Home » από Μέλος Gateway Team, Εσωτερισμός & Φιλοσοφία, Μελέτες
από Μέλος Gateway Team Εσωτερισμός & Φιλοσοφία Μελέτες

Ο Βασιλιάς Αρθούρος (Μέρος 2ο)

king_arthur


Η κρυφή ιστορία του Ιησού και του Αγίου Δισκοπότηρου
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο, έχοντας στο μυαλό μου , την πιθανή αποδοκιμασία που θα προξενήσουν τα κείμενα αυτά στις τάξεις των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όσο και αν φανεί παράξενο, συμμερίζομαι τις ανησυχίες τους και τους προβληματισμούς τους και σε καμία περίπτωση, δεν θα έγραφα αυτό το κείμενο , αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος παρουσίασης του. Σέβομαι την Ορθόδοξη Εκκλησία και την αποστολή της την οποία επικροτώ και υποστηρίζω. . Βλέπετε, το μυστικό έχει βγει στην επιφάνεια εδώ και πολύ καιρό και δεν είμαι ο μοναδικός που το γνωρίζει(εκτός φυσικά των άμεσα ενεπλεκομένων), αλλά ούτε και ο μοναδικός που το καταγράφει. Υπήρξαν άλλοι πριν από μένα και σίγουρα θα υπάρξουν πολλοί περισσότεροι μετά . Πριν βιαστείτε να με κατακρίνετε σας παρακαλώ θερμά να διαβάσετε προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί…

Ξεκινάμε λοιπόν το ταξίδι μας με κάποιες ερωτήσεις: Τι είναι το Άγιο Δισκοπότηρο (Holy Grail) ; Ποια σχέση μπορεί να έχει το ’γιο Δισκοπότηρο με τον Ιησού και την κληρονομιά που άφησε στους συγγενείς του; Υπάρχουν συγγενείς του Ιησού και ποιοι είναι αυτοί;

Το γεγονός πως ο Χριστός είχε συγγενείς μπορεί να σας ξαφνιάζει , αλλά είναι ένα γεγονός που το γνωρίζουν αρκετά άτομα στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο(συμπεριλαμβανόμενης και της Εκκλησίας). Αυτή η γνώση μάλιστα , ήταν αρκετά διαδεδομένη κατά τον Μεσαίωνα σε αρκετές οικογένειες της Αγγλίας και της Ευρώπης γενικότερα. Αυτή η γνώση , όμως , χάθηκε κατά το πέρασμα των αιώνων, συγκαλύφθηκε και έμεινε στο περιθώριο σαν το «απαγορευμένο μυστικό που απειλούσε να καταστρέψει την Εκκλησία και τις διδαχές της. Στον Μεσαίωνα , λοιπόν η συγγένεια αίματος με τον Χριστό ονομάζονταν Σανγκρεάλ (Sangréal) από τον συνδυασμό δυο λέξεων του Sang (Ιερό) και του Réal (Aίμα) δηλ. Ιερό Αίμα. Αυτό ήταν το ιερό αίμα του Οίκου του Ιούδα, η βασιλική συγγένεια με τον Δαυίδ και τον Ιησού και της προγονικής κληρονομιάς τους. Οι λέξεις λοιπόν που σήμαιναν ιερό αίμα στα γαλλικά μόλις γράφτηκαν στην αγγλική γλώσσα πήραν άλλη χροιά και αποδόθηκαν ως εξής: το Sang Réal έγινε Saint Réal από την αγγλική λέξη Saint που σημαίνει άγιος και αργότερα οδηγήθηκε από την φθορά του χρόνου να ονομάζεται Holy Grail δηλ. ’γιο Δισκοπότηρο. Στην Μεσαιωνική εποχή λοιπόν είχαν αναπτυχθεί κάποια τάγματα που είχαν σαν λόγο ύπαρξης την προστασία του μυστικού και την φύλαξη του ’γιου Δισκοπότηρου. Τα πιο σημαντικά απ’ αυτά είναι το Τάγμα των Μυστικών της Σιών, το