Οι περίεργες Σκιές

[Julliet]

Αγαπητά μέλη του Μεταφυσικού σας καλησπερίζω. Είμαι ένα από τα σχετικά νέα μέλη και από τα πιο φανατικά θα μπορούσα να πώ. Αρκετό καιρό τώρα παρακολουθώ συζητήσεις χωρίς να συμμετέχω σε αυτές. Όμως κάποια γεγονότα τον τελευταίο καιρό με έκαναν να γράψω αυτές τις γραμμές. Όπως θα υποπτεύεστε από τον τίτλο που έδωσα σε αυτό το κείμενο πρόκειται για αυτές τις περίεργες και σκοτεινές σκιές.
Πριν μερικούς μήνες (1-2) πρωτοεμφανίστηκαν και ο πρώτος που τις είδε ήταν η μητέρα μου. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή. Ένα βράδυ καθόμασταν με την μητέρα μου στο κρεβάτι του δωματίου μου και βλέπαμε μια ταινία στην TV. Κάποια στιγμή λοιπόν, αποκοιμηθήκαμε και οι δυο στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή η μητέρα μου γύρω στις 4 τα ξημερώματα ακούει τον υπολογιστή μου να κάνει τον θόρυβο όταν αυτός κλείνει. Τον χαρακτηριστικό ήχο που όλοι ακούμε κάθε φορά που ανοίγουμε και κλείνουμε τον υπολογιστή μας. Σηκώνεται και τότε ξαφνικά βλέπει μια φιγούρα να βγαίνει γρήγορα από το δωμάτιο αφήνοντας πίσω του ήχους από βήματα. Πετάγεται λοιπόν η μητέρα μου από το κρεβάτι νομίζοντας ότι είναι ο μικρός μου αδερφός (θα γίνει 5 χρονών τον Ιούλιο). Όπως καταλαβαίνετε το ύψος την σκιάς αυτής δεν ξεπερνούσε σε ύψος ένα 5χρωνο παιδί. Πηγαίνοντας λοιπόν προς το σαλόνι, προς τα εκεί που ακούστηκαν και τα βήματα, περιμένοντας να δει τον αδερφό μου στον καναπέ έχοντας ανοίξει την τηλεόραση, όπως συνήθως θα έκανε. Όμως η μητέρα μου έντρομη είδε το σκοτεινό σαλόνι χωρίς κανέναν μέσα!! Άναψε τα φώτα και έλεγξε τις πόρτες αν είχαν παραβιαστεί, όμως τίποτα. Εκείνο το βράδυ έμεινε ξύπνια και το πρωί δεν μου είπε τίποτα, εγώ το έμαθα 2 μέρες μετά αφού όπως μου είπε δεν ήθελε να με τρομάξει. Η αλήθεια είναι ότι δεν την πίστεψα και νόμιζα ότι ίσως το είχε δει στον ύπνο της. Όμως έπαψα να το πιστεύω όταν κάποιες μέρες μετά ένα πρωί ξύπνησα ακούγοντας και βλέποντας μια φιγούρα λίγο πιο ψηλή να κατευθύνετε πάλι προς το σαλόνι. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι δεν ήταν ούτε η μητέρα μου ούτε ο αδερφός μου! Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα λίγο αλλά δεν ήθελα να το αφήσω να με επηρεάσει μιας και μένω αρκετά βράδια μόνη μου επειδή η μητέρα μου δουλεύει κάποιες φορές μέχρι αργά. Έτσι λοιπόν άφησα να ξεχαστεί. Όμως πρόσφατα επειδή είχα ένα πρόβλημα με τον υπολογιστή μου φώναξα έναν τεχνικό στο σπίτι. Εκεί που μιλάγαμε λοιπόν και λέγαμε διάφορα περί υπολογιστών τον ρώτησα αν γίνεται να ανοίξει ο υπολογιστής από μόνος του, (δεν ξέρω λόγω τάσης του ρεύματος( ; ) ή κάτι άλλο) και εκείνος μου απάντησε πως όχι. Τότε σε στιλ αστείου του είπα το περιστατικό με την μητέρα μου και τότε εκείνος μου είπε: <<Α! και η ξαδέρφη μου το έπαθε αυτό. Ένα βράδυ είδε στο δωμάτιό της μια φιγούρα (σκιά) και της είπε καληνύχτα αφού νόμιζε πως ήταν ο πατέρας της. Αυτός όμως κοιμόταν>>!!!!! Δεν μπορείτε πως κοιταχτήκαμε εγώ και η μητέρα μου. Από τότε δεν έχω ξαναδεί κάτι. Έχει συμβεί κάτι παρόμοιο και σε εσάς?? Έχετε ιδέα τί είναι αυτές οι σκοτεινές και αινιγματικές φιγούρες? Αυτή τη στιγμή νιώθω πραγματικά περίεργα που γράφω γι αυτό φοβούμενη ότι μπορεί να με κοροϊδέψετε αλλά δεν μπορώ να απευθυνθώ αλλού (αν και δεν πιστεύω ότι θα δεχτώ τέτοια αντιμετώπιση). Συγνώμη αν σας κούρασα. Περιμένω απόψεις και γνώμες.

