Φαντασία;;

[poppie]

γεια σας,ειναι η πρωτη φορα που τολμω να γραψω.κοιταχτε θα προσπαθησω να τα πω περιληπτικα.λοιπον βλεπω "πραγματα"απο πολυ μικρη.μεγαλωνοντας καταφερα να τα ξεπερασω και να μην φοβαμαι τιποτα.οταν λεω πραγματα μιλαω για απιστευτα γεγονοτα που και να πω κανεις σωας τα φρενα δεν θα πιστεψει.αφου μεχρι και εγω η ιδια επεισα τον εαυτο μου πως ηταν ολα της φαντασιας μου,γιατι αν δεχτω το αντιθετο θα σαλταρω.λοιπον στο προκειμενο.εχουν περασει χρονια που δεν βλεπω πια σχεδον τιποτα.τωρα τελευταια ομως 1 χρονο πριν μετακομισα στο σπιτι του αγοριου μου.(ο οποιος γνωριζει..τι μου ειχε συμβει πανω κατω.)λοιπον στην ταρατσα της πολυκατοικιας εχε κοινα πλυντηρια-πλυσταριο,εκει λοιπον δεν την παλευω να παω μονη γιατι βλεπω καποιον κυριο..(μεχρι κι ο σκυλος μου δεν ανεβαινει με τιποτα εκει...)
τελοσπαντων το θεμα ειναι πως βλεπω και στον δομο κατι πειεργα...δεν ξερω πως να τα πω εγω θα τα λεω "σκιερους"γιατι εινaι σκιες...ειναι μικρες οντοτητες σε μεγεθος περιπου 50cm.τα οποια στεκοντα στους δρομους στο σκοταδι με το που περασει φως μπροστα τους κρυβονται(φως πχ προβολεις αυτοκινητων)καθως και αν σε δουν να τα κοιτας.δεν τα εχω δε μια και 2 φορρες τα βλεπω πια αρκετα συχνα.η απορια μου ειναι αν εχουν γινει αναφορες απο αλλους τετοια περιεργα οντα ή ειναι της φαντασιας μου και αυτο;

[melian]

Γεια σου και καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Δεν νομίζω ότι αυτά που περιγράφεις είναι πράγματα που δεν έχουμε ξανακούσει όσοι ασχολούμαστε με το μεταφυσικό, άρα δεν κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς από την πλειοψηφία των μελών του φόρουμ.
Το φαινόμενο που περιγράφεις το έχω ακούσει πολλές φορές και έχω διαβάσει πάρα πολλά κείμενα για άτομα που έχουν μια μεγαλύτερη δεκτικότητα αν θες και βλέπουν κάποια πράγματα παραπάνω από εμάς τους υπόλοιπους. Η λαογραφία μας αποκαλεί αυτά τα άτομα με την ιδιαίτερη λέξη "αλαφροίσκιωτους" και αν ψάξεις σε σχετικά περιοδικά και βιβλία θα βρεις πάμπολλες ιστορίες.

Υπάρχουν επίσης και στο φόρουμ κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις με τη δική σου. Αν περιηγηθείς στις σχετικές κατηγορίες σίγουρα θα βρεις παρόμοιες ιστορίες με τη δική σου. Δεν ξέρω αν θα λάβεις απαντήσεις (πολύ δύσκολο αυτό) αλλά σίγουρα θα δεις ότι δεν είσαι η μόνη. Κι αυτό νομίζω είναι και το πιο σημαντικό.

[poppie]

ετσι θυμαμαι ως με αποκαλουσε η γιαγια μου στην μαμα μου.βοηθησε με λιγο τι search να κανω,με τι ονομαασιες εννοω μην γελας απλα δεν μπαινω και συχνα

[melian]

Αρχική Δημοσίευση από poppie

ετσι θυμαμαι ως με αποκαλουσε η γιαγια μου στην μαμα μου.βοηθησε με λιγο τι search να κανω,με τι ονομαασιες εννοω μην γελας απλα δεν μπαινω και συχνα

Αν και φαίνεται εξαρχής κάπως ο όρος δεν είναι καθόλου υποτιμητικός ή αστείος. Αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο να σου βρω κάποια σχετικά κείμενα ή θέματα μέσα στο φόρουμ. Αν θες κι έχεις χρόνο περιηγήσου στην κατηγορία των Προσωπικών Εμπειριών και νομίζω ότι θα βρεις παρόμοιες εμπειρίες. Επίσης δεν γνωρίζω αν πατήσεις για search στο google τον όρο "αλαφροίσκιωτος" αν θα σου βγάλει σχετικά κείμενα και παρόμοιες εμπειρίες.

