόνο μάγισσα αποκτώντας και αυτό το χαρακτηριστικό.
Ο βασικός μύθος ωστόσο της Λίλιθ ξεκινά από τη γραφή.
Στη Γένεση Α 27 αναφέρεται: Και εποίησεν ο θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν, άρρεν και θήλυς εποίησεν αυτούς. Όπως διαπιστώνει εύκολα κανείς, ο Αδάμ ή Άνθρωπος, αλλά και ο θεός επίσης, παρουσιάζονται εδώ ως ανδρόγυνοι. Γι’ αυτό και οι καβαλιστές υποστηρίζουν πως την ώρα που ο Ευλογημένος δημιούργησε-έπλασε τον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο, τον έπλασε ανδρόγυνο. Το πλάσμα αυτό είχε δύο φύλα και δύο όψεις, μία προς κάθε κατεύθυνση. Αργότερα ο ευλογημένος διαχώρισε τον Αδάμ σε δύο όντα, δίνοντας στο καθένα από μία πλάτη. Η Λίλιθ, είναι λοιπόν, το θηλυκό μέρος του Αδάμ ή Αδαμάχ, η θηλυκή εβραϊκή λέξη για τη γη και το χώμα, μία και το αρχικό αυτό πλάσμα φτιάχτηκε απ’ αυτά τα υλικά.
Ο διαχωρισμός του ανδρόγυνου Αδάμ έγινε για να του δοθεί μία σύντροφος, γιατί η εμπειρία του από την ενστικτώδη συμπεριφορά των ζώων του Παραδείσου, δηλαδή τη συνεύρεση του καθενός με το ταίρι του, τον έκαναν να συνειδητοποιήσει τη μοναξιά του. Έτσι, ο θεός απέσπασε από τον Αδάμ το θηλυκό μέρος του για να του γίνει η σύντροφός του. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, και αφού είχε πραγματοποιηθεί ο διαχωρισμός, το ατελές προς ώρας πλάσμα Λίλιθ δέχτηκε την εωσφορική, δαιμονική επίδραση του ΣΑΤΑΝΑ, με αποτέλεσμα τα όντα που γεννούσε στη συνέχεια η Λίλιθ, μετά την ένωσή της με τον Αδάμ, να είναι διαβολικά-τερατόμορφα. Στο Ζοχάρ πάντα ο ραβίνος Συμεών δηλώνει:” Βρήκα γραμμένο σ’ ένα παλιό βιβλίο πως αυτό το θηλυκό δεν ήταν άλλο από την αρχική Λίλιθ που έμεινε μαζί του και συνέλαβε απ’ αυτόν”. (Ζοχάρ I, 34Β)
Στη συνέχεια, κάποια στιγμή η Λίλιθ εγκατέλειψε τον Αδάμ και κατέφυγε στις ερημιές της Ερυθράς Θάλασσας κι εκεί παντρεύτηκε με τον Διάβολο. Και τότε ο Ιεχωβά δημιούργησε, με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή απ’ την πλευρά του Αδάμ, τη δεύτερη σύζυγο του, την υποτακτική Εύα. «Η Λίλιθ, για να εκδικηθεί την ανθρώπινη σύζυγο του Αδάμ, παρότρυνε την Εύα να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό και να συλλάβει τον Κάιν, αδερφό και φονιά του Άβελ», σημειώνει ο Μπόρχες. Ο θεός την τιμώρησε για την εξαπάτηση της αθώας Εύας κόβοντας τα πόδια του ερπετού, τη μορφή του οποίου είχε πάρει. Γι’ αυτό, κατά μία εκδοχή, η Λίλιθ δεν έχει χέρια και πόδια για περιπτύξεις και εναγκαλισμούς.
Μετά το αρχέγονο μυθολογικό της σχήμα, η μορφή της ποικίλλει. Μια πρώτη εκδοχή την παρουσιάζει με σώμα ερεθιστικά όμορφης γυναίκας από το κεφάλι μέχρι τη μέση, αλλά από κει και κάτω είναι πύρινη φλόγα. Μια άλλη εκδοχή, η συνηθέστερη, τη θέλει από τη μέση και πάνω πάντα σαγηνευτική, προκλητική και ακαταμάχητη γυναίκα και από τη μέση και κάτω ερπετό. Στο Μεσαίωνα θα συναντηθεί ως Λίλι ή Λίλου δεν είναι πλέον φίδι αλλά φάντασμα της νύχτας ή τέρας ή δαίμονας «πού ρίχνεται σ΄αυτούς που κοιμούνται μονάχοι ή περπατούν στους έρημους δρόμους».
Η πιο διαδεδομένη παραλλαγή της είναι της γυναίκας με την υπνωτιστική ομορφιά, της οποίας όμως τα πόδια, παρόλο που είναι καλλίγραμμα, σκεπάζονται με πυκνές, σκληρές τρίχες, ιδιομορφία για την οποία ντρέπεται ιδιαιτέρως. Γι΄αυτό και δεν τα εκθέτει ποτέ σε κοινή θέα. Όταν, όμως, κάποιος άντρας τα δει κατά τύχη, είναι πλέον πολύ αργά γι’ αυτόν.
Αποσπασμα απο αυτό (http://mysteries.b2w.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=509)
Στην αρχαία Σουμέρια η Λίλιθ ήταν Θεότητα και το "αριστερό χέρι" της Μεγάλης Θεάς Inanna. Την υπηρετούσε φέρνοντας τους άνδρες στον ναό της Θεάς, για να την υπηρετήσουν μαζί με τις ιέρειες.
Στον μυστικισμό της Qabbalah, η Λίλιθ συσχετίζεται με την θέση της σελήνης πάνω στο Qliphotic Tree, τον "Κόσμο των Επιπέδων" που εμπεριέχει την "αρνητική" και σκοτεινή ενέργεια. Η Λίλιθ επίσης αντιστοιχίζεται με τις θεότητες Abyzu και Ardat Lili.
Τέλος, στους Σημιτικούς λαούς της Μεσοποταμίας ήταν αρχικά μορφή παρόμοια με αυτήν της Λιλ, Σουμέρια Θεά των καταστροφικών ανέμων και καταιγίδων. Αργότερα στην ανατολή παρομοιάσθηκε με την Lamashtu, ένα δαιμονικό θηλυκό πνεύμα γνωστό στην Συρία ως η δολοφόνος των βρεφών. Εδώ απέκτησε και τους χαρακτηρισμούς ως φτερωτός γυναικείος δαίμονας της νύχτας (Talmud), ως επικίνδυνο Βαμπίρ και Succubus (Zohar), ως η μητέρα των Incubi και Succubi και ως νυχτερινής κουκουβάγιας (Βίβλος).
Αποσπασμα απο αυτό (http://www.geocities.com/artofwise/Lilith.html)
Στην αρχαία Σουμέρια η Λίλιθ ήταν Θεότητα και το "αριστερό χέρι" της Μεγάλης Θεάς Inanna.
I am the daughter of the Ancient Mother,
I am the child
of the Mother of the World.
I am your daughter
O Ancient Mother,
I am your child
O Mother of the World.
O Inanna! O Inanna!
O Inanna!
It is you who teaches us
to die, be reborn and rise again.
Die, be reborn, and rise!
Herstory/Lore
Queen of Heaven and Earth
My Lady looks
in sweet wonder from heaven.
The people of Sumer parade
before the holy Inanna.
Inanna, the Lady of the Morning,
is radiant.
I sing your praises, Holy Inanna.
The Lady of the Morning
is radiant on the horizon.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.