Παραφυσικό & Σεξ
Αρχικός Τίτλος: Από τον Ιξίωνα στον Βίλας Μπόας… ή το Safe Sex στην εποχή των εξωγήινων απαγωγών.
έχουν πιο πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους απ’ όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η έρευνα της
περίεργης σχέσης μεταξύ σεξ και παραφυσικού απαιτεί να ξεχάσετε για λίγο τις προκαταλήψειςσας.”
Κοντοπίθαρα όντα που φαίνεται να πάσχουν από υδροκεφαλισμό απαγάγουν ανύποπτες γυναίκες, τις υποβάλλουν σε κατά τα φαινόμενα γυναικολογικά τεστ, χώνοντάς τους βελόνες στον αφαλό και τις κακοποιούν σωματικά και ψυχικά.
Παιδαράδες που κατεβαίνουν από προσγειωμένους ιπτάμενους δίσκους και αυτοσυστήνονται με ονόματα που μοιάζουν να έχουν παρθεί από το “Σταρ Τρεκ”, σαγηνεύουν γυναίκες και τις πείθουν να “πάνε για καφέ” (η συνέχεια κατανοητή).Λευκοντυμένες υπερφυσικές κουκλάρες παρασύρουν σεξουαλικά λιμασμένους χωρικούς και μετά τους παντρεύονται, ώσπου κάποια στιγμή ξαναφεύγουν για εκεί απ’ όπου προήλθαν.
Νυχτερινοί δαίμονες με αρσενική ή θηλυκή μορφή, αποπλανούν ανθρώπους του αντίθετου φύλου -αλλά μερικές φορές γίνονται τόσο φορτικοί και βίαιοι που η εμπειρία μόνο ευχάριστη δεν είναι.
Δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη ότι τα αλλοκοσμικά χρονικά είναι γεμάτα από περιστατικά, η δημοσίευση των οποίων θα προκαλούσε σε άλλες εποχές την επέμβαση του εισαγγελέα. Η περίεργη και “πικάντικη” σχέση σεξ και παραφυσικού είναι πανάρχαια, συναρπαστική και έχει πάρει πολλές μορφές με την πάροδο των αιώνων.
Η νεότερη έκφανσή της είναι η σεξουαλική κακοποίηση που σχετίζεται με το πλήθος των αναφορών για “απαχθέντες” -δηλαδή όλων εκείνων που υποτίθεται ότι τους πήραν με το ζόρι περίεργα πλάσματα που κατέβηκαν από UFO. Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλές φορές οι εν λόγω εμπειρίες έχουν εκτοπιστεί από τον συνειδητό νου και έρχονται στο φως μόνο μέσω της ύπνωσης.
Ερευνητές όπως ο Μπαντ Χόπκινς και ο Ντέηβιντ Τζέηκομπς ανανέωσαν το ενδιαφέρον για αυτού του είδους τις επαφές ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, καταφέρνοντας να μπλέξουν περισσότερο τα πράγματα. Εν τω μέσω του κύματος αυξανόμενης παράνοιας που κατακλύζει το σύγχρονο κόσμο, υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες εμφάνισης των μοχθηρών και κακομούτσουνων εξωγήινων πλασμάτων που απειλούν σεξουαλικά τις γυναίκες της Γης. Όμως -όπως πάντα- τα πράγματα δεν είναι ποτέ αυτά που δείχνουν.
Αστροερωτισμός και σεξωγήινες.
Ισως η γνωστότερη περίπτωση εξωγήινης επαφής με σεξουαλικό περιεχόμενο να είναι εκείνη του Αντόνιο Βίλας Μπόας. Η ιστορία είναι πολύ γνωστή και ο χώρος πολύ περιορισμένος για να επεκταθούμε. Συνοπτικά αναφέρουμε ότι η εμπειρία του Βραζιλιάνου γεωργού έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 1957, όταν πλάσματα ενός ωοειδούς UFO που προσγειώθηκε στο χωράφι του τον έβαλαν να “το κάνει” με μια κοντόσωμη αλλά γοητευτική εξωγήινη που γρύλιζε σαν ζώο. Η περίπτωση ερευνήθηκε με ενδελέχεια από τον δρα Ολάβο Φόντες της APRO και παραμένει μέχρι σήμερα η καλύτερα τεκμηριωμένη αναφορά σχετικά με αλλοκοσμικές ερωτικές συνευρέσεις.
Τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονταν με έντονη δυσπιστία από τους σοβαρούς ερευνητές της εποχής. Το ίδιο και οι ιστορίες των πρώιμων επαφικών -δηλαδή των ατόμων που ισχυρίζονταν ότι είχαν τακτικές επαφές με όντα των UFO. Στις ΗΠΑ, ο Χάουαρντ Μέντζερ λόγου χάρη, συναντιόταν τακτικά με την Μάρλα, μια όμορφη ξανθιά διαστημογυναίκα που ισχυριζόταν ότι ήταν 500 ετών -την οποία τελικά παντρεύτηκε χωρίζοντας την γυναίκα του. Από το 1952 ένας άλλος επαφικός ο Τρούμαν Μπέθερουμ, είχε πολλές συναντήσεις με την κυρία Ώρα Ρέηνς, πανέμορφη κυβερνήτη ενός ιπτάμενου δίσκου. Ο Μπέθερουμ χώρισε κι αυτός με τη σειρά του τη γυναίκα του, γοητευμένος από την εξωγήινη καπετάνισσα.
Γελοίες ιστορίες; Ισως, αν παραμείνουμε προσκολλημένοι στο “τυπικό” και παραλείψουμε τις λεπτομέρειες. Με τον ίδιο τρόπο που είναι παραπλανητικά και γελοία τα καθημερινά υστερικά δελτία ειδήσεων -που ταυτόχρονα δεν αποκρύπτουν τίποτα.
Στην πραγματικότητα, τόσο ο Μέντζερ όσο και ο Μπέθερουμ είχαν πλήθος αλλοκοσμικών επαφών από την παιδική τους ηλικία. Ο Μέντζερ συναντούσε όμορφες αιθέριες γυναίκες συνήθως σε δάση, καθισμένες πάνω σε βράχους (σημειώστε το αυτό για αργότερα).
Στις αρχές της σύγχρονης ιστορίας των UFO οι επαφικοί ήταν άντρες -σε αντίθεση με τα πλήθη των γυναικών που ισχυρίζονται ότι απήχθηκαν τη σημερινή εποχή. Ισως η αρχή να έγινε με την εκπληκτική όσο και εξωφρενική ιστορία της Νοτιοαφρικάνας επαφικού Ελίζαμπεθ Κλέαρερ η οποία το 1956 ερωτεύτηκε τον κύριο Εηκον ο οποίος ήταν εξωγήινος επιστήμονας που την πήγε και ταξίδι στον πλανήτη Μέτον όπου την αποπλάνησε πληροφορώντας την ότι: “ελάχιστοι έχουν επιλεγεί για αναπαραγωγικούς σκοπούς έξω απ’ αυτό το ηλιακό σύστημα για να διοχετεύσουν νέο αίμα στην αρχαία μας ράτσα”. Η Κλέαρερ έκανε και παιδί με τον Εηκον, ένα πανέμορφο και ευφυέστατο αγόρι που το βάφτισε Έυλινγκ. Η επαφικός πέθανε το 1994 αλλά ο γιος της πρέπει να ζει λογικά κάπου πέρα από τον ’λφα του Κενταύρου.
Από τους βιαστές στα γενετικά πειράματα.
Στη δεκαετία του 1960 το μοτίβο άλλαξε. Στην θρυλική περίπτωση του ζεύγους Χιλλ, ο Μπάρνεϋ και η Μπέττυ απήχθηκαν από πλάσματα ενός UFO στο Νιου Χαμσάιρ το 1961 και υποβλήθηκαν σε ιατρικές εξετάσεις με σεξουαλικό περιεχόμενο. Το σημαντικότερο στην περίπτωση Χιλλ είναι ότι το ζευγάρι δεν είχε καμία συνειδητή ανάμνηση της απαγωγής και οι λεπτομέρειες ήρθαν στο φως μέσω της ύπνωσης όταν αποφάσισαν να καταφύγουν σε ψυχίατρο μετά από τρομακτικούς όσο και ανεξήγητους εφιάλτες.
Ο πασίγνωστος Τζων Κηλ έφερε στο φως αρκετές περιπτώσεις βιασμών γυναικών από εξωγήινους και περιστατικά στα οποία οι εξωγήινοι είχαν πάρει σπέρμα από νεαρούς. Τα περιστατικά έμοιαζαν απίστευτα εκείνη την εποχή και δεν είχαν πάρει δημοσιότητα. Όμως στη δεκαετία του 1970 η αντίληψη ότι οι “εξωγήινοι” προέβαιναν σε “γενετικά πειράματα” με τα οποία προσπαθούσαν να δημιουργήσουν “υβρίδια”, απέκτησε περίοπτη θέση στο ουφολογικό κατεστημένο. Ακόμη μια ιδέα είχε “παγώσει” σε διαμορφωμένες πεποιθήσεις και δόγματα. Όμως το πάγωμα είναι ο τελικός προορισμός κάθε εξωεκδήλωσης -η οποία στο μεταξύ έχει “γονιμοποιήσει” το “σύστημα”..