Τάγμα των Ιερών Παραδόσεων, αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα αυτά ήταν το Τάγμα των Ιπποτών του ’γιου Δισκοπότηρου (Knights of the Holy Grail) που ανήκε στον Βασιλικό Οίκο των Στιούαρτ της Σκοτίας. Το ίδιο το δισκοπότηρο λένε πως περιείχε το αίμα του Χριστού , άλλοι λένε πως είχε κρασί ευλογημένο από τον Χριστό. Αυτή η παράδοση θυμίζει πολύ το κρασί που μας προσφέρει ο παπάς στην εκκλησία όταν πάμε να μεταλάβουμε , το γνωστό σε όλους , άναμμα. Παρόλο , όμως που έχει ακριβώς την ίδια σημασία με το χριστιανικό μυστήριο, η εκκλησία το χαρακτήρισε αιρετικό. Πόσες φορές όταν δεχόμασταν την Θεία Μετάληψη δεν αναρωτηθήκαμε τι σημαίνει αυτή; Οι περισσότεροι , το συνδυάζουν με τον Μυστικό Δείπνο που ο Χριστός προσέφερε κρασί στους μαθητές του. Είναι άλλη η σημασία του όμως. Αυτό που συμβολίζει είναι η διαιώνιση της γραμμής αίματος του Χριστού. Και πως μπορεί να γίνει αυτή; Πολύ απλά , μέσω των γνωστών διαδικασιών αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους και ειδικά στην προκειμένη περίπτωση των επιζώντων συγγενών του Ιησού. Γιατί όμως η Εκκλησία ενώ έχει δεχτεί το μυστήριο έχει καταδικάσει το ’γιο Δισκοπότηρο και την σημασία του σαν αιρετικά; Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το δόγμα. Η εκκλησία έχει παρουσιάσει τον Ιησού σαν Θεάνθρωπο που δεν υπέκυπτε στους πειρασμούς της σάρκας, άρα δεν θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί , να αποκτήσει οικογένεια σαν τους κοινούς θνητούς δηλ. ούτε συγγενείς από το αίμα του θα μπορούσε να έχει , οπότε πως θα μπορούσαν να επιτρέψουν να λατρεύεται κάτι για το οποίο είχαν ήδη εκφράσει τις απόψεις τους; Ο Ιησούς , σύμφωνα με την εκκλησία δεν παντρεύτηκε ποτέ ,άρα δεν είχε απογόνους και όποιος υποστήριζε κάτι τέτοιο ήταν (και είναι) αιρετικός. Το μυστήριο, παρόλα αυτά ενσωματώθηκε στην εκκλησία , με διαφορετικό νόημα και συμβολισμό, όμως. Αν αναρωτιέστε γιατί , η απάντηση βρίσκεται στην συγγραφή της Καινής Διαθήκης. Βλέπετε, την εποχή που γράφτηκε η Καινή Διαθήκη πολλά κείμενα η ευαγγέλια παρέπεμπαν στην συγκεκριμένη ιστορία. Έτσι , τα περισσότερα αποσιωπήθηκαν και αυτά που συμπεριέλαβαν τα άλλαξαν ελαφρώς. Έκαναν δηλαδή αυτό που σήμερα ονομάζουμε μοντάζ. Βέβαια, εύκολα θα μπορούσε κάποιος να τους κατηγορήσει για παραποίηση των ιερών κειμένων. Και πιστέψτε με , μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει από την «ελαφρά» παραποιημένη ιστορία του Ιησού, τα αποτελέσματα δεν τους δικαίωσαν. Εκείνη την εποχή, βλέπετε, η αρτηριοσκληρωτική, ανδροκρατούμενη Εκκλησία, είχε κάθε λόγο να αποκρύψει αυτά τα κείμενα. Πως είναι δυνατόν να έχει αγνοήσει τα ευαγγέλια του Φιλίππου, του Θωμά, της Μαρίας και της Μαρίας της Μαγδαληνής; Γιατί τα απέρριψε; Γιατί τόσα χρόνια αυτά τα Ευαγγέλια έχουν μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας; Τι κρύβεται μέσα σε αυτά τα κείμενα , τις επιστολές, τις Πράξεις που δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ; Δεν θα θέλατε να τα διαβάσετε , έστω από περιέργεια, για να ανακαλύψετε τα μυστικά τους; Η εύλογη απορία σας (όχι πλέον δική μου απορία) έχει την απάντηση της. Τις σκοτεινές εκείνες μέρες του Μεσαίωνα που αναφερόμαστε, οι γυναίκες θεωρούνταν από την Εκκλησία σαν «σκεύη του Σατανά». Δεν επιτρέπονταν να διεκδικήσουν αξιώματα της εκκλησίας, και ακόμα και όταν παρευρίσκονταν στις τελετές και τα μυστήρια , έπρεπε να κρατούν το στόμα τους κλειστό, να μην προκαλούν με την εμφάνιση τους κτλ. Αυτή ακριβώς η αντιμετώπιση τους από την ανδροκρατούμενη εκκλησία, όμως , θα άλλαζε αν δημοσιεύονταν τα ευαγγέλια του Φιλίππου και του Θωμά. Μέσα σε αυτά τα ευαγγέλια διατρανώνονταν η ενεργή συμμετοχή των γυναικών στα εκκλησιαστικά δρώμενα. ’πειρες οι αναφορές σε γυναίκες που κρατούσαν εκκλησιαστικά αξιώματα στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Ακόμα και μέσα στην Καινή Διαθήκη, υπάρχουν ενδείξεις για τον ρόλο της γυναίκας στην εκκλησία. Μόνο που έμειναν ενδείξεις ,γιατί είτε κάηκαν τα απορριπτέα αυτά ευαγγέλια (όπως του Απόστολου Θωμά) είτε παρέμειναν σκονισμένα και κλειδωμένα σε κάποια μυστική βιβλιοθήκη είτε στο Βατικανό, είτε σε κάποιο απόμερο μοναστήρι. Στην πραγματικότητα, δυο ήταν τα κριτήρια που έγινε η επιλογή των κειμένων. Τα κριτήρια αυτά καθορίστηκαν στην Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στην Καρθάγη το 397 μ.χ. Το πρώτο κριτήριο που αφορούσε την συγγραφή της Καινής Διαθήκης, ήταν , αυτά τα κείμενα να είναι γραμμένα από τους Αποστόλους του Ιησού. Ο Μάρκος και ο Λουκάς, όμως δεν ήταν Απόστολοι του Ιησού. Ο Θωμάς , όμως , ήταν, όπως και ο Φίλιππος. Ο Μάρκος και ο Λουκάς ήταν μαθητές του Απόστολου Παύλου και όχι μαθητές του ίδιου του Ιησού. Γιατί τότε δεν συμπεριέλαβαν και τα Ευαγγέλια του Θωμά που όπως όλοι γνωρίζουμε ήταν μαθητής του ίδιου του Ιησού. Όχι μόνο δεν τα έλαβαν υπόψη τους , αλλά τα περισσότερα από αυτά τα έκαψαν και τα έθαψαν , με εντολή των Οικουμενικών Πατέρων. Χρειάστηκαν να περάσουν γύρω στα 1500 χρόνια, μέχρι να ανακαλυφθούν κάποια από αυτά τα κείμενα. Το 1945 στο Νάγκ Χαμμάντι της Αιγύπτου η αρχαιολογική σκαπάνη, κατάφερε να ανακαλύψει ότι είχε απομείνει από αυτόν τον μικρό θησαυρό. Ας επανέλθουμε ,όμως , στο ερώτημα μας. Γιατί διαλέχτηκαν λοιπόν τα Ευαγγέλια του Μάρκου και του Λουκά αφού δεν ήταν κανείς από τους δυο τους μαθητής του Ιησού; Απλούστατα, οι Πατέρες της εκκλησίας, γνώριζαν πως στην πραγματικότητα ήταν μαθητές του Ιησού , γιατί ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στο Σταυρό, αλλά έζησε και μάλιστα αρκετά χρόνια μετά την Σταύρωση του!

