Ως ''ψυχή'' θα πρέπει να ορίσουμε εκείνη την παρουσία που αντιλαμβάνεται ''εντός'' μας που παρατηρεί κλπ. Με λίγα λόγια τον εαυτό μας. (άλλοι το λένε τον ''αληθινό εαυτό'' ).
Η ''ψυχή'' λοιπόν είναι ο αληθινός εαυτός, εκείνη η παρατηρητική παρουσία που αντιλαμβάνεται.
Η ψυχή δεν είναι ο εγκέφαλος, αλλά η ψυχή χρησιμοποιεί τον εγκέφαλο.
Όσο βρίσκεται συνδεδεμένη (ή ''εγκλωβισμένη'') στην ύλη (βιολογικό οργανισμό) αλληλεπιδρά με το περιβάλλον δια μέσου των αισθητηρίων οργάνων και του εγκεφάλου.
Η ψυχή είναι εκείνη η συνείδηση που παρατηρεί, αντιλαμβάνεται, αποφασίζει, δρα.
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που χρησιμοποιεί η ψυχή.
Η μνήμη (ίσως και ο ίδιος ο τρόπος προσέγγισης του γραμικού χρόνου) η χρησιμοποίηση κωδίκων (λέξεις-γλώσσα) και ένα πλήθος ακόμα από τρόπους έκφρασεις της ψυχής τους αναπτύσει η ψυχή διαμέσου του εγκεφάλου (χρησιμοποιόντας τον εγκέφαλο που πρέπει να τον δούμε σαν ένα είδος σκληρού δίσκου υπολογιστή)
Η ψυχή είναι ενεργειακής φύσης, κατα πάσα πιθανότητα αόρατης ενέργειας που δεν έχει μπορέσει να παραητρήσει η επιστήμη (μην ξεχνάμε οτι κάποτε δεν είχε παρατηρησεί και τα πρωτονια νετρονια ηλεκτρόνια και θεωρούσε το άτομο στοιχειώδες σωματίδιο)
Περισσότερες λεπτομέρειες και περιγραφές περί ψυχής είναι δύσκολο να αναπτύξει κανείς.
Η ''άλλη άποψη'' ( οτι ο εγκέφαλος είναι η αντιληπτική παρουσία - συνείδηση - εαυτός μας) έχει τεράστια ''κενά'' και αδύνατα σημεία αν την αναλύσει κανείς σοβαρά. Απαιτεί για να σταθεί ένα πλήθος θαυμάτων και είναι απόλυτα ασαφής ως προς τον προσδιορισμό του υποκείμένου που αντιλαμβάνεται ( το να είναι το υποκείμενο ο ''υλικός εγκέφαλος'' δε στέκει ορθολογικά αν το αναλύσει κανείς σε βάθος και αν δει την αλληλεξάρτηση μεταξύ ενζύμων - κυττάρων - ανθρώπου, και την πορεία ανάπτυξης του ανθρώπου από την ένωση του σπερματοζωαρίου με το ωάριο σε ζυγωτό το έμβρυο και τον άνθρωπο. Υπάρχουν πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων... τα πιο απλά: πώς τα κύτταρα δομούν τον οργανισμό που αν δεν ζούσε δε θα υπήρχε εγκέφαλος? Πως τα ένζυμα ''διαβάζουν '' το dna, πώς τα κύτταρα ''διαβάζουν'' το dna?
Πώς ''ξεφύτρωσαν συμπτωματικά'' τόσες συνειδήσεις σε μικρότεους οργανισμούς μέσα στον άνθρωπο? ...και πολλά άλλα)

Ψυχισμός...
 

Tότε ο Iησούς είπε με δυνατή φωνή: "Πατέρα, στα χέρια σου εναποθέτω το πνεύμα μου". Kαι μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε...

Λουκάς 23:46

Σε παλαιότερο σημείωμα μου είχα μιλήσειγια τον ψυχισμό του έσχατου...Θα ήθελα σήμερα να προεκτείνω την σκέψη μου αυτή και να προσπαθήσω να κωδικοποιήσω περισσότερο την έννοια της ψυχής όχι μόνον μέσα στη ζωντανή αλλά και μέσα στη "φαινομενικά" νεκρή ύλη.

