Home » από Μέλος Gateway Team, από Μέλος Ομάδας Πυθέας, Άρθρα Επικαιρότητας, Τελευταία Νέα - Επικαιρότητα
από Μέλος Gateway Team από Μέλος Ομάδας Πυθέας Τελευταία Νέα - Επικαιρότητα

Αποστολή στο Visoko:Κοιλάδα των Πυραμίδων

1

Φωτογραφίες: Νικόλαος Κουμαρτζής

- 17 Ιουλίου 2006 – Ώρα 19:10

2

Το ταμπλό με τις αναχωρήσεις των τραινών στον σταθμό της Θεσσαλονίκης. Σε ειδικό πλαίσιο εμφανίζεται ο προορισμός μας. Η 6μελής αποστολή της ομάδας Πυθέας αναχωρεί από τη στάση του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη για τη μακρινή Βοσνία και την πόλη Βίσοκο. Εκεί όπου οι ανακαλύψεις του αμερικανοβόσνιου ερασιτέχνη αρχαιολόγου Σεμίρ Οσμάνατζιτς, έχουν αναστατώσει την παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα. Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν πυραμίδες στα Βαλκάνια; Οι Μηνάς Παπαγεωργίου(beetlejuice), Νίκος Κουμαρτζής(Solon Aimonas Eautou), Δημήτρης Αναστασίου(xontro mpizeli), Μίλτος Τσαπόγας(KANE), Εύη Λουκοπούλου(Isabel) και ο οπερατέρ Γιώργος Μαλλιαμάνης ξεκινούν για να προσπαθήσουν να δώσουν μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα!

3

Εικόνες από την αναχώρηση της αποστολής μας.

Ώρα 20:20 Φτάνουμε στην Ειδομένη, τον τελευταίο ελληνικό σταθμό πριν τα σύνορα με τα Σκόπια. Απολαμβάνουμε το γευστικό σουβλάκι και κάνουμε παράλληλα τα πρώτα ρεπορτάζ του οδοιπορικού μας.

4

Στο σταθμό της Ειδομένης, όπου και έγινε ο πρώτος έλεγχος των διαβατηρίων μας πριν αφήσουμε πίσω την Ελλάδα και περάσουμε στα Σκόπια. Ώρα 20:45 Η άφιξή μας στη Γεύγελη είναι γεγονός. Μια… “στραβωμένη” Σκοπιανή ζητά τα διαβατήριά μας και μας δίνει τις ειδικές φόρμες συμπλήρωσης των στοιχείων μας. Εξ’ αιτίας του ότι η Ελλάδα δεν τους έχει αναγνωρίσει με το όνομα “Republic of Macedonia” οι Σκοπιανοί αρνούνται να βάλουν σφραγίδες σε διαβατήρια Ελλήνων.

5

6

Στιγμές από το ταξίδι μας..

Ώρα 22:10 Η πορεία μας διακόπτεται ξαφνικά λόγω βλάβης στη μηχανή του τρένου. Χαρακτηριστική η ατάκα του Σκοπιανού επιθεωρητή “Μασίνε Καπούτ” μισή ώρα αργότερα! Ο εκνευρισμός είναι διάχυτος σε όλους μας, αν και δε χάνουμε το κέφι μας!

7

8

Όταν πλέον πέφτει ο ήλιος, παρατηρούμε τις μαύρες σιλουέτες στη βαλκανική ύπαιθρο.

Ώρα 23:30 Επιτέλους η βλάβη επιδιορθώνεται! Ελπίζουμε ο χαμένος χρόνος να προστεθεί στις 12 ώρες που υποτίθεται ότι θα διαρκέσει η πρώτη φάση του ταξιδιού μας μέχρι το Βελιγράδι της Σερβίας και να είμαστε εκεί έστω και κοντά στο μεσημεράκι… - 18 Ιουλίου 2006 - Ώρα 06:00 Ξυπνώ πρώτος και παρατηρώ από το παράθυρο της κουκέτας μας τη Σερβική επαρχεία. Η ανοικοδόμηση της δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Εντύπωση μου κάνουν οι τεράστιες εκτάσεις που καλύπτουν οι φυτείες καλαμποκιού. Ως τις 07:40 έχουν σηκωθεί όλοι από τα στενάχωρα κρεβάτια τους.

10

Οι ανταποκρίσεις μπροστά στην κάμερα ήταν συχνές, τόσο στην αρχή του ταξιδιού όσο και καθ’ όλη τη διάρκεια του.