Και εν πάσει περιπτώσει, η άποψη των εξωγήινων γενετικών πειραματισμών είχε εδραιωθεί καλά στην ουφολογική κοινότητα στη δεκαετία του 1980. Σοβαροί ερευνητές -μεταξύ των οποίων και ακαδημαϊκοί όπως ο Τζων Μακ και ο Ντέηβιντ Τζέηκομπς- διακήρυξαν ανοιχτά την πεποίθηση ότι οι “Γκρίζοι” (οι κοντοπίθαροι εξωγήινοι με τα τεράστια κεφάλια) έκλεβαν σπέρμα και ωάρια από ανθρώπους απαχθέντες. Επίσης ανακοίνωσαν ότι οι απαγωγές από εξωγήινους είναι πιο συχνές απ’ ό,τι νομίζεται. Ο Τζέηκομπς υπολόγισε ότι έχει απαχθεί (ή πιστεύει ότι έχει απαχθεί) το 2% των ενήλικων Αμερικανών -κάτι που μεταφράζεται στο εκπληκτικό νούμερο των 3,7 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ο Νεοϋoρκέζος ουφολόγος Μπαντ Χόπκινς έγραψε κάμποσα βιβλία με θέμα το υποτιθέμενο γενετικό πρόγραμμα των εξωγήινων. Ο Βρετανός ερευνητής Πήτερ Ρότζερσον επισημαίνει ότι πολλές ιστορίες απαγωγών αφορούν σε ψυχολογικά διαταραγμένα άτομα με προϊστορία ψυχολογικών τραυμάτων και σεξουαλικής κακοποίησης σε νεαρή ηλικία. Ο συγγραφέας Γουίτλι Στρίμπερ έκανε ακόμη δημοφιλέστερο το θέμα των εξωγήινων σεξουαλικών επαφών με το βιβλίο του “Communion” (που έγινε και ταινία). Ο Στρίμπερ ισχυρίστηκε ότι είχε τακτικές επαφές με εξωγήινους οι οποίες δεν ήταν καθόλου ευχάριστες.
Μήπως κρατάτε από νεραϊδόσογο;
Τι γίνεται λοιπόν; Πλάσματα από άλλους κόσμους έρχονται στον δικό μας για να κλέψουν γενετικό υλικό με σκοπό να αναζωογονήσουν την εκφυλισμένη τους ράτσα; Τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται οι εξωγήινοι, ή τα πλάσματα που θέλουν να περάσουν για εξωγήινοι, στους έντρομους μάρτυρες. Και βέβαια οι ιστορίες ακούγονται γελοίες και απορρίπτονται από τον “λογικά σκεπτόμενο” άνθρωπο ενώ αντιθέτως γίνονται αντικείμενο φανατικής λατρείας από τους πιστούς της θεωρίας των εξωγήινων απαγωγών. Δηλαδή μηδέν εις το πηλίκον.
Ο καλύτερος τρόπος να εξετάζουμε ένα αλλοκοσμικό φαινόμενο είναι να το αποσπούμε από το πλαίσιο της εποχής του. Οι σύγχρονες περιπτώσεις επαφικών και απαχθέντων που βιάζονται ή κακοποιούνται από πλάσματα που μοιάζουν να έχουν βγει από κακής ποιότητας ταινίες επιστημονικής φαντασίας, μοιάζουν εκπληκτικά με ιστορίες παρμένες από τη λαογραφία, την εθνολογία και τη μαγική-μυθολογική παράδοση. Ξεχάστε τους παραπλανητικούς και χιλιοχρησιμοποιημένους όρους “εξωγήινος” και “γενετικά πειράματα” και ελάτε για μια μικρή περιπλάνηση στους σκιερούς κόσμους των παραδόσεων.
Ερευνώντας τα χρονικά των ελληνικών παραδόσεων και θρύλων έμεινα έκπληκτος από το ατέρμονα επαναλαμβανόμενο μοτίβο των σεξουαλικών επαφών μεταξύ ανθρώπων και υπερφυσικών πλασμάτων. Και φυσικά εδώ έρχονται πρώτες και καλύτερες οι νεράιδες των θρύλων.
