ΦΑΟΣ ΚΑΙ ΧΑΟΣ η τοποθέτησή σου μου θυμίζει την αριστοτελική διάκριση σε ενεργητικό και παθητικό νου. Ο πρώτος είναι η θεϊκή ουσία και ο δεύτερος αποθήκη πληροφοριών.

ΝΕΟΣ
 

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΨΑΡΙ ΣΤΟ FORUM ΣΑΣ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΝΑ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΓΙΑ ΑΡΧΗ.

ΑΝΑΖΗΤΩΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Θα ήθελα να πιστέψω και εγώ όπως ίσως οι περισσότεροι ότι ο εγκέφαλος -αυτή η μάζα των 1.400 γραμμαρίων περίπου- είναι κάτι περισσότερο από ύλη. Ότι οι θαυμαστές διεργασίες του, τα συναισθήματα που παράγει (επιθυμία, θυμός, φόβος, έρωτας, αγάπη κ.α.) είναι κάτι περισσότερο από απλή βιοχημεία!

Καθώς μελετούμε ανατομικά τον ανθρώπινο εγκέφαλο,η δομή του αλλά και οι λειτουργίες του μας αποκαλύπτουν ότι πρόκειται μάλλον για προϊόν ΕΞΕΛΙΞΗΣ. Οι “εσωτερικές στιβάδες” του ο υποθάλαμος, ο ιππόκαμπος, η αμυγδαλή φιλοξενούν περισσότερο πρωτόγονες αντιδράσεις όπως ο θυμός και ο φόβος (αμυγδαλή), τις επιθυμίες-ένστικτα (υποθάλαμος), τη μνήμη (ιππόκαμπος). Αντίθετα το “εξωτερικό περίβλημα” δηλ. ο μετωπικός φλοιός κατά κύριο λόγω φιλοξενεί τις ανώτερες πνευματικές λειτουργίες (σχεδιασμός, λογική και η ειδική κρίση), χαρακτηριστικά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε νοητικά τουλάχιστον από όλα τα άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά.

Όμως τίποτα ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο και ολοκληρωμένο! Κανείς δεν μπορεί να μας βεβαιώσει ότι πίσω από τη βιοχημεία και την ανατομία του ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν αποτελεί παρά μονάχα το ΜΕΣΟ έκφρασης κάτι άλλου μη ορατού, μη αισθητού...

Σε επικύρωση του παραπάνω προβληματισμού θα αναφερθώ σε μια ιδιότητα του εγκεφάλου μας γνωστή σαν ΕΥΠΛΑΣΤΟΤΗΤΑ. Σύμφωνα με την ιδιότητά του αυτή ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί ν' αλλάξει σχήμα και να δημιουργήσει νέες διασυνδέσεις μεταξύ των νευρώνων του ή των κυττάρων του οι οποίες αντικαθιστούν αυτές που για κάποιο λόγω έχουν χαθεί ή έχουν πάθει βλάβη. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αφού υποβλήθηκαν σε χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου του ενός από τα δύο ημισφαίρια τους κατόρθωσαν συν το χρόνο να αποκαταστήσουν τις υψηλές τουλάχιστον νοητικές τους λειτουργίες και να συμπεριφέρονται φυσιολογικά σαν ΚΑΤΙ έξω απ' αυτούς να ΔΙΕΤΑΖΕ την αποκατάσταση των λειτουργιών που είχαν χαθεί...

Διαφαίνεται ότι όπως και να έχει το πράγμα οι πληροφορίες είναι κατανεμημένες σε ολόκληρο τον εγκέφαλο (παλαιότερα είχα αναφερθεί σε άλλο σημείωμά μου στον ΟΛΟΓΡΑΦΙΚΟ εγκέφαλο) παρ' όλου που ορισμένα κέντρα ειδικεύονται σε κάποιες συγκεκριμένες λειτουργίες.

Πρόκειται αναμφίβολα για ένα μυστήριο...που σιγά-σιγά ξεδιπλώνεται μπροστά μας.

ΛΥΚΑΙΟΣ 1981 " μου θυμίζει την αριστοτελική διάκριση σε ενεργητικό και παθητικό νου. Ο πρώτος είναι η θεϊκή ουσία και ο δεύτερος αποθήκη πληροφοριών "

Πραγματικά έτσι φαίνεται να είναι. Στην αρχαιότητα ένα από τα πιο διαδεδομένα σύμβολα είναι ο μαίανδρος. Η διαδοχική εναλλαγή του μέσα με το έξω, του θυληκού με το αρσενικό, του παθητικού με το ενεργητικό, του ( - ) με το ( + )... Λέγεται ότι ο Δρόμος έχει ανάλλογη διαδρομή... μέχρι σ΄ένα σημείο τραβάς κουπί κι ύστερα αφήνεσαι και πάλι από την αρχή.. Εμείς απλώς χωριστήκαμε στους από εδώ και τους από εκεί, έχωντας όλοι μισό.. δίκιο!


Αναζητών " Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΝΑ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ."

