Home » από Συνεργάτη Κοινότητας του Μεταφυσικού, Συνεντεύξεις
από Συνεργάτη Κοινότητας του Μεταφυσικού Συνεντεύξεις

Παράξενος Ταξιδιώτης

47

Αρχικός Τίτλος: Η Μυστική Ελλάδα του ΠΑΡΑΞΕΝΟΥ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ

Μια μοναδική συνέντευξη του Σπύρου Κατσαντάμη για το περιοδικό mystery με τους συντελεστές του νέου βιβλίου-έρευνα για την Ελλάδα που δεν Γνωρίζετε!

Μπορεί το καλοκαίρι να μην είχε μπει ακόμα, όμως αυτή ακριβώς την αίσθηση έφεραν μαζί τους όταν μπήκαν στο καφέ του πύργου του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη. Ήταν τέσσερις ταξιδιωτικοί συγγραφείς, όμως τίποτα πάνω τους δεν το πρόδιδε.
Είχα μπροστά μου ολόκληρη την ομάδα του Παράξενου Ταξιδιώτη: τον Νικόλαο Κουμαρτζή (εμπνευστή της ιδέας και συντονιστή), τον Δημήτρη Αναστασίου (υπεύθυνο Βόρειας Ελλάδας), τον Γιώργο Αδαμόπουλο (υπεύθυνο Στερεάς Ελλάδας) και τον Μιλτιάδη Τσαπόγα (υπεύθυνο Πελοποννήσου).
Έχοντας αφιερώσει αρκετούς μήνες ταξιδεύοντας στην Ελλάδα και αναζητώντας παράξενες τοποθεσίες, οι τέσσερις αυτοί νέοι συγγραφείς κατάφεραν να εκδώσουν τον πρώτο ταξιδιωτικό οδηγό παραξενιάς στη χώρα μας!
Είχα μπροστά μου το βιβλίο και το ξεφύλλιζα. Κάθε σελίδα που γυρνούσα ήταν μία μικρή έκπληξη: παράξενα καφέ, μουσεία, αγάλματα, αρχαιολογικοί χώροι, ξενοδοχεία, ναυάγια, φυσικά μνημεία, φεστιβάλ, εκκλησίες και υπόγειες τοποθεσίες άκρως παράξενες σε ολόκληρη την Ελλάδα που απλά δεν… γίνεται να υπάρχουν, πόσο μάλλον στη χώρα μας!
Η πρώτη ερώτησή μου ήταν αναμενόμενη, η εξέλιξη της συνέντευξης όμως όχι…

Τι σημαίνει για εσάς ταξιδεύω;
Ν. Κουμαρτζής: Τι σημαίνει για εσένα ταξιδεύω Σπύρο;

Με πιάνεις απροετοίμαστο… δεν ξέρω, κυρίως ξεκούραση; Πάντα όμως προσπαθώ να επισκέπτομαι περιοχές που δεν έχω δει. Μπορεί να μην έχω ποτέ αρκετό χρόνο, όμως με έναν καλό τουριστικό οδηγό και αρκετές ώρες στο δρόμο καταφέρνω πάντα να βλέπω τα βασικά αξιοθέατα.
Ν. Κ.: Ε λοιπόν, ξέχνα τα όλα αυτά. Βασικός κανόνας του Παράξενου Ταξιδιώτη είναι ο εξής: μην βασίζεσαι ποτέ σε κάποιον τουριστικό οδηγό!
Αυτοί «μιλάνε» για προορισμούς και αξιοθέατα, σε κάνουν να χάσεις όμως τον ίδιο τον τόπο και την ουσία του ταξιδιού που πάνω απ’ όλα αφορά τον άνθρωπο και τις εμπειρίες που αποκομίζει.