Οι νεράιδες στην ελληνική λαογραφία είναι πανέμορφα θηλυκά ξωτικά -σπανίως καλοπροαίρετα- που χορεύουν στις ερημιές τα μεσάνυχτα ή το καταμεσήμερο, φορώντας αραχνοΰφαντα πέπλα υπό τη συνοδεία μιας περίεργης μουσικής που θυμίζει “βιολιά και κλαρίνα” (θυμηθείτε εδώ τους αυλούς του Πάνα). Ο άτυχος χωρικός που θα τις συναντήσει συνήθως απομένει με ένα κουσούρι, εκτός αν καταφέρει να τους κλέψει κάποιο αντικείμενο -συνήθως μαντίλι. Οσο κρατά αυτό το μαντήλι, έχει υπό την εξουσία του τη νεράιδα που το κατείχε. Αναφέρονται πολλές περιπτώσεις που χωρικοί παντρεύτηκαν τέτοιες νεράιδες -και έκαναν μάλιστα και παιδιά μαζί τους.
Αλλά η νεράιδα των σύγχρονων ελληνικών θρύλων, παραπέμπει άμεσα στις αρχαίες νύμφες, οι οποίες συγκέντρωναν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Περιστασιακά οι νύμφες έσμιγαν με ανθρώπους και θεωρούνταν φοβερά ζηλιάρες. Η Κίρκη ήταν μια απ’ αυτές και είναι γνωστό με τί μανία κράτησε τον Οδυσσέα στο νησί της (όχι ότι του έπεσε και άσχημα..).
Στην αρχαιότητα οι Νύμφες παντρεύονταν πολλές φορές κοινούς θνητούς. Οι σύγχρονες ελληνικές παραδόσεις είναι γεμάτες από ιστορίες σχέσεων νεράιδων και κοινών θνητών, οι οποίες κατέληξαν στη γέννηση παιδιών από τα οποία ξεκίνησαν ολόκληρες πατριές. Στη Μάνη η ιστορική οικογένεια των Μαυρομιχαλέων έγινε πλούσια και ισχυρή επειδή κάποτε ένας πρόγονος, ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης, παντρεύτηκε μια βουβή νεράιδα με την οποία έκανε πολλά παιδιά. Ο Μαυρομιχάλης είχε ανακαλύψει τη νεράιδα να κάθεται μονάχη σε ένα βράχο του γιαλού (θυμηθείτε εδώ τις εξωγήινες καλλονές που ο επαφικός Χάουαρντ Μέντζερ έβλεπε καθισμένες πάνω σε βράχια). Λέγεται μάλιστα ότι πότε πότε, ερχόταν ένα “καράβι” και μετέφερε “πράγματα” σε αυτή. Τα λεγόμενα “νεραϊδόσογα” είναι αμέτρητα σε πολλά μέρη της Ελλάδας και φανερώνουν ότι η σχέση κατοίκων του Αλλόκοσμου και ανθρώπων είναι κάτι παραπάνω από στενή. Μπορούμε να είμαστε εθνικά υπερήφανοι. Οι θεωρίες περί σύγχρονων εξωγήινων γενετικών πειραματισμών είναι απλώς ξαναζεσταμένα φαγητά!
Ουρανοκατέβατες νύφες και θανάσιμα αμαρτήματα.
Απ’ ότι φαίνεται η φυλή των νεράιδων -όπως και οι σημερινοί “Γκρίζοι”- δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά με την αναπαραγωγή του είδους. Αν πρέπει σώνει και καλά να κάνουμε μια μεταφορά με ανθρωπομορφικούς όρους, η εντύπωση που αποκομίζουμε είναι ότι πρόκειται για μια γερασμένη, παρακμασμένη φυλή η οποία προσπαθεί να επιβιώσει μέσω της επιμιξίας με κάποια νεότερη και ισχυρότερη φυλή -στην περίπτωση αυτή, τους ανθρώπους. Κρατήστε μια νοερή σημείωση εδώ.