Κατά την γνώμη μου ο άνθρωπος είναι Ψυχή, Νόηση και ύλη. Δηλαδή έχουμε πολλά σώματα, αλλά όλα εκφράζοντας τον εαυτό τους αντικατοπτρίζονται ( όπως τα είδωλο στον καθρέφτη) διαδοχικά από την πιό "αραιή" ενέργεια στην πιο "συμπυκνωμένη" που είναι το υλικό σώμα...


Miltos01 " Ότι οι θαυμαστές διεργασίες του, τα συναισθήματα που παράγει (επιθυμία, θυμός, φόβος, έρωτας, αγάπη κ.α.) είναι κάτι περισσότερο από απλή βιοχημεία! "

Συμφωνώ στα παραγόμενα από τον εγκέφαλο συναισθήματα που αναφέρεις εκτός της Αγάπης.. Η νοητική αγάπη είναι επένδυση, συμφέρον κι ότι άλλο εκτός από Αγάπη. Η αληθινή της έννοια έχει συμπαντική νομοτέλεια!
Όλα όσα υπάρχουν και κινούνται ανεξάρτητα, αλλά και μαζί με τα υπόλοιπα, σε πολλαπλή κίνηση, σαν ένας αέναος χωρός υπάρχουν εξ αιτίας μιας συνεκτικής δύναμης. Η δυνατότητα της συνύπαρξης αντίρροπων δυνάμεων στον ίδιο χώρο υφίσταται χάρις σ΄αυτήν..
Ειπώθηκε: " Να αγαπάς τον διπλανό σου, όπως τον εαυτό σου" .
Κι έχει απόλυτο δίκιο... αλλά όταν το ακούμε μεταφέρεται η προσοχή μας στον ... "διπλανό" ενώ όλα αρχίζουν από τον "εαυτό"...!
Πρώτα αγαπάμε τον εαυτό μας κι ύστερα απλώνουμε αυτήν την αίσθηση ( κι όχι συναίσθημα ) σ΄ότι υπάρχει γύρω μας. Χωρίς νοητικούς αποκλεισμούς (όμορφο - άσχημο, καλό - κακό, κλπ ). Αγάπη σημαίνει αποδοχή του διαφορετικού. Ενώτητα χωρίς τα ασφυκτικά όρια της ομάδας. Συν-έχει κάθε τι που εμφανίζεται στον κόσμο δίχως μεζούρα, γιατί και αν...
Αν ζούμε Αγαπώντας τον εαυτό μας εξαφανίζονται οι τύψεις, οι ενοχές και η ανασφάλεια για τις αδυναμίες μας... ¨Οπως λένε ένα δένδρο με μεγάλη ανάπτυξη στα φυλλώματά του χρειάζεται και μεγάλες ρίζες... Αλοίμονο αν άρνηθούμε τις αδυναμίες μας... (κι αν αυτά ισχύουν σε μας τότε γιατί να μην ισχύουν και για τους γύρω μας, που καθημερινά ζητάμε το κεφάλι τους στο πιάτο?)
...Κι επειδή ο εγκέφαλος λαμβάνει ότι υπάρχει μέσα σε όρια, μόνον η Ψυχή μπορεί να συντονιστεί σε κάτι εκτός ορίων... και με την Αγάπη..
Έχουν δηλαδή κάτι κοινό ο Εγκέφαλος - Νούς με την Ψυχή. Λειτουργούν και τα δύο σαν κεραίες λήψης. Ο πρώτος σαν απλή κεραία, ενώ η δεύτερη σαν " πιάτο " δορυφορικής λήψης. Σαν μια κούπα (γκράαλ κατα τον μύθο του βασιλιά αρθούρου), που παίρνει ότι προσφέρεται από την Πηγή με φυσικό τρόπο.. Δίχως εκβιασμούς και χρεωστούμενα... Απλώς γιατί έτσι είναι!

Ανοίγω το ετυμολογικό λεξικό μου στη λέξη αγάπη και διαβάζω: "αγάπη η [aγápi] O30α : 1α.ψυχική διάθεση που κυριαρχείται από αισθήματα φιλίας, στοργής, συμπάθειας, τρυφερότητας, αφοσίωσης".

Με αυτή τη έννοια τη χρησιμοποίησα και με το άλφα μικρό...Δεν διαφωνούμε όμως...συμφωνούμε!!! Η συμπαντική Αγάπη για την οποία μίλησες δομεί και συντηρεί...μεγάλο το θέμα της και δύσκολο!

Miltos01: Ανοίγω το ετυμολογικό λεξικό μου στη λέξη αγάπη και διαβάζω: "αγάπη η [aγápi] O30α : 1α.ψυχική διάθεση που κυριαρχείται από αισθήματα φιλίας, στοργής, συμπάθειας, τρυφερότητας, αφοσίωσης".