Μα μόλις εκδώσατε έναν τουριστικό οδηγό και προτρέπετε τους αναγνώστες σας να μην τον αγοράσουν;
Δημήτρης Αναστασίου: Έλα όμως που ο Παράξενος Ταξιδιώτης δεν είναι τουριστικός οδηγός! Σε καμία περίπτωση δεν απευθύνεται δηλαδή σε τουρίστες, αλλά σε ταξιδιώτες. Συχνά ο μέσος άνθρωπος ταυτίζει τις έννοιες τουρισμός και ταξίδι, τους τίτλους τουριστικός οδηγός και ταξιδιωτικός οδηγός.
Όπως όμως υπάρχουν πραγματικά λίγοι ταξιδιώτες σε σχέση με τους τουρίστες, έτσι υπάρχουν και πραγματικά λίγοι ταξιδιωτικοί οδηγοί σε σχέση με τους τουριστικούς.
Μιλτιάδης Τσαπόγας: Στόχος του βιβλίου μας δεν είναι απλά να παρουσιάσει ασυνήθιστες τοποθεσίες και να προτείνει τα δικά του παράξενα αξιοθέατα, αλλά μέσα από αυτή τη διαδικασία να δείξει στον αναγνώστη τον τρόπο να γίνει και αυτός παράξενος ταξιδιώτης, να μάθει δηλαδή να αναζητάει την παραξενιά σε τόπους και σε εμπειρίες. Να μάθει να εξερευνάει, να βιώνει έναν τόπο, να ανακαλύπτει… όχι απλά να «επισκέπτεται».
Με λίγα λόγια προσπαθούμε να μετατρέψουμε τον τουρίστα σε ουσιαστικό ταξιδιώτη ώστε κάθε του ταξίδι να είναι πραγματικά μία μοναδική εμπειρία ζωής.


Το Τζαμί-Πυραμίδα του Διδυμότειχου!

Ποια είναι η διαφορά δηλαδή μεταξύ τουρίστα και παράξενου ταξιδιώτη;
Ν. Κ.: Καλή ερώτηση… ο τουρίστας ακολουθεί πάντα ένα δάχτυλο που δείχνει κάπου. Συνήθως αυτός είναι ένας τουριστικός οδηγός, μία συμβατική και κατευθυντήρια παράθεση από τοποθεσίες. Οι περισσότεροι εξ αυτών λοιπόν προγραμματίζουν τα ταξίδια μας και περιορίζουν τον αναγνώστη τους σε προεπιλεγμένα (από ποιους όμως και με βάση ποιο κριτήριο;) επαναλαμβανόμενα θέματα-τόπους.
Ο Παράξενος Ταξιδιώτης αντιπαραθέτει κάτι τελείως διαφορετικό: την ελεύθερη περιπλάνηση και την ανακάλυψη ενός τόπου μέσα από τις αντισυμβατικότητές του. Βλέπεις εκεί, στο ασυνήθιστο, ένας ταξιδιώτης δεν μπορεί μόνο να δει κάτι πραγματικά καινούργιο, αλλά και να γνωρίσει την αυθεντική προσωπικότητα του τόπου.
Γιώργος Αδαμόπουλος: Τα τουριστικά αξιοθέατα άλλωστε είναι η βιτρίνα που στήνεται με μοναδικό στόχο το εμπορικό όφελος. Ο Παράξενος Ταξιδιώτης όμως προτιμά να μπαίνει πάντα μέσα στο μαγαζί και να εξερευνάει τα ράφια του…


Το Χουντικό Μνημείο της Κομοτηνής

Και βλέποντας τα παράξενα μέρη ενός τόπου, ταξιδεύεις πιο… ουσιαστικά;
Ν. Κ.: Θα στο πω απλά. Έστω ότι έρχεσαι στη Θεσσαλονίκη φιλοξενούμενός μου και εγώ ως ντόπιος σου προτείνω σε μία μέρα να δούμε τα εξής: την απόδειξη πως ο Πατέρας των Τούρκων και σφαγέας των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ ήταν… Θεσσαλονικιός, το μοναδικό πάρκο δεινοσαύρων στα Βαλκάνια, την ελληνική σινδόνη του Τουρίνο, όταν κουραστούμε να γευματίσουμε με τον πλέον «σεξουαλικό» τρόπο σε ένα εστιατόριο που σερβίρουν πάνω σε πιάτα με σχήμα πέους και για βράδυ να επισκεφθούμε το μοναδικό μπαρ μέσα σε τούρκικο χαμάμ είτε (αν είναι καλοκαίρι) μία βόλτα στο Θερμαϊκό πάνω σε πλοίο μπαρ! Τι θα διάλεγες εσύ; Τα παραπάνω ή να σου δείξω την Αψίδα του Γαλερίου; (χαμογελάει)

Σαφώς και το πρώτο!
Γ.Α.: Και ξέρεις γιατί; Γιατί όλα αυτά που προτείνει ο Νίκος είναι τοποθεσίες μοναδικές, προσφέρουν εμπειρίες που δεν θα βιώσεις πουθενά αλλού και όλα αυτά δίχως να πετύχεις τουρίστες να σε ζαλίζουν με τα φωτογραφικά φλας. Και ξέρεις τι είναι μοναδικό στα ταξίδια; Το παράξενο! Αυτό που δεν περιμένεις ποτέ να βρεις σε ένα μέρος και όμως υπάρχει!

Οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς δεν γνωρίζουν τίποτα για όσα αναφέρεις παραπάνω! Δεν είναι επομένως πολύ δύσκολο να βρεις παράξενα μέρη;
Μ. Τ.: Απεναντίας! Απλά μην ξεχάσεις ποτέ να κοιτάς γύρω σου και όχι όπου σου δείχνουν! Παρατήρησε δηλαδή τον τόπο και όχι απλά τα αξιοθέατα. Πιστεύεις ότι θέλει πολύ προσπάθεια για να ανακαλύψεις τον Πύργο του ’ιφελ στην Πελοπόννησο ή τις ελληνικές πυραμίδες στο ’ργος; Είναι εκεί, υπάρχουν και σου φωνάζουν. Αν όμως έρθεις στην Πελοπόννησος ως τουρίστας θα δεις την Ολυμπία, τον Μυστρά, το όμορφο Ναύπλιο κ.λπ. δίχως να περάσεις καν κοντά από τα παραπάνω μέρη. Ακόμα και να περνούσες όμως δεν θα έβλεπες τίποτα. Ξέρεις πόσα άτομα έχουν επισκεφθεί τα Φιλιατρά στην Πελοπόννησο και δεν γνωρίζουν πως έχει το δικό της Πύργο του ’ιφελ;


Στο δρόμο προς το παντελώς άγνωστο Ανάγλυφο του Μίθρα στα Πομακοχώρια, μικρασιατικής θεότητας πάνω στην οποία (κατά πολλούς) βασίστηκε η δημιουργία του Ιησού!

Σύμφωνοι, όμως τα παραδείγματα που αναφέρεις οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα έχουν επισκεφθεί καν ώστε να τα προσέξουν, ακόμα και αν αναζητούν παραξενιές!
Γ. Α.: Το πιο σημαντικό για να ανακαλύψεις έναν παράξενο τόπο είναι απλά να κοιτάζεις για μέρη που μπορούν να σε παραξενέψουν, ακόμα και αν αυτά βρίσκονται δίπλα σου σε καθημερινή βάση. Πόσοι Έλληνες έχουν επισκεφθεί την Πλάκα; Πόσοι γνωρίζουν ότι εκεί βρίσκεται ο αρχαιότερος μετεωρολογικός σταθμός στην υφήλιο;
Ν. Κ.: Στοίχημα πως αν ψάξεις πραγματικά για παραξενιές στον τόπο σου θα ανακαλύψεις κάτι πραγματικά μοναδικό! Για δεκαετίες άκουγα για έναν άνθρωπο σε χωριό δίπλα στη γενέτειρά μου στο Κιλκίς που είχε μετατρέψει το σπίτι του σε μουσείο του ΠΑΟΚ. Δεν το επισκεπτόμουν όμως έως το προηγούμενο καλοκαίρι όταν και έμεινα πραγματικά άφωνος! Είναι απίστευτο το τι μπορεί να φτιάξει ένας άνθρωπος δίχως χρήματα.


Μέσα στο σπήλαιο του ’ι Γιώργη, στο Κιλκίς, όπου βρίσκεται ο “Καλόγερος των Σπηλαίων”.

Πώς ξεκίνησαν όμως όλα Νίκο; Δεν είναι δυνατόν να ξύπνησες ένα πρωί και να αποφάσισες να ψάξεις για παράξενες τοποθεσίες στην Ελλάδα;
Ν. Κ.: Σαφώς και όχι, αν και σίγουρα οι υπόλοιποι τρεις θα με είχαν ικανό (γέλια).
Από μικρός θυμάμαι να βαριέμαι στα «αξιοθέατα» που με τραβολογούσαν να δω οι «μεγάλοι». Κάπως έτσι έμαθα να προσέχω πράγματα που οι απλοί τουρίστες δεν πρόσεχαν ποτέ. Όταν πλέον μεγάλωσα άρχισα να ταξιδεύω με αυτό το σκεπτικό και αργότερα να γράφω για τέτοιες τοποθεσίες. Πάντα λοιπόν «έβρισκα» άρθρα για παράξενα μέρη ανά την υφήλιο, όχι όμως για την Ελλάδα. Τότε ήταν που αναρωτήθηκα «Είναι δυνατόν να μην έχει παράξενες τοποθεσίες η χώρα μας;»