Αυτοί λοιπόν ήταν οι λόγοι που αγνοήθηκαν αυτά τα Ευαγγέλια. Η γνώση πως ο Ιησούς έζησε μετά την Σταύρωση και ο αναβαθμισμένος ρόλος της γυναίκας στην εκκλησία, ήταν και έπρεπε να παραμείνει απαγορευμένη γνώση. Ο Ιησούς έπρεπε να είναι αγνός , να μην έχει σχέσεις με γυναίκες και αυτές πάλι, έπρεπε μα μείνουν μακριά από την εκκλησιαστική εξουσία. ’λλωστε, στην Επιστολή του προς Ρωμαίους , ο Απόστολος Παύλος αναφέρει την Φοίβη σαν «αδελφή της εκκλησίας» και υπάρχουν ακόμα , η Πρισίλλα , η Ιουλία που «άπλωσαν τα δίχτυα τους για τον σκοπό»…

Ας μεταφερθούμε όμως στην εποχή που διαδραματίστηκαν αυτά που αγωνίστηκε να κρύψει η εκκλησία. Ας ξανακοιτάξουμε τα ευαγγέλια, αλλά αυτή τη φορά με άλλο μάτι και όχι έτσι όπως μας έχουν μάθει να τα ερμηνεύουμε. H αρχή λοιπόν , έγινε με την γέννηση του Ιησού σε έναν στάβλο στην Βηθλεέμ. Και εγώ τώρα, αναρωτιέμαι, σε ποιο σημείο της Καινής Διαθήκης ,αναφέρεται πως ο Ιησούς γεννήθηκε σε στάβλο; Αφού το έψαξα λιγάκι , διαπίστωσα πως ο Μάρκος και ο Ιωάννης δεν λένε τίποτα για την γέννηση του Ιησού, ο Ματθαίος αναφέρει πως γεννήθηκε σε κάποιο σπίτι και εκεί τον επισκέφθηκαν οι Μάγοι με τα δώρα, ενώ ο Λουκάς λέει πως αφού γεννήθηκε το μωρό , το τύλιξαν με σπάργανα και το τοποθέτησαν σε μια φάτνη. Προσέξτε, λέει «τοποθέτησαν σε φάτνη» και όχι πως βρίσκονταν σε στάβλο. Είναι γεγονός πως η φάτνη είναι ένα ξύλινο κουτί που τοποθετούσαν την τροφή των ζώων, αλλά από που ως που βγήκε το συμπέρασμα πως ο Χριστός γεννήθηκε σε στάβλο; Αυτή η παρεξήγηση ίσως να οφείλεται στο γεγονός πως ο Λουκάς αναφέρει ότι εκείνη την εποχή γίνονταν απογραφή και το πανδοχείο δεν είχε δωμάτιο ελεύθερο για την γέννα. ’ρα που γεννήθηκε; Σε στάβλο. Παραγνωρίζουμε , όμως το γεγονός πως εκείνη την εποχή ,δεν υπήρχαν ούτε πανδοχεία στην Βηθλεέμ, αλλά ούτε και στάβλοι! Ακόμα και σήμερα αν πάει κάποιος στην Βηθλεέμ θα διαπιστώσει το γεγονός πως υπάρχουν πολύ λίγα ξενοδοχεία και τα περισσότερα από αυτά είναι παράνομα. Βλέπετε, εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ξενοδοχεία , πανδοχεία , χάνια η οτιδήποτε παρόμοιο γιατί ο κόσμος φιλοξενούνταν σε σπίτια. Ήταν πολύ οικογενειακό το κλίμα σε κείνα τα μέρη και όποιος ταξίδευε πάντα θα έβρισκε μια πόρτα ανοιχτή. Επιπλέον που τους βρήκαν τους στάβλους στην Βηθλεέμ; ’λογα δεν υπήρχαν και αυτά τα λίγα που κυκλοφορούσαν τα είχαν μόνο οι Ρωμαίοι. Οι ντόπιοι είχαν άλλα ζώα για τις μετακινήσεις τους. Καμήλες , βόδια ίσως, αλλά δεν τα τοποθετούσαν σε στάβλους. Το πολύ-πολύ να τα έβαζαν κάτω από καμιά ανοιχτή τέντα η τα άφηναν ελεύθερα να βοσκήσουν. Στάβλοι όμως δεν υπήρχαν. Και όσον αφορά την περιβόητη φάτνη, είναι προφανές πως λόγω έλλειψης κάποιας κούνιας, χρειάστηκε να τοποθετήσουν κάπου προσωρινά το μωρό.