Κατ΄αρχάς εύχομαι η νέα χρονιά να ΄ναι σημαντικά Φωτεινή στους εγκεφάλους και στις Ψυχές μας, αλλά και εξ ίσου Χαοτική...
Συμφωνώ για την ετυμολογία της λέξης με την ανάγνωση του λεξικού, αλλά πιστεύω ότι είναι καθαρά κοινωνιολογική η ερμηνεία. Δηλαδή μιά ερμηνεία συμβατική (κοινά αποδεκτή)...
Και επέτρεψέ μου να διαφωνήσω με τον συνγραφέα στο ότι δεν είναι αισθήματα αλλά συναισθήματα...
Κατά την γνώμη μου,
αίσθημα είναι η πηγαία αντίληψη-βίωμα χωρίς την νοητική διαμεσολάβηση (έχω την αίσθηση των πραγμάτων),
ενώ συν-αίσθημα είναι η εγκεφαλική-νοητική έκφραση-βίωμα που λειτουργεί βάσει του νόμου Δράσης-Αντίδρασης.
..η εποχή που χαράζει εκφράζεται αισθαντικά, δηλαδή ζώντας πέρα από το δίπολο (τον κόσμο των αντιθέτων), που μας υποχρεώνει να αντι-δρούμε χάνοντας τον προσανατολισμό και την ευχαρίστηση του προσωπικού μας δρόμου... ένας νέος τρόπος να ζήσουμε: Απλά!
Απλοποιώντας την σύνθετη και μπερδεμένη ζωή μας ίσως εξαφανιστούν κι όλα τα παράγωγα, που είναι ο πόνος, ο φόβος, οι αρρώστιες κλπ

Αγαπη
 

Καλή χρονια σε ολους και ειθε να απαντηθουν τα ερωτηματικα του καθενος.

Ειναι αραγε η αγαπη αισθήματα, συναισθήματα ή μήπως ειναι ενέργειες και τροπος ζωης ή μηπως ειναι προσωπο??
Και λεγοντας προσωπο εννοω τη βιβλικη θεωρια <<Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ>>. :confused:
(δεν μπορουμε να βγαλουμε καμια θεωρια εκτος εως, την αποδειξη της μη ισχυως της)

ΑΝΑΖΗΤΩΝ

[QUOTE=Miltos01] Διαφαίνεται ότι όπως και να έχει το πράγμα οι πληροφορίες είναι κατανεμημένες σε ολόκληρο τον εγκέφαλο

Έχω μία απορία πάνω σε αυτό. Αν δεχθούμε πως η μνήμη είναι εξ' ολοκλήρου στον εγκέφαλο, τότε σε ανθρώπους με βλάβες που απαιτούσαν αφαίρεση ολοκλήρου ημισφαιρίου, πώς η μνήμη δεν επηρεάστηκε. Μήπως πέρα πό τον ιππόκαμπο και τις συνάψεις έχουμε και έναν δεύτερο σκληρό δίσκο; Παραπέμπω και στο Akashic Rekord που δέχονται οι Βουδιστές. Άλλωστε,κάθε σκέψη που κάνουμε αποτελεί ενέργεια που δεν μπορεί να χάνεται. Πού πηγαίνει όμως;

Μια μερα ειχα δει ενα ντοκυμανταιρ με τιτλο η μυστικη ζωη των φυτων.BBC
(Σας το προτεινω)
Αυτο λοιπον εδειχνε πως τα φυτα εβαζαν τα εντομα και τα πουλια να δουλευουν
για αυτα.Για την αναπαραγωγη τους.Το ερωτημα ειναι πως σκεφτονται τα φυτα με τοσο εξυπνο τροπο (αν το δειτε θα καταλαβετε τι ενοω) αφου δεν εχουν εγκεφαλο;Αυτο σημαινει για μενα οτι ο αλλο ειναι ο νους και αλλο ειναι ο εγκεφαλος αν και εχουν καποια σχεση μεταξυ τους.Ας πουμε οτι ο Νους ειναι το
software και ο εγκεφαλος το hardware.Αφου ο εγκεφαλος δεν ειναι καν ο Νους
ποσο μαλον μπορουμε να μιλαμε αν ειναι η ιδια η ψυχη.?
Να προσθεσω οτι ο Πλατωνας μιλουσε για τον κοσμο των ιδεων.

Να προσθεσω οτι ο Πλατωνας μιλουσε για τον κοσμο των ιδεων.[/QUOTE]

Εγώ έχω την εντύπωση ότι ο Πλάτων ουσιαστικά μιλούσε για κάποια άλλη διάσταση, όπου υπάρχουν προγράμματα (συγγνώμη για τους κομπιουτεράδικους όρους, αλλά νομίζω πως είναι αναγκαίοι για την κατανόηση του πολύπλοκου υπολογιστή, του εγκεφάλου...) τα οποία ο εγκέφαλος και η ψυχή μπορούν να "κατεβάσουν" και να εγκαταστήσουν. Ουσιαστικά, η μέθεξη επιτυγχάνεται με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ομοίωση του φθαρτού με το άφθαρτο, μέσω αυτών των προγραμμάτων.Εννοείται πως η εξέλιξη της ψυχής (ενεργητικού νου, θεϊας ενεργείας, ή όπως ο καθένας την εννοεί) εξαρτάται από τον εγκέφαλο με τον οποίο είναι συνδεδεμένη.