11 Λίγες ώρες μετά τον ύπνο, μέλος της αποστολής μας απολαμβάνει το πρωινό τσιγάρο αρνούμενος να σηκωθεί από το “κρεβάτι”.. Ώρα 07:53 Καταφτάνουμε στην πόλη Νις, που μαζί με το Βελιγράδι και την Πρίστινα αποτελούν ίσως της μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Κοιτάζοντας στο χάρτη που ακριβώς βρισκόμαστε συνειδητοποιούμε πως έχουμε ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά μας. Είναι αδύνατο να προλάβουμε τα πρωινά λεοφωρεία από Βελιγράδι προς το Σεράγεβο. Μόνη μας ελπίδα το λεοφωρείο των 13:15 αλλιώς… Πάμε με των 22:30 που μας βγάζει εντελώς εκτός προγράμματος! Ώρα 08:30 Αναχωρούμε από το Νις. Κάθε χώρα χρησιμοποιεί αυτό το διαβαλκανικό τρένο για τα τοπικά της δρομολόγια. Όπως είναι φυσικό κάτι τέτοιο αυξάνει το χρόνο των καθυστερήσεων. Ώρα 10:47 Το ταξίδι μας συνεχίζεται χωρίς να βλέπουμε πουθενά τα προάστια του Βελιγραδίου. Έντονος ο εκνευρισμός μας, αν και το καλαμπούρι συνεχίζει να παίρνει και να δίνει. Τα ρεπορτάζ και τα πλάνα μπροστά στη κάμερα συνεχίζονται! Ώρα 13:20 Φτάνουμε απογοητευμένοι στο Βελιγράδι. Χάσαμε το λεωφορείο. Ή… μήπως όχι;;! Έκπληκτοι διαπιστώνουμε πως μετά τα Σκόπια ισχύει αλλαγή ώρας! Η ώρα είναι 12:20! Με το Νίκο κατευθύνομαι σε ανταλλακτήριο νομισμάτων και μετατρέπουμε ευρώ σε Σερβικά Δηνάρια.

12

Μόλις κατεβήκαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό του Βελιγραδίου(Σερβία), ξεκινήσαμε αμέσως την αναζήτηση του λεωφορείου που θα μας πήγαινε στο Σαράγεβο(Βοσνία).

Ώρα 13:15 (Νέα ώρα!!) Αναχωρούμε από το Βελιγράδι με λεωφορείο που φέρει την επιγραφή Alamanis Tours! Στο μεταξύ όλοι οι επιβάτες γυρίζουν συχνά πυκνά προς τη “γαλαρία” ακούγοντας τις παράξενες για αυτούς συνομιλίες μας.

13

Μέσα στο λεωφορείο, αποθανατίζουμε στιγμές μαζί με τη σημαία της Κοινότητας του Μεταφυσικού.

Ώρα 16:23 ‘Aφιξή μας στα σύνορα με τη Βοσνία. Λίγο μετά ακολουθεί στάση σε μια μαγευτική περιοχή με ποτάμια δεξιά και αριστερά του δρόμου.

14

Στα σύνορα Σερβίας- Βοσνίας, καθώς ζητάμε οδηγίες από έναν Βόσνιο συνοριοφύλακα.