[Μιχάλης]

Αγαπητή Julliet, καλωσόρισες στο φόρουμ και σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας. Η εμπειρία σου δεν μου έκανε εντύπωση από την άποψη ότι γνωρίζω αρκετά παρόμοια περιστατικά από τον κύκλο των γνωστών μου αλλά και ατόμων που μου έχουν εκμυστηρευτεί παρόμοια περιστατικά. Σε πολλές (τις περισσότερες) από τις περιπτώσεις που γνωρίζω, οι "Σκιερές" αυτές μορφές προκάλεσαν φόβο μόνο εκ των υστέρων, όταν δηλαδή οι μάρτυρες συνειδητοποίησαν το αλλόκοτο του πράγματος, γιατί εκείνη τη στιγμή, ακριβώς όπως η μητέρα σου, υπέθεσαν κάτι πολύ πιο λογικό, όπως το ότι ήταν ένα από τα πρόσωπα του σπιτιού. Ο φόβος ήρθε αργότερα, όταν συνειδητοποίησαν ότι τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Η πρώτη τέτοια εμπειρία που μου έχει αναφερθεί, ήταν πολλά χρόνια πριν, από την ίδια μου τη μητέρα επίσης, μόνο που η φιγούρα που τελικά είδε εκείνη ήταν πανύψηλη, ξεπερνώντας σε ύψος την κάρσα μιας πόρτας. Δυστυχώς, μετά από λίγο καιρό συνέβη κάτι δυσάρεστο και η αλήθεια είναι ότι στις περιπτώσεις που έχω εγώ υπόψη μου, η εμφάνιση ενός τέτοιου φαινομένου προηγούνταν ενός περιστατικού που έφερνε συνήθως αναστάτωση, χωρίς απαραίτητα να είναι μοιραίο ή τραγικό. Αποτελούσε, άραγε, κάποιου είδους προειδοποίηση και αν ναι από ποιόν?
Στη δική μου, προσωπική εμπειρία, που έχει επαναληφθεί αρκετές φορές, δεν υπήρχε κανένα προμήνυμα, απλά συνέβαινε, φοβίζοντάς με στην αρχή και ύστερα κάνοντάς με να το αποδεχτώ, σχεδόν ως κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Έχουν διατυπωθεί και κυκλοφορούν διάφορες απόψεις σχετικά με το τι είναι αυτό. Κάποιοι μιλάνε για τους "Σκιερούς", κάποιοι άλλοι θεωρούν πως είναι ψυχές νεκρών ή και πλάσματα από παράλληλα σύμπαντα, άλλοι λένε γενικά και αόριστα πως είναι πνεύματα. Δεν έχω απάντηση να σου δώσω, πιθανόν οι παραπάνω θεωρίες να ισχύουν ή ακόμα μπορεί να είναι και κάτι διαφορετικό. Σημασία έχει πως δεν πρέπει να φοβάσαι, αφού ο κόσμος που ζούμε είναι έτσι κι αλλιώς παράξενος...

[Julliet]

Μιχάλη ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου πραγμαικά είχα ανάγκη από ένα άτομο που ξέρει κάτι παραπάνω από μένα. Το καλό με την δική μου περίπτωση είναι ότι δεν έχει γίνει τίποτα κάκό ούτε στην μητέρα μου ούτε σε μένα. Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό βλέπω διάφορα πράγματα (εκτός από τις σκιές) που ναι μεν πίστευα, αλλά όταν τα έχεις μπροστά σου συγκλονίζεσαι! και πάλι σε ευχαριστώ...

[Μιχάλης]

Δεν είναι απαραίτητο πως μια τέτοια εμπειρία συνοδεύεται από κάποια κακή εξέλιξη. Σε συμβουλεύω να μη φοβάσαι, να αποδεχτείς τις εμπειρίες σου και να ψάξεις για αυτές με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκατάληψη. Υπάρχουν πολλά περισσότερα στον κόσμο από αυτά που βλέπουν τα μάτια και ακούν τα αυτιά.

[Julliet]

Ναι το ξέρω. Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ. Θα προσπαθήσω για ότι καλύτερο μπορώ.

[Drymonia]

Νομίζω ότι όσο το συζητάς τόσο θα βλέπεις ότι παρόμοιες εμπειρίες έχουν πολλοί. Συμφωνώ με τον Μιχάλη ότι ο φόβος δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης. Αν δεν επιθυμείς να σου συμβαίνει συχνά, καλό είναι να μην το σκέφτεσαι, αλλά κι αν συμβεί αγνόησέ το!

[Julliet]

Ναι και εγώ αυτό έχω επιβάλει στον εαυτό μου. Δεν θέλω να το σκέφτομαι γιατί αλλιώς το έχασα το παιχνίδι και το νόημα της ζωής. Πάντως δεν ξέρω γιατί αλλά δεν νιώθω φόβο. Ας πούμε μπορεί καμιά φορά να δω μια ταινία στην TV και να την σκέφτομαι το βράδυ και να μην μπορώ να κοιμηθώ ενώ αυτό που είναι πραγματικά κάτι που συνέβη δεν με τρομάζει!! Ευχαριστώ για το σχόλιό σου.

[Drymonia]

Εγώ έχω συχνά περίεργες εμπειρίες μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Την πρώτη φορά "τα'χα παίξει", αλλά πλέον δεν δίνω σημασία. ..δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε κι όλα άλλωστε...

2 φορές μικρή είχα δει κι εγώ σκιά. ..για χρόνια δεν κοιμόμουν με το πρόσωπο προς τα έξω.. πλέον δεν έχω πρόβλημα.

[Julliet]

Πάντως δεν νομίζω ότι θέλουν να μας πειράξουν, απλά να μας δείξουν ότι υπάρχουν.

[Νεραιδα]

γεια σας !!

εγω παλι ετυχε να δω μια σκια καποτε που ετρεχε πισω απο το εξωκλησσι του συνοικισμου που μενω. στην αρχη νομιζα πως ηταν ο φιλος μου , που ειχαμε δοσει συναντηση σε εκεινο το σημειο. και γι αυτο δεν φοβηθηκα.αντιθετως... ετρεξα γρηγορα κοντα του, για να τον τρομαξω.μα οταν εφτασα κοντα, δεν βρηκα κανενα.. :-)