Η Ιλιάδα ξεκινάει έτσι άμα δε το ξέρετε
Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλεήος
ουλομένην, ή μύρι Αχαιοίς άλγε έθηκε .
Βέβαια εδώ είναι στο μονοτονικό που είναι ψιλοέγκλημα
αλλά φταίνε τα φορα που δεν έχουνε πολυτονικό .
Στα δικά μας τώρα
Την μήνιν (την μανία) τραγούδα θεά του Πηλειάδου Αχιλέως
πού χιλιάδες δεινά στους Αχαιούς έφερε .
Αλλά ποιος είναι αυτός ο Αχιλλέας τέλος πάντων??
Σήμερα αν ζούσε θα είχε ταυτότητα που θα έλεγε
Επίθετο : Πηλειάδης (καμία σχέση με Πόντιους ή λοιπούς Μικρασιάτες )
Όνομα : Αχιλλέας
Όνομα πατρός : Πηλέας (για αυτό τον λένε Πηλειάδη στο επίθετο,
μέχρι και Σκοπιανός ιστορικός το καταλαβαίνει αυτό με την πρώτη)
Όνομα Μητρός : Θέτις
Το Γένος : Νηρηίδη (Νηρηίδες = Θεότητες της ήρεμης θάλασσας )
Ημερομηνία Γέννησης : απροσδιόριστο , τουλάχιστον 1500 π.χ. και βάλε.
Όνομα συζύγου : παύλα (Με την Ιφιγένεια αλλά δεν ήταν τυχερό, μετά με τη Βρισηίδα
κάτι πήγε να γίνει αλλά . . . του την έφαγε ο Αγαμέμνων)
Δημότης : Αργαλαστή Μαγνησίας
Κάτοικος :Ιωλκός Βόλου
Επάγγελμα : Βασιλιάς Στρατηγός Μονομάχος Τρωοφάγος
Θρήσκευμα: Ειδωλολάτρης Δωδεκαθεϊστής (τρέχα γύρευε )
Εκδοθείσα αρχή : Α.Τ Μυρμηδονίων
Το οικογενειακό του προφίλ λίγο ως πολύ είναι περίπου γνωστό :
Κάποιο πρωινό του Ιούνη η Θέτις, η μητέρα του, περπατούσε στην Παραλία του Βόλου
και συναντιέται με τον Πηλέα ,τον μπαμπά.
τον κοιτάει . . . ,
την κοιτάει . . .
τον ξανακοιτάει . . .
την ξανακοιτάει . . .
- Κυρία μου , τα σέβη μου , είσθε από τα μέρη μας ? ?
- Δεν είμαι κυρία ρε ηλίθιε , Θεά είμαι . Αι πάγαινε και συ . . .
- Ε , βάλτε και ένα διακριτικό στο γιακά σας , τι σας φταίνε οι θνητοί να μπερδεύονται και να σας ερωτεύονται άδικα ?
- Α μπα , ακόμα δε με είδες και με ερωτεύθηκες κιόλας ? ?
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα , η Θέτις είχε αποκλεισθεί από γάμο με θεούς και θα έμενε
στο ράφι αν δεν έριχνε κάπως το τουπέ της και να έβρισκε κανένα καλό παλικάρι να δει και αυτή
λίγο χαρά στα σκέλια της .
Την πιάνει ο Χείρων , το Κενταυράκι που ήταν γείτονας και πολύ ξηγημένο άλογο και την αρχίζει στο ψηστήρι .
- Γιατί δεν τον παίρνεις μωρή ?
- Πας καλά ρε ? ? Θνητό να πάρω ? Για ποια με πέρασες ?
- Πάρτονε μωρή που σου λέω , κελεπούρι είναι .
- Άσε ρε , να μου λείπει
- Που θα βρεις καλύτερο ,είναι και βασιλιάς , φραγκάτος , φορτωμένος
Πες πες πες δεν άργησε να γίνει το γεγονός , παντρευτήκανε και είχανε ένα καλό ξεκίνημα
και πλούσια δώρα και ο Χείρων κουμπάρος παρακαλώ .
