Υπήρξαν και πολυθεϊστές οι Ιουδαίοι;

[beetlejuice]

Το 1999 ο Ισραηλινος Πανεπιστημιακος Ze'ev Herzog δημοσιευσε στην εφημεριδα Ha'aretz, ενα αρθρο βομβα με τιτλο "Deconstructing the walls of Jericho: Who are the Jews?". Το αρθρο αυτο προκαλεσε πολλες αντιδρασεις και ο συγγραφεας δεχτηκε απειλες ακομη και για τη ζωη του, παρ'ολο που βασιζοταν σε προσφατα νεοανακαλυφθεντα αρχαιολογικα και λοιπα επιστημονικα ευρηματα. Ολοκληρο το αρθρο μπορειτε να το διαβασετε εδω και εαν βαριεστε να μεταφραζετε σας δινω εδω τη μοναδικη αναλυση του στα ελληνικα (αλλα ας μην αρχιζουμε να γκρινιαζουμε για τα διαφορα επικριτικα σχολια που γινονται, ας μεινουμε στην ουσια). Αντιγραφω λοιπον ενα κομματι απο το αρθρο που δημοσιευτηκε καποια στιγμη στο περιοδικο "Διιπετες" και αναφερεται στο κομματι του κειμενου του Herzog που θελω να συζητησουμε και να παραθεσουμε extra πληροφοριες:

Την πιο σημαντική ωστόσο –για τα πρόβατα- αποκάλυψη, ο Χέρτζογκ μας την φύλαγε στο τέλος του άρθρου του, όπου σε μια μικρή παράγραφο μας πληροφορεί για τον δικτατορεύοντα σήμερα στα μυαλά των λαών της γής «Μονοθεϊσμό». Σχετικά με αυτόν, ο ισραηλίτης αρχαιολόγος, που έχει δεχθεί βεβαίως άπειρες οχλήσεις και απειλές για τα γραφόμενά του, αναφέρεται σε ανακάλυψη επιγραφών στα αρχαία Εβραϊκά που αναφέρουν τον «εθνικό» Θεό των μονοθεϊστών Ιεχωβά, όχι μοναχό του αλλά με μια θεϊκή σύζυγο, όπως απαντάται σε όλα τα πολυθεϊστικά πάνθεα των Εθνών της γής. Οι επιγραφές αυτές, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου αιώνος, αναφέρουν το θεϊκό ζεύγος του Jehovah και της Asherah, αποδεικνύουν το ότι σε εκείνους τους καιρούς οι Ισραηλίτες απηύθυναν τις προσευχές τους σε ένα θεϊκό ζεύγος και όχι στον γνωστό της ημέρες μας αυτιστικό «δικτατορίσκο των ουρανών». Εδώ μπορεί να σκεφθεί κανείς το ότι σήμερα κυκλοφορούν βιβλία και άρθρα ακόμη και στην Ελλάδα (κυρίως στην Ελλάδα που ο σκληρός Χριστιανισμός της έχει υποκαταστήσει σφετεριστικά την «Ελληνικότητα» την οποία ο ίδιος κατέστρεψε) από ερευνητές και θεολόγους που υποστηρίζουν ούτε λίγο ούτε πολύ πως οι πρόγονοί μας ήσαν.. «μονοθεϊστές», ενώ την εποχή εκείνη δεν ήταν ούτε οι ίδιοι οι Ισραηλίτες τέτοιοι. Συνεπώς μάλλον επιβεβαιώνονται πανηγυρικά όσοι μελετητές υποστήριξαν κατά καιρούς πως ο λεγόμενος «Μονοθεϊσμός» ήταν μια αυθαίρετη επινόηση της εποχής του «Βασιλείου της Ιουδαίας», που σκοπό είχε να ισχυροποιήσει πολιτικά και κοινωνικά την εξουσία των ηγεμονίσκων της περιοχής και του υποστηρικτικού τους ιερατείου, εκοσμικεύοντας έτσι το Θείο κατά τα μοναρχικά πρότυπα που εκθείασαν αργότερα, για συναφή λόγο, και οι λεγόμενοι «Πατέρες» του Χριστιανισμού.