Ώρα 19:45 Καταφτάνουμε στο Πάλε, μια πόλη που βρίσκεται πολύ κοντά στο Σεράγεβο. Η κούραση δεν μας έχει καταβάλει ακόμη! Λίγα λεπτά μετά βρισκόμαστε στη Λουκάβιτσα, προάστιο του Σεράγεβο όπου και αποτελεί τερματικό σταθμό. Επιβιβαζόμαστε σε ταξί και κατευθυνόμαστε στο κέντρο του Σεράγεβο. Ώρα 20:45 Φτάνοντας στο σταθμό των λεωφορείων διαπιστώνουμε ότι τα δρομολόγια προς Βίσοκο έχουν ήδη σταματήσει. Μετά από παζάρια κλείνουμε μια συμφέρουσα τιμή με δύο ταξί και ξεκινάμε στις 21:00 για το Βίσοκο. Ώρα 21:35 Το Βίσοκο μας υποδέχεται! Υπάρχει αρκετός κόσμος στους δρόμους. Προφανώς γίνεται κάποια γιορτή. Το ταξί μας κατεβάσει στο ξενοδοχείο μας Bonska Pyramida Sunca (Βοσνιακή Πυραμίδα του Ήλιου- μέχρι πρότινος Hollywood). Νιώθουμε όχι άδικα, εξωγήινοι, με τόσα βλέμματα στραμμένα πάνω μας! Τουλάχιστον υποθέτουμε πως όλοι γνωρίζουν γιατί είμαστε εκεί! Ώρα 23:00 Τακτοποιήσαμε τις αποσκευές μας και κάναμε το μπάνιο μας. Στις 23:00 πραγματοποιείται η συνάντησή μας με την Ελληνίδα αρχαιολόγο Νάνσυ Γαλλού που διαμένει τους τελευταίους 2 μήνες στο Βίσοκο. Είμαστε τυχεροί γιατί την επόμενη θα αναχωρούσε από τη χώρα. Στην πιτσαρία Μιλάνο δοκιμάζουμε την “Πίτσα Πυραμίδα” και μέσα σε ζεστό κλίμα συζητούμε για τα τεκταινόμενα στην πόλη και στους λόφους γύρω από αυτήν. Η Γαλλού μας πληροφορεί ότι για αυτήν δεν υπαρχει κανένα αρχαιολογικό ενδιαφέρον στους λόφους. Μας εξηγεί την κατάσταση που επικρατεί σε ότι έχει να κάνει με την αρχαιολογία στη Βοσνία, για το ποιον του Οσμάνατζιτς, για τον ανορθόδοξο τρόπο που δουλεύουν και σκάβουν και για τη μαζική υστερία που έχει συνεπάρει τους “Βισοκίτες” με την υπόθεση των πυραμίδων. Ορισμένες από τις ερωτήσεις μας δεν καλύφθηκαν επαρκώς. Δεν μπορώ να πω πως απογοητευτήκαμε. Περιμέναμε το επόμενο πρωινό για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι τι ακριβώς συμβαίνει εκεί πάνω…. - 19 Iουλίου 2006 -

15

Καθώς γευματίζουμε κατά το πρώτο πρωινό μας στο Visoko, με φόντο την “Πυραμίδα του Ήλιου”, στην τραπεζαρία του Pyramida Sunca Motel.

16

17 Στιγμές συζήτησης και πλάκας στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου. Κατά τις 09:00 παίρνουμε το πρωινό μας στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου με θέα την πυραμίδα του ήλιου. Η διάθεσή μας είναι πολύ καλή. Μιάμιση ώρα μετά αναχωρούμε από το ξενοδοχείο με σκοπό να επισκεφτούμε τις ανασκαφές στο λόφο Βισόσιτσα.

18

Μπορεί να μην έχουν τοποθετηθεί ακόμα πινακίδες για να δείχνουν το δρόμο προς την “Πυραμίδα του Ήλιου”, όμως γνωρίζοντας ότι στην κορυφή του λόφου αυτού βρίσκεται η μεσαιωνική πόλη Visoci περπατάμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Επιλέγουμε να μεταβούμε εκεί διασχίζοντας την πόλη. Συναντούμε αρκετά μαγαζιά που διαθέτουν σουβενίρ σχετικά με τις πυραμίδες. Μια κερδοφόρα επιχείρηση έχει ήδη στηθεί, ίσως όμως όχι στο μεγάλο βαθμό που θα περιμέναμε. Η περιήγησή μας κρατά περίπου 40 λεπτά. Η ολιγόλεπτη ανάβασή μας προς το λόφο έχει ήδη ξεκινήσει. Λίγο πριν ανεβούμε τα τεχνητά σκαλάκια για να φτάσουμε σta ευρήματα, μας σταματά ένα τσούρμο από παιδάκια φτωχών οικογενειών που πωλούν σουβενίρ στους πρόποδες του λόφου. Πραγματική μάχη μεταξύ τους για λίγα μόλις βοσνιακά μάρκα με σκοπό να γίνουν… οδηγοί μας για λίγα μόλις μέτρα!

19

Μερικά από τα δεκάδες souvenir με θέμα την πυραμίδα που έχουν κυκλοφορήσει τους τελευταίους μήνες στο Visoko. Μπλουζάκια, διακοσμητικά, ρολόγια, πίνακες, μπρελόκ, κλπ.