Ενδεικτικά βρήκα αυτή την εμπειρία: http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2556. Αν ψάξεις θα βρεις κι άλλες. Κάνε μια έρευνα κι εσύ και εδώ είμαστε να το συζητήσουμε.

[Mirella_S]

Καποιες φορες, τα ατομα που μπορουν να "αισθανθουν", βλεπουν αυτα τα περιεργα οντα.
Οι διαστασεις του χωρου και του χρονου ειναι παρα πολλες, διασταυρωνονται σε πολλα σημεια (χοντρικα αναφερομαι), και καποια ατομα μπορουν να ριξουν μια ματια στο εσωτερικο της αλλης αυτης πλευρας.
Δεν ξερω και σε ποσους αλλους εχει συμβει, το να εισαι καπου μονος και να νομισεις πως η ακρη του ματιου σου "επιασε" το γρηγορο περασμα μιας σκιας.
Κατι που οι περισσοτεροι φυσικα αποδιδουμε στο :"Μπα, μου φανηκε".
Αγαπητη φιλη ανεφερες πως στο κοινο πλυσταριο "βλεπεις" εναν κυριο.
Μιλαμε για φαντασμα????
Ισως προσπαθει να επικοινωνησει "βλεποντας" οτι εχεις το χαρισμα της επικοινωνιας με αυτους τους κοσμους.
Μια γνωμη γραφω φυσικα.

[kalia]

Δεν είσαι μονάχη σου φίλη poppie
θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εδώ μέσα έχουμε βιώσει τέτοια γεγονότα.Είναι πλάσματα που περισσότερο αυτά φοβούνται από ότι εμείς,όσο για το κύριο πάνω στην ταράτσα είναι οντότητα αρνητική και γιαυτό και το σκυλί φοβάται.Καλό είναι να μην ανοίγουμε συνομιλίες με τέτοιες αρνητικές οντότητες η μικρούλες όμως σκιές αν τους ρωτήσεις τι θέλουν θα τους δει να εξαφανίζονται από φόβο.Ίσως στο σημείο που βλέπεις τον κύριο να υπάρχει και πύλη

[Raistlin]

Αγαπητή poppie, για τον <κύριο> δεν ξέρω να σου πω, όμως από την περιγραφή των <κοντοστούπηδων> το μυαλό μου πάει σε κάποιες αγιογραφίες που είδα, Στην μια είναι μια Αγία (το πια είναι όμως μου διαφεύγει) και ακριβώς δίπλα της στέκεται ένα μικρό μαύρο διαβολάκι που ταιριάζει με την περιγραφή σου.
Η δεύτερη είναι η σκάλα που πάει στον ουρανό, στην οποία η ψυχή ενός νεκρού προσπαθεί να ανεβεί και τριγύρω πάλι τέτοια μικρά μαύρα διαολάκια προσπαθούν να τον τραβήξουν <κάτω>
Όπως τα περιγράφεις πάντως μου θυμίζουν τους καλικάντζαρους οι οποίοι λένε πως αποτελούν το τελευταίο και πιο χαμηλόβαθμο τάγμα των δαιμόνων.

[rados]

Κατά πρώτον άλλο η εμπειρία, άλλο η εξήγησή της. Για μεν την εμπειρία ο μόνος που μπορεί να έχει άποψη, είναι αυτός που την βιώνει, για την εξήγησή της όμως καλό είναι να κρατάμε μερικές επιφυλάξεις.
Το ότι βλέπουμε κάτι που το αναγνωρίζουμε σαν οντότητα, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι βλέπουμε όντως μια οντότητα, ούτε ότι φανταζόμαστε κάτι, ούτε ότι είμαστε τρελοί.

Ο νους «τρέχει ένα λογισμικό» προσομοίωσης και αναγνώρισης ώστε να αναγνωρίζει και να αξιολογεί οποιαδήποτε πληροφορία δέχεται από τα αισθητήρια όργανά του. Το λογισμικό δίνει ακαριαία αποτελέσματα, συνήθως σωστά, μερικές φορές λανθασμένα. Η ταχύτητα και τα αναπόφευκτα λάθη, είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Δεν μπορούμε να ψάχνουμε με τις ώρες, αν το στρογγυλό, μακρουλό πράγμα που κινήθηκε είναι φίδι ή κλαδί. Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα.
Όταν ο νους αμφιβάλει, έχει την τάση να «διαλέξει» ένα ον που έχει προθέσεις (φίδι), παρά ένα αδιάφορο (κλαδί). Και κάνει καλά, γιατί αν κάνει λάθος οι δυσάρεστες συνέπειες έτσι περιορίζονται.
Όπως και η poppie έχω δει πολλές φορές «οντότητες», αλλά στις περιπτώσεις που είχα την ευκαιρία να τις παρατηρήσω προσεκτικά, χανόντουσαν. Ίσως με βοηθούσε ότι λόγο επαγγέλματος, προσέχω αρκετά τον φωτισμό.