Και πού κατέληξες;
Ν. Κ.: Ότι η Ελλάδα είναι ίσως η πιο παράξενη χώρα στην Ευρώπη! Αρκεί να τη γνωρίσεις ως ταξιδιώτης �παράξενος ταξιδιώτηςΠκαι να μην τριγυρνάς εδώ και εκεί σαν τουρίστας…

Μ. Τ.: Το παράδειγμα του μικρού παιδιού είναι εξαιρετικό. Ουσιαστικά δεν ξεκινήσαμε ποτέ να βλέπουμε την Ελλάδα με άλλο μάτι, απλά δεν σταματήσαμε ποτέ να την κοιτάζουμε με το βλέμμα της παιδικής μας ηλικίας.
Κάθε μικρό παιδί αναζητά ασυνείδητα την παραξενιά στον κόσμο, γι’ αυτό και πολλές φορές άμα δεν τη βρει τη δημιουργεί. Εμείς, σαν «μεγάλα παιδιά» την ανακαλύψαμε διάσπαρτη σε όλη την Ελλάδα.


Το “Silent Hill” της Ελλάδας στην Πτολεμαΐδα

Ας περάσουμε στο βιβλίο αυτό καθ’ αυτό. Παρουσιάζονται 200 τοποθεσίες ικανές να παραξενέψουν τον ταξιδιώτη. Πόσο δύσκολο ήταν να βρείτε τόσες πολλές;
Γ. Α.: Το δύσκολο δεν ήταν να βρούμε 200 παράξενα μέρη, αλλά να τα ξεχωρίσουμε από τα περίπου 500 που θα θέλαμε να είχαν χωρέσει! (γελάει)
Ακούγεται ίσως υπερβολικό, αλλά κάθε άλλο. Μπαίνοντας στο team το καλοκαίρι του 2008 αναρωτιόμουν «Πόσα πια παράξενα μέρη να υπάρχουν στην Ελλάδα;» Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά, μπορώ να απαντήσω με σιγουριά: Πολλά!
N. K.: Αρκεί να ψάξεις και μάλιστα να ψάξεις πολύ. Αφιερώσαμε πάνω από ένα χρόνο αναζητώντας και καταγράφοντας, μαζεύοντας πληροφορίες και φωτογραφίζοντας. Προσθέστε στα παραπάνω και 3-4 χρόνια ταξιδιών που κάναμε ο καθένας ξεχωριστά πριν ξεκινήσουμε το project και θα έχετε μία γεύση της έρευνας που έχει προηγηθεί του βιβλίου.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε αυτό το σημείο στην πρωτοπόρα Ομάδα Πυθέας, μιας και πρόσφερε δεκάδες ιδέες για παράξενες τοποθεσίες (ας μην ξεχνάμε ότι σχεδόν όλα τα μέλη του Παράξενου Ταξιδιώτη είναι εδώ και καιρό Πυθεϊστές). Επίσης, μικρότερης έκτασης (αλλά ουσιαστική) βοήθεια υπήρχε και από μεμονωμένα μέλη του φόρουμ της Κοινότητας του Μεταφυσικού, όπως για παράδειγμα από τον Lux (@ποσπερίτης) που μας πρότεινε να επισκεφθούμε δύο εκκλησάκια κάτω από την επιφάνεια της γης στην Πελ/σο ή τον Χρόνο (Ομάδα Παυσανίας) που είχε ακούσει για χωριά μαύρων Ελλήνων στη Θράκη και το μοιράστηκε μαζί μας.


Στον 1ο Νεολιθικό Οικισμό της Ευρώπης στην Καστοριά!

