Εισαγωγή Η πρώτη επίσημη αναφορά στην Ιερά Σινδόνη γίνεται το… 1204 μΧ (1200 χρόνια σχεδόν μετά την Σταύρωση!) όταν ο στρατιωτικός χρονικογράφος Ρομπέρ ντε Κλαρί αναφέρει με κάποια ασάφεια πως κατά την Τέταρτη Σταυροφορία είδε ανάμεσα στα λεηλατηθέντα κειμήλια της Κωνσταντινούπολης το σάβανο του Χριστού. Έκτοτε, όπως ξαφνικά εμφανίστηκε στην ιστορία το σάβανο, εξαφανίζεται από κάθε αναφορά για 150 χρόνια περίπου μέχρι που αναδύονται οι πρώτες σαφείς ιστορικές καταχωρήσεις. Κι αυτές, 1400 χρόνια σχεδόν μετά από την Σταύρωση. Την εποχή του Μεσαίωνα, ήταν της μόδας «ιερά» κειμήλια να πουλιούνται από ασυνείδητους μοναχούς και ιππότες που τα είχαν φέρει ως λάφυρα, υποτίθεται, από τους ʼγιους Τόπους. Ένας ιππότης, ο Ζέφρι ντε Σαρνί κερδοσκοπεί ασύστολα παρουσιάζοντας ως πανηγύρι μια Σινδόνη με το αποτύπωμα της νεκρής σάρκας του Ιησού και ο Πάπας Κλήμης ο 7ος , υιοθετώντας μια σολωμόντεια λύση, αναγκάζεται κάτω από το βάρος των καταγγελιών αλλά και της τρομερής απήχησης της Σινδόνης στους λαϊκούς, να δηλώσει για το συγκεκριμένο σάβανο πως μπορεί να εκτίθεται ως αντικείμενο λατρείας, αλλά όχι και ως «αυθεντικό» κειμήλιο. Η σαφής μορφή ενός γενειοφόρου με εμφανή τα στίγματα της Σταύρωσης είναι ικανή από μόνη της να συντηρεί για τους επόμενους αιώνες το μύθο χωρίς καμμία αντιμαχόμενη πλευρά να μπορέσει να εκφέρει αποδείξεις: το γεγονός παραμένει πως στο σάβανο είναι αποτυπωμένη μια μορφή που φέρεται ως ο Ιησούς. Και σαν μην φτάνουν όλα αυτά, στην ιστορία μπλέκεται ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ο οποίος ήταν τακτικός συνεργάτης των πατρώνων του, την οικογένεια του Δούκα της Σαβοΐας που αγόρασε τη Σινδόνη – και την είχε στην κατοχή της μέχρι το 1893 που την κληροδότησε στο βασιλιά Ουμβέρτο και από το 1983 στο Βατικανό – από τον Ζέφρυ ντε Σαρνί! Για να δούμε ένα φως σε αυτό το ιστορικό γαϊτανάκι (από το οποίο παρέλειψα πολλά στοιχεία, αλλά θα τα διαβάσατε στα links που θα δώσω πιο κάτω ως παραπομπή) να εξετάσουμε την επιστημονική πλευρά των εξετάσεων που έγιναν επάνω στη Σινδόνη προκειμένου να διαπιστωθεί η αυθεντικότητά της. 1. Τι είναι αποδεδειγμένο για τη Σινδόνη α. Η Σινδόνη είναι ένα λινό ύφασμα που το γνέσιμό του έχει γίνει με χειροποίητο τρόπο που απαντάται μόνο στην Παλαιστίνη. Σημειωτέον, η μηχανές αυτόματης ύφανσης πρωτοεμφανίζονται το 1100 μΧ περίπου στην Ευρώπη. β. Η αμφισβητούμενη μέθοδος χρονολόγησης με άνθρακα-14 δίνει με το «αισιόδοξο» συμπέρασμα μια περίοδο ανάμεσα στα 1260 – 1390 μΧ και «απαισιόδοξο» συμπέρασμα μεταξύ 1000 – 1500 μΧ. Γενικά, οι διαφωνούντες λένε πως για μια τόσο κοντινή περίοδος στο παρελθόν, το σφάλμα της χρονολόγησης με άνθρακα-14 φτάνει μέχρι και τα χίλια