Μολις βρηκα εδω και ενα τεραστιο αρθρο στα αγγλικα που αυτη τη στιγμη δεν εχω το κουραγιο να το διαβασω, αλλα φαινεται να παρουσιαζει ενδιαφερον. Απο αλλες πηγες που βρισκω συνεχως αυτη τη στιγμη φαινεται να υπαρχει συγχυση στους ειδικους μιας και συχνα η Asherah ταυτιζεται απο πολλους με την Ασταρτη.



Ειδωλιο της Asherah. Η ...μεγαλη Θεα και στους Ιουδαιους;

[beetlejuice]

Δειτε τελικα τι διαμαντια κρυβει ακομη και η wikipedia !

Με το όνομα Ασερά εννοείται η θηλυκή θεότητα των αρχαίων Ισραηλιτών, αυτή που ο Φίλων ταυτίζει με την Γη. Οι Ισραηλίτισσες και οι Καναανίτισσες (κατ' άλλους Χαναναίες) έφτιαχναν καρβέλια με τη μορφή της, που ευλογούντο και τρώγονταν τελετουργικά, ένας πρόδρομος δηλαδή του άρτου της κοινωνίας. Τα είδωλά της βρίσκονταν κάτω από κάθε πράσινο δέντρο, χαράζονταν σε ζωντανά δέντρα ή σκαλίζονταν ως πάσσαλοι σε βωμούς κατά μήκος των δρόμων. Οι ακατέργαστες, γκροτέσκες πήλινες απεικονίσεις της ως δέντρο της ζωής εξελίχθηκαν αργότερα στην εξευγενισμένη μορφή της σύριας Αρτέμιδας. Οι αρχαίες ιεροτελεστίες της γονιμότητας (υποτιμημένες σήμερα ως πορνικές λατρείες) που συνδέονταν με την λατρεία της Ασερά, εξασφάλιζαν τη συνέχεια των μητρογραμικών προτύπων διαδοχής. Το εβραϊκό εικονοκλαστικό ιερατείο τελικά ξερρίζωσε την Ασερά, αντικαθιστώντας τον μητροκεντρικό πολιτισμό με την πατριαρχία. Η Ιουδαιοχριστιανική κληρονομιά του νόμου των Λευιτών θεωρείται σήμερα πηγή της παρούσας ανισότητας των δύο φύλων.

........

Η Ασερά ήταν η αγαπημένη θεά των αρχαίων Ισραηλιτών, παρά το κάλεσμα των ιερέων τους να παραμείνουν πιστοί στον Γιαχβέ. Οι βιβλικοί προφήτες την καταδικάζουν επανειλημμένα με το όνομα Αστορέθ, καθώς η κατάληξη –ορέθ συνδέεται με εβραϊκά σύμβολα που προστέθηκαν για να συσχετίσουν το όνομα με την λέξη μποσέθ, που σημαίνει ντροπή. Η χρήση αυτού του ονόματος, πιθανός συνδυασμός του Ασερά και του Αστάρτη, φαίνεται πως προκάλεσε αρκετή σύγχυση στους σύγχρονους λόγιους. Ήταν, επίσης, η οικιακή θεά των Εβραίων και των Καναανιτών (δηλ. των Παλαιστινίων). Αυτός ο τύπος της Ασερά φθάνει στο χρονικό βάθος των 4.000 χρόνων. Είναι η θεά που λατρεύτηκε από τον βασιλιά Σολομώντα, και ήταν γνωστή ως «Κανιγιάτου Ελιμά», δηλαδή «εκείνη που δίνει ζωή στους θεούς»

..........


Στην Περσική, την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο, εξαιτίας της γενικής τάσης συγκρητισμού, αλλά και της ειδικής σε ό,τι αφορούσε στις θεές, η Ατιράτ/Αστρούμ εξαφανίστηκε, τουλάχιστον ως προεξέχουσα θεότητα με αναγνωρίσιμο όνομα. Οι βιβλικές αναφορές υποδεικνύουν ότι μια θεά Ασερά λατρευότασν στο Ισραήλ και την Ιουδαία ως Θεά του Ουρανού, προς την οποία έντονα αντιτίθεται ο Ιερεμίας.