Περισσότερες από 600 φωτογραφίες εξαιρετικής ποιότητας και αισθητικής, 70 και πλέον φωτογράφοι από ολόκληρη την υφήλιο… Όλα αυτά είναι κάτι το πρωτόγνωρο για την Ελλάδα.
Γ. Α.: Και κάτι σπάνιο παγκοσμίως! Φυσικά τραβήξαμε χιλιάδες φωτογραφίες αλλά το πραγματικά εντυπωσιακό είναι το πόσοι επαγγελματίες και μη φωτογράφοι προσέφεραν τις δικιές τους προς δημοσίευση. Μιλάμε για ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο: την Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία, ακόμα και την Αυστραλία!
Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε το διαδίκτυο, καθώς αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο μεταξύ του Έλληνα παράξενου ταξιδιώτη και του ξένου!

Πώς καταφέρατε όμως να ανακαλύψετε όλα αυτά τα μέρη;
Δ. Α.: Στα περισσότερα μέρη ο Παράξενος Ταξιδιώτης πήγε αυτοπροσώπως! Για χρόνια μαζεύαμε υλικό από τα προσωπικά μας ταξίδια.
Το καλοκαίρι όμως του 2008 «οργώσαμε», δίχως υπερβολή, την Ελλάδα.
Φίλοι, συγγενείς, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, διαδίκτυο, ξενόγλωσσες πηγές (είναι εντυπωσιακό το πώς βλέπουν οι ξένοι τη χώρα μας) κ.ά. μας βοήθησαν να βρούμε τις τοποθεσίες. Ορισμένες από αυτές βέβαια μας έβγαλαν πραγματικά την πίστη!
Ακόμα θυμάμαι τον Νίκο να μας ζητάει να βρούμε το σπίτι του Κολόμβου στη Χίο!
«Καλά, μας δουλεύει;» ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, μετά όμως από πάρα πολλές ώρες αναζήτησης και τηλεφώνων τα καταφέραμε! Δεν μπορείς να φανταστείς πώς αντιδράσαμε, σαν μικρά παιδιά. Σύντομα καταλάβαμε πως τίποτα δεν φαινόταν να μπορούσε να σταματήσει τις προσπάθειές μας. Ναι, ο Παράξενος Ταξιδιώτης είναι και πεισματάρης. (γελάει)


Σουρεαλιστικά αγάλματα στην παραλία των Ιωαννίνων

Και μιλώντας για το βιβλίο: Γιατί Μυστική Ελλάδα και όχι ξέρω εγώ… Παράξενη Ελλάδα; Είστε άλλωστε Παράξενοι Ταξιδιώτες!
Ν.Κ.: Ναι μας το έχουν ρωτήσει κι άλλοι αυτό (γελώντας). Βασικά, ο Παράξενος Ταξιδιώτης είναι η ιδέα πίσω από το βιβλίο, είναι μία νέα ταξιδιωτική προσέγγιση. Είναι η «τρέλα» μας αν θέλετε, την οποία προσπαθούμε να εμφυσήσουμε σε κάθε έναν από τους αναγνώστες-ταξιδιώτες. Το Μυστική Ελλάδα αποκαλύπτει τον προορισμό του βιβλίου και έχει επιλεγεί από τον εκδότη μας, ώστε να προβάλει καλύτερα την ιδέα μας. Αυτή η απόφαση παράλληλα με κάποιες άλλες (όπως το μεγάλο τόλμημα για ένα εξ ολοκλήρου έγχρωμο βιβλίο) οδήγησαν στην έκδοση ενός πραγματικά μοναδικού έργου για τα ελληνικά δεδομένα, από πολλές απόψεις.

Η πιο δύσκολη στιγμή από τα ταξίδια σας;
Δ. Α.: Όχι στιγμή αλλά οι συνεχόμενες μέρες ταξιδιού μέσα στο κατακαλόκαιρο με 35+ βαθμούς κελσίου μέσα σε ένα παλιό Peugeot 106 δίχως κλιματισμό! (ξεσπάνε όλοι σε γέλια) Κανονικό χαμάμ κάναμε μέσα στο αυτοκίνητο, όμως πραγματικά άξιζε!


Στο πάρκο όπου βρίσκεται το άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολλόγι, στη βάση του οποίου έχει θαφτεί η καρδιά του μεγάλου Φιλέλληνα!