20 Δεξιά: Διαφήμιση για το νέο βιβλίο του κ. Semir Osmanagic, του ερευνητή που ανακάλυψε τις “υποτιθέμενες” πυραμίδες. Τιμάται στα 35KM, δηλαδή γύρω στα 20 ευρώ σε μία χώρα με μηνιαίο κατώτερο μισθό μόλις 300 ευρώ! Αριστερά: Ο Μηνάς Παπαγεωργίου, μέλος της αποστολής, συνομιλεί(με τη γλώσσα του σώματος κυρίως) με βόσνιο πωλητή.

21 Οι μικροί οδηγοί μας παρά τις όποιες κόντρες τους, μπροστά στο φωτογραφικό φακό τα ξεχνάνε όλα δείχνοντας το καλύτερο χαμόγελο τους.

22 Επιγραφή ενός πρόχειρου καφέ που στήθηκε σε οικόπεδο δίπλα από τον πρώτο χώρο των ανασκαφών. Μετά την “ανακάλυψη” της βοσνιακής “πυραμίδας”, οι Βόσνιοι αναζητούν και το δικό τους Φαραώ! Λίγα λεπτά εκεί βρισκόμαστε επιτέλους εκεί που όλοι περιμέναμε όλους αυτούς τους μήνες! Τα …μεγαλιθικών διαστάσεων stone blocks στέκουν πια μπροστά μας. Μόνο που οι φωτογραφίες φαίνεται να αλλοιώνουν την πραγματικότητα! Κατά την ταπεινή μας άποψη οι πέτρινοι αυτοί όγκοι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μαρτυρήσουν ανθρώπινα κατασκευάσματα. Κατά μήκος της πλαγιάς το έδαφος έχει σκαφτεί σε αρκετά σημεία. Το ανάγλυφο των πέτρινων αυτών όγκων αλλάζει συνεχώς, όπως επίσης και ο προσανατολισμός τους. Είναι λοιπόν εξαιρετικά απίθανο να αποτελούν κομμάτια ενός ανθρώπινου κατασκευάσματος. Ο Γιώργος κινηματογραφεί ολόκληρη την πλαγιά αυτή, καθώς επίσης και κάθε σημείο που έχει ανασκαφεί. Παρατηρούμε τις κίτρινες κορδέλες που υπάρχουν γύρω από κάθε ανεσκαμμένο χώρο. Αναγράφουν ονόματα χορηγών ανάμεσά τους και αυτό της μεγαλύτερης εταιρίας κινητής τηλεφωνίας της Βοσνίας!

23

24

25

26

27

28

29

30

31 Εικόνες από τον πρώτο “αρχαιολογικό” χώρο του Osmanagic στο λόφο του Visoko.

32 Ανταπόκριση από το χώρο των ανασκαφών: μαζεύοντας υλικό για το ντοκιμαντέρ από τη Βοσνία(η πρώτη έκδοση του οποίου έχει ήδη κυκλοφορήσει ανάμεσα στα μέλη).

33 Ο γεωλόγος της αποστολής μας- Δημήτρης Αναστασίου(φοιτητής Γεωλογίας του Α.Π.Θ.)- μαζεύοντας υλικό από το λόφο για να μεταφέρουμε πίσω στην Ελλάδα. Δύο νεαρές Βόσνιες που βρίσκονται εκεί προσφέρονται να μας οδηγήσουν στην κορυφή του λόφου όπου και θα μπορέσουμε να μιλήσουμε με τους υπεύθυνους. Δυστυχώς αυτή την επίπονη διαδρομή (περίπου 50λεπτά δύσκολης ανηφόρας) πραγματοποιήσαμε μόλις 3 άτομα (ο γραφών, ο Νίκος και ο Δημήτρης).

34

Ανεβαίνοντας προς το “πλατό” της “Πυραμίδας του Ηλίου”, μαζί με τις δύο Βόσνιες οδηγούς μας.

Φτάσαμε στο σημείο που οι Βόσνιοι ονομάζουν ή καλύτερα θέλουν να ονομάζουν (!) «πλατό». Πρόκειται για μια συγκεκριμένη τοποθεσία στην κορυφή του λόφου που πιστεύουν ότι βρίσκεται η κορυφή της πυραμίδας του Ήλιου. Ακόμη αναρωτιόμαστε πως έχουν καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα μιας και έργα σε αυτό το χώρο δεν υπάρχουν ! Ο επισκέπτης συναντά ορισμένα “σταντς” που διαθέτουν φωτογραφικό υλικό από τα ξακουστά τούνελς των λόφων στα οποία και δεν επιτρέπεται η πρόσβαση για τους επισκέπτες. Εκεί μάθαμε και ότι ο περιβόητος ψαμμίτης με την αινιγματική γραφή δε μεταφέρθηκε τελικώς στην Αίγυπτο, αλλά βρίσκεται ακόμη μέσα στο τούνελ. Σημειώστε ότι το προηγούμενο βράδυ η Γαλλού μας είχε μεταφέρει πως ακούγονται αρκετοί ψίθυροι σύμφωνα με τους οποίους η… μπογιά της γραφής είναι “φρέσκια”!