Δύο επιγραφές «Ο Γιαχβέ της Σαμάρειας/ο φύλακας και η Ασερά του» σε όστρακα πίθου βρέθηκαν στον αρχαιολογικό τόπο ενός καραβανσεράι του 8ου αιώνα Π.Κ.Ε. στο Κουντιλλέτ Αζρούντ (Εβρ. Χορβάτ Τεμάν) στο Νεγκέβ. Από έναν αρχαιολογικό τόπο δυτικά της Χεβρώνας, που ταυτίζεται με τη βιβλική Μακεντά σε μια επιγραφή –προΐόν λαθρανασκαφής- διαβάζουμε: «Ευλογημένος να είναι ο Ουριγιάχου από τον Γιαχβέ και την Ασερά του, από τους εχθρούς του Εκείνος τον έσωσε!». Αν και απαγορευμένη από τους Εβραίους, η λατρεία των θεαινών συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κατοχής στο Ισραήλ στην κρυμμένη μορφή της ιερής πορνείας, έως ότου ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος A' ο Μέγας έκλεισε τους οίκους μετά την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό.

Στο νεοεκδοθέν βιβλίο του, Είχε ο θεός σύζυγο; (Did God Have a Wife?), ο αρχαιολόγος William G. Dever ενημερώνει ουσιαστικά το αρχείο της μητριαρχικής λατρείας. Θεωρεί ότι το 90% των ανθρώπων της αρχαίας Παλαιστίνης –της δεύτερης χιλιετίας και των πρώτων αιώνων της πρώτης χιλιετίας Π.Κ.Ε.- ζούσαν σε διεσπαρμένες και απομονωμένες αγροτικές κοινότητες ακόμα και μετά από την την ανάδυση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας μιας ενωμένης μοναρχίας. Αυτές οι κοινότητες ασκούσαν μια θρησκεία αρκετά διαφορετική από τη μονοθεϊστική, πατριαρχική, και κανονιστική θρησκεία που βρίσκουμε στην Παλαιά Διαθήκη και τις εβραϊκές γραφές. Χαρακτηριζόταν μάλλον από αυτό που έκαναν οι άνθρωποι, παρά από αυτό που σκέπτονταν. Ήταν πολυθεϊστική, αδέσμευτη από γραπτούς κανόνες και κυρίως ήταν μητριαρχική.



Η κύρια θεά τους ήταν η Ασερά, σύζυγος του ανώτερου των αρχαίων θεοτήτων της περιοχής. Στο πάνθεον αυτών των θεοτήτων συμμετείχαν οι Σαπς (ήλιος), Γιαρίχ (σελήνη), Αστάρτη (ανδρόγυνος) και Ανάτ (πολεμιστής), μερικές των οποίων προσδιορίζονταν ενίοτε ως Ασερά. Η λατρεία της Ασερά επιβεβαιώνεται από το αρχαιολογικό αρχείο, που μας επιτρέπει να επανερμηνεύσουμε ακατανόητα προηγουμένως εδάφια των αρχαίων κειμένων. Αυτά τα κείμενα περιλαμβάνουν φυσικά και την ίδια τη Βίβλο, η οποία παρέχει άφθονα στοιχεία προσπαθειών καταστολής ή εξάλειψης πληροφοριών για τη διαδεδομένη λατρεία της Ασερά και άλλων πολυθεϊστικών πρακτικών.

.......
Η Ασερά ήταν κεντρική θεότητα, στην οποία όφειλαν λατρεία τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες. Οι εβραϊκές καββαλιστικές γραφές επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας πρώιμης θεάς, της Σεκινά, και πιστοποιούν την ιερή πράξη της σεξουαλικής ένωσης της Σεκινά και του Γιαχβέ αρκετά περιγραφικά. Φυσικά, η ύπαρξη μιας μητριαρχίας, προηγούμενης χρονικά των πατριαρχικών θεοτήτων σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς γίνεται συνήθως αποδεκτή, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν τη μια Μεγάλη Μητέρα ως αρχική θεότητα όλων των υπόλοιπων. Το νέο, ωστόσο, είναι η ανακάλυψη ότι η μητριαρχία ήταν τόσο σταθερά εδραιωμένη στη γη των τριων μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών του κόσμου.