Η σύγχρονη βιολογία μας έχει αποκαλύψει ότι η ΜΝΗΜΗ δεν υπάρχει μόνον στους σύνθετους οργανισμούς. Μνήμη διακρίνει και τα ΜΟΝΟΚΥΤΤΑΡΑ όντα...
Εντούτοις αυτοί οι μονοκύτταροι οργανισμοί δεν έχουν ούτε νευρικό σύστημα, ούτε εγκέφαλο! Το ερώτημα που τίθεται είναι λοιπόν το εξής: ΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ στους οργανισμούς αυτούς η μνήμη αυτού του είδους; Η απάντηση είναι σχετικά απλή...Η μνήμη βρίσκει την έκφραση της στις περιπτώσεις αυτές μέσα από τα ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ που γεννούν ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ανάλογα με τις προκλήσεις (διαφορετικές περιστάσεις). Επιμένω στο ότι τα αντανακλαστικά αυτών των απλών σε δομή και οργάνωση όντων βρίσκουν την έκφρασή τους χωρίς την μεσολάβηση κάποιου εγκεφάλου.

Επιπλέον στους πολυκύτταρους οργανισμούς με πρωταρχική οργάνωση η μνήμη δεν εντοπίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον εγκέφαλο!!! Φορείς της μνήμης στους πρωταρχικά σε οργάνωση οργανισμούς αυτού του είδους αποτελούν το DNA και το RNA που βρίσκονται διασκορπισμένα σε ΚΑΘΕ κύτταρο τους. Θα μπορούσαμε με άλλα λόγια να πούμε ότι οι δομικοί λίθοι της ζωής είναι ταυτόχρονα και το στήριγμα αυτής της λειτουργίας της ύλης (μνημονική).

Θα μου επιτρέψετε να κάνω από εδώ και κάτω ένα "νοητικό άλμα", λέγοντας και ισχυριζόμενος ότι η ίδια λειτουργία ή οι ίδιες λειτουργίες θα πρέπει να χαρακτηρίζουν και το έσχατο στοιχείο; της δομής μας και της ύλης γενικότερα!!! Ίσως η σκέψη μου αυτή εν πρώτοις να φαίνεται υπερβολική, αλλά έχει διατυπωθεί ήδη 2500 χιλιάδες χρόνια πριν από τον Θαλή τον Μιλήσιο (6ο π.Χ) και επαναλήφθηκε από τον Εμπεδοκλή, τον Αναξαγόρα, τον Καρτέσιο, τον Νεύτωνα, τον Λάιμπνιτς κ.α.

Κωδικοποιώντας τα πράγματα μέχρι τώρα θα έλεγα ότι το ΚΑΘΕ κύτταρο του σώματός μας από τι στιγμή που απαρτίζεται από τα ίδια χρωμοσώματα περιέχει ένα πλούτο πληροφοριών είτε αυτό βρίσκεται στον εγκέφαλό μας είτε στις άκρες των δακτύλων μας…Τα χρωμοσώματα αυτά είναι υπεύθυνα για την συμπεριφορά ή την σκέψη μας! Και είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι το ίδιο χαρακτηρίζει τα δομικά στοιχεία της ύλης τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια, τα quarks και εντέλει το έσχατο, όποιο και αν είναι αυτό. Νομίζω ότι πολλά έχει να μας αποκαλύψει τα επόμενα χρόνια η σύγχρονη φυσική πάνω στα θέματα αυτά καθώς σημαντικά πειράματα της βρίσκονται σε εξέλιξη (βλ. πείραμα στο CERN). Ειδικότερα το «θεϊκό» νετρίνο, που κρύβει καλά κρυμμένα τα μυστικά του, ίσως τελικά ρίξει φως στα θέματα αυτά….