35

36

37

38

39

40

41

42

Εικόνες από την επίσκεψη μας στο “πλατό” της πυραμίδας, όπου εθελοντές ντόπιοι προσπάθησαν να μας εξηγήσουν τα “ανεξήγητα”.

43 Αντικείμενα με διάφορα σύμβολα ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν σε στοές κάτω από την πυραμίδα. Όπως όμως λένε οι φήμες στο Visoko, τα σύμβολα κατά πάσα πιθανότητα χαράκτηκαν είτε στον πρόσφατο πόλεμο, είτε ακόμα και από τους ίδιους τους ανασκαφείς. Γνωριζόμαστε με έναν ιστορικό ονόματι Σανέλ που μας δίνει τη δική του οπτική πάνω στα πράγματα. «Είναι λογικό η Νάνσυ να μην έχει εντοπίσει ακόμη αρχαιολογικό ενδιαφέρον εδώ. Κι αυτό από τη στιγμή που βάσει της πορείας των ανασκαφών, βρισκόμαστε ακόμη στο εξωτερικό μέρος της πυραμίδας. Υπάρχουν 4 διαφορετικές στρώσεις υλικού στα μπλοκς που είδατε κάτω στο λόφο. Έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό σκάβοντας με ειδικό τρυπάνι. Δεν έχουμε αποκτήσει πρόσβαση ακόμη στο εσωτερικό της, ούτε έχουν εξερευνηθεί ακόμη επαρκώς τα τούνελ. Γι’ αυτό και όπως σας είπα και προηγουμένως δεν υπάρχουν ακόμη αποδείξεις ανθρώπινης παρέμβασης». Κατευθυνόμαστε μαζί του στο σημείο όπου οι Βόσνιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει η άκρη της πυραμίδας(το σημείο που τέμνονται δύο ευθύγραμμα τμήματά της). Νομίζουμε ότι μάλλον αστειεύονται… Έτσι απλά! Στην περιήγηση συμμετέχουν Ιρλανδοί και Βρετανοί στρατιωτικοί σε ανεπίσημη επίσκεψη στο Βίσοκο. Δεν αργώ να ανοίξω συζήτηση για τα δεινά του πολέμου της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ρίχνοντας τα καρφιά μου!

44

Μέλη της αποστολής, καθώς συνομιλούν μαζί με τον Sanel- ιστορικό της ομάδας ανασκαφών του Osmanagic.

Κατεβαίνοντας στο λόφο παρατηρούμε απέναντι το λόφο που ονομάζεται Πυραμίδα του Φεγγαριού. Δυστυχώς χρειαζόμαστε οδηγό για να μεταβούμε εκεί καθότι σε πολλά σημεία του ενημερωθήκαμε πως ακόμη υπάρχουν νάρκες από τον πόλεμο… Με αυτά και με αυτά γυρίζουμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο. Έχει ήδη φτάσει το απόγευμα. Μετά το μπάνιο μας και το δείπνο, ερχόμαστε και σε πρώτη επαφή με τη νυχτερινή ζωή της πόλης. Σήμερα δεν έχει κάποιο φεστιβάλ παρ’ όλα αυτά εως και τις 23:00 η κίνηση είναι έντονη στους δρόμους. Οι τιμές των προϊόντων είναι πολύ πιο πεσμένες σε σχέση με την Ελλάδα. Τα αναψυκτικά και οι μπύρες τιμώνται προς 1 ευρώ ενδεικτικά!

45

Η “Πυραμίδα του Φεγγαριού”, καθώς την παρατηρούμε από την πλαγιά της “Πυραμίδας του Ηλίου”.

- 20 Ιουλίου 2006 – Πρωί πρωί στο χώρο του πρωινού αποφασίζουμε να αφιερώσουμε τη μέρα μας στο Σεράγεβο που σαν εικόνα τουλάχιστον μας είχε γοητεύσει!

46

Στον σταθμό του Visoko, περιμένοντας το λεωφορείο μας για το Sarajevo.