Η Θέτις ήτανε διαρκώς έγκυος ένεκα που ο Πηλέας ήταν ασυγκράτητος νέος με πάνω
από δύο συνουσιακά επεισόδια καθημερινώς με την σύζυγο , (χώρια τα εξωσυζυγικά) και χωρίς
προφυλάξεις παρακαλώ επειδή δεν τις άντεχε τις προφυλάξεις . . . Δεν το έκανε αυτό για να γλιτώσει τα λεφτά .
Κάθε άλλο. Του φαινόταν ότι είναι σαν να πλένει τα πόδια του φορώντας ταυτόχρονα και τις κάλτσες,
πράγμα που δεν γίνεται καθώς όλοι σας καταλαβαίνετε. (Όπως συνηθίσει κανείς )
Η Θέτις πάντα το είχε καημό που πήρε θνητό άνδρα και δοκίμαζε τα παιδιά να διαπιστώσει αν πήραν
απ’ του άντρα της και είναι και αυτά θνητά ή πήραν από κείνη και είναι αθάνατα.
Πως τα δοκίμαζε ? Απλό ! , τα βούταγε σε βραστό νερό , αν τα μωρά βγαίνανε κόκκινα και πεθαμένα
ήταν θνητά, αν όχι ήταν αθάνατα, ο Πηλέας τσατίστηκε, πήρε τον Αχιλλέα νήπιο και τον έκρυψε.
Η Θέτις κατάλαβε ότι δε θα σταυρώσει κουτσούβελο και αποφάσισε να κάνει τον Αχιλλέα άτρωτο
βουτώντας τον σε αθάνατο νερό στη πηγή "Στιγός" αλλά έπρεπε να το βαστάει από κάπου,το βάσταγε
λοιπόν απ την φτέρνα ,το βούτηξε , αλλά ενώ ήταν άτρωτος σε όλο το σώμα , απ την φτέρνα έμεινε τρωτός.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν τις έκοψε της βλαμμένης της μάνας της Θέτις ,να του πει του παιδιού,
να του δώσει μια παραγγελιά να φοράει μόνο μποτάκια κλειστά και χοντρά με καρφιά σαν αυτά που φοράνε
οι αναρχικοί και να αποφεύγει τα ξώφτερνα σανδάλια και τσόκαρα ή σαγιονάρες γενικώς.
Τέλος πάντων. Αυτά κάνουν οι γονείς και χαντακώνουν τα τέκνα τους.
Ο Αχιλλέας ήταν μοναχοπαίδι ομορφούλικο πλουσιόπαιδο ψηλός ξανθός και γενικά "υπεράνω".
Έτρωγε τις βιταμινούλες του και τα φαρίν λακτέ του και τα ψαράκια του, τις μπριζολιτσες του
τα μπον φιλέ του και γενικά τι θα πει σκέτο "ψωμί και τυρί" για όλη μέρα ή φακές χωρίς λάδι δεν ήξερε.
Το παλικαράκι θα μας είχε βγει φλούφλης "γκαγκά" και στην καρακοσμάρα του αν δεν είχε ένα καλό δάσκαλο
να τον δασκαλέψει και να του εξηγήσει ποιος είναι και τι πρέπει να κάνει.
Ο δάσκαλος αυτός ήταν ο Χείρων που ήταν και κουμπάρος .
- Του και α ?
- ΤΑ
- Μπράβο , Που και ι ?
- ΠΙ
- Ξανά μπράβο λεβέντη μου, πέντε και πέντε ?
- Δέκα
- Αι γεια σου, επτά ή επτά ? ?
- Σαρανταοκτώ
- Το πλησίασες . . .
- Σαράνταεννιά
- Σωστόοος ! Και από προπαίδεια καλά πάμε .