Όμως ένα ακόμα ερώτημα έρχεται κατόπιν όλων αυτών στην επιφάνεια. Αφού κάθε σωματίδιο της ύλης είναι δομικά όμοια με το διπλανό του και δεν διαφέρει απ' αυτό πως δικαιολογείται ο ψυχισμός του έσχατου και τελικά η έκφραση της ψυχής στο ζωνατνό; Στο ερώτημα αυτό έχω την γνώμη ότι μπορεί η δομή του έσχατου να είναι κοινή αλλά ΤΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ του καθένα απ' αυτά είναι εντελώς διαφορετικό. Γιατί κάθε σωματίδιο έχει μια "ιστορία" που ανάγεται σε ολόκληρο το παρελθόν του Σύμπαντος. Με αυτό υπονοώ ότι κάθε σωματίδιο έχει μια ΕΜΠΕΙΡΙΑ διαφορετική από το γειτονικό του, ΠΡΙΝ συμμετάσχει μαζί μ' αυτό στην ίδια ζωντανή ή σκεπτόμενη ύλη (εν χρόνο)...

Συνεχίζεται...περιμένω τις σκέψεις σας, τις δικές σας απόψεις....

...
 

Σύμφωνα με τις πιό προχωρημένες θεωρίες της κβαντομηχανικής (και παραδόξως, και κάποιων ανατολικών φιλοσοφιών), το σύμπαν είναι απλά πληροφορία. Κάποιες φωτεινές δέσμες αυτών των πληροφοριων (ζωντανό φώς) ουσιαστικά δημιουργούν την πραγματικότητα της ύπαρξής μας.

Δηλαδή, η ψυχή δημιουργεί το σώμα μας και το περιβάλλον του.

Το σώμα μας είναι η 3D έκφανση της ψυχής μας, η οποία στην πιό αγνή της μορφή είναι απλά κωδικωμένη πληροφορία.



Τώρα, αν με ρωτάτε τον λόγο που ζούμε αυτά τα 70-80 χρόνια 3D σαρκικής ζωής, και ποιός το συμφώνησε... είναι μια άλλη κουβέντα.

για την ώρα, πάρτε αυτό το λινκ ενός διδακτορα Κβαντικής:
http://homepages.ihug.co.nz/~sai/Harm_wldview.html

Γιαυτο θεωρό ότι η επιστήμη είναι οπισθοδρομική. Μιας και απορρίπτετε η ίδια.
Έχει αποδειχτεί επίσημα και γίνονται σε πολλούς φορείς πειράματα σε αυτό που αποκαλούμε αστρική προβολή. Για λόγους κατασκοπείας, γνώσεις, ακόμη και θεραπεία με διάφορα τέτοια τεχνάσματα.

Αφού όλα είναι χημικές αντιδράσεις και υλη.. Όπως μας λέει ένα μικρό κομμάτι της επιστήμης, πως είναι δυνατών να αποδεικνύουν ταυτόχρονα ότι η αστρική προβολή είναι εφικτή και γίνετε μάλιστα με 3 στάδια.. (το τυχαίο, άγχος – στρες και προκαλούμενο) ?

Μια ερώτηση μόνο θα ήθελα να κάνω, αν γνωρίζει κάποιος. Πολλοί επιστήμονες και έρευνες πανεπιστημίων αναφέρονται για τα 21 γραμμάρια της ψυχής.
ΑΝ εχει γίνει πείραμα κατά την διάρκεια μιας αστρικής προβολής και αποβάλετε από τον άνθρωπο αυτά τα 21 γραμμάρια? Και μην μου πείτε ότι το να βρεθείς με ένα αόρατο σώμα σε άλλο σημείο του πλανήτη η άλλο πλανήτη.. είναι χημική ένωση.. Τότε είναι που θα γελά και το παρδαλό κατσίκι.

2η ερώτηση, αν όλα τα συναισθήματα είναι χημικές ενώσεις τότε σίγουρα υπάρχουν και μεμονωμένα σφάλματα και ανωμαλίες αυτόν.. δηλαδή πλήρη αντιστροφή.. ΠΡΟΣΟΧΗ δεν αναφέρομαι σε ψυχολογική πάθηση αλλά σε λάθος χημικών ενώσεων(ανωμαλία).. έτσι δεν είναι? Αν μπορεί αυτό να αποδειχτεί, τότε ναι όλα είναι χημικές ενώσεις..
Προσοχή δεν αναφέρομαι στο τεχνικό κομμάτι τον συναισθημάτων γιατί έτσι και αλλιώς υπάρχει τεχνικό κομμάτι στην όλη διαδικασία μιας και το εκφράζει το υλικό μας σώμα.. Γιατί πάντα όταν πονάμε κλαίμε και γιατί πάντα όταν (πχ) είμαστε ερωτευμένοι πετάμε στα σύννεφα.. Που είναι η μεμονωμένες ανωμαλίες σε αυτό? Πως αποδείξατε ότι είναι 100% χημικό. Με ποια κριτήρια.. Ακόμη και παιδάκια με αυτισμό η τρελοί άνθρωποι, όταν τους χτυπάς φωνάζουν, κλαίνε, τσιρίζουν, κουνιούνται νευρικά, κτλ..