Ας πάμε τώρα σε ένα άλλο θέμα που αφορά την γέννηση του Ιησού. Η ημερομηνία γέννησης του , αναφέρεται σαν 1 μ.χ. Αυτή , λοιπόν η ημερομηνία είναι λάθος. Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε το 1 μ.χ. αλλά το 0! Ξεκινάμε να μετράμε πάντα από το 0 και ποτέ από το 1. Άρα και η τρέχουσα χρονολογία είναι λάθος. Μπορεί το ημερολόγιο του τοίχου να λέει 1999, αλλά κανονικά , έχουν περάσει 1998 χρόνια από την γέννηση του. Όμως , εδώ που τα λέμε μήπως είναι σωστή και αυτή η ημερομηνία; Ειλικρινά δεν το νομίζω. Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται πως ο Ηρώδης μετά την γέννηση του Ιησού, διέταξε την σφαγή κάθε μωρού στην περιφέρεια του , γι αυτό ο Ιωσήφ και η Μαρία πήραν τον μικρό Ιησού και πήγαν στην Αίγυπτο , προκειμένου να ξεφύγουν από τον Ηρώδη. Αυτό που τώρα θα ήθελα να γνώριζα, είναι πως στην ευχή έδωσε τέτοια διαταγή ο Ηρώδης, αφού ήταν ήδη νεκρός 4 χρόνια πριν γεννηθεί ο Ιησούς ! Ναι, το ξέρω πως αυτό είναι απίστευτό , αλλά μήπως δεν προετοιμαστήκατε κατάλληλα για απίστευτες αποκαλύψεις; Ο Απόστολος Ματθαίος , λοιπόν , εδώ πρέπει να έχει κάποιο λάθος. Η πιθανότερη ημερομηνία γέννησης του Χριστού , μάλλον είναι γύρω στο 7 π.χ. Άλλωστε, ο Απόστολος Λουκάς δεν αναφέρει καθόλου τον Ηρώδη, αλλά λέει πως ο Ιησούς γεννήθηκε την εποχή που βασίλευε στην Συρία ο Κυρήνιος , κατόπιν υποδείξεως του σε αυτήν την θέση από τον Αυτοκράτορα Αύγουστο. Όπως ξέρουμε , λοιπόν , ο Ιησούς γεννήθηκε την εποχή που γινόταν απογραφή του πληθυσμού. Αυτή η απογραφή έγινε κατόπιν διαταγής του Αυγούστου το 6 μ.χ. ένα χρόνο μετά την άνοδο του Κυρήνιου στον θρόνο της Συρίας. Δηλαδή έχουμε δυο διαφορετικές μεταξύ τους ημερομηνίες. Ποια είναι η σωστή; Το 7 π.χ. η το 6 μ.χ.; Απ’ ότι φαίνεται και οι δυο είναι σωστές. Πως γίνεται αυτό; Εδώ έχουμε δυο διαφορετικές γεννήσεις του ίδιου ατόμου, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο αυτό. Η πρώτη είναι η σωματική γέννηση, η φυσική γέννα, ενώ η δεύτερη είναι η κοινωνική γένεση, μια τελετή που έκαναν όταν ένα αγόρι έφτανε στην ηλικία των 12 ετών. Αυτή η τελετή, αφορούσε κατά κάποιο τρόπο την ενηλικίωση του ατόμου και την ένταξη του στο κοινωνικό σύνολο. Σε αυτό το σημείο , όμως , συναντάμε μια άλλη παραδοξολογία. Ο Απόστολος Λουκάς αναφέρει πως , όταν ο Ιησούς είχε φτάσει στην ηλικία των 12 ετών η οικογένεια του τον πήρε ένα μικρό ταξίδι στα Ιεροσόλυμα. Εκεί, έμειναν μια μέρα, και όταν πήραν τον δρόμο του γυρισμού και αφού είχε περάσει μια ολόκληρη μέρα, τότε διαπίστωσαν πως ο μικρός Ιησούς έλειπε. Αμέσως γύρισαν να τον ψάξουν και τελικά, τον βρήκαν στον ναό να συνομιλεί με τους ιερείς και τους δασκάλους «για δουλειές που αφορούσαν τον πατέρα του». Διαβάζοντας αυτό το κείμενο δεν σας έρχεται στο μυαλό μια κωμωδία που πρωταγωνιστούσε ένας πιτσιρικάς και λέγονταν «Μόνος στο Σπίτι»; Είναι ποτέ δυνατόν ο γύριζαν οι γονείς του μια ολόκληρη μέρα στην έρημο χωρίς να προσέξουν πως ο δωδεκάχρονος γιος τους έλειπε; Και όμως , υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό. Όπως είπαμε, όταν ένα αγόρι έφτανε στην βιολογική ηλικία των 12 ετών, γινόταν η τελετή της δεύτερης γέννησης και το παιδί γινόταν τότε ενός έτους. Δηλαδή η βιολογική ηλικία του ήταν 12 και η κοινωνική 1. Όταν το αγόρι έφτανε στην κοινωνική ηλικία των 9 ετών (δηλαδή στα 21) τότε εκτελούσαν την δεύτερη τελετή που αφορούσε την ενηλικίωση του. Όλες αυτές οι τελετές έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στην ομαλή ένταξη του παιδιού στο τότε υπάρχον κοινωνικό σύστημα. Η επόμενη τελετή , λάμβανε χώρα, όταν το παιδί έφτανε στην κοινωνική ηλικία των 12 (δηλαδή στα 24). Ίσως γι’ αυτό δεν τον αντιλήφθηκαν οι γονείς του που έλειπε. Ήταν ήδη 24 ετών και λογικό είναι να μπορεί σ’ αυτήν την ηλικία να γυρίζει μόνος του. Σε αυτήν την ηλικία λοιπόν -ο άντρας πλέον- καλούνταν να συζητήσει με τον πνευματικό πατέρα του, που ήταν ο πατέρας της κοινότητας. Και αυτό το είχε ήδη κάνει. Τις δουλειές αυτού του πατέρα του συζητούσε με τους ιερείς του ναού. Ποιος ήταν ο πνευματικός πατέρας του; Ο Λουκάς τον αναφέρει. Ήταν ο Συμεών ο Εσσαίος , αυτός που είχε προφητέψει και τον ερχομό του. Το ερώτημα που προκύπτει από όλα αυτά είναι: Μπορούμε τελικά να εμπιστευόμαστε τις Γραφές , ναι η όχι; Η απάντηση είναι πως ναι, μπορούμε να τις εμπιστευόμαστε τις Γραφές , μέχρι ενός σημείου. Λείπουν πολλά κομμάτια , βέβαια, και αυτά που ήδη υπάρχουν είναι ελαφρώς αλλαγμένα , αλλά για κάποιον που ξέρει να ψάξει οι απαντήσεις βρίσκονται στην Καινή Διαθήκη, έστω και κωδικοποιημένες. Αυτό που ενοχλεί , πάντως ,είναι για ποιόν λόγο έχουν αποκοπεί τόσα πολλά κομμάτια, ενώ και αυτά που παρουσιάζονται είναι τόσο δυσνόητα, ώστε να μπορεί μόνο η εκκλησία να τα ερμηνεύει σωστά; Ίσως για να μην μπορούμε να βρούμε τις απαντήσεις , στις ερωτήσεις που θα προκύψουν αν αναλύσουμε αυτά τα αρχαία κείμενα με τις σωστές μεθόδους. Οι γραφές πάλι, μας λένε πως ο Ιωσήφ , ήταν μαραγκός. Μεγάλο λάθος των μεταφραστών. Πουθενά δεν λέει πως ήταν μαραγκός η ξυλουργός ο Ιωσήφ. Αναφέρει πως ήταν «αφέντης του σκαριού» η αλλιώς της ακάτου. Καμία σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο. Όσοι γνωρίζουν μερικά πράγματα για την Μασονία σε αυτές τις λέξεις θα ανακαλύψουν το πραγματικό τους νόημα. Μην ξεχνάτε πως ο Ιωσήφ κατάγονταν από τον Δαυίδ. Στην πραγματικότητα ο Ιωσήφ ήταν ένας άνθρωπος μορφωμένος με σπουδαία θέση στην κοινωνία. ’λλο παράδειγμα παραποίησης (η και παρεξήγησης) είναι και αυτό που αναφέρεται στην παρθενογένεση. Την λέξη παρθένα δεν την βρίσκουμε πουθενά στα ελληνικά κείμενα αυτής της εποχής. Προέρχεται από το λατινικό κείμενο που αναφέρει την Μαρία σαν Virgo. Για όσους ξέρουν λατινικά η λέξη Virgo δεν σημαίνει παρθένα , αλλά νεαρό κορίτσι. Αν ήθελαν να γράψουν παρθένα, τότε θα έγραφαν Virgo intacta δηλαδή νεαρό κορίτσι ανέπαφο (παρθένο). Στο εβραϊκό κείμενο η λέξη Virgo μεταφράζεται σαν almah που και πάλι σημαίνει νεαρό κορίτσι. Αν ήθελαν να περιγράψουν μια παρθένα , τότε θα διάλεγαν