Οι καλύτερες στιγμές σας; Η ανακάλυψη που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Μ. Τ.: Σίγουρα η ανακάλυψη του ξεχασμένου οικισμού των «Νάνων» στα βουνά της Ρόδου, ένας οικισμός που φημολογείται πως κατοικούνταν από τα μεσαιωνικά χρόνια έως και τη δεκαετία του 1980 από νάνους!
Δ. Α.: Προσωπικά, η καλύτερη στιγμή μου ήταν όταν μετά από πολλή ώρα αναζήτησης και διασχίζοντας με καλοκαιρινό ντύσιμο πυκνή και άγρια βλάστηση ανακαλύψαμε γεμάτοι ενθουσιασμό το ανάγλυφο του Μίθρα στα Πομακοχώρια της Ξάνθης!
Γ. Α.: Ο Χώρος Ιστορικής Μνήμης 1941-1944, στον πεζόδρομο της οδού Κοραή στην Αθήνα. Πρόκειται για τα ναζιστικά κρατητήρια κατά την κατοχή! Πέρασα δύο ώρες στα υπόγεια διαβάζοντας κάθε μήνυμα που είχαν γράψει οι κρατούμενοι στους τοίχους.
Μιλάμε για χιλιάδες μηνύματα σε διάφορες γλώσσες: από απλή καταγραφή ονοματεπωνύμων μέχρι σκίτσα και σπαρακτικές εκκλήσεις για νερό και φαγητό. Δεν ήταν μια απλή επίσκεψη σε ένα ακόμα μουσείο, αλλά μια εμπειρία από τις λίγες. Εκεί μέσα ακόμα και ο αέρας που αναπνέεις σε ταξιδεύει 70 χρόνια πίσω και είναι πραγματικά κρίμα που ένας τέτοιος χώρος παραμένει στην αφάνεια…

Εσύ Νίκο;
Ν. Κ.: Καλύτερη στιγμή; Αυτό που γίνεται τώρα, να βλέπω δηλαδή ανθρώπους να έχουν γίνει ίσως και περισσότερο παράξενοι ταξιδιώτες από εμένα.
Όταν ξεκίνησα πριν 2-3 χρόνια ήμουν τυπικά μόνος, τώρα που μιλάμε είμαι ανάμεσα σε τρεις ακόμα γνήσιους παράξενους ταξιδιώτες (δείχνει το υπόλοιπο team).
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι το βιβλίο μας θα καταφέρει να αλλάξει πολλούς ανθρώπους, να τους κάνει να ζουν κάθε ταξίδι τους στο έπακρο με εκπλήξεις, ανακαλύψεις και μοναδικές εμπειρίες που θα διηγούνται μία ζωή.
Δ. Α.: Ακριβώς! Δεν στοχεύουμε απλά να καταγράψουμε παράξενες τοποθεσίες, αλλά μέσα από τον οδηγό να �μεταμορφώσουμεΠόλο και περισσότερους ανθρώπους σε παράξενους ταξιδιώτες.

Δηλαδή;
Γ. Α.: Στη χώρα μας κυριαρχεί η αντίληψη πως ταξίδι ίσον τουρισμός, δηλαδή 1η μέρα μουσείο, 2η μέρα ψώνια, 3η μέρα επιστροφή. Κι όμως, ο τουρισμός για τον Παράξενο Ταξιδιώτη δεν έχει καμιά σχέση με το ταξίδι! Ο τουρισμός είναι ο εύκολος δρόμος, ο πεπατημένος, που διασχίζεις με τη βοήθεια ξεναγού και χάρτη σύμφωνα με το πρόγραμμα που κάποιος άλλος έχει καταρτίσει για εσένα. Το ταξίδι όμως είναι άλλο πράγμα, είναι πάνω από όλα εξερεύνηση σε απάτητα μονοπάτια και η χαρά της ανακάλυψης! Κανείς δεν μπορεί να κρίνει καλύτερα από τον ίδιο μας τον εαυτό τι είναι «άξιο θέασης» και στην νοοτροπία της τουριστικής βιομηχανίας ο Παράξενος Ταξιδιώτης απαντά: Δείτε τον κόσμο με άλλο μάτι! Ανακαλύψτε τα δικά σας αξιοθέατα!


Ο Πύργος του Άιφελ στην Πελ/σο!