Ξεκινούμε με το λεωφορείο και βρισκόμαστε στην πρωτεύουσα της Βοσνίας σε 50 περίπου λεπτά. Δε θα τη χαρακτήριζα μεγαλούπολη. Παρ’ όλα αυτά σφύζει από ζωή. Διαθέτει μεγάλους δρόμους και εντυπωσιακές νεοκλασικές κατασκευές. Τα αγάλματα κυριαρχούν παντού ενώ έντονο είναι τόσο το χριστιανικό όσο και το μουσουλμανικό στοιχείο. Συναντήσαμε μάλιστα και νεκροταφείο όπου μπορεί κανείς να δει τάφους και των δύο θρησκειών δίπλα- δίπλα. Έντονη ήταν όμως και η ελληνική παρουσία, καθώς συναντήσαμε σε αρκετά βιβλιοπωλεία αλλά και υπαίθριους πάγκους βιβλία για την ελληνική μυθολογία! “Οικονομική βοήθεια για την ανοικοδόμηση των Βαλκανίων” ανέφερε μια ταμπέλα δίπλα σε έναν υπό κατασκευή ουρανοξύστη. Στρατηγική κίνηση ύψους 16,8 εκατομμυρίων ευρώ από τη χώρα μας!

47

Το μουσείο του Sarajevo.

Επισκεφτήκαμε και το Μουσείο του Σεράγεβο! Τεράστια εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός του ότι την πρώτη κιόλας αίθουσα κοσμούν ελληνικά ευρήματα, κυρίως από Ρόδο και Κόρινθο! Αγάλματα της Αθηνάς, του Δία, της Αφροδίτης και πολλά ακόμη αγγεία από την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Οι πάνω αίθουσες περιέχουν ευρήματα κυρίως από τη μεσαιωνική εποχή όταν και η περιοχή είχε κατακτηθεί από τους Οθωμανούς. Το σύμπλεγμα των κτιρίων που υπάρχει πίσω από το αρχαιολογικό, περιλαμβάνει επίσης το μουσείο φυσικής ιστορίας, όπου κανείς μπορεί να περιηγηθεί σε ομοιώματα της χλωρίδας και της πανίδας της χώρας, καθώς επίσης και το λαογραφικό μουσείο του Σεράγεβο όπου ο επισκέπτης παρατηρεί σκηνές από την καθημερινή ζωή των Βοσνίων του 15ου-17ου αιώνα.

48

Μία ιδιότυπη παρτίδα σκάκι έχει στηθεί σε πάρκο στο κέντρο του Sarajevo.

Κατά τις 6 το απόγευμα βρισκόμασταν και παλι πίσω στο Βίσοκο. Μετά από την αγορά των σουβενίρ, μεταβήκαμε στο κέντρο της πόλης όπου και οι Βόσνιοι είχαν γιορτή μπύρας με παραδοσιακή μουσική και διάφορα χάπενινγκς. Γνωρίζαμε πως ήταν η τελευταία μας γεμάτη ημέρα στο Βίσοκο. Καταφέραμε να μαζέψουμε αρκετές ακόμη πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στη Βοσνία σε ότι αφορά την επίσημη αρχαιολογική υπηρεσία και τα όσα διαδραματίζονται στο Βίσοκο. Γνωρίζαμε επίσης πως θα μπορούσαμε να …”επιμείνουμε” περισσότερο στις πυραμίδες, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό που συναντά ο.. νηφάλιος και όχι συνωμοσιο-παρανοϊκός επισκέπτης δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια από το να απορρίψει αυτό που όλοι ονειρευόμασταν…. - 21 & 22 Ιουλίου 2006 – Η… Οδύσσεια των Βαλκανίων ξεκίνησε τελικά πολύ νωρίτερα από όσο περιμέναμε. Κατά τις 12 το μεσημέρι αναχωρήσαμε από Βίσοκο ατενίζοντας για τελευταία ίσως φορά τον εντυπωσιακό λόφο Βισόσιτσα. Ακολούθησε η… γνωστή διαδρομή προς Σεράγεβο και από εκεί στη Λουκάβιτσα. Η αναχώρησή μας για Βελιγράδι ήταν προγραμματισμένη για τις 15:00. Και 7,5 ώρες μετά ήμασταν στην πρωτεύουσα της Σερβίας.