Ερευνώντας τους μύθους ανακαλύπτουμε ακόμη ισχυρότερους συνδέσμους με την UFOλογία. Σύμφωνα με ένα μύθο των Αμερικανών Ινδιάνων Αλγκόνκιν, ένα μέλος της φυλής που κυνηγούσε σε ένα πυκνό δάσος βρέθηκε σε ένα ξέφωτο με ψηλό γρασίδι. Στο μέσο του υπήρχε ένας μεγάλος κύκλος όπου το γρασίδι είχε πατηθεί. Δεδομένου ότι δεν υπήρχε μονοπάτι προς τον κύκλο, ο κυνηγός προβληματίστηκε χωρίς να μπορεί να καταλάβει τί το είχε προκαλέσει. Βλέπετε εκείνη την εποχή δεν κυκλοφορούσε το “Ανεξήγητο” για να πληροφορηθεί πως βρισκόταν μπροστά σε ένα κλασικό “αγρογλυφικό”. Ο φίλος μας κρύφτηκε και λίγο αργότερα έκανε την εμφάνισή του ένα κυκλικό αντικείμενο το οποίο προσγειώθηκε στον κύκλο. Δώδεκα όμορφες κοπέλες βγήκαν από το όχημα και άρχισαν να χορεύουν στο ξέφωτο. Μόλις είδαν τον κυνηγό ξαναμπήκαν στο σκάφος και έφυγαν.
Ο κυνηγός εντυπωσιάστηκε τόσο που πήγαινε συχνά στον κύκλο και περνούσε πολύ χρόνο εκεί ελπίζοντας ότι οι ουράνιες γυναίκες θα ξαναφανούν. Οταν τελικά ξαναεμφανίστηκαν, ο κυνηγός κατάφερε να αρπάξει μία από τις κοπέλες την οποία και πήγε στο χωριό. Αναφέρεται ότι έζησε μαζί της -και μάλιστα απέκτησε και γιο. Μήπως θυμηθήκατε τις “Ελληνίδες” νεράιδες και τους χωρικούς που σαγήνευαν;
Ένας παλιός θρύλος των Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, περιγράφει πώς οι θεοί εκδηλώθηκαν στον ανθρώπινο κόσμο μέσω ενός θεϊκού άντρα του Μίρου, που παντρεύτηκε την Χίνε-ράνγκι, την κόρη ενός αρχηγού των Μαορί αφού την άφησε έγκυο. Ομως και στην ίδια τη Βίβλο, διαβάζουμε (Γένεσις, ΣΤ’), ότι οι “γιοι του Θεού” πήραν για γυναίκες τις θυγατέρες των ανθρώπων. Στην ελληνική μυθολογία έχουμε πολλές περιπτώσεις ζευγαρώματος θεών-ανθρώπινων γυναικών. Το αντίθετο ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο.
Ο Ιξίων, γιος του βασιλιά των Λαπήθων, σχεδίαζε να αποπλανήσει την ίδια την Ήρα, γυναίκα του Δία, σκεπτόμενος ότι θα έπεφτε εύκολα θέλοντας να εκδικηθεί τον άντρα της για τις τόσες απιστίες του. Ομως ο Δίας, θεός γαρ, την ψυλλιάστηκε τη δουλειά και έδωσε σε ένα σύννεφο τη μορφή της Ήρας. Ετσι ο πιωμένος Ιξίων έκανε σεξ με τη ρεπλίκα χωρίς να καταλάβει τίποτα. Ο Δίας τον έπιασε στα πράσα, τον μαστίγωσε κι ύστερα τον έδεσε σε ένα πύρινο τροχό που στριφογύριζε αιώνια στον ουρανό -ένα θαυμάσιο μυθολογικό UFO. Από την ένωση του Ιξίωνα και του σύννεφου (Νεφέλης) γεννήθηκε ο Κένταυρος από τον οποίο αργότερα προήλθε η φυλή των πασίγνωστων ιππανθρώπων. Ακόμα ένα παράδειγμα “υβριδικής” γενιάς ανθρώπων και μη-ανθρώπων..
Δαιμονικοί εραστές και ένα περιστατικό από την Αθήνα.
Είδατε τι ενδιαφέροντα πράγματα βρίσκουμε αν δεν κολλάμε σε όρους όπως “εξωγήινοι” και “γενετικά πειράματα”. Βέβαια υπάρχουν κι εκείνοι που λένε ότι οι νεράιδες, ο Δίας και ο Μίρου ήταν εξωγήινοι. Το σίγουρο είναι πως απαιτείται τελικά αρκετή εξυπνάδα για να δει κανείς λίγο πιο πέρα από τη μύτη του, απορρίπτοντας τις προκαταλήψεις της καθημερινότητας.