Μάθαινε το παιδί γράμματα σπουδάγματα , καμάρωνε ο Πηλέας , η μαμά είχε φύγει
δεν άντεχε την ζωή στη στεριά , είχε πάει στους βυθούς του πελάγους .
- Πως το βλέπεις το παιδί κυρ δάσκαλε ? (λέει ο μπαμπάς)
- Ήρωας , λεβέντης , άφταστος , λίγο παραπάνω διάβασμα θέλει στο σπίτι . . . (τα γνωστά )
Μεγάλωνε ο Αχιλλέας και δυνάμωνε με τα φαγητά που του ετοίμαζε ο Χείρων , έξη ετών
έριχνε ακόντιο κυνηγούσε ελάφια, σκότωνε λιοντάρια και αρκούδες και άλλα πολλά . Είχε και δύο γκόμενες ,
παστρικές , την Φιλύρα και Χαρικλώ , για την σεξουαλική αγωγή το παιδί, μη μας ντεραπάρει κοτζάμ βασιλόπουλο,
τόσα και τόσα γίνονταν στην αρχαία Ελλάδα . . .
Πήγε κάποια μέρα ο Πηλέας (αφού είχε χωρίσει με την Θέτις) και στον μάντη Κάλχα για να μάθει τα μελλούμενα.
Ψήνει τον καφέ το δουλικό , πίνει ο Αχιλλέας , τον βγάλανε έξω να παίξει να μην ακούει
διαβάζει το φλιτζάνι ο Κάλχας και πήρε μια έκφραση σαν σε εκείνη τη διαφήμιση που
διαφήμιζε την σοκολάτα "κιτ κατ" με την καφετζού και τον άλλον τον ανυποψίαστο.
- Τι λέει το φλιτζάνι κυρ Κάλχα μου ?
- Πωωωωω. . . (πιάνει και το κούτελό του με απελπισία, σαν να αυτοσφαλιαρίστηκε)
- Τι καλέ ? ? Λέγε και ας τα επιφωνήματα !!
- Ο Αχιλλές . . .
- ε
- Θα πάει στην Τροία
- ε, και ?
- η Τροία θα πέσει
- ε και ?
- αλλά . . . ο Αχιλλέας . . .
- Ο Αχιλλέας ? ? Τι ?
- Ο Αχιλλέας . . . δε θα γυρίσει . . .
- Αμααανννν , κακό που μας βρήκε !!! Τι κάνουμε τώρα ? ?
- Ξέρω και γω? Δεν είμαι και μάντης!!! Κρύφτον κάπου, μην τον αφήσεις να πάει στην Τροία.
Τι να κάνει ο Πηλέας, στέλνει τηλεγράφημα στην Θέτις ότι το και το , κάνουνε ένα
οικογενειακό συμβούλιο και αποφασίζουν να ντύσουν τον Αχιλλέα κοριτσάκι και
να τον κρύψουν με τα άλλα κοριτσάκια στο παλάτι του βασιλιά Λυκομήδη στη Σκύρο .
(Νομός Μαγνησίας ήταν τότε)
Τον ντύνουν που λέτε κοριτσάκι , με τα φουστανάκια του με τα καλσόν του , τις μπούκλες στα μαλλιά
με τα κραγιονάκια του ,του αλλάζουνε και το όνομα , τον φώναζαν Λέλα ,του δίνουνε και μια "μπάρμπι" κούκλα
και τον στέλνουν πακέτο στον Λυκομήδη. Δυστυχώς , περνούσε από κει ο Ερμής εκείνη τη μέρα ,
είχε κάτι κούριερ να παραδώσει, και κάτι πήρε το μάτι του ότι ο Αχιλλέας τα παίζει ιγκόγνιτο .
Μεγάλος πληροφοριοδότης και κουτσομπόλης και απατεώνας ο Ερμής. Ο μεγαλύτερος ρουφιάνος που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα .
Παρίστανε ο Αχιλλέας το κοριτσόπουλο που λέτε ,μέσα στο γυναικωνίτη, έπαιζε με τα άλλα κοριτσάκια
τα "μέντα μέντα" βγαίνανε έξω παίζανε με τις κούκλες, σχοινάκι , και άλλα πολλά ώσπου μια μέρα
μια κόρη , η Δηιδάμεια πρήστηκε απ τη μέση και κάτω .
Περνάει από μπροστά απ το πατέρα της τον Λυκομήδη, την βλέπει αυτός , τρελαίνεται . . .
- Μωρή Ντάμη , έλα δω !
- Γιες Νταντι
- Τι έφαγες κόρη μου ? ? Γιατί πρήστηκες ?
- Τίποτα δεν έφαγα , ορκίζομαι !
- Μωρή !! Εσύ είσαι γκαστρωμένη !!
- Λές να είναι γκάστρωμα αυτό ? ?
- Τον κακό σου τον καιρό μωρή . Ποιος ? ? Λέγε !!
- Δε ξέρω καλέ μπαμπά, παίζαμε με τη Λέλα το γιατρό και . . .
- Φτούυυυ, θα μου τις απαφτώσει όλες αυτός ο τσόγλανος , θα τον απομονώσω "να σώσω ότι γίνεται αν σώζεται " (Κατσιμιχαίοι)
Φυσικά τα καράβια των Ελλήνων δεν ξεκινούσαν χωρίς τον Αχιλλέα , μαρτύρησε ο Ερμής ότι κάπου προς τα κει
τον πήρε το μάτι του και κινήσανε οι υπόλοιποι βασιλιάδες ,ανάμεσά τους και ο Οδυσσέας, για να τον βρούνε .
Πάνε στον Λυκομήδη
- Έχετε εδώ κανένα παιδάκι που τον λένε Αχιλλέα ?
- Όχι , δεν έχουμε
- Ε , πως , αφού ο Ερμής τον είδε !!
- Οχουυυυ , δεν έχω σας λέω ,
- Ψεύδεστε κύριε Λυκομήδη , να μας φέρετε τον Αχιλλέα εδώ και τώρα.
- Βρε δεν έχω σας λέω , ψάξτε και μόνοι σας.
Αρχίσανε να ψάχνουνε, φτάσανε στο γυναικωνίτη, δεν βρήκανε τίποτα παρά μόνο σεμνές ανήλικες παρθένες
και η μια γκαστρωμένη και στον έβδομο μήνα παρακαλώ με μια κοιλιά "να" . Οι άλλοι μπουνταλάδες δεν καταλάβανε
χρηστό που λένε όμως ο Δυσσέας αμέσως το πήρε πρέφα, σου λέει ποιος το γκάστρωσε το πιτσιρίκι ? Υπάρχει αρσενικό
εδώ τριγύρω στη παρέα, ποιος άλλος λοιπόν ? Ο Αχιλλέας . !
Αρχίζουνε τα εμβατήρια και τις τυμπανοκρουσίες , πετάγεται ο Αχιλλέας όρθιος, πετάει τα κοριτσίστικα
παίρνει την όζα να καθαρίσει τα νύχια (στρατιώτης με σκουλαρίκι γίνεται, με βαμμένα τα νύχια όμως, με τίποτα)
καθαρίζει και τα κραγιόν αρπάει το σπαθί και αρχίζει να τρέχει πάνω κάτω ,
- Δείξτε μου τον εχθρό, ποιόν πολεμάμε θέλω να ξέρω και που είναι ταμπουρωμένος, άμα τελειώσουμε μου λέτε και τον λόγο .
- Έλα , ηρέμησε δικέ μου , κούλαρε λίγο ,στην Τροία θα πάμε , τον λόγο ? , άστα , μη τα ρωτάς . . . !
Συνεχίζεται . . .
|