Αυτό που προκαλεί περισσότερο την ιουδαιοχριστιανική πίστη είναι ο ισχυρισμός του Ντέβερ ότι τα ιερά κείμενά τους είναι προϊόν μιας μικρής, αλλά αυξανόμενης λογοτεχνικής και θεολογικής ελίτ της Ιερουσαλήμ. Ο μονοθεϊσμός βάσει αυτής της υπόθεσης είναι μεταγενέστερη ανάπτυξη, πιθανώς της ύστερης Περσικής ή Ελληνιστικής περιόδου, αρκετά μετά την βαβυλώνια αιχμαλωσία και συνεπώς προβολή των συγγραφέων και συντακτών της Βίβλου. Κάτι τέτοιο βέβαια έρχεται σε αντίθεση με τη συμβατική κατανόηση των βιβλικών κειμένων, τα οποία περιγράφουν την ιστορία της γένεσης της ανθρωπότητας από έναν αρσενικό Θεό, τον Γιαχβέ, την αποκλειστική καθοδήγηση ενός εκλεκτού λαού στη δημιουργία ενός έθνους και του κοινού πεπρωμένου ενός νομαδικού αγροτικού λαού που έγινε γνωστός με το όνομα Ισραηλίτες.




Πραγματικα εκπληκτικες πληροφοριες!!!!

[Μιχάλης]

Η επιγραφήστο Khirbet el-Qom λέει (David Noel Freedman (main ed.), Anchor Bible Dictionary, DoubleDay:1992,

Uniyahu ο πλούσιος το έγραψε.

Ευλογημένος ας είναι ο Uriyahu από τον Yahweh.

Διότι από τους εχθρούς του δια του asherah του τον έσωσε.


α) οι αναφορές δεν είναι ευθέως στην θεά Ασερά, αλλά σε ένα λατρευτικό αντικείμενο σχετιζόμενο με αυτήν και ονομαζόμενο με το ίδιο όνομα. «Οι Συρο-Παλαιστινιακές Επιγραφές. Στο Kuntilet Ajrud στο ΒΑ Σινά, επιγραφές βρέθηκαν να αναφέρουν τον «Γιαχβέ και την Ασερά» του. Μια επιγραφή λέει brkt. <tkm. lyhwh. sϋmrn. wl<sϋrth, «Εχω ευλογήσει εσένα δια του Γιαχβέ šmrn και της Ασερά του». Η φράση «šmrn» μπορεί να θεωρηθεί «ο φύλακάς μας», αλλά η μετάφραση «της Σαμάρειας» είναι περισσότερο πιθανή (βλ. lyhwh tmn wl<sϋrth «Από τον Γιαχβέ του Τεμάν και το Ασερά του», που επίσης υπάρχει στο Kuntillet Ajrud). Οι φιλόλογοι διαφωνούν ως προς το νόημα του «τo ασερά του», εάν αναφέρεται στη θεά Ασερά, στο λατρευτικό σύμβολό της ή μια λέξη που σημαίνει παρεκκλήσι. Είναι πιθανότερο να σημαίνει το λατρευτικό σύμβολο, μια ξύλινη στήλη ή κάτι παρόμοιο, σχετιζόμενο με τη θεά Ασερά. Έμμεσα, λοιπόν, οι αναφορές πιθανόν να εννοούν ότι η Ασερά ήταν η σύζυγος του Γιαχβέ. Το να είναι η θεά Ασερά που σημαίνεται με το «την Ασερά του» είναι συντακτικά λανθασμένο, διότι τα προσωπικά ονόματα δεν βρίσκονται με αντωνυμική κατάληξη στα βιβλικά εβραϊκά. Το νόημα «παρεκκλήσι» μπορεί επίσης να απαλειφθεί, εφόσον αυτό δεν αποδεικνύεται ξεκάθαρα κάπου αλλού στα εβραϊκά, αντίθετα από άλλες σημιτικές γλώσσες» (DavidNoelFreedman (mained.), AnchorBibleDictionary, DoubleDay:1992, λήμμα asherah