την λέξη bethula που και αυτή σημαίνει νεαρό κορίτσι, ανέπαφο. Μέσα από όλα αυτά τα «λάθη» προκύπτει το ερώτημα. Γιατί τόσος αποπροσανατολισμός; Τι είναι αυτό που φοβούνταν μήπως ανακαλυφθεί και αντέδρασαν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Όλα τα ευαγγέλια λοιπόν λένε ψέματα; Όχι, δεν είναι έτσι. Απλά , έχουν «μονταριστεί» κατ’ αυτόν τον τρόπο, ώστε η ερμηνεία τους να βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια αυτών που ευθύνονται για την παρερμηνεία των. Και αυτό έγινε για διάφορους λόγους, αλλά ο πραγματικός, υποψιάζομαι ήταν η διατήρηση της εξουσίας στα χέρια των μεγαλόσχημων Πατέρων της Εκκλησίας και μακριά από την προοπτική της ανάμιξης ενεργά στα θέματα αυτά των γυναικών. Αλήθεια , ποτέ γράφτηκαν αυτά τα ευαγγέλια; Υπολογίζεται πως έχουν γραφτεί κατά το δεύτερο ήμισυ του 1ου μ.χ. αιώνα, αλλά κυκλοφόρησαν κάπως αργότερα. Σ’ αυτό που συμφωνούν, πάντως, όλα μεταξύ τους, είναι στο ότι ο Ιησούς ήταν Ναζωραίος. Στα Ρωμαϊκά αρχεία εκείνης της εποχής, αναφέρεται πως ο αδερφός του Ιησού, ο Ιωάννης και ο Απόστολος Παύλος ήταν ηγέτες της τάξης των Ναζωραίων. Τι σημαίνει αυτό;

Ο ορισμός της λέξης Ναζωραίος παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στον μύθο του Δισκοπότηρου, γιατί έχει μάλλον παρουσιαστεί εσκεμμένα σαν ο Ιησούς από την Ναζαρέτ. Ε, λοιπόν, αυτή η πόλη ούτε υπάρχει, ούτε και υπήρξε ποτέ ! Όταν αναφερόμαστε στους Ναζωραίους, μιλάμε για μια κοινότητα που ήταν αντίθετη στους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους , που εκείνη την εποχή ήταν οι βδέλλες που απομυζούσαν το αίμα του απλού λαού. Είχαν σαν πρότυπο τους την φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων και αυτά ακριβώς δίδασκαν. Ανάμεσα τους υπήρχαν και λειτουργούσαν το ίδιο καλά και οι άντρες ιερείς, αλλά και οι γυναίκες ιέρειες. Τώρα , ίσως να αντιλαμβάνεστε την σημασία που θα είχε για την εκκλησία μια τέτοια αποκάλυψη και γιατί διαστρεβλώθηκε αυτό το σημείο. Πρέπει να θυμόμαστε πως ο Ιησούς δεν ήταν Χριστιανός, αλλά Ναζωραίος. Η λέξη Χριστιανός χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 44 μ.χ. στην Αντιόχεια της Συρίας. Στον Αραβικό κόσμο, η λέξη που χρησιμοποιείται σήμερα για να περιγράψουν τον Χριστό και τους πιστούς του είναι Ναζάρα. Η λέξη αυτή βρίσκεται και στο Κοράνι. Ο Ιησούς είναι Ναζάρα, οι πιστοί του είναι Ναζάρα. Αυτή η λέξη σημαίνει φύλακας η φρουρός. Ο ακριβής ορισμός είναι Nazrie hat-brit που σημαίνει ο Φύλακας της Πίστης. Για την ακρίβεια το Brit είναι η αυθεντική ρίζα της λέξης Britain. Ακολούθως , η λέξη Βritain σημαίνει η Γη της Πίστης.

Στην εποχή του Ιησού, οι Ναζωραίοι ζούσαν λίγο έξω από την Γαλιλαία, στο μέρος που η Βίβλος αποκαλεί «η ερημιά». Στην πραγματικότητα αυτό το μέρος δεν ήταν καθόλου ερημιά. Ήταν η περιοχή γύρω από το Κουμράν, που αργότερα απλώθηκε και σε άλλα μέρη. Εκεί βρέθηκαν και τα γνωστά Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας το 1945.


Σχολιάστε το κείμενο στο FORUM του Μεταφυσικού