Δεν είναι όμως δύσκολο να αλλάξετε την ταξιδιωτική αντίληψη των Ελλήνων;
Μ. Τ.: Εφόσον υπάρχει η φλόγα της εξερεύνησης μέσα μας (και στους Έλληνες υπάρχει όσο σε κανέναν άλλο λαό), είναι πολύ εύκολο να τη μεγαλώσουμε απλά χαρίζοντας της ένα μέρος από τον ελεύθερο χρόνο μας. Ένας άνθρωπος του οποίου η καρδιά σκιρτά στην ιδέα να εξερευνήσει τον τόπο στον οποίο ταξιδεύει, έχει την ευκαιρία να περάσει ακόμη ομορφότερα στο ταξίδι του κάνοντας κάτι εντελώς διαφορετικό που θα του αφήσει αναμνήσεις από ένα πρωτότυπο, �γεμάτοΠταξίδι. Εάν λοιπόν επιχειρήσεις να ταξιδεύσεις μια φορά ως ταξιδιώτης της εξερεύνησης, γρήγορα θα θελήσεις να το επαναλάβεις…

Και πριν κλείσουμε, μία τελευταία ερώτηση. Ποια είναι η επόμενη αποστολή του Παράξενου Ταξιδιώτη; Θα υπάρξει και 2ος τόμος ή μήπως σειρά έχει το εξωτερικό;
Ν. Κ.: Αφιερώσαμε τόσους μήνες στην προετοιμασία αυτού του ταξιδιωτικού οδηγού, οπότε προτεραιότητα για την ώρα είναι να βγούμε ξανά στους δρόμους (γελάει). Μας έλειψε το ταξίδι, η χαρά της «ανακάλυψης».
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ιδέα του Παράξενου Ταξιδιώτη ξεκινάει και σταματάει σε αυτό το βιβλίο. Πριν ένα χρόνο περίπου, προτού καν σκεφτούμε την έκδοση του ταξιδιωτικού οδηγού, ξεκινήσαμε απλά μέσω μίας στήλης στο mystery και μιας ιστοσελίδας (www.strangler.gr), αλλά η ανταπόκριση ήταν τέτοια που σύντομα έγιναν groups σε facebook και flickr φθάνοντας πλέον τα 1.000 μέλη.
Συνειδητοποιώντας αργότερα ότι γύρω μας συγκεντρώνονταν αρκετοί παράξενοι ταξιδιώτες, πήραμε τη μεγάλη απόφαση να αφιερωθούμε στην έκδοση του πρώτου ταξιδιωτικού οδηγού παραξενιάς στη χώρα μας.
Εφόσον λοιπόν οι παράξενοι ταξιδιώτες συνεχίσουν να αυξάνονται γύρω μας, σύντομα θα δείτε και άλλα μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά projects του Παράξενου Ταξιδιώτη.
Ήδη υπάρχουν πολλές σκέψεις, ίσως παρόμοιος ταξιδιωτικός οδηγός για την Ευρώπη ή ακόμα και κάποιο περιοδικό γύρω από αυτή την ιδέα. Ποτέ δεν ξέρεις… Αυτά όμως είναι μελλοντικά σχέδια και κανόνας του Παράξενου Ταξιδιώτη είναι να ζει το τώρα. Απολαύστε λοιπόν τον οδηγό που μόλις βγήκε ή καλύτερα τα ταξίδια σας ως παράξενοι ταξιδιώτες αυτό το καλοκαίρι.
Δ. Α.: Ειδικά αυτό το καλοκαίρι! Με την οικονομική κρίση να έχει χτυπήσει τις τσέπες των περισσοτέρων Ελλήνων, ο Παράξενος Ταξιδιώτης είναι η καλύτερη λύση… Πως αλλιώς θα βλέπατε Πύργο του ’ιφελ, πυραμίδες, Σκάλα του Μιλάνου, μούμιες και τόσα άλλα παγκόσμιου ενδιαφέροντος αξιοθέατα με μόλις λίγα ευρώ; Δεν χρειάζεται να βγείτε από την Ελλάδα λοιπόν, όπως επίσης δεν χρειάζεται και να κάνετε «εκπτώσεις» στις απαιτήσεις σας για τις φετινές σας διακοπές!


Από αριστερά κάτω και με τη φορά του ρολογιού: Γιώργος Αδαμόπουλος (Fox_Mulder), Μιλτιάδης Τσαπόγας (ΚΑΝΕ), Δημήτρηας Αναστασίου (xontro_mpizeli) και Νικόλαος Κουμαρτζής (Solon Aimonas Eautou)

Επισκεφτείτε
Την επίσημη ιστοσελίδα του Παράξενου Ταξιδιώτη: www.strangler.gr


Σχολιάστε το κείμενο στο FORUM του Μεταφυσικού