Και δεν θέλω να αναφερθεί κάποιος σε παθήσεις όπως (καρκίνο) μιας και αυτό δεν είναι το ζητούμενο μου.. Γνωρίζω ότι υπάρχει πάθηση που σου δίνει αισθήματα εφορίας αλλά δεν οφείλετε σε ανωμαλία (απλά) χημικών ενώσεων, οφείλετε σε όγκο.

Προσωπικά πιστεύω ότι ζούμε μέσα σε ένα μεταφυσικό περιβάλλον.. σύμπαντα, πλανήτες.. άπειρο.. Πράγματα που η επιστήμη ούτε το 0% δεν μπορεί να εξηγήσει.. Μόνο εικασίες και παραπληροφόρηση μπορούν να προσφέρουν σε αυτό το τομέα.. Γιατί συνεχώς αναθεωρούν τα λεγόμενα τους. (διάβαζε ιστορία).

Όσο για το CERN διακόπτεται πάλι λόγο τεχνικών προβλημάτων.

Αυτό για τα 21 γραμμάρια δεν είναι σαφές ο,τι ισχύει. Έχω ακούσει για έρευνες που αλληλοαναιρούνται.

Ανεξάρτητα από αυτό, αν παρατηρήσεις κάποιον που κάνει αστρική προβολή και κάποιον που απλά κοιμάται δεν θα διακρίνεις κάποια διαφορά. Και αυτό γιατί για να πετύχεις αστρική προβολή, θα πρέπει πρώτα να κοιμηθείς...

Υπάρχει η επιστήμη που εξετάζει τα φαινόμενα εξωτερικά αλλά για να προσεγγίσεις τα μεταφυσικά θέματα χρειάζεται μια μορφή "εσωτερικής" επιστήμης.

Το γνωρίζω αυτό και μια κοντινή μου φίλη για 6 μήνες είχε πάθει το σοκ της ζωής της, μιας και συνέβαινε κάθε ημέρα! Δεν πήγαινε όμως σε άλλους κόσμους, πήγαινε σε συγγενικά, φιλικά άτομα και τους έβλεπε ακόμη και σε ακατάλληλες στιγμές! Πράγματα που πιστοποιούσε με 100% ακρίβεια την επόμενη ημέρα, όταν τους τα έλεγε.

Την βοήθησε ψυχολόγος (δεκτικός σε τέτοια πράγματα), της είχε πει μάλιστα ότι είναι συχνό φαινόμενο και καλό θα ήταν να το κρατούσε.. εκείνη όμως τρομοκρατούταν καθημερινά και το σταμάτησε.
Έλεγε ότι είχε το σώμα της όπως το γνωρίζει αλλά ταξίδευε με την σκέψη και δεν την άκουγε κανείς! Θα μπορούσα ίσως να την πίσω κάποια στιγμή να κάνει λογαριασμό να το γράψει στης προσωπικές εμπειρίες.. Αν και δεν ασχολείται, oπως μου είπε από υπερβολικό άγχος το έπαθε.
Πέρα από αυτό, είχα δει και πείραμα που κάνουν μερικοί γιατροί με ηλεκτρομετρία (κάτι τέτοιο), και διαπίστωσαν ότι ακόμη και 48 ώρες μετά τον θάνατο, «κάτι βγαίνει» από το σώμα… ενέργεια. Ακόμη αν το σώμα είναι παγωμένο.. η ακρωτηριασμένο.