χρόνια! Σημαντικότερη όμως ένσταση είναι η πυρκαγιά του 1532 μΧ όπου κινδύνεψε η Σινδόνη (τα τριγωνικά μπαλώματα στο ύφασμα είναι αποτελέσματα της φωτιάς) πρόσθεσε κάπνα στο ύφασμα με αποτέλεσμα να είναι δυσχερής έως αναξιόπιστη η εξαγωγή των αποτελεσμάτων. γ. Έχουν εντοπιστεί κόκκοι γύρης από την Παλαιστίνη μεν αλλά αναμεμειγμένοι με γύρη από την Ιταλία και την Τουρκία (κάτι που ενισχύει το σενάριο ότι η Σινδόνη φυλασσόταν πριν από την Κωνσταντινούπολη στην Έδεσσα, σημερινή Urfa κοντά στη Συρία). δ. Τα σημάδια από τα καρφιά στους καρπούς. Αν ήταν στις παλάμες όπως έχουμε συνηθίσει να γνωρίζουμε, το βάρος του σώματος θα έσκιζε τη σάρκα. Άρα το σταύρωμα στους καρπούς ήταν ο σωστός τρόπος κάτι στο οποίο συναινούν μερικοί αναγεννησιακοί πίνακες και όλοι οι ιατροδικαστές. Επίσης, οι Ρωμαίοι έσπαζαν τις κνήμες των σταυρωμένων για να επέλθει πιο γρήγορα ο θάνατος, δεν συμβαίνει όμως αυτό στην αποτύπωση της Σινδόνης κι ούτε αναφέρεται στα Ευαγγέλια αυτή η λεπτομέρεια. Επίσης διακρίνεται στην πλάτη ως πληγή το αποτύπωμα του εγκάρσιου τμήματος του Σταυρού, δλδ οι κατάδικοι κουβαλάγανε μόνο αυτό το τμήμα του σταυρού και έπειτα τους κρεμάγανε στο κάθετο τμήμα του ξύλου, κάτι που δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια αλλά συμφωνεί απόλυτα με τις ιστορικές αναφορές περί του τρόπου της ρωμαϊκής σταύρωσης. ε. Ένα ελάχιστο δείγμα αίματος από τη Σινδόνη έδειξε πως ανήκει στην ομάδα ΑΒ, τύπος πολύ συνηθισμένος στη Μέση Ανατολή αλλά όχι και σπάνιος στην Ευρώπη. στ. Όλοι συμφωνούν στις αναλύσεις της Σινδόνης πως δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να έχει ζωγραφιστεί στην κυριολεξία η φιγούρα από επιδέξιο πλαστογράφο, μοιάζει περισσότερο με «κάψιμο» από ακτινοβολία, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στην αρνητική αποτύπωση. 2.Για τι ερίζουν και αναζητούν στη Σινδόνη σήμερα α. Οι κηλίδες αίματος μπορούν να μας δώσουν περισσότερες πληροφορίες από το DNA τους αλλά το Βατικανό δεν επέτρεψε τη δειγματοληψία παρά μόνο για τον τύπο του αίματος! Το ζήτημα δεν είναι να καλύψουν κάποια ενδεχόμενη απάτη αλλά εάν αυτή η εξέταση θα έδινε ανεπιθύμητη αιρετική απάντηση ενάντια στην Άμωμο Σύλληψη: ο Ιησούς μπορεί να ήταν απλός άνθρωπος κι όχι Θεάνθρωπος. Ή μήπως κάποιος άλλος; β. Το πρόσωπο του Ιησού στη Σινδόνη έχει μάλλον περισσότερο ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά παρά ανατολίτικα. Το ύψος της φιγούρας, 1,81 μ. και βάρος 80 κιλά, έρχεται σε αντίφαση με το συνήθη σωματότυπο της Μέσης Ανατολής που είναι κατά πολύ κοντύτερος (1,55 – 1,70 μ.) γ. Υπάρχει ένα περίεργο «κόψιμο» ανάμεσα στο κεφάλι και στο σώμα σαν να προστέθηκε το κεφάλι αργότερα, κάτι που φαίνεται αρκετά καθαρά στις