Με αυτά θέλω να πω ότι η πιθανότητα να αναγνωρίζεις λανθασμένα κάποιες φωτοσκιάσεις σαν οντότητες, είναι συντριπτικά μεγαλύτερη, από το να περιτριγυρίζεσαι από «σκιερούς». Σε αυτό συνηγορεί και το ότι όπως λες, εξαφανίζονται όταν τους προσέξεις.
Γιατί όμως σου συμβαίνει τόσο συχνά; Πιθανά έχει καταχωρηθεί στον νου σου ένας σχετικός φόβος και αυτός ο φόβος επηρεάζει έντονα το «λογισμικό» που έλεγα.

Ο σκύλος μου προφανώς φοβάται ότι φοβάμαι και εγώ. Του μυρίζει ο φόβος του «αρχηγού της αγέλης». Αυτός που είναι απλό μέλος δεν θα φοβηθεί. Πάντως αρκετά σκυλιά έχουν κάποιο πρόβλημα με τις σκάλες ή το ύψος.
Δεν αναφέρεις αρκετά για τον κύριο στην ταράτσα. Ίσως θα είναι σκόπιμο να πας με την συντροφιά κάποιου άλλου μερικές φορές και να παρατηρήσεις προσεκτικά το μέρος. Ενδέχεται να βρεις κάτι που αναγνωρίζεις λανθασμένα ή να ανακαλύψεις ότι σου ανασύρεται κάποια μνήμη.

Στο κείμενό σου διακρίνω κάποιον πανικό. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αν υπάρχει, μάλλον θα πρέπει να ασχοληθείς λίγο μαζί του.

Τελειώνω με μια παρατήρηση, ακόμα και να υπάρχουν σκιεροί και να τους βλέπεις, άστους στην ησυχία τους, άμα δεν σε ενοχλούνε...

[Mallen]

Αρχική Δημοσίευση από melian

Το φαινόμενο που περιγράφεις το έχω ακούσει πολλές φορές και έχω διαβάσει πάρα πολλά κείμενα για άτομα που έχουν μια μεγαλύτερη δεκτικότητα αν θες και βλέπουν κάποια πράγματα παραπάνω από εμάς τους υπόλοιπους. Η λαογραφία μας αποκαλεί αυτά τα άτομα με την ιδιαίτερη λέξη "αλαφροίσκιωτους" και αν ψάξεις σε σχετικά περιοδικά και βιβλία θα βρεις πάμπολλες ιστορίες.

Προσυπογράφω την απαντησή σου...

Υπάρχουν επίσης και στο φόρουμ κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις με τη δική σου. Αν περιηγηθείς στις σχετικές κατηγορίες σίγουρα θα βρεις παρόμοιες ιστορίες με τη δική σου. Δεν ξέρω αν θα λάβεις απαντήσεις (πολύ δύσκολο αυτό) αλλά σίγουρα θα δεις ότι δεν είσαι η μόνη. Κι αυτό νομίζω είναι και το πιο σημαντικό.

Εμμμ...ναι -και γω συγκαταλέγομαι ανάμεσα σε αυτούς που "βλέπουν" διάφορα (με τη διαφορά πως ...δεν το διατυμπανίζω δα!!),απλά δεν με αγχώνει -ίσα ίσα που το'χω πλέον αποδεχτεί...

[poppie]

ο κυριος στην ταρατσα..λοιπον αυτος ο κυριος ειναι τρομακτικος..δεν ειναι αναμνηση σιγουρα και ο σκυλος δεν φοβαται τα σκαλια ουτε το υψος...παλια πηγαιναμε καθε φορα μαζι εκει.απο το καλοκαιρι και επειτα οπου αρχισα να τον βλεπω ,απο τοτε σταματησε να θελει να ερθει και ο σκυλακος.οσο γα το φως...μαλλον κανουμε παρομοια δουλεια γιατι και η δικη μου δυλεια εχει να κανει με την εικονα...εμαι μοντερ.υπαρχει ενας πανικος,ναι.μικροτερη περασα πολυ ασχημα με πραγματα που γιννταν και εβλεπα....επεισα τον εαυτο μου πως ηταν της φαντασιας μου,δεν θελω να ξαναρχισει αυτο