Ας περάσουμε σε κάτι πιο σκοτεινό. Οι incubi και succubi (ή succubae) ήταν οι αντίστοιχα αρσενικοί και θηλυκοί δαιμονικοί εραστές της μαγείας και του αποκρυφισμού. Σύμφωνα με τον Ελιφάς Λεβί, τον Γάλλο αποκρυφιστή του 19ου αιώνα, “αυτά τα πνεύματα υλοποιούνται, αποκτούν σωματική μορφή προκειμένου να συμμετάσχουν στην ανθρώπινη ομορφιά και το αποτέλεσμα είναι μια ράτσα εγκληματιών και γιγάντων σαν τους Τιτάνες του μύθου.. Αυτό συνέβαινε τα παλιά χρόνια και δυστυχώς συμβαίνει ακόμα και σήμερα”.
Ο διαβόητος αποκρυφιστής Αλισταιρ Κρώοουλυ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη δύναμη του σεξ με κάθε μορφή για την επίκληση ή/και τη δημιουργία δαιμόνων και υπερφυσικών οντοτήτων. Εξακολουθείτε να “κολλάτε” στα “γενετικά πειράματα” των “Γκρίζων”;
Οι περιπτώσεις των σύγχρονων “εισβολέων της κρεβατοκάμαρας” (bedroom invaders) που πρώτος ξέθαψε ο Τζων Κηλ είναι η σύγχρονη εκδοχή των υπερφυσικών εραστών. Τα όντα αυτά εμφανίζονται σε μια ημι-ονειρική κατάσταση, κάνουν σεξ με τον μάρτυρα και κατόπιν εξαφανίζονται με μυστηριώδη τρόπο. Σύμφωνα με μια περίπτωση που έχω στο αρχείο μου, το Μάιο του 1978 ο 17χρονος Γ.Κ. είχε μια περίεργη εμπειρία στον Ταύρο.
Ο νεαρός κοιμόταν, όταν κατά τις 2 π.μ. ξύπνησε ξαφνικά και είδε τρία άτομα, δυο γυναίκες και έναν άντρα να έρχονται προς το κρεβάτι του από τη μεριά της μπαλκονόπορτας. Το δωμάτιο βρισκόταν στον 2ο όροφο και η μπαλκονόπορτα ήταν κλειστή. Οι δυο τους κάθισαν στο κρεβάτι ενώ μία η γυναίκα έμεινε όρθια. Ο Γ.Κ. την περιέγραψε ως “φυσιολογική, με φουντωτά μαλλιά”. Φορούσε μπλούζα και φούστα που έφτανε μέχρι λίγο πιο κάτω από τα γόνατα και το ύψος της ήταν περίπου 1,80 μ. Ο μάρτυρας περιέγραψε τον άντρα πανύψηλο (πάνω από 2 μέτρα) με κοντά μαλλιά, με αρκετά φαρδύ στήθος, μαύρα γάντια και μαύρη μπλούζα ζιβάγκο. Η δεύτερη γυναίκα ήταν νεαρή. Είχε κι αυτή ύψος γύρω στο 1,80 μ, μαλλιά καστανόξανθα και φορούσε μπλούζα και φούστα κατάμαυρες.
“Καθώς η τρίτη γυναίκα καθόταν στο κρεβάτι”, αφηγείται ο μάρτυρας, “έβγαλε τη μπλούζα της και πρόσεξα ότι δεν φορούσε στηθόδεσμο. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι ήταν ότι ήταν ολόγυμνη, καθώς κι εγώ”.
Η συνέχεια είναι κατανοητή. Μετά το υπερφυσικό σεξ, το μόνο που θυμόταν ο Γ.Κ. ήταν πως η γυναίκα εμφανίστηκε και πάλι ντυμένη και ότι μαζί με τους άλλους δύο χάθηκαν βγαίνοντας από την κλειστή μπαλκονόπορτα. Ο μάρτυρας είχε παραλύσει σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού.
Ο Γ.Κ. ήταν τυχερός. Αν ζούσε πριν μερικούς αιώνες δεν θα προσέλκυε την προσοχή των ερευνητών του παραφυσικού αλλά της Ιεράς Εξέτασης. Η Εκκλησία είχε προβληματιστεί από πολύ παλιά από τις ιστορίες με τις λάγνες οπτασίες που παρενοχλούσαν τους πιστούς Χριστιανούς. Ήδη από τον 4ο αιώνα μΧ ο ’γιος Αυγουστίνος δεν είχε καμία αμφιβολία ότι οι υπερφυσικοί εραστές προέρχονται από τις παλιές θεότητες της γονιμότητας, και έγραφε σχετικά:
“Βλέποντας ότι υπάρχουν τόσες πολλές μαρτυρίες.. ότι οι Δρυάδες και οι Φαύνοι που κοινώς αποκαλούνται incubi, έχουν συχνά βλάψει γυναίκες επιθυμώντας και ερχόμενοι σε σαρκική επαφή μαζί τους.. θα ήταν κάτι το ασύνετο να το αρνηθούμε”.