στερεοσκοπικές απεικονίσεις της φιγούρας. δ. Το πιο περίεργο στην υπόθεση είναι πως η μορφή διακρίνεται πολύ καθαρότερα σε αρνητική εκτύπωση και οι στερεοσκοπικές αναπαραστάσεις δείχνουν πως αποτυπώθηκε «ανάγλυφα» με έναν τρόπο που αποκλείεται η επαφή του υφάσματος επάνω στο νεκρό σώμα να δημιουργήσει τόσο καλό ολόσωμο αποτύπωμα. Εξ και η διαδεδομένη θεωρία της «ακτινοβόλησης» από ραδιενέργεια ή κάποιου άλλου είδους μυστηριώδους ακτινοβολίας. ε. Μια προσωπική παρατήρηση. Το σώμα αποτυπώθηκε μπρος και πίσω. Αλλά αποτυπώθηκε σαν να μην έχει τυλιχτεί κανονικά γύρω του το σάβανο δλδ, μοιάζει να μην διπλώθηκε και στα πλαϊνά, αλλιώς η μία όψη της μορφής θα έφερνε περισσότερες λεπτομέρειες και της άλλης, παρά μόνο αποτυπώθηκαν και οι δύο όψεις με τέλειο τρόπο εγκάρσια. Οι πρόσφατες (ανα)τροπές στην έρευνα πάνω στη Σινδόνη Ένα ντοκυμαντέρ του BBC το 2003 προσθέτει νέα δεδομένα στην ιστορία της Σινδόνης. Προβληματισμένοι και υποψιασμένοι οι ερευνητές από την παρουσία του Λεονάρντο ντα Βίντσι πλησίον της Σινδόνης στην αυλή του Δούκα της Σαβοΐας, αποτόλμησαν ένα εγχείρημα χρησιμοποιώντας παλαιότερα πορίσματα περί των υλικών της μορφής. Νέες αναλύσεις και πειραματισμοί έφεραν στο φως νέα στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο πιθανόν αποτυπώθηκε η φιγούρα του «Ιησού». Δεδομένου πως ο ντα Βίντσι είχε τεράστιες γνώσεις, αναρωτήθηκαν εάν με τις γνώσεις τις εποχής εκείνης μπορούσε ο ευφυής αυτός άνθρωπος να στήσει το αποτύπωμα της Σινδόνης. Μια εξέταση των γραπτών του ντα Βίντσι έδειξε πως κατείχε επιπλέον πολύ μεγάλες γνώσεις χημείας και οπτικής (λόγω των αστρονομικών παρατηρήσεων του) που επαρκούσαν εντελώς για να εξηγηθεί ένα πείραμα που αναπαρήγαγαν οι σημερινοί ερευνητές. Εικάζεται πως σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ο ντα Βίντσι άπλωσε ένα λινό σεντόνι στο οποίο είχε αλείψει με ένα συνδυασμό χημικών υγρών (κυρίως νιτρικών αλάτων, παρόμοιων με αυτών που χρησιμοποιούνται στις εμφανίσεις φωτογραφιών). Το μοναδικό φως που μπορούσε να περάσει μέσα ήταν από μια κλειστή τρύπα στην οποία ήταν σφηνωμένη ένας φακός. Ο ντα Βίντσι έβαλε από την άλλη πλευρά ένα σώμα, πιθανόν άγαλμα για σταθερότητα, κι άνοιξε την τρύπα για να περάσει το φώς το οποίο «έκαψε» το σεντόνι. Επανέλαβε τη διαδικασία με το κεφάλι -εξ ου και το περίεργο «κόψιμο» στο λαιμό- και εικάζεται πως απεικονίστηκε ο ίδιος ο ντα Βίντσι αν συγκριθούν οι αυτοπροσωπογραφίες του με το κεφάλι της Σινδόνης επειδή υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες μεταξύ τους. Κι εγένετο η πρώτη φωτογραφία στην Ιστορία. Συμπεράσματα και προβληματισμοί Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως η σύγχρονη πειραματική αποτύπωση