49

Στο δρόμο της επιστροφής. Η κούραση μας είχε καταβάλει, κάτι που φαίνεται και στις παραπανω φωτογραφίες. Περάσαμε ολόκληρο το βράδυ στην καφετερία του σιδηροδρομικού σταθμού και ομολογώ πως αυτή ήταν ακόμη μια απίστευτη εμπειρία για όλους μας. Το τρένο δεν έφυγε στις 7 αλλά στις 8 το επόμενο πρωί και μάλιστα μπαίνοντας στο τρένο ο σκοπιανός ελεγκτής μας ενημέρωσε ότι η κουκέτα μας είχε κοπεί για το απογευματινό δρομολόγιο!! Ένα “δεκάευρο” από τον καθένα μας ήταν αρκετά για να τον πείσουν ότι υπέπεσε σε λάθος!! Διασχίσαμε ξανά τη Σερβία και στα Σκόπια πριν καταλήξουμε και πάλι στο σταθμό της Ειδομένης.

50

Μέλος της αποστολής παρατηρεί στον χάρτη την πορεία του ταξιδιού μας, το οποίο σιγά- σιγά φτάνει στο τέλος του.

Στη διαδρομή, ξαπλωμένος στο κρεβάτι της κουκέτας μας κοιτούσα από το παράθυρο τον έναστρο ουρανό και αναλογιζόμουν τι πετύχαμε σε ακόμη ένα ταξίδι της Πυθέας. Ο ρόλος μας αυτή τη φορά, όπως δείχνουν τα πράγματα, καθαρά απομυθοποιητικός. Από την άλλη επρόκειτο για μια εκπληκτική εμπειρία. Ένα underground ταξίδι σε υπανάπτυκτες χώρες με μια διαδρομή… περιπέτεια! Η “μαζική υστερία” των Βόσνιων είναι το σημείο που στεκόμαστε περισσότερο. Ένας λαός που από ότι φαίνεται έχει όλη τη διάθεση να αποζητησει το δικό του μύθο για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του στη μεταπολεμική περίοδο των Βαλκανίων.. Σήμερα αρκετές εβδομάδες αργότερα ξανακοιτώ τις φωτογραφίες από το χώρο των ανασκαφών. Ώρες- ώρες ομολογώ ότι σιγοψιθυρίζω (όπως και πριν από το ταξίδι): “Ρε λες;”

51

Αναμνηστική φωτογραφία ολόκληρης της αποστολής, σε έναν από τους ανασκαμμένους “τείχους” της “Πυραμίδας του Ήλιου”.