Στον 11ο αιώνα, ο Βυζαντινός Μιχαήλ Ψελλός ισχυρίζεται ότι οι δαίμονες μοιράζονται τις σαρκικές ορέξεις των ανθρώπων και εξηγεί πώς καταφέρνουν να εκτελούν την ερωτική πράξη.
Για πολλούς αιώνες η εκκλησία δεχόταν σχεδόν ομόφωνα την ύπαρξη αυτών των όντων. Στη περίφημη βούλλα του Πάπα Ιννοκέντιου Η’ στις 5 Δεκεμβρίου 1484, με την οποία ξεκίνησαν οι τρομεροί διωγμοί των μαγισσών, βλέπουμε τον Ποντίφικα να αναφέρει: “Εχει υποπέσει πράγματι στην αντίληψή μας και θλιβόμαστε βαθιά που ακούμε ότι πολλά άτομα και των δύο φύλων, έχοντας εντελώς ξεχάσει τη σωτηρία των ψυχών τους.. είχαν δοσοληψίες με κακά πνεύματα, με incubi και succubi”.
Πάω στοίχημα ότι οι “συνδιαλλασσόμενοι” πέρασαν θαυμάσια, ό,τι κι αν έλεγε ο άγιος πατέρας.
Κάποιοι άλλου είδους απόγονοι.
Αλήθεια, τι είδους βλαστάρια θα μπορούσαν να προέλθουν από τέτοιες αλλοκοσμικές επαφές;
Η παράδοση έχει έτοιμη την απάντηση: νεραϊδοπαίδια που διαφέρουν ριζικά από τα κανονικά παιδιά επειδή είναι ψηλά, όμορφα και με ιδιαίτερες δυνάμεις. Μα είναι δυνατόν να ζευγαρώσουν φυσιολογικά άνθρωποι και μη-άνθρωποι; Για να δώσουμε μια απάντηση θα πρέπει να κινηθούμε έξω από τα συνηθισμένα μονοπάτια.
Ο αποκρυφισμός μπορεί να είναι αρκετά σκοτεινός και δυσνόητος, όμως προσεγγίζοντάς τον από μια ορισμένη οπτική γωνία, προσφέρει ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Η αποκρυφίστρια Ντάιον Φόρτσιουν (1891-1946), μαθήτρια του Κρώοουλυ, αναφέρει τα εξής στην “Ψυχική Αυτοάμυνα”, ένα καλογραμμένο και διαφωτιστικό βιβλίο:
“Τη στιγμή της σεξουαλικής ένωσης σχηματίζεται μια ψυχική δίνη που μοιάζει με σίφουνα, με ένα στρόβιλο σαν χωνί που ανεβαίνει ψηλά εισχωρώντας σε άλλες διαστάσεις.. Ομως η δίνη μπορεί να μην εκτείνεται κάθετα στα πεδία (με τη μεταφορική έννοια) αλλά μπορεί επίσης κάτω από ορισμένες συνθήκες να παρεκκλίνει κατά κάποιο τρόπο από τη φυσιολογική γραμμή της ανθρώπινης εξέλιξης [υπογράμμιση δική μου Θ.Β], έτσι ώστε το ανοιχτό της άκρο να εισχωρήσει στη σφαίρα εξέλιξης κάποιας άλλης μορφής ζωής. Με τις προϋποθέσεις αυτές είναι θεωρητικά δυνατό ένα πλάσμα κάποιας παράλληλης εξέλιξης να τραβηχτεί και να ενσαρκωθεί σε ένα ανθρώπινο σώμα. Οι αποκρυφιστές πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει σποραδικά και εξηγεί ορισμένους τύπους παθολογικής ανωμαλίας που συναντά κανείς κατά καιρούς. Αυτοί οι μη-άνθρωποι ή λατρεύονται ή μισούνται από τους ανθρώπους που σχετίζονται μαζί τους.. Στους χαρακτήρες αυτούς το υποσυνείδητο φτάνει πολύ κοντά στην επιφάνεια, τα βάθη καλούν τα βάθη και έλκονται από ένστικτο προς τα στοιχειακά βασίλεια..”