Το σκεπτικό μου με όλα αυτά που διαβάζω, όταν γίνεται αστρική προβολή αφήνουμε το σώμα μας και πάμε αλλού.. Το σώμα τότε είναι χωρίς ψυχή μεν αλλά με πλήρη ζωτικές λειτουργιές.. Κάτι σαν προτζεκτορας χωρίς φιλμ. (τον χαρακτηρισμό αυτό, τον δανείζομαι από ένα σχετικό βίντεο που είχα δει). Ίσως η θεωρία της αστρικής προβολής, αποδεικνύει και την θεωρεία ότι η ψυχή μπαίνει μέσα στο σώμα με το που γεννηθείς!! Δηλαδή μεγαλώνει το έμβρυο φυσιολογικά, εγκεφαλικά μέσα στην μήτρα και στην κάθοδο για να βγει στο κόσμο, εισβάλει- καταλαμβάνεται από την ψυχή. Και αν το σκεφτούμε παραπέρα, η αστρική προβολή πιστοποιεί πολλά πράγματα. (πάει αλυσίδα). Ακόμη και δαιμονισμό.

(Επίσης είχα δει πρόσφατα και ένα βίντεο με μεταθανάτια εμπειρία (κοντά είναι αυτά), την οποία βίωσε ένα επιστήμονας kai αν θυμάμαι καλά ιατρικό κλάδο! Και βλέπεις τον γιατρό να προσπαθεί ως πνεύμα να κάνει μελέτη!!!Είχε παραδεχτεί μάλιστα ότι η ψυχές (νεκροί) έχουν 100% επαφή και επικοινωνία με τα παιδάκια μέχρι 1-2 ετών!. Μιας και την ώρα που ήταν νεκρός χώρια την μελέτη του και ταξίδι στο τούνελ με τους προτζεκτορες.. Έκανε ολόκληρη συζήτηση με ένα παιδάκι 1 έτους sε άλλο θάλαμο και όροφο του νοσοκομείου. !!.. Είναι συγκλονιστική η αναφορά του. Αν και δεν ανήκει στο θέμα αυτό εδώ.. Αν το ξαναβρώ το βίντεο θα δώσω λινκ.)

Σωστό. Όταν βρίσκεσαι στο αστρικό πεδίο έχεις αφήσει πίσω το σώμα σου ζωντανό αλλά "άδειο". Μπορείς να γυρίσεις και να το δεις να κοιμάται ενώ εσύ βρίσκεσαι έξω από αυτό. Αυτό είναι μία εξαιρετική απόδειξη ο,τι ζούμε σε ένα κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν που αντιλαμβάνεται η λογική μας.

Έχεις όμως παρατηρήσει πώς αυτή η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον μέσω των πέντε αισθήσεων αλλοιώνεται από τον εγκέφαλο;

Πόσες φορές προσπαθούμε να ακούσουμε κάποιον που μιλάει και παρασυρόμαστε από σκέψεις που τελικά μας κάνουν να χάσουμε αυτά που ακούμε; Ή πόσες φορές θέλουμε να συγκεντρωθούμε κάπου αλλά ο νους μας βάζει σε νοητικά σενάρια.


Ναι έτσι θα έπρεπε να είναι. Ωστόσο, για να αποφασίζει η ψυχή θα πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί το νου ως εργαλείο και όχι ο νους την ψυχή όπως δυστυχώς γίνεται συνήθως.

Και φυσικά να μην ξεχνάμε τις απόψεις του Henri Bergson περί καταιγισμού πληροφοριών και εγκεφαλικών "φίλτρων"...

Ας κάνουμε ένα απλό πείραμα. Ας πούμε ο,τι για τα επόμενα 10 λεπτά θα μείνουμε συγκεντρωμένοι σε ένα μόνο πράγμα (π.χ. τον ήχο της βρύσης που στάζει) και ας δούμε πόσο θα μπορέσουμε να μείνουμε συγκεντρωμένοι σε αυτό.

Έτσι ίσως καταλάβουμε την δύναμη του νου και την δική μας αδυναμία.

Νομίζω πως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Κάτι τέτοιο χρειάζεται εκπαίδευση και επανάληψη (αποτελεί τεχνική του διαλογισμού) και σίγουρα είναι επιτεύξιμο αλλά όχι σαν να πατάμε το κουμπί της "συγκέντρωσης".

Ναι ακριβώς.
Αυτό εννοούσα λέγοντας δική μας αδυναμία. Στην τρέχουσα κατάσταση δεν είμαστε σε θέση να παραμένουμε συγκεντρωμένοι όταν το επιθυμούμε.
Λυπηρό...