——————————————————————————– Eναλλακτικός Τουρισμός στη Βοσνία: 2 μέλη της ομάδας Gateway αξιολογούν διάφορες καταστάσεις που βίωσαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. 6 πράγματα που μας άρεσαν και δεν μας άρεσαν: Μηνάς Παπαγεωργίου aka Beetlejuice: (+) Μου άρεσε: 1) Η έντονη Ελληνική παρουσία στο μουσείο του Σεράγεβο. 2) Η φιλικότητα των Βόσνιων. 3) Οι όμορφες διαδρομές τόσο με το τρένο όσο και με το λεωφορείο. Καταπράσινα λιβάδια και τεράστιες εκτάσεις με καλαμπόκι 4) Το πρωινό στο ξενοδοχείο μας με θέα την Πυραμίδα του Ήλιου. 5) Η οικονομική βοήθεια που προσφέρει η Ελλάδα στις πληγείσες από τον πόλεμο βαλκανικές χώρες. 6) Το ότι συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά την παγκοσμιότητα της γλώσσας των αριθμών! Όταν σχεδόν κανείς Βόσνιος δε μιλά αγγλικά αναγκάζεσαι να τη χρησιμοποιήσεις! (-) Δεν μου άρεσε: 1) Το ότι κανείς Βόσνιος δεν ομιλεί την αγγλική. 2) Οι κακοί τρόποι όλων ανεξαιρέτως των Σέρβων που συναντήσαμε. Μπορεί να ήταν και τυχαίο… 3) Που το μουσείο του Σεράγεβο δε διαθέτει ενημερωτικά φυλλάδια. 4) Η απουσία νερού στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτέρων αλλά και των εστιατορίων τόσο της Βοσνίας όσο και της Σερβίας. Εσάς σας αρέσει το ανθρακούχο νερό; 5) Που πολλά από τα κτίρια των Βόσνιων έχουν ακόμη τις τρύπες από τον πόλεμο. 6) Που αποφάσισα κατά την επιστροφή μας ότι θα περιμένω ακόμη 6 μήνες για να πειστώ 100% ότι δεν υπάρχει τίποτε απολύτως κάτω από τους λόφους του Βίσοκο! Νικόλαος Κουμαρτζής aka Solon Aimonas Eautou: (+) Μου άρεσε: 1) Η μη βιομηχανοποίηση της χώρας των Βαλκανίων, η οποία μεταφράζεται σε τεράστιες “πράσινες” εκτάσεις που φέρνουν πιο κοντά στη φύση τον άνθρωπο. 2) Η μη κατεδάφιση των κατεστραμμένων κτηρίων από τον πρόσφατο πόλεμο. Είναι ιδιαίτερα αλλόκοτη η αίσθηση να βλέπεις ότι πριν από λίγα χρόνια το μέρος που βρίσκεσαι τώρα αποτελούσε πεδίο πολέμου. 3) Η ειρηνική συμβίωση τόσων διαφορετικών δογμάτων(Ορθόδοξων, Καθολικών και Μουσουλμάνων), κάτι που δείχνει ότι οι Βόσνιοι έχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα να προβληματίζονται από ότι το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης υφηλίου. 4) Η φιλικότητα των απλών ανθρώπων, τόσο στο Visoko όσο και στο Sarajevo. 5) Το γεγονός ότι με λιγότερο από 5- 10 ευρώ μπορούσες να φας και να πιεις μέχρι τελικής πτώσης, αλλά και το ότι έβρισκες πολλά τοπικά προϊόντα(στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τρως και πίνεις ότι και στη χώρα μας). 6) Η μαζική υστερία που επικρατεί και αναπτύσσεται στο Visoko. Δηλαδή, κάθε λογής souvenir, γιορτές στους δρόμους, ελπίδα σε όλη την πόλη για καλύτερες μέρες, συμμετοχή των ντόπιων στις υποτιθέμενες “ανασκαφές”, πίτσα-πυραμίδα σε pizzeria της πόλης(!), κλπ. (-) Δεν μου άρεσε: 1) Οι ταξιτζήδες τόσο της Βοσνίας, όσο και της Σερβίας που προσπαθούν με κουτοπόνηρους τρόπους να “κλέψουν” τον τουρίστα(κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την Ελλάδα). 2) Η ουσιαστική “απόσταση” μεταξύ Σερβίας και Βοσνίας που μεταφράζεται σε: οικτρά ελλιπής σύνδεση τους από μέσα μαζικής μεταφοράς, στο ότι ακόμα και οι τράπεζες δεν κάνουν συνάλλαγμα σε νόμισμα της άλλης χώρας, κλπ. 3) Το γεγονός ότι μόλις μέσα σε 1 χρόνο που το Visoko έχει αρχίσει να δέχεται τουρίστες λόγω της “Πυραμίδας του Ήλιου”, ήδη έχουν αρχίσει κάποιοι ντόπιοι επιχειρηματίες να εκμεταλλεύονται την κατάσταση με υπερβολικές τιμές στις υπηρεσίες τους για τα δεδομένα της χώρας. 4) Το ότι κανένας Βόσνιος, ακόμα και στο “αγγλόφωνο”(όπως τουλάχιστον διαφημίζεται) ξενοδοχείο της πόλης που δέχεται δεκάδες ξένους τουρίστες κάθε εβδομάδα(Pyramida Sunca Motel), δεν μιλάει έστω και λίγο αγγλικά. 5) Το ότι δύσκολα βρίσκεις μπουκάλια με νερό δίχως ανθρακικό στα περίπτερα και στα super market. 6) Η πραγματικά άθλια συμπεριφορά των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Βελιγραδίου, στη Σερβία, η οποία πολλές φορές έφερε εκτός εαυτού μέλη της αποστολής μας. ——————————————————————————–

52

Η ολοκληρωμένη αποστολή της Ομάδας Πυθέας στην Πυραμίδα του Ήλιου της Βοσνίας, σε βίντεο!. ——————————————————————————– Υ.Γ.: Το συγκεκριμένο άρθρο δεν αποτελεί την ολοκληρωμένη αποστολή της Πυθέας για τις πυραμίδες του Βίσοκο παρά μόνο ένα σύντομο οδοιπορικό του ταξιδιού μας! Η ολοκληρωμένη αποστολή που θα επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στο ζήτημα των πυραμίδων θα αναρτηθεί σύντομα στην ιστοσελίδα της Πυθέας (www.metafysiko.gr/pytheas).