Η γραμματική αυτών των επιγραφών «αναγκάζει» το asherah να είναι ένα αντικείμενο κι όχι ένα κύριο όνομα. Ο Freedman δίνει το βασικό κανόνα: «Το αρχικό «Α» στην λέξη δεν μπορεί να γίνει κεφαλαίο και η λέξη, επομένως, πρέπει να είναι ένα κοινό ουσιαστικό. Με άλλα λόγια, το asherah δεν μπορεί να είναι η Asherah. Πρέπει να είναι κάτι άλλο. Υπάρχουν ορισμένες πιθανότητες: μια είναι ξύλινη στήλη˙ άλλη είναι ένα ιερό άλσος˙ και μια τρίτη, ένα ιερό μέρος όπου μπορείς να επικαλεστείς μια θεότητα ή να προφέρεις μια ευχαριστία»(DavidNoelFreedman, YahwehofSamariaandHisAsherah, BiblicalArchaeologists (vol 50)).

Ωστόσο, αρκετοί συγγραφείς υποθέτουν πως η έμμεση αυτή αναφορά είναι εξίσου καλή όσο η άμεση και έτσι αποδίδουν στάτους συνοδού στην θεά Ασερά. Αλλά πρέπει να προσέξουμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του «Γιαχβέ και του ασερά του» και του «Γιαχβέ και της [συζύγου του,] Ασερά»: «Πράγματι, όπως ο Olyan και άλλοι φιλόλογοι συμφωνούν, η ευλογία από τον Γιαχβέ Shormon ή Γιαχβέ Teman «και της ασερά του» πρέπει να εννοεί το λατρευτικό σύμβολο παρά τη θεά Ασερά, διότι στα εβραϊκά τα κύρια ονόματα δεν παίρνουν αντωνυμικές καταλήξεις. Ωστόσο, το λατρευτικό σύμβολο αντιπροσωπεύει τη θεά, και δεν μπορώ να αποκλείσω ό,τι ο Olyan βεβαιώνει: ότι το λατρευτικό της σύμβολο μπορεί να σχετίζεται με μερικές παλιές μορφές Γιαχβισμού, είτε λαϊκές είτε επίσημες. Ηερώτηση-κλειδίείναι, εάνηΑσεράμπορείναθεωρηθείωςησύζυγοςτουΓιαχβέ» (Biblical Archaeologist: Volum 53, (Durham, NC: American Schools of Oriental Research) 1996.; book review of Asherah and the Cult of Yahweh in Israel, by Saul M. Olyan, reviewed by M. Pierce Matheney).

Η διπλή αναφορά στο Γιαχβέ και σε ένα λατρευτικό αντικείμενο μπορεί να μην έχει συνέπεια τον πολυθεϊσμό: «Μελετώντας τις επιγραφές από το Kuntillet Ajrud, ο Ze’ev Meshel και άλλοι υποστήριξαν ότι στις ευλογίες από «τον Γιαχβέ της Σαμάρειας/Temen και την ασερά του» ο όρος asherah αναφέρεται στο λατρευτικό αντικείμενο του ονόματος αυτού κι όχι στην θεότητα Ασερά. Η ευλογοφάνεια αυτής της ερμηνείας ενισχύεται, πιστεύω από μια πρακτική των χρόνων του δεύτερου Ναού στην οποία ο Γιαχβέ και ένα προσωποποιημένο λατρευτικό αντικείμενο προσφωνούνται με την ίδια αναπνοή. Σύμφωνα με τις ταναϊτικές πηγές, το Ιερό προσφωνούνταν την έβδομη μέρα του Sukkoth: «Όταν αναχωρούσαν, τί έλεγαν; Ευλογημένος νά ‘σαι, ω Βωμέ! Ευλογία σε σένα, ω Βωμέ! (m. Suk. 4:5). Σύμφωνα με το ραββίνο Eliezer b. Jacob, έλεγαν «Στον Γιαχβέ και σε σένα, ω Βωμέ! Στον Γιαχβέ και σε σένα, ω Βωμέ!». Το νόημα, λένε άλλοι, είναι απλώς «Στον Γιαχβέ δίνουμε ευχαριστίες και σε σένα, ω Βωμέ, δίνουμε έπαινο!» (b. Suk. 45b). Είτε η ταλμουδική εξήγηση αναπαριστά ακριβώς ό,τι η προσφώνηση εννοεί είτε όχι, η προσφώνηση η ίδια δείχνει ότι άνθρωποι που ήταν πέραν από κάθε αμφιβολία μονοθεϊστές δεν δίσταζαν να προσφωνούν τον Γιαχβέ και ένα προσωποποιημένο λατρευτικό αντικείμενο με τρόπο που να φαίνεται ότι δίνει ίσο στάτους και στα δύο. Αυτό γίνεται παρομοίως στις ευλογίες του Kuntillet Ajrud, σύμφωνα προς την άποψη ότι το asherah είναι ένα προσωποποιημένο λατρευτικό αντικείμενο κι όχι μια θεά. Οπαραλληλισμός, λοιπόν, καθιστάπιθανήαυτήτηνάποψη (Jeffrey H. Tigay, A secong temple parallel to the blessings from Kuntillet Ajrud).