σε παρόμοιο ύφασμα είναι εντελώς πανομοιότυπη με κείνη της Σινδόνης. Η στερεοσκοπική επαλήθευση και στις δύο περιπτώσεις είναι ολόιδια. Έτσι, το μοναδικό σενάριο που μπορεί να σκεφτεί κανείς για τη δημιουργία της Σινδόνης έχει ως εξής. Το ίδιο το ύφασμα είναι κατά πάσα πιθανότητα αυθεντικό, ίσως ο ασυνείδητος ντε Σαρνί να το έφερε όντως από την Παλαιστίνη ή του κληροδοτήθηκε από τα λάφυρα της Κωνσταντινούπολης, αλλά με κάποια επιζωγράφιση για να βγάλει χρήματα από την δημόσια έκθεσή του στους αφελείς πιστούς, όπως ήταν και η συνήθης πρακτική εκείνη την εποχή για τα «ιερά» κειμήλια. Ο ντα Βίντσι, αντιτιθέμενος στο σκοταδιστικό κατεστημένο της Εκκλησίας που τον κάθε τόσο ήθελε να τον βλέπει ως αιρετικό λόγω των επιστημονικών μεθόδων του, σκαρφίστηκε έναν τρόπο να τους εκδικηθεί. Με το ίδιο ύφασμα καθαρισμένο (ή κάποιο άλλο αυθεντικό αλλά και που δύσκολα θα βρισκόταν) έστησε το μηχανισμό που περιγράψαμε πιο πάνω και άφησε το πάτρωνά του να το εκθέσει δημόσια ως την αυθεντική μορφή του Ιησού και να εκτεθεί έτσι η Εκκλησία από το κύμα των αφελών πιστών. Και ο λόγος που η εφεύρεσή του πέρασε στη μυστικότητα είναι προφανής: με τις μεθόδους που χρησιμοποίησε θα κατηγορούνταν για μαγεία με συνέπεια να οδηγηθεί στην πυρά. Το αίμα στη Σινδόνη είναι προσθήκη, τίποτα δεν δείχνει ότι προέρχεται από το ίδιο το σώμα αφού δεν βρέθηκαν καν άλλα σωματικά υγρά (ιδρώτας κλπ) Και η άρνηση του Βατικανού να υποβληθεί σε τεστ DNA η Σινδόνη που θα λύσει πολλά από τα σημαντικότερα ερωτήματα ίσως γεννά περισσότερες απορίες απ’ όσες μπορούν να δικαιολογηθούν. Πως θα φαινόταν για το αν τα χρωμοσώματα Χ και Υ αποδείξουν πως ο υποτιθέμενος Θεάνθρωπος της Σινδόνης ήταν ένας κοινός θνητός καταργώντας την έννοια της ʼμωμου Σύλληψης; Πως θα φανεί σήμερα στον κόσμο αν η Σινδόνη του Τουρίνου αποδεικνυόταν ως μια από τις πιο καλοστημένες (αν όχι η πιο καλοστημένη) απάτες της Ιστορίας;

Περαιτέρω έρευνα: – Καλή σελίδα με χρήσιμες πληροφορίες: http://www.shroud.org/ – Η «επίσημη» σελίδα της Ιεράς Σινδόνης: http://sindone.torino.chiesacattolica.it/en/welcome.htm – Σημαντικές πληροφορίες για την αμφιλεγόμενη χρονολόγηση με άνθρακα-14 στη Σινδόνη: http://www.historian.net/shroud.htm – Κατά τη γνώμη του γράφοντα, η πιο ψύχραιμη και η πιο τεκμηριωμένη σελίδα σχετικά με το επιστημονικό σκέλος των εξετάσεων στη Σινδόνη. Αρκετά δύσκολη επιστημονική ορολογία: http://www.shroudforum.com/ – Μια πολύ σημαντική ελληνική σελίδα όπου παρουσιάζει σε βίντεο avi αποσπάσματα από την εκομπή του MEGA «Γκρίζες Ζώνες» το 2001 με θέμα τη Σινδόνη. Οι συνεντευξιαζόμενοι ερευνητές είναι οι ίδιοι που εξέτασαν τη Σινδόνη: http://www.geocities.com/anonymos_pistos/gr/sindone.htm