Αλήθεια, πόσα απ’ αυτά τα πλάσματα κυκλοφορούν ανάμεσά μας;
Το “Μωρό της Ρόζμαρι” ήταν μια κλασική τέτοια περίπτωση στον κινηματογράφο. Η παράδοση λέει ότι ο Αντίχριστος θα γεννηθεί από την ένωση μιας γυναίκας και ενός incubus. Και για να το αντιστρέψουμε, μήπως και ο Ιησούς δεν γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο;
Η ιστορική παράδοση παραθέτει κάμποσα ονόματα διασήμων προσωπικοτήτων η γέννηση των οποίων συνδέεται με την ύπαρξη incubi: ο Ρωμύλος και ο Ρώμος (σύμφωνα με τον Λίβιο και τον Πλούταρχο), ο Σέρβιος-Τύλλιος, έκτος βασιλιάς των Ρωμαίων (σύμφωνα με τον Πλίνιο), ο ίδιος ο Πλάτων (σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο και τον ’γιο Ιερώνυμο), ο Μέγας Αλέξανδρος (σύμφωνα με τον πλούταρχο), ο Σέλευκος, βασιλιάς της Συρίας (σύμφωνα με τον Ιουστίνο και τον Αππλιανό), ο Σκιπίων ο Αφρικανός (σύμφωνα με τον Λίβιο), ο αυτοκράτορας Καίσαρ Αύγουστος (σύμφωνα με τον Σουετώνιο), ο Αριστομένης ο Μεσσήνιος, φημισμένος στρατηγός (σύμφωνα με τον Στράβωνα και τον Παυσανία)… Ας προσθέσουμε εδώ στη λίστα και τον Βρετανό μάγο Μέρλιν ή Μέλχιν, γεννημένο από την ένωση ενός incubus και μιας καλόγριας, ή ακόμα και τον Μαρτίνο Λούθηρο, σύμφωνα με κάποιες άλλες πηγές.. Θυμηθείτε και τους Πλατωνιστές που πίστευαν ότι πλάσματα από τα στοιχειακά βασίλεια μπορούσαν να ζευγαρώσουν με ανθρώπινες γυναίκες.
Κι ύστερα γιατί να φαίνονται εξωφρενικοί οι ισχυρισμοί του Τζέηκομπς ότι μερικά εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν “απαχθεί” από “εξωγήινους” προκειμένου να τους κλαπεί το “γενετικό υλικό”; Αλλάξτε λίγο τους εντός των εισαγωγικών όρους.
Θυμηθείτε τη Λήδα και τον κύκνο, τον ταύρο και την Πασιφάη, την Ευρώπη και το ερπετό ή την χριστιανική Παρθένο και την περιστερά…
Στις σεξουαλικο-μαγικές πρακτικές μέσω της εκούσιας και συνεχούς εξάσκησης μπορούν να παραχθούν “κλιποθικές οντότητες” οι οποίες τρέφονται από αυτή την ενέργεια. Οπως σημειώνει και ο Κρώουλυ:
“Οι αρχαίοι ραβίνοι το ήξεραν αυτό και δίδασκαν πως προτού η Εύα δοθεί στον Αδάμ, η δαιμόνισα Λίλιθ συνελήφθη από το υλικό των ονείρων του τελευταίου, έτσι ώστε οι υβριδικές ράτσες των σατύρων και των ξωτικών άρχισαν να γεμίζουν εκείνους τους μυστικούς τόπους της γης οι οποίοι δεν είναι αντιληπτοί από τα αισθητήρια όργανα του συνηθισμένου ανθρώπου”.
Οι γραφικοί “ερευνητές” εξακολουθούν να ψάχνουν ακόμη “Γκρίζους” που κάνουν αμνιοκέντηση και λήψη ωαρίων από γυναίκες που απαγάγουν. Κυνηγούν με την απόχη τραμπούκους “εξωγήινους” βιαστές που βγαίνουν από “ιπτάμενους δίσκους”. Και ονειρεύονται την ημέρα που θα συναντήσουν κάποια εξωγήινη καλλονή που θα τους δείξει πώς το κάνουν στον Σείριο και στον Αλγκόλ. Ισως τελικά μια έρευνα διαφορετικού είδους στα γενεαλογικά δέντρα των “απαχθέντων” να απέδιδε περισσότερο απ’ όλη την ασταμάτητη φλυαρία για μοχθηρούς εξωγήινους γυναικολόγους.
[Σημείωση: Το παρόν άρθρο μπορείτε να το βρείτε και στην ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.vembos.gr .]