[Μιχάλης]

Αν παραθέσουμε όλη την επιγραφή, εμφανίζονται δύο λεπτές αποχρώσεις που προκαλούν αμφιβολίες για την ερμηνεία ως «θεάς» της λέξης asherah:

Ο Uriyahu ο πλούσιος το έγραψε.

Ευλογημένος ας είναι ο Uriyahu από τον Γιαχβέ.

Διότι εκ των εχθρών του δια του Asherah αυτού τον έσωσε.

Από τον Uriyahu

Και από την Asherah του

την A(she)rah

Σημειωτέο ότι: Αυτή η μετάφραση από το AnchorBibleDictionary (DavidNoelFreedman (mained.), DoubleDay:1992), βάζει τον Γιαχβέ να σώζει τον Uriyahuαπό τους εχθρούς του «δια» του asherah. Αυτό είναι κάπως παράξενη φράση για να εκφράσει στάτους συζύγου του Γιαχβέ, και θα υπέβαλλε μάλλον ένα είδος μεσολαβητικής λειτουργίας, κάποιας γενικής «δύναμης» (του asherah). Αυτό δεν μοιάζει να είναι αναφορά σε «θεά» και μάλιστα θεά-σύζυγο του Γιαχβέ. Ο άνθρωπος Uriyahu λέγεται ότι έχει κάνει κάτι και αυτή η πράξη έγινε και «δια του asherah του» - o άνθρωπος έχει ένα “asherah” που κατά κάποιον τρόπο εμπλέκεται μαζί του σε μια δουλειά. Αυτό καθιστά την προηγούμενη αναφορά στο asherah του Γιαχβέ ακόμα περισσότερο διφορούμενη. Η δεύτερη χρήση αυτή, θα μπορούσε να εννοεί στάτους συζύγου (συζύγου του Uriyah, αλλά λιγότερο πιθανό να σημαίνει την ταύτιση με τη θεά.



(oι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από την ιστοσελίδα www.arhaiopliksia.org)

[beetlejuice]

Μιχαλη οι μεταφρασεις που δινουμε σαφως και εχουν διαφορετικο τονο οποτε κατι παιζει. Πανω σε αυτα που παρεθεσες:

Ωστόσο, το λατρευτικό σύμβολο αντιπροσωπεύει τη θεά, και δεν μπορώ να αποκλείσω ό,τι ο Olyan βεβαιώνει: ότι το λατρευτικό της σύμβολο μπορεί να σχετίζεται με μερικές παλιές μορφές Γιαχβισμού, είτε λαϊκές είτε επίσημες. Ηερώτηση-κλειδίείναι, εάνηΑσεράμπορείναθεωρηθείωςησύζυγοςτουΓιαχβέ»

1) Στις πολυθεϊστικες θρησκειες υπαρχουν συμβολα, ακομη και φυσικα στοιχεια που αντιπροσωπευουν θεους. Η ιδια τους η φυση εκδηλωνεται μεσα απο αυτα. Τα ιδια συναντουμε και στην αρχαιοελληνικη τεχνη οπου η φυση του θεου εκδηλωνεται μεσα απο την αναπαρασταση του.

2)Τι εννοει ο ποιητης με αυτες τις παλιες μορφες Γιαχβισμου ;


Και εν κατακλειδι οτι και αν αναφερεται στην επιγραφη, μαθαμε πως οι νομαδες αυτοι της ερημου ηταν καποτε πολυθεϊστες, τη μνημη των οποιων προσπαθησαν να σβησουν εντεχνως οι συγγραφεις της Βιβλου. Αρα λογικα θα υπαρχει καποιο ρευμα στο Ισραηλ που θα ψαχνει αυτα τα θεματα και το γεγονος αυτο αν μη τι αλλο ειναι πολυ σημαντικο και ενδιαφερον

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

1) Στις πολυθεϊστικες θρησκειες υπαρχουν συμβολα, ακομη και φυσικα στοιχεια που αντιπροσωπευουν θεους. Η ιδια τους η φυση εκδηλωνεται μεσα απο αυτα. Τα ιδια συναντουμε και στην αρχαιοελληνικη τεχνη οπου η φυση του θεου εκδηλωνεται μεσα απο την αναπαρασταση του.

Δεν διαφωνούμε πάνω σε αυτό.

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

2)Τι εννοει ο ποιητης με αυτες τις παλιες μορφες Γιαχβισμου

Εννοεί το προφανές, ότι η λατρεία του Γιαχβέ και οι ερμηνείες του πέρασαν από εξελικτικά στάδια. Γνωρίζεις καμία θρησκεία στην οποία δεν έγινε αυτό;

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

Και εν κατακλειδι οτι και αν αναφερεται στην επιγραφη, μαθαμε πως οι νομαδες αυτοι της ερημου ηταν καποτε πολυθεϊστες, τη μνημη των οποιων προσπαθησαν να σβησουν εντεχνως οι συγγραφεις της Βιβλου. Αρα λογικα θα υπαρχει καποιο ρευμα στο Ισραηλ που θα ψαχνει αυτα τα θεματα και το γεγονος αυτο αν μη τι αλλο ειναι πολυ σημαντικο και ενδιαφερον

Μάθαμε επίσης πως υπάρχει και άλλη ερμηνεία της λέξης που δίνεις, που μας οδηγεί σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια σκέψης και σε διαφορετικά συμπεράσματα. Είναι πάρα πολύ πιθανόν οι αρχαίοι εβραίοι να ήταν πολυθειστές, υπάρχουν αρκετές υπόννοιες πάνω σε αυτό. Θυμήσου την καταγωγή τους από την πολυθειστική Χαλδαία, τη διαμονή τους στην επίσης πολυθειστική Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα, εξάλλου. Μελέτες περί των Αγγέλων επίσης υπονοούν πως ίσως είναι κατάλοιπα πολυθειστικής πίστης. Πολυθειστές Εβραίοι υπήρχαν ακόμα και στα χρόναι του Ιησού αλλά και αργότερα. Το πρόβλημα που ακριβώς είναι; Μήπως στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε μετάβαση από τη χθόνια λατρεία στην Ολύμπια και από εκεί ακόμα και στην αμφισβήτηση των Θεών από τους φιλοσόφους; Θέλω να πω ότι αυτά είναι νόμοι των θρησκειών, γιατί θα πρέπει να αποτελεί εξαίρεση ο χριστιανισμός;

[nikostheater]

Ευτυχως που ανακαλυπτετε τον τροχο.
Ενα απογευμα να κατσετε να δειτε την ταινια "10 εντολες" θα δειτε την σκηνη που ο Μωυσης ενω ειναι στο βουνο και συνομιλει με τον Θεο,διαφοροι εβραιοι κατω πιεζουν τον Ααρον να φτιαξει ενα χρυσο μοσχαρι να το λατρεψουν...
Φυσικα υπηρχαν περιοδοι στην ιστορια που οι Εβραιοι ηταν πολυθειστες,αλλα αυτο δεν αναιρει σε τπτ την μονοθειστικη φυση της θρησκειας τους..
Σαν να λεμε οτι εμεις τωρα ειμαστε πολυθειστες επειδη το 2 π.χ οι προγονοι μας ηταν πολυθειστες..

[Giorgos]

Αρχική Δημοσίευση από nikostheater

Φυσικα υπηρχαν περιοδοι στην ιστορια που οι Εβραιοι ηταν πολυθειστες,αλλα αυτο δεν αναιρει σε τπτ την μονοθειστικη φυση της θρησκειας τους..
Σαν να λεμε οτι εμεις τωρα ειμαστε πολυθειστες επειδη το 2 π.χ οι προγονοι μας ηταν πολυθειστες..

Δεν νομιζω να ειπε κανεις κατι τετιο, ουτε το θεμα λεει κατι τετιο.
Διαβασε τον τιτλο του θεματος μια φορα ακομα.

Γνωμη μου ειναι οτι ο χριστιανικος τριαδικος θεος, ειναι ενα αποτελεσμα της πολυθειστικης εκεινης εποχης.
Μπορει να λενε οτι ειναι "ενας και μοναδικος τριαδικος θεος" οι χριστιανοι, αλλα αυτο εχει δυο εκδοχες, η ειναι η μοναδικη πραγματικοτητα ενος τριαδικου θεου (πολυθεισμος), η αλλιως τρις θεοι σε ενα..οπου συμπεριλαμβανετε και το "τρια κομματια του ιδιου θεου".
Οποια εκδοχη και να παρει κανεις σαν σωστη, βλεπει οτι υπαρχουν μεσα στον χριστιανισμο καποιες βαθια ριζομενες "αναγκες νοοτροπιας", που ειχαν οι εβραιοι απο πριν την εποχη του Χριστου, οι οποιες εμφυτετικαν αργοτερα.
Πιο απλα, οταν εχεις ενα πληθος απο ειδωλολατρες πολυθειστες, και θελεις να τους πασαρεις εναν θεο παντοκρατορα και μοναχο, τοτε χρησιμοποιεις την πολιτικη.
Τους λες ναι μεν ειναι ενας αλλα εχει πολλες "μορφες". Οποτε το στοιχειο του πολυ, δεν παβει να υπαρχει.
..και αυτο επειδη οταν οι πολυθειστες θελουν να βλεπουν παντου θεους να τους προστατευουν, απο πλευρα της ψυχολογιας τους, νομιζω δε θα τους αρκουσε ενας μονο θεος.
Δεν ξερω μπορει και να κανω λαθος εδω ειναι λιγες οι γνωσεις μου για τους ευραιους, αλλα νομιζω οτι η καλητερη προσεγγιση ειναι αυτη της λογικης.
φιλικα
Γιωργος Σ.

[nikostheater]

Οι εβραιοι δεν πιστευουν στην τριαδικοτητα του Θεου,την θεωρουν βλασφημια.

[R-b-t3r]

Μόνο πολυθεϊστές ήταν? Γιατί η γλώσσα που μιλάνε τί νομίζουν ότι είναι?
Για όσους δεν το έχουν ψυλλιαστεί ακόμα, ας βάλλουν σε αγκύλες τους όρους "Hebrew is Greek" στο google και καλό ψάξιμο...


Άσε που η ιστορίες που αναφέρονται στην παλαιά διαθήκη δεν επιβεβαιώνονται από πουθενά.

Δεν σας κάνει πχ εντύπωση που η έξοδος των εβραίων από την αίγυπτο δεν αναφέρεται πουθενά από τους ίδιους τους αιγυπτίους?
Ο Πύργος της Βαβέλ γιατί δεν αναφέρεται πουθενά σε άλλους λαούς? Οι άλλοι το ξέχασαν?

Μηνά προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα βγεί άκρη διότι δεν έχει κανένα νόημα να χρησιμοποιείς εβραϊκά κείμενα διότι αυτά δεν έχουν